Ben ik weer. Heb nu een beetje het gevoel dat het weleens gelukt is. raar gevoel . Koffie smaakt niet meer lekker. Bij beide zwangerschappen luste ik geen koffie meer. Aan de zwangeren onder ons hebben jullie misschien ook gehad dat je in de week van je nod slijm verlies had? Ik zal mijn eigen wel voor de gek houden en zal wel weer ongi worden.
Als je eigen koffie niet meer lekker smaakt is er iets aan de hand! Oh.. spannend! (Hihi.. had het in juni geloof ik, toen vond ik de koffie ieneens zo vies bij mijn vriendin! Ik in jubelstemming...maar thuis was ie weer heerlijk... toch jammer...)
Dank je wel..... ik had net een stuk getypt en was bang dat ik mensen voor de kop zou stoten dus weer verwijderd! Jij zegt hetzelfde! Niemands wens is minder groot! En weet je ik denk dat het vooral ook pijn doet bij sommigen van ons als er een nieuw kippetje binnenwandelt en binnen een maand zwanger is.... niet omdat het je niet gegund is maar omdat hier ook meiden zijn die al zoveel langer bezig zijn! Idd lucht je hart maar denk ook aan de andere kippenzieltjes.... die zijn niet van steen! Maar van vlees en bloed net als die van jou! Er blijven inmiddels meerder kippetjes weg.... Alexandra is er daar 1 van maar kijk en lees eens om je heen..... mis je er dan niet meer?????? Ik wel..... Mijn excuus dat ik me er mee bemoei maar kan het even niet meer aanzien.......
@Leonieke Ben het met je eens!! En niet in een dip schieten hoor!! Anders richten we ook de dip-politie op!
Ha meiden! Ik was een beetje aan t surfen en stuitte op een goed geschreven artikel over infertiliteit/subfertitliteit. (Voor de duidelijkheid: men spreekt al over subfertiliteit als er na een jaar proberen nog geen doorgaande zwangerschap is ontstaan.) Omdat het in het Engels is, heb ik het vertaald. Ik denk dat sommigen van jullie hier wel wat aan kunnen hebben, of op zijn minst wat zullen herkennen. (Marjolein, voor jou nog een extra dikke knuffel.) Omgaan met infertiliteit Als je het erg moeilijk hebt om met onvruchtbaarheid om te gaan, ben je niet alleen. Onderzoek heeft uitgewezen dat de psychologische stress die vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen ervaren, gelijk staat aan het omgaan met ziektes als kanker, HIV en chronische pijn. Onvruchtbaarheid is geen makkelijke ziekte om mee om te gaan. Om het nog moeilijker te maken, hoor je wellicht van vrienden en familie, dat je bezorgdheid de reden is van je onvruchtbaarheid. Maar dit is niet waar. Eens dachten onderzoekers dat stress onvruchtbaarheid veroorzaakte, maar meer recente onderzoeken maken deze connectie niet. Emotionele impact van onvruchtbaarheid De orkaan van emoties die onvruchtbaarheid met zich meebrengt kan overweldigend aanvoelen. Soms kan het helpen om te weten dat je gevoelens normaal zijn. Gevoelens die je kunt ervaren: Verlies: Mogelijk voel je dat je het kind verloren bent dat je je had voorgesteld om op een dag te krijgen. Mogelijk voel je dat de ervaring van het ouderschap, of de ervaring van het krijgen van een biologisch kind, aan je voorbij gaat. Boosheid en jaloezie: Mogelijk ben je boos op het leven in zijn algemeen. Je kunt ook boosheid en jaloezie voelen omdat het ouderschap bij anderen zo makkelijk schijnt te komen aanwaaien. Ontkenning: Mogelijk vertel je jezelf dat je vast en zeker de volgende maand een positieve test in handen zult hebben, om dan vervolgens, als het niet gebeurt, je overweldigt wordt door de schok en het verdriet. Schaamte: Vrouwen kunnen het gevoel hebben dat de diagnose van onvruchtbaarheid hen minder vrouwelijk maakt, terwijl mannen zich bij de diagnose minder man voelen. Mogelijk voel je je ook minderwaardig als je geen kind van jezelf kunt krijgen. Geen controle: Mogelijk voel je dat je de situatie niet in de hand hebt, wetende dat er niets is dat je kunt doen om er zeker van te zijn dat behandelingen zullen werken. Huwelijks- of relatieproblemen en stress Onvruchtbaarheid kan veel stress in de relatie veroorzaken. Onderzoeken laten zien dat stellen die met invruchtbaarheid te maken hebben zich vaker ongelukkig voelen over zichzelf en hun huwelijk. Onvruchtbaarheid heeft op vele mogelijke manieren een effect op je relatie, inclusief: Sexuele spanning: Vooral rond de ovulatie, kan sex meer aanvoelen als een verplicht nummertje dan een plezierige manier om elkaar de liefde te betuigen. Mannen ervaren mogelijk prestatiedruk, wat leidt tot gevoelens van schaamte of schuld. Financiele stress: Vruchtbaarheidsbehandelingen kunnen in de papieren lopen. Beslissen over hoeveel je bereid bent te betalen en het moeten omgaan met de financiele aspecten of schuld, kan veel stress veroorzaken tussen stellen. Angst om verlaten te worden: Vooral voor de partner met de diagnose onvruchtbaar, hij of zij kan bang zijn dat hun partner hen zal verlaten om kinderen te krijgen met iemand anders. Oneinigheid over de behandelingen: Beslissen welke behandelingen te ondergaan en wanneer te stoppen of te pauzeren, kan een enorme druk op de relatie leggen. Manieren om er mee om te gaan Met de talloze gevoelens die gepaard gaan met onvruchtbaarheid, is het essentieel om er goed mee om te kunnen gaan. Hier zijn een paar tips om je te helpen managen en de stress die onvruchtbaarheid met zich mee brengt te verlagen: Erken je eigen gevoel: Alles binnen houden helpt je niet. Het kost je meer mentale energie om je gevoelens weg te drukken dan om er uiting aan te geven. Sta jezelf tijd toe om verdriet, boosheid en frustratie te voelen. Zoek steun: Of dat nu bij vrienden, professionele hulp, praatgroepen of online forums is, ergens kunnen praten met mensen die je begrijpen maakt dat je je minder alleen zult voelen. Oefen om te ontspannen: Leren hoe je moet ontspannen en jezelf te kalmeren kan je helpen wanneer gevoelens intens worden of wanneer je behandelingen ondergaat. Acupunctuur, yoga en ontspanningstechnieken zijn mogelijkheden om ermee om te gaan. Praat met je partner: Praat samen over jullie gevoelens. Hou daarbij in gedachten dat mannen en vrouwen op verschillende manieren met stress omgaan. Vrouwen uiten doorgaans makkelijker hun verdriet, terwijl mannen de neiging hebben om gevoelens voor zichzelf te houden. Geen van de manieren is verkeerd, alleen maar verschillend. Talk about your feelings together. Leer zoveel mogelijk: Hoe meer je weet over onvruchtbaarheid, inclusief de alternatieven zoals adoptie of een leven zonder kinderen, hoe meer je het gevoel zult krijgen dat je de situatie in de hand hebt. Laat onvruchtbaarheid niet je leven beheersen: Zorg ervoor dat je je leven en je relatie invult met andere dingen. Als het lijkt alsof onvruchtbarheid het enige is waarover je nog samen kunt praten, plan dan dagelijke een vaste tijd in om erover te praten en gebruik de rest van de dag om over andere dingen te praten. Houdt de sex leuk: Zoals hierboven genoemd, sex kan als een verplicht nummer voelen. Steek kaarsen aan, zet een leuk muziekje op of kijk samen naar romantische films, alles wat jullie beiden maar een goed gevoel geeft. Overweeg professionele hulp: Veel stellen ervaren dat individuele or relatietherapie hen kan helpen leren om te gaan met de emotionele stress van onvruchtbaarheid. Sommige klinieken adviseren hun patienten om begeleiding te zoeken voor en tijdens behandelingen. Als je je constant verdrietig of bezorgd voelt, niet goed slaapt of teveel slaapt, je geisoleerd voelt of je hebt gedachten aan de dood, dan is het vooral belangrijk om met een dokter te spreken over je gevoelens.
Hexje en Sanne, Thnx voor bijval. Vond het best heel eng om op 'reactie versturen' te drukken, maar inderdaad ik mis er ook een heel aantal de laatste weken.. De dip politie.. hihi.. als ie van Calvé is mag ie binnen komen
De vergelijking dat zwangerschapswens en nog geen kinderen en zwangerschapswens en al wel kinderen.. hetzelfde is.
Hier mee bedoelen we de vergelijken hoe het voelt om lang te moeten wachten op een wonder en dat er dan een verschil gemaakt wordt tussen hoeveel kinderen je hebt en hoe dat danin gevoel anders zou moeten zijn..... de wens blijft het zelfde! Wat voor gevoel er ook aan zit... de 1 voelt dingen anders als de ander..... snappie???
@ Alexandra, wat lief van je dat je het helemaal hebt vertaalt Knuff voor jou! Ik denk dat er idd velen wat aan zullen hebben. Geen dank denk dat het tijd werd dat er iemand was die het zei, en dat jij dat nou net was boeit niet! Het is goed dat iedereen weer even weet waarom we hier zijn.... en vooral niet vergeten dat ondanks we achter de pc zitten de mensen die hier hun verhalen delen mensen zijn!!! Met gevoel en daar moet je of je elkaar nu kent of niet voorzichtig mee omgaan....... Knuff
Lieve Leonieke. Echt vreselijk lief dat je zo aan me denkt! Het is waar, ik kom soms lange tijd niet omdat ik het er erg moeilijk mee heb. Ik blijf dan liever weg dan dat ik hier dingen ga roepen die mensen kwetsen. Maar zie hier *wijst naar muur van tekst* ik veer altijd weer terug. Desalniettemin, het is me HEEL veel waard als mensen mijn gevoelens erkennen. Niks meer en niks minder. Ik hoef geen oplossingen, geen woorden van "wijsheid", gewoon de wetenschap dat mensen aan me denken en me begrijpen, is voor mij ontzettend waardevol. Ik hoop dat ik dat ook voor andere mensen kan zijn.
Lieve Alexandra, Ff eerlijk: In het begin (mijn begin in 't hok) vond ik je erg 'hard en afstandelijk'. Maar nu begin ik alle reacties op elkaar te zien en begrijp ik je ZO GOED! Ik moest het gewoon ff zeggen nu! Voor jou,-voor mezelf, en voor alle andere kippie's of die nou op ZP zitten of gewoon thuis op de bank..
Saffron, In de (mijn eigen) consternatie ben ik gewoon vergeten om je te feliciteren... Nog wel voorzichtig maar heel oprecht GEFELICITEERD! Vertel op, wat was jouw methode deze maand...?? *pakt een blocnote en bedenkt dat ze het razend druk gaat krijgen rond haar eisprong*
Hoi Alexandra, Wat een goed stuk en wat fijn dat je het vertaald hebt en naar ons gestuurd. Dat de stress vergelijk baar is met zulke ziektes daar sta ik wel van te kijken. Maar ik denk wel dat het waar is ja. Alleen denk ik dat veel buitenstaanders dat niet zo beseffen. Het is natuurlijk een kunst om met die stress om te gaan. Hexje en Leonieke, bedankt voor de uitleg. Ik ben het er mee eens dat het voor iedereen anders is. Het is anders als je al moeder bent. Maar toch vind ik dat als je voor een broertje of zusje gaat je ook mag balen hoor. maar als je in de MMM zit voor de eerste, ja dat moet bijzonder pittig zijn, zoals Alexandra al schrijft. Maar goed je weet ieders situatie niet echt dus echt oordelen kan niet. Ik moet aan de slag maar blijf een beetje hangen hier, werk ontwijkend gedrag.
@alexandra: wat lief dat je dat helemaal hebt vertaald joh!! Knuff voor jou! Ik ga geen vrienden maken waarschijnlijk met wat ik nu ga zeggen, maar als we dan toch eerlijk zijn, dan komt hier mijn mening: Ik ben het er volledig mee eens dat de ene persoon de dingen anders voelt dan de andere. En we zijn allemaal verschillende personen, met verschillende meningen, en verschillende persoonlijkheden. Ik snap dat de ene sneller in een dip zit als de ander. En als oma op de stoep staat, dan zijn we allemaal gewoon in 'n dip, mede ook door de hormo's. Dat is gewoon normaal. En ik weet ook hoe het is om echt depressief te zijn, en dat is echt niet niks. Maar je kunt mij gewoon echt niet wijsmaken dat je de wens voor (bijvoorbeeld) een 3e of 4e kindje kunt vergelijken met iemand die nog geen kinderen heeft. Maar het is voor meiden die nog geen kinderen hebben best wrang om te lezen dat iemand die al een paar keer is gezegend met een gezonde zwangerschap, hier de vergelijking gaan neerzetten dat de wens hetzelfde is. En daar dan zo hier haar gal zo gaat spuwen hoe vreselijk het is. Ik neem even Alexandra als voorbeeld nu hoor (sorry Alexandra! ), dat moet voor haar toch echt VRESELIJK zijn om te lezen?? Ik ben van mening dat we allemaal hier dingen moet kunnen posten die ons dwars zitten, maar dat we ook even rekening houden met de andere kippetjes. Sorry, en als dat mij een kreng maakt, dan is dat maar zo. Maar dit is mijn mening.
sorry maar snap niet helemaal wat je bedoeld......zijn er mensen die buiten de realiteit treden? ik denk dat iedereen hier neerzet hoe zij het ervaart.....dat zijn geen feiten, maar gewoon gevoel.....niemand kan in mijn ogen oordelen over hoe iets voor een ander is of hoe iemand ergens op reageerd..... ik waarder het juist zo hoe alles hier gaat, iedereen kan zijn hart luchten en heeft respect voor de gevoelens van een ander! iedereen is blij voor elkaar als het (eindelijk) gelukt is, ondanks de pijn en verdriet die het op dat moment ook doet als het bij je zelf nog steeds niet lukt.....
en een hele dikke knuffel voor iedereen die dat kan gebruiken marjolein, voor jou vandaag een extra dikke knuffel!