hier toch ook altijd wel redelijk merkbare sprongetjes. En zeg niet dat je kind achterloopt op oei ik groei. De winkel van die vaardigheden gaat open. Dat betekent dat ze voor het eerst iets uit die winkel zouden kunnen doen. Wil niet zeggen dat ze dat dan ook moeten. Er zijn verschillende "winkels"en ieder kind pakt iets uit die winkel maar niet alles in die winkel wordt gepakt..
Dat heb ik dus ook! Weet niet waarom maar m'n haren gaan altijd recht overeind staan als ze zeggen dat hun kindje in een sprongetje zit, net alsof je je moet verontschuldigen dat je kindje huilt. Geloof niet zo in dat boek. Heb hem op het werk een keer ingekeken omdat iedereen het erover had, maar heb er helemaal niks mee. Geloof best dat een kindje een aantal veranderingen door maakt op bepaalde tijden maar hoe het allemaal omschreven wordt vind ik een beetje zweverig en zeikerig. Zo staat er een stukje in 1 van die boeken dat wanneer ze een prikje hebben gehad ze je op een moment aankijken en met hun ogen zeggen:Verrader! Een prikje is een traumatische ervaring. Dan denk ik doe normaal, zo'n kind is dat 5 minuten naderhand al weer vergeten. Drinken hun flesje en gaan weer slapen...echt een trauma idd.
nou sorry hoor, maar als jou kids met 2 maanden nog niet zelf spinazie eten uit de kinderstoel en met 5 maanden nog niet lopen zou ik toch maar even contact op nemen met de kinderarts hoor.
Haha. Vriendin van mij zei toen mijn zoontje met 3 maanden kon omnrollen dat dat niet kon volgens het oei ik groei boek. Hoe ga je dat nieuws aan je zoon brengen: Sorry jongen dit mag je nog niet kunnen!
Je hebt helemaal gelijk. Ik weet zelfs dat de heer Plooij zich voor de ethische commissie heeft moeten verantwoorden omdat zijn AiO het niet eens was met zijn werkwijze. Ik ken namelijk 1 van de leden van deze commissie toentertijd persoonlijk. Deze AiO is dan ook gestopt met zijn promotieonderzoek bij de heer Plooij en heeft zich later geloof ik zelfs ingezet om zijn theorie onderuit te halen. Dus ja, ontwikkelingsfases met bijbehorende sprongen zijn wel bewezen, maar zoals ze in het oei ik groei boek staan zeker niet. Ik had nog ergens een document waarin verschillende professoren zich afzetten tegen het boek, maar de url werkt niet meer. Ik zal eens zoeken of ik hem ergens anders nog kan vinden.
http://hvandermaas.socsci.uva.nl/Homepage_Han_van_der_Maas/Publications_files/papers/Nip%20artikel%20Plooij.pdf
TE KOOP: Oei ik groei.. zo goed als nieuw... oftewel 3 x ingekeken en daarna nooit meer... ik heb nog nooit een sprongetje kunnen ontdekken of last van gehad. Prachtig hoe je een dik boek kunt schrijven met voornamelijk herhaling erin. Aan de andere kant: mijn zus herkende alle sprongetjes precies bij haar kind (inmiddels bijna 9).. Ik heb er dus helemaal niets mee en zie 'sprongetjes' vooral als een ding wat ouders even kunnen gebruiken om zich door bepaald gedrag heen te worstelen. Niets mis mee maar voor ons niet nodig.
