Hallo Dames, @Dolfijn, bedankt voor de tip van dit forum! Ik zal me kort voorstellen want ik ben nieuw hier. Ik ben Sterre 28 jaar en mijn vriend is 44, dus ook 16 jaar verschil. En mijn vriend heeft 2 dochters van bijna 15 en 18. Na de geboorte van zijn 2e dochter vond hij het genoeg en heeft hij het zaakje doorlaten branden .. hmmmm Zoveel jaren later mij ontmoet en ik heb een kinderwens. In begin augustus hebben we een hersteloperatie laten uitvoeren. De arts was niet echt positief maar er is een hele kleine kans dat we een kindje kunnen/mogen krijgen. Deze kleine kansen grijpen we met beide handen aan. Voor mijn vriend hoefde het niet zonodig, hij heeft 2 gezonde dochters. Maar ik wil het perse proberen, vandaar de stap . Voor de meiden die al zwanger zijn, gefeliciteerd! En voor de meiden die het graag willen, ik hoop dat het binnenkort raak is!
Sterre Welkom hier... Ik ben er sinds gisteren bij en ik voel me al behoorlijk op mijn gemakkie hier Tussen mij en mijn vriend zit ruim 20 jaar. Mijn vriend is net officieel gescheiden van zijn ex-vrouw en daar hebben we de nodige problemen mee gekend, maar goed... dat ligt achter ons. Hij heeft een volwassen dochter van 24. Ik ben trouwens 36 en mijn vriend is 56 (in oktober wordt ie 57 als alles meezit) Ik heb 2 kinderen van mezelf en ik hoop zwanger te worden van een kindje van ons samen door middel van IVF. We hebben nu nog 1 poging. De vorige 2 zijn jammerlijk genoeg mislukt. Ik neem aan dat jullie het ook via IVF/ICSI zullen moeten doen, gezien de hersteloperatie. Ik hoop voor jullie dat het gaat lukken... Wel heel lief van hem dat hij dit voor jou wil doen... maar staat hij er wel volkomen achter dat er nog een baby komt? Alleen de reden hebben omdat jij het zo graag wilt, is natuurlijk niet echt handig... maar heee.. wie ben ik Hoe is het contact tussen jou en zijn dochters? Welkom hier en veel plezier!!!
Welkom Sterre.. haha ja, ik las je voorstel berichtje en dacht meteen dat je het misschien wel fijn zou vinden om met wat meer meiden te kletsen die ook met een leeftijdsverschil te maken hebben en oudere kinderen binnen relatie Dus vandaar eigenlijk Dus klets er lekker op los en voor vragen/ opmerkingen/ irritaties en alles wat bij zwanger worden en oudere partner komt kijken; gewoon hier neer zetten en we reageren wel! haha ervaring is er in elk geval op hetzelfde vlak! Ik hoop dat jullie herstel operatie tot een wondertje mag leiden! @Breille; haha mama was idd nog niet helemaal in het ritme dan vanmorgen Ging lekker.. maar ach, wees blij dat je auto hebt want ik ben goed nat geregend Wel fijn dat je met zijn dochter overeen bent kunnen komen om jullie contact op vrienden basis te houden.. Hier heb ik te maken met pubers (nu 19, 18, bijna 17 en bijna 16) Dus dat heeft ook wel wat voeten in de aarde gehad voordat het contact was wat het nu is.. maar ben blij dat ik ze al kende voordat hun moeder kwam te overlijden en ik deel werd van het gezin.. @Mirtjuh, jammer dat je ei nog niet geweest is, maar idd dag 12 van cyclus zou ook wel wat vroeg zijn.. hihihi dacht dat je al verder was.. Sorry.. maar hoop dat je snel ei vind en goed mag gebruiken zodat je straks met roze eindigd Succes meis! @Hier; Werken zit er weer op voor vandaag.. Best moe nu en behoorlijke krampjes in buik.. Wou nog even positie kleding kijken, maar er is echt weinig leuks te vinden voor wat minder geld en vind het onzin om veel geld uit te geven voor iets wat ik de komende 7mnd draag en daarna waarschijnlijk niet meer.. Ach, ik zoek nog wel even verder!
He hallo, welkom Brielle en Sterre81! Hoop dat hat voor jullie raak zal zijn Brielle! Hoop ook dat het bij jullie snel raak is Sterre81 @Dolfijn; ja heb momenteel wel weer meer energie, heerlijk is dat! Ik kon voorheen ook niet echt slapen, maar sinds een paar weken, val ik snel in diepe slaap, en ben dan s ochtends rond 8 uur wakker, ha ha later hoeft ook niet, dan kun je de dag nog meenemen toch? Nog een paar dagen meis! Dan heb je de echo! @Brielle; hoe wij elkaar onmoet hebben... We werken beide in dezelfde instelling. Ik moest ergens wat ophalen en zo stonden we oog in oog. Ik dacht zo, das een leuke vent! Maar ik had toen nog een relatie (waar ik niet meer gelukkig in was). In de eerste instantie dacht ik dat hij 30 jaar was. Later hoorde ik dat hij 39 was, ha ha. Bij ons is het verschil 16 jaar. Hij zocht mij op via hyves, en zo kregen we contact via hyves en msn. altijd hele gesprekken op msn tot s avonds laat, ha ha. We begrepen elkaar zo goed. Na dik 2 maanden heb ik voor mijzelf het besluit gemaakt, en koos ik ervoor om met hem verder te gaan. En kijk ons nu, 2,5 jaar verder en in blijde verwachting! I`m so happy! (Mijn vriend heeft trouwens geen kinderen) @Mirtjuh, ik duim voor je meis! Dat ei ga je vinden!
Ook wel een mooi ontmoetings verhaal 1985 Toch bijzonder om straks aan jullie kindje te kunnen vertellen.. Fijn dat je nu meer energie hebt.. kan niet wachten tot ik dat weer wat meer heb.. hihihi voel me nu vaak vaatdoek 's avonds en er komt echt niets meer uit me.. Maar idd bijna de echo, en dan hopelijk wat ontspannener en zo wie zo opener naar iedereen Kan niet wachten het te gaan vertellen..
Dolfijn Nee hahaha... echt heeeeelemaal in de bonen vanmorgen. Ik zou ook nog naar een afspraak, maar die heb ik maar afgebeld. Daar ga ik dan maar morgenvroeg heen. Morgenvroeg komt er ook nog visite... Druk morgentje dus...en morgenmiddag dan weer niets... Ik heb altijd alles tegelijk! Vanmiddag hier de wijkagent gehad om te kijken wat we aan mijn moeder kunnen doen. Die stalked ons nl. bij de school van Maud en hier bij huis. Ik word er gek van. Het nadeel is dat als we haar tegenkomen ze mij ook slaat waar de kinderen bij zijn en dat is zeer frustrerend. Mijn moeder bezorgt ons heel wat overlast.. haar familie trouwens ook... Maar goed... daar hebben we het verder maar niet over Ik zou de sfeer hier maar verpesten. Is inderdaad een lastige leeftijd... de puberleeftijd, maar inderdaad weer een voordeel dat je ze dan al eerder kende... maar goed.. blijft een lastige verstandhouding lijkt me. Toms dochter was al in de 20 toen ik haar leerde kennen, dus dan ligt het heel anders he. Ze gaat ook heel leuk met Maud en Thomas om en is ontzettend blij dat ze haar vader na zoveel jaren eindelijk weer gelukkig ziet. Ze heeft een "nieuwe pap"! hahaha Is het contact met zijn kinderen wel goed verder? Je gaf al aan dat er hier alles gezegd moet worden... Er is vandaag dus weer wat olie op het vuur gegooid, dus ik denk dat ik toch maar voorzichtig mijn verhaal hier ga neerzetten in de hoop dat jullie er toch op een "normale" manier mee omgaan. Als ik het verteld heb zullen jullie het wel snappen wat ik bedoel... Ik snap die drang van het willen vertellen aan iedereen ontzettend goed! Nog eventjes geduld meid.... 1985 Dank je wel voor je welkom! Ooh wat ook een prachtige ontmoeting! Je geeft aan dat hij je zo goed begreep/begrijpt. Nu heb ik dat idee sowieso bij de oudere mannen... dat er meer begrip is. Klinkt misschien raar... maar het is mijn ervaring Van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap!!!! En al lekker door de kritieke periode heen! Onze ontmoeting Ik heb Tom voor het eerst gezien zo een 10 jaar terug. Ik was zwanger van Maud en ik moest op controle komen. Er waren wat complicaties en omdat ik tussendoor kwam, moest ik naar hem toe. Echo gemaakt en ik had zoiets van: Hmm wel een aardige man, maar statig! Maar hij probeerde wel de tijd ervoor te nemen en mij gerust te stellen. Daarna een aantal jaren niet meer gezien. Totdat ik toch weer de wens kreeg om toch nog een kind te willen. Zo kwam ik ook best regelmatig bij Tom terecht voor inseminaties en af en toe waren er best meningsverschillen. Zo ook de laatste keer. Hij gaf aan dat ik niet zwanger zou worden en ik zei: Wedden dat ik zwanger van je raak (ahum). Hij keek me ook zo aan van: Pardon hahahaha... Dus ik zei ja... het is de 5e poging en bij elke 5e poging als jij de inseminatie doet ben ik zwanger. Dus logisch gevolg hahaha. Oke, zei hij... dan krijg ik vast wel een geboortekaartje! Ik was inderdaad zwanger, maar het bleek een EUG te zijn. Bij mijn EUG was hij op dat moment de behandelend arts en hij was zoo ontzettend lief en geduldig. Een andere arts moest de ok doen. Hij had nl. geen dienst, maar de volgende ochtend kwam hij toch even kijken hoe het met me was. Maar ja... deze madam had nergens meer last van en ging dus naar huis. Bij de nacontrole vertelde hij me dus dat hij me eerst een vreselijk arrogant en eigenwijs mens vond waar hij weinig mee kon haha... Maar doordat hij me toen beter had leren kennen en zag hoe ik met alles omging had hij ontzettend veel waardering voor me gekregen. Daar kwamen we de waterlanders... echt traaaaaaaaaanen met tuiten...! Dus hij mij troosten en een heel gesprek gehad. Toen ging ik naar een ander ziekenhuis waar ik met IVF zwanger werd en toen ik weer terug kwam, kwam ik bij hem onder controle en toen is het echt gegroeid. We waren aan het donderjagen en het was leuk en gezellig! Na de ks vertelde hij me over zijn slechte huwelijk en hoe beu hij het inmiddels was thuis en dat hij alleen maar in het ziekenhuis was om te werken en alleen maar thuis kwam om te slapen. Meer niet. De nacontrole kon hij eerst niet doen omdat hij toen vakantie had... dus die hebben we uitgesteld Daarna geen contact gehad, totdat ik een keer ben gaan koffiedrinken bij een van de assistenten en toen viel hij enorm tegen me uit. Waarop de assistente zei: en nu ben ik het zat! Hup die kamer in jullie 2 en jullie lossen het maar op wat er ook aan de hand is. Toen vroeg hij me dus of ik hem nog als arts zou willen als ik zwanger zou zijn van een 3e. En ik zei: Ja natuurlijk! Waarop hij zei: Prima... is het dus klaar! Blijf ik je arts. En ik ging naar huis... In de middag heb ik hem gebeld en gezegd dat ik hem toch liever niet meer als arts zou hebben waarop hij antwoordde dat hij de volgende middag bij me zou komen. En dat deed hij. Ik vond het doodeng, maar toen hebben we dus een heel gesprek gehad en toen ik het allemaal niet meer wist en ik begon te huilen heeft hij mijn tranen weggeveegd en me heel teder gekust.... En dat was het begin... Vriendinnen van me vonden het een echte doktersroman en vroegen zich echt af, wat ik met een man moest die en mijn arts was en zoveel jaren ouder... Mijn moeder zei meteen dat mijn zoontje van hem was en dat hij het allemaal eens even goed heeft kunnen bekijken en zo een jong ding beviel hem kennelijk wel heel goed. De rest wat ze zei zal ik jullie besparen. Maar ik merk dus dat ik op die punten heel terughoudend ben gaan zijn in het vertellen naar mensen toe. Mijn zoontje is trouwens naar hem genoemd, is dus niet van hem. Inmiddels zijn we alweer ruim een jaar gelukkig samen! Zo dat was onze ontmoeting!
Goeie morgen allemaal! Iedereen weer lekker geslapen? Wat een rotweer zeg Vind er echt niets aan.. maar tja, we zullen het er mee moeten doen hé?! @Breille; je hebt het er maar druk mee meteen zo na de vakantie.. hihihi hoort er allemaal bij hé?! en dat alles tegelijk hebben is wel iets wat ik herken Erg vervelend dat je zo tegen je moeder moet optreden :x Begrijp dat je relatie met haar al langere tijd verstoord is, maar dit is echt niet normaal.. en dan ook nog de familie die net zo doet.. Lijkt me heel vervelend en onveilig voor jou en je kindjes.. Bah meis, begrijp dat je er mee bezig bent gegaan.. en hoop dat het iets gaat oplossen en het rustiger wordt voor jullie.. Je omschrijft dat je vriendinnen deze ontmoeting zien als een doktersroman.. hihihi dat was wel het eerste wat in me op kwam Alleen bij mij is dat niet negatief, maar gewoon een als herkenning van een heerlijk verhaal met een goed einde! Zolang jullie gelukkig zijn met deze samenstelling van het gezin, dan doen leeftijd en vroegere situaties er niet meer toe (vind ik) Lekker genieten van jullie gezinnetje en ik hoop dat er spoedig nog een wondertje bij mag komen! Hier is de verstandhouding nu wel goed met alle kids, al heeft dat wel wat voeten in de aarde gehad.. (als eerste woonden ze alle 4 thuis) Nu nog maar twee, en daarmee is de band echt super Ook de twee die uit huis zijn heb ik nu goed contact mee.
Maar toch goed om allemaal te lezen hihihi en het vertellen hier gaat je gelukkig toch wel goed af.. Dus weer een meevaller denk ik voor je De kids hier reageerden heel positief op het nieuws dat er een kleintje komt.. Ik denk dat het scheelt dat we het al wel eens hadden genoemd dus dat niet onverwachts kwam voor ze.. En nu roepen ze af en toe dingen die me echt verbazen en willen straks lekker showen straks met hem (ze zijn overtuigd dat het jongen wordt) hihihih Dus allemaal alleen maar leuk en we genieten er erg van met z'n allen
Fijn dat je het goed vond om te lezen... Het is ook een behoorlijk verhaal geworden. Als je het dan zo opschrijft is het nog behoorlijk wat wat er momenteel hier bij ons op het pad ligt. Dat heb ik wel vaker... als ik eenmaal het idee heb dat ik het wel kan vertellen is het hek ook van de dam. In die zin... dan kan ik het wel vertellen. Ik ben vooral altijd bang dat mensen misbruik maken van hetgeen ik ze vertel of dat het een giller wordt zeg maar. Meestal zeg ik dan ook maar niets Ik zou het wel fijn vinden als Tom, ik en de kids weer snel in rustiger vaarwater komen te zitten, want deze ellende kan ik missen als kiespijn. Fijn hoor dat jullie zo lekker kunnen genieten. En wat fijn dat jullie een zoontje krijgen... volgens de kinderen dan he hahahahahahaha... Wat gaat er gezegd worden denk je als het een meisje is??????
hahha geen idee eigenlijk.. ik denk dat ze het net zo leuk vinden en dan heel zorgzaam worden met z'n allen.. hihihi en ik hoop ook zeker dat jullie in rustiger vaarwater komen met z'n allen, lijkt me vrij heftig en vermoeiend als ik het zo lees.. en daarom meteen een vraag (niet om je aan te vallen hoor.. dus als je niet wilt antwoorden gewoon zeggen!!) maar is dit wel een geschikt moment voor nog een kleintje? Juist omdat er zoveel spanning is denk ik dat het voor jou heel zwaar wordt.. Nu weet ik hoe het is om een wens te hebben waar je niets mee kan, bij ons heeft het ook ruim 2 jr langer geduurd dan de planning voordat ik kon stoppen met de pil omdat er zoveel aan de hand was, maar ik wou wel de ruimte hebben om van zwangerschap te kunnen genieten.. En ben gewoon bang als ik jouw verhaal lees dat jij er geen tijd en ruimte voor hebt.. (goed bedoeld hoor meis!!) Nogmaals heel veel succes met alles wat er nog voor de deur ligt en ik hoop dat jullie snel rustiger vaarwater mogen vinden.. KNUF
Ik denk het ook wel dat ze het net zo leuk zouden vinden, maar omdat het nu zo definitief al een jongentje is in hun ogen Het is dus een van de redenen waarom ik het dus ook nog even wil uitstellen... Even wat meer rust krijgen, omdat ik denk dat zoveel spanningen niet bevorderlijk werken voor het zwanger worden en ik heb nog maar 1 kans he.... correctie... WIJ hebben nog maar 1 kans hihi.. Ik begrijp dat je het goed bedoeld en ik begrijp dus ook wat je bedoeld te zeggen. Helemaal goed dus.. Ik ben blij dat je meedenkt en dat ik het gevoel daardoor heb dat er naar me geluisterd wordt. Het klinkt misschien raar, maar ik heb wel eens het idee dat Tom meer naar me luisterde toen ik patiënt was dan nu als partner. Niet dat het niet goed gaat hoor... Dat zeker wel... Maar dat idee heb ik dus af en toe wel. Gelukkig heeft hij er wel begrip voor dat ik even wil wachten en voor hem is dat dan ook prima. Wel krijg ik wel even alle medische feiten om mijn oren, maar daarna is het wel goed haha.
Meiden wat hebben jullie druk gekletst hier , ik heb het momenteel razend druk, maar ik beloof snel alles bij te lezen en te reageren. Liefs
hahha gelukkig dat je begrijpt wat ik bedoel.. en ik kan me goed voorstellen dat jullie communicatie als arts-patiënt anders was dan nu als partners.. hahaha zou niet best zijn als alles bij hetzelfde bleef Maar ben blij om te lezen dat ook jullie idee is om het nog even uit te stellen.. want inderdaad, zeker met nog maar 1 kans moet je wel redelijk zeker zijn dat de omstandigheden zo gunstig mogelijk zijn
Ja uiteraard is het anders... idd gelukkig wel hhahahaha... Maar het zou zo fijn zijn als hij wat meer tijd zou hebben... maar ja... Het is niet zijn werk he... en dat is wel heel belangrijk voor hem... Ach... dat zal ook wel beteren.. Er is nu gewoon ontzettend veel aan het handje... Zal het ook wel door komen. Precies... maar ja dat is dus ook een van die dingen die Tom dan ook weer erbij haalt. Ik word nu al niet makkelijk zwanger en wachten zal daaraan niet meehelpen. Maar goed.. stress ook niet en dus zegt Tom dan nu ook maar: dat is 2 kwaden tegen elkaar afwegen... Dus we wachten nog even
Oei... en dan heb je het zo druk en dan zit ik lappen tekst te typen... In ieder geval.. je zult je niet vervelen als je eenmaal aan het lezen komt.. er staat genoeg. Ik vind het hier juist nog rustig eigenlijk... of mag ik dat niet zeggen?
hhaha dit club-je is behoorlijk geslonken sinds bijna iedereen zwanger is.. Ik zal ons lijstje weer eens opspeuren.. Dus sindsdien hielden Mirtjuh en ik dit topic in de lucht.. hihihi dus voor dat begrip is het hier best druk nu enne, begrijp dat wachten niet ