Heb het ook, maar al een paar maanden niet meer in gelezen, omdat m'n dochter een makkelijk kind is. Toen ik het las, zou ze net een hele lastige periode gehad moeten hebben (week 20 tot 29 of zoiets?). Wel, ze huilt enkel als ze honger heeft of zich in een onmogelijke positie gekeerd heeft in haar bedje. Kan natuurlijk nog veranderen, maar tot nu toe nog niks gemerkt van de HHH. Wat wel frappant was: vanaf resp 4 en 5 maand probeerden we haar groente- en fruitpap te geven, zonder succes. Tot plots van de ene dag op de andere, ze haar potjes volledig leeg at. Bijna letterlijk van niets naar alles, net voor haar 6 maanden. Dit is voor mij echt een teken dat je kind zelf bepaalt wanneer het klaar is voor een volgende stap!
Maar dat proefschrift dus wel. Zou je trouwens even de auteur en de link naar het hele artikel willen plaatsen? Ik hou niet zo van alleen conclusies lezen, ik lees ook nooit alleen het laatste hoofdstuk van een boek, bovendien is dat wel zo netjes.
Of het nu wel of niet klopt die sprongen...het is wel fijn dat als je kindje strontvervelend is (de mijne wel toevallig precies de maanden die hun aangeven) dan denk ik altijd....het is maar een sprongetje het gaat weer over. Tel tot tien en als het op z'n ergst is dan is de sprong meestal voorbij Het helpt mij in elk geval niet helemaal gestoord van mijn eigen kind te worden En positief te blijven. Overigens heb ik nu bij de tweede nog geen sprongetje kunnen ontdekken....dus weet nog niet zo of ik er echt in geloof. Maar het helpt wel als ik het even niet meer zie zitten.....
soms heb je het nodig gewoon om inderdaad te denken ach het is een sprong het is dan helemaal mooi als het klopt en de reacties van de ouders zeggen toch echt dat je niet alleen bent,,, mensen zitten toch ook op dit soort websites eigenlijk is het een beetje hetzelfde..je wil overal antwoorden op omdat ze niet kunnen vertellen waarom ze iets doen
Ik ben iemand die niet met ouders omgaat met kleine kinderen dus toen mijn zoon geboren was had ik stress als hij met de 5 weken sprong ineens anders ging doen Uit zijn doen zijn,meer huilen enz Toen pakte ik mijn oei ik groei boek erbij en las dat er meer moeders wanhopig van werden maar dat er in zijn koppie veel veranderde en hij onze medeleven moest hebben ipv dat irritante kind weer Er ging een licht knopje aan bij mij en sinds hij elke sprong op dezelfde manier heeft laten zien behalve natuurlijk de dingen die hij erna "leerde" heb ik geen "wanhoop" meer en hoef ook niet perse het was lijstje af te gaan om erachter te komen wat er met hem aan de hand is Dus wat ik wil zeggen is als een mentale ontwikkeling samen gaat met het woord sprong en ik er wat aan heb als moeder zal het me niks kunnen schelen of de wetenschappers het erkennen ofniet
Heb helaas niet veel tijd om alles te doorlopen en goed te lezen. Interessant onderwerp, niet mijn gebied van kennis... maar ik denk dat mentale ontwikkeling wel een bepaalde lijn in zit bij ieder kind. Leren doen ze zeker in de eerste maanden erg snel. Of dit met sprongen gaat weet ik niet. Wat ik me wel afvraag is dat veel op een sprongen wordt gegooid, terwijl een kleine toch ook wel eens chagrijnig kan zijn. Tenminste ik ben ook niet altijd even vrolijk. Of er daadwerkelijk sprongen bestaan, denk ik ook dat het een makkelijke manier is om maar niet te denken dat de kleine chagrijnig is. Heb het boek oei ik groei niet, ken het ook niet, behalve van naam.
Ik vond alleen de conclusie. Gebeurt ook wel vaker dat alleen de conclusie online wordt gezet en dat je voor het hele proefschrift moet betalen. Kun je niets met die link, als je het laatste deel weglaat? Of Google anders eens op een volledige zin uit het artikel. Zou ik ook voor je moeten doen als ik die info wil achterhalen.
Heb het hele proefschrift gelezen (droge kost) en zij weerlegt idd Van de Rit-Plooij & Plooij's bevindingen. Maw: sprongen zijn niet tijd-gerelateerd.
ze zeggen niet voor niks in het boek het KAN zijn dat de baby hangerig is.. niet dat ie het is... als sommige moeders het fijn vinden om het boek erbij te houden dan moeten ze dat lekker doen.. ik kijk er bijna nooit in maar als hij een aantal dagen achter elkaar een beetje verveelend is dan doe ik dat toch...al is het alleen maar om mezelf een bevestiging te geven dat het zo kan zijn.... dus mama's als je het fijn vind om hem erbij te houden doe dat vooral al is het alleen maar voor jezelf... elk kindje is anders dus je moet je er niet helemaal blind op staren maar erbij houden kan totaal geen kwaad...
Je begrijpt het niet. Wat jij vet maakt is de conclusie uit een proefschrift van een psychologe die weerlegt dat sprongen tijd-gerelateerd zijn zoals in het "Oei, ik groei"-boek beweerd wordt. Dat heeft niks te maken met dat in het boek staat dat de baby hangeriger kAN zijn dan dat je van hem gewend bent TIJDENS die tijd-gerelateerde sprong.
Oei ik groei is een boek dat zowel houvast als een hoop onrust en irritatie kan veroorzaken... Ligt er net aan in hoeverre jet de informatie aanneemt als "de gemiddelde lijn" en je je eigen kindje gaat controleren op de zaken in dat boek... Volgens mij is het heel kort samen te vatten in: 'Kinderen ontwikkelen zich met pieken en dalen'. Zolang je weet dat alle kinderen zich anders ontwikkelen en perioden hebben dat ze huilerig en hangerig zijn, weet je, denk ik, wel genoeg uit dat boek. Het is echt een boek dat uitgaat van enkele voorbeelden en daarnaast vooral de algemeen aangenomen gemiddelden volgt.
Bij ons klopte het niet, zeker bij de jongste niet (die kroop al met 4 maanden en liep met 10!) en ik heb nooit huilerige of hangerige kindjes gehad.
Ik heb het Oei, ik groei boek geleend van een vriendin. Ik moet zeggen dat de spongetjes zoals die aangegeven worden in het boek wel overeen komen met Ayla's ontwikkeling. Ook de hiermee (volgens het boek) samenhangde humerige periodes komen overeen. Maar eigenlijk houd ik me verder niet zo met het boek bezig. Als ze humeurig en hangerig is, is dat nou eenmaal zo en daar speel ik dan gewoon op in door haar meer bij me te houden en me er vooral niet druk om te maken (lukt uiteraard niet altijd ). Ik lees er wel eens in en vind het soms toch wel fijn om te lezen dat het maar een faaaaaaaase is, als ze zo ontevreden lijkt...
dan heb je een wonder kind hoor meestal gebeurd dat niet.. het is ook niet voor uitzonderingen bedoeld... zeer trotse mama neem ik aan ???