Ik ga op mijn gevoel af. Wat fijn aan "die" boeken is, is dat je zekerder gaat voelen. Ik weet niet waarom....maar....ik heb zooo'n hekel aan het woord sprongetje..BAH:x:x
Ik krijg ook al jeuk bij het woord 'sprongetje'. Heb wel eens dat boek ingekeken, gewoon om eens te zien waarom het toch zo'n populair boek was, maar het is niet mijn ding. Ik geloof best dat kinderen sprongen maken in hun ontwikkeling en dat sommige sprongen of fases aardig rond dezelfde tijd komen, maar als ze verkouden of ziek zijn, doorkomende tanden etc., zijn ze ook hangerig, vaak staat hun ontwikkeling logischerwijs dan op een lager pitje en als ze beter zijn, zie je opeens dat ze snel iets nieuws kunnen. En met zoveel sprongetjes, zitten ze haast altijd wel in een sprongetje. Verder boeit het me niet zo, als ze in zo'n sprong zouden zitten, tja, dan verander ik daar niets aan, ik zie vanzelf wel hoe lang zoiets gaat duren en ze ontwikkelen zich prima en naar geruststelling of herkenning ben ik ook niet op zoek.
Wat ik zo mooi vond aan het boek is dat ze die sprongen zo ruim nemen. Bijv. vanaf week 14 tot met week 19 is de kleine huilerig dan heb je 3 weken rust en dan zit je volgens het boek mogelijk alweer in een volgende sprong. Zit je kind niet bij de ene sprong ach dan zit die vast al in de volgende sprong, want wat maakt die ene week dan nog uit Zo heeft de schrijver een mooi breed publiek te pakken. Maar goed ik heb het boek ook en wanneer de meiden huilerig waren dan checkte ik dus altijd wel even het boek en zoal ik hier boven al schreef het kon nooit missen. Het gaf wel wat geruststelling om te weten dat dit gedrag ook weer over ging. Ik heb nooit gekeken naar wat ze naar zo`n sprong allemaal zouden kunnen, want dat zou mijn paniek niveau weer drastisch verhogen
Ik hou er absoluut niet van om alle baby's over één kam te scheren. Iedereen is anders en ontwikkelt op zijn of haar eigen manier. Sprongetjes zijn er. Tuurlijk! Maar ieder kind maakt een sprongetje op zijn eigen manier en tempo. Als een boek al aangeeft wanneer een bepaalde sprong MOET zijn, dan gaan mijn nekharen omhoog staan.
Wetenschappelijke onderzoeken zijn er om feiten te weerleggen. Van dit wetenschappelijk onderzoek waar je het over hebt, is vast weer een ander wetenschappelijk onderzoek dat het tegendeel beweert. Bij ons kwamen een aantal hangerige periodes overeen met die uit het boek.
En o ja het grappige is: ik was van de zomer in Centraal Azie en daar was door een groepje wetenschappers aan de universiteit van Peking (was vertaald in het Russisch) een boek met 'Mentale ontwikkeling van baby's' uitgebracht waarbij ook over veranderingen werd gesproken bij 3, 7 en 12 maanden en tussendoor waren er verschillende kleine mentale veranderingen. Heb in de bibliografie gekeken maar ik zag Oei ik groei er niet tussen staan. Dus er zijn meer mensen op de wereld die zich met dit thema bezig houden blijkbaar.
Het klinkt heel plausibel dat er sprongsgewijze mentale veranderingen zijn. Daar geloof ik wel in en het is ook door meerdere wetenschappers aangetoond. (niet dat het dan 100% gegarandeerd de waarheid is, maar hoe meer wetenschappers iets onderschrijven hoe beter) Maar ik vond het van tevoren al niet heel erg waarschijnlijk dat er zoveel periodes allemaal universeel zouden zijn. Ik heb het boek dus niet gekocht. En ik heb ook geen idee of Kyra's mentale sprongen overeen komen met het boek. Nu ik die links gelezen heb vind ik het best wel schrikbarend dat iemand met zo'n ontzettend slecht opgezet onderzoeksplan (maar 15 moeders en dan universele waarheden ontdekken, dat geloof je toch niet) zo'n invloedrijk boek kan schrijven.
Precies! Ergens tussen week a en laten we zeggen een aantal weken later gaat je kind heel misschien iets doen uit een bepaalde 'winkel' (ook zo'n jeukwoord in dit geval) en drie weken daarvoor én daarna kunnen ze hangerig zijn, zodat het niet gelijk opvalt.. Blabla.. Pfffff... Zo kan ik 't ook! Mijn kind zal vást in 'n periode van een week of vijf, zes een keer hangerig en pieperig zijn én iets nieuws ontdekken. Tadaa, boek klopt... Ik geloof best in de mentale sprongen die 'n kind doormaakt, maar ik vind Oei ik groei vooral te vergelijken met 'n boek als 'honderenéén persoonlijkheidstesten'. Grappig, maar van weinig toegevoegde waarde. Heb ik al gedaan en hij zei: inderdaad mevrouw, conform de standaard richtlijnen van OIG zijn uw kinderen volkomen geretardeerd..
Je zegt het zelf al. Je hebt MAAR 3 sprongen herkend. Oei ik groei beweert juist dat ALLE kindjes ze ALLEMAAL hebben, op PRECIES de gegeven leeftijden. Die zijn er, maar dat worden geen boeken die door ouders gekocht en gepromoot worden. Gewoon een kwestie van goeie marketing.
Whaaa! ik krijg ook altijd de kriebels van die 'sprongetjes' .. brrrr. Ik heb wel meerdere boeken over de ontwikkeling maar oei ik groei zit daar echt niet bij... Ik heb 4 kinderen en geen van die kinderen liep daarmee gelijk... In die jaren heb ik zelf wel periodes ontdekt waarin ze meer slapen en daarna meer kunnen. Rond de 3 maanden, dan kunnen ze erna gericht dingen pakken, de jongste 2 konden omrollen en allemaal konden ze daarna gillen, ook gaan ze daarna meer voeding vragen. Vindt het overigens meer vergelijkbaar met de regeldagen, als deze voorbij zijn dan kunnen ze meer... (ga maar na regeldagen met ong 6 weken, daarna lachen, 3 maanden) rond de 9mnd worden ze meer bewust van zichzelf en dat mama ook wel eens weg gaat, beangstigend omdat ze tot dan mama en zichzelf als 1 zien. Dit vond ik wel altijd de lastigste periode... En rond de anderhalf dan ontdekken ze ook weer dat de wereld groot is en dat is leuk om te ontdekken...
Wél of niet wetenschappelijk bewezen....hier 2 meiden die allebei op precies dezelfde tijd, precies dezelfde dingen deden, konden, niet wilden enz. Precies dezelfde tijden huileriger en hangeriger. En dat was dan toevallig ook nog precies dezelfde tijd als in het boek wordt beschreven en ze konden dan ook nog eens de dingen die ze dan zouden kunnen na die sprong. Dus ja...ik geloof er in dat de sprongen bestaan. Hier in huis is het in elk geval wetenschappelijk bewezen.
Ik vond oei-ik-groei echt een verschrikking. Mijn oudste was niet de snelste in zijn fysieke ontwikkeling en ik had op een gegeven moment het gevoel dat hij half achterlijk moest zijn. Volgens oig moest hij al achter een stoeltje aan door de kamer lopen en meneer kon zich bij wijze van spreken nog maar net omdraaien. Heb het boek na een paar maanden onderin een kast gestopt en niet meer ingekeken. Bij de tweede heb ik het toch weer even gepakt, die was wat sneller. Maar nog lang niet zo vlot als de geniale oig-kinderen, hoor. Ik vond het toen wel leuk om wat speeltips te lezen voor wat ik met mijn zoontje kon doen. Verder heb ik nooit zoveel van sprongetjes gemerkt. Wel wat ze bij bv regeldagen noemen, maar dat is gewoon fysiek, een grotere behoefte aan voeding, dus vaker huilen, vaker aanleggen, meer melk produceren en opgelost is het probleem. Vooral bij 6 weken en bij 3 maanden wat het bij mij heel erg.