ja lijkt me ook raar als je niet weet hoe en wat.. Maar in jouw´n situatie zou ik dus wel voor een kz/snede kiezen hoor..
Tjah, en dat doe ik dus niet. Ik wil het eerst zelf proberen. Tuurlijk, als het kindje het weer niet aankan, ga ik voor een ks. Maar.. Ik ben nog niet zwanger, nog lang niet van plan, dus dat duurt allemaal nog wel even. Misschien denk ik er tegen die tijd wel anders over
oh hahaha niet eens gezien dat je helemaal niet zwanger was hahahaha... Hoop voor je dat je ooit een normale bevalling mag meemaken meid ik snap je helemaal!!
Hahaha nee, mijn jongste is bijna 4 maand, doe nog maar even niet dan Maar thanks hoor! Ik hoop het ook!
Ik kies dit keer bewust voor een keizersnede. Bij de bevalling van Kyra had ik al vanaf dat ik wakker werd van de weeën af en toe persweeën die alleen maar heftiger werden. Na 7 uur en nog maar 6 cm ontsluiting en volop persweeën stuurde de verloskundige mij door naar het ziekenhuis omdat Kyra de bevalling niet meer aankon. Nog 4 uur later is het een spoedkeizersnede geworden want ook al kreeg ik weeënremmers en pijnstilling de ontsluiting vorderde nog niet en Kyra's conditie ging sterk achteruit. Ik had geen gevoel van falen omdat ik de ontsluitingsfase niet af heb gemaakt, of omdat ik de uitdrijving niet zelf heb gedaan, maar omdat ik voor mijn gevoel mijn kind bijna het leven had benomen door de bevalling. Ik heb hier best erge moeite mee gehad en daardoor kan ik ook niet rustig een vaginale bevalling tegemoet zien. Voor mijn gemoedsrust is er dan ook besloten dat er een geplande kz komt.
Ik krijg over 3 weken ook een geplande keizersnede nadat de vorige keer een spoedkeizersnede is geworden. Eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als bij mijn voorgangster....ik had al vrij snel persweeen en volgens de vk kon dat helemaal niet....na 24 uur thuis geprobeerd te hebben naar het ziekenhuis gegaan, daar namen ze me niet meteen serieus en na heel veel troep aan medecijnen gekregen te hebben kwam er een heel klein beetje ontsluiting tot 6 cm, maar later die dag liep het ineens terug naar 3 cm. Daarna hebben ze besloten toch maar snel een ks te doen, omdat het hartje van de kleine steeds meer achteruit ging, uiteindelijk bleek ze niet goed te liggen waardoor ik dus de hele tijd persweeen voelde en ik dus nooit haar op een normale manier had kunnen baren. Nu heeft de gyn. bijvoorbaat gezegd dat een ks voor mij beter zou zijn...en kan ik me er dus nu op voorbereiden.
Ik lees dit nu pas, sorry! Ik ben natuurlijk bevallen. De weeën begonnen goed door te zetten om half 10 s'avonds en kleine man is geboren om kwart over 1. Was weer een redelijk snelle ontsluiting, volgens mij heb ik 4 of 5 keer geperst. Was erg blij dat hij zo snel geboren is, want zijn hartslag daalde te veel. En om die reden is bij mijn vorige bevalling besloten voor een keizersnede! Is me erg meegevallen, want had toch wel bepaalde angsten tijdens de zw voor het litteken. Maar eerlijk heb nergens iets van gemerkt. Ook niet qua zorg of in de gaten houden tijdens de bevalling. Was relaxed en is allemaal goed gekomen gelukkig! Ik hoop zo op hetzelfde voor jullie meiden! Gr BeingMommy
Ik heb bijna 4 weken geleden een spoedkeizersnee gehad, na 59 uur weeen waarvan 12 uur een weenstorm met persdrang. Helaas kwam de ontsluiting niet verder dan 4 cm. Ik heb gesmeekt om een keizersnee, en gelukkig is hier uiteindelijk toch gehoor aan gegeven. Is maar goed ook, zonder ks had Maud niet geboren kunnen worden, bleek achteraf. Ze lag niet goed in mijn bekken. Door de weeen en de verkeerde ligging van Maud heeft ze onnodig een behoorlijk slechte start gehad. Na de ks is Maud gelijk bij mij gelegd, hierna moest ze wel met de ka mee. Maar ik heb haar wel bij me gehad. Het herstel was voor mij gelukkig een eitje. De ochtend erna werd de katheter al verwijderd, heb ik Maud zelf gewassen en verzorgd en ging ik zelf naar de wc. De ochtend erna heb ik zelf gedoucht. Ik mocht eigenlijk wel naar huis, ook al heb ik 1200cc bloed verloren. Ik ben niet naar huis gegaan omdat Maud is opgenomen op de neo afdeling, maar het had makkelijk gekund. Een week na de ks maakte ik met Maud al weer lekker wandelingetjes en deed ik alweer boodschappen. De gyn is hierover verbaasd, dat mijn herstel zo makkelijk is gegaan. Het enige wat ik nog niet doe is tillen en stofzuigen. Een eventuele volgende zwangerschap (waar ik nu niet aan moet denken) zou alleen na heel goed overleg met de gyn gebeuren. Ik wil absoluut niet natuurlijk bevallen...het ging op een gegeven moment met mij en Maud zo slecht. Dat wil ik absoluut geen tweede keer meemaken. Natuurlijk weet je niet of dat gebeurd, maar ik wil het risico niet meer nemen. Gelukkig is mijn gyn het helemaal met mij eens, ik mag niet meer natuurlijk bevallen. Een volgend kind zou weer niet indalen en zou weer niet goed liggen door een raar bekken.
Ik zou heeeeeeel graag vaginaal bevallen zijn van mijn zoon. Maar ik was 15 dgn overtijd toen ik ingeleid werd met de bedoeling gewoon te gaan bevallen want ik kon dat! sterke stoere vrouw zal eens gewoon bevallen. Dacht ik toen nog. Ik ben niet verder gekomen dan 8cm ontsluiting er kwam gewoon niets meer bij en ik lag al aan de infusen om de weeen nog krachtiger te maken oftewel kraam vol open. om 7.30 ingeleid en om 1.30 s'nacht bevallen van een zoon middels een ks. Ik weet 1 ding zeker als ik geen keizersnee had gehad was mijn zoon er niet geweest. hij woog 5080 gram Hij is nog met een tang uit mijn buik gehaald en had een APGAR score van 2 . Het was 1 schreeuw en toen was het stil. Hij had een giga laag bloedsuiker van 1.6. Ik dank God op mijn blote knietjes dat de keizersnee bestaat anders waren we er denk ik samen niet meer geweest. Ik heb vooral een angst over gehouden dat het volgende kindje weer zo groot is en dat het niet past. Bij Niels hadden ze niet door dat hij zo groot was. En ja ik heb een groeiecho gehad omdat ze dachten dat hij te klein was. Ik had ook erg graag mijn zoon op mijn buik gehad en dat ik hem gelijk kon ruiken knuffelen en niet dat ik pas 3 uur later hem voor het eerst in mijn armen had. Bij een volgende bevalling zou ik gewoon willen bevallen als ik 100% zou weten dat het past al scheur ik vierkant uit. Ik zou het er voor over hebben als mijn kindje maar niets mankeert! Ik denk dus ook niet dat ik zomaar voor een 2e ks kies, maar dit een erg bewuste keuze is voor mij. Ik lig liever 2mnd kreupel op bed dan dat er aan mijn kind zo hard wordt getrokken omdat het eigenlijk vaginaal niet past en dat hij/ zij er wat van over houdt. Zo dit was mijn "korte" verhaal. er wordt echt niet zomaar voor een ks gekozen. Maar als je zelf nog nooit een situatie hebt meegemaakt waar er voor een ks MOET worden gekozen dan kan ik mij wel voorstellen dat je denkt dat doet ze wel heel makkelijk voor ks kiezen want zo dacht ik soms ook voordat ik kinderen had. Maar weet nu wel anders
Ik zal dit keer ook weer een keizersnede krijgen...de eerste keer ws het omdat mijn zoontje met 38 wk nog steeds door heel mijn buik heen danste en ook vrij groot was (4200 gram). De vorige zwangerschap mocht ik proberen gewoon te bevallen, omdat mijn dochtertje goed lag met haar hoofdje naar beneden...maar met 38wk bleek ze overleden te zijn in mijn buik. Ik ben toen ingeleid, maar de ontsluiting kwam maar niet goed op gang. Na 3 dagen ben ik uiteindelijk nog naar de ok gebracht voor een ks. Voor mij was het een opluchting. Dit keer mag ik niet meer gewoon bevallen. Maar ik heb dit keer best angst voor de ks. Bij mijn zoontje had ik een ruggenprik die niet helemaal fijn is gegaan (teveel bloeddrukdaling en heel erge angst daarna) En bij mijn dochtertje kreeg ik een algehele narcose, omdat het anders zo hard zou zijn dat er geen gehuil te horen was...Maar nu mag ik zelf kiezen voor de narcose en weet ik echt niet goed wat ik moet doen.... Een ks blijft een operatie en je moet jezelf inderdaad ook de tijd geven om te herstellen, maar ik moet zeggen dat ik het herstel op zich niet tegen vond vallen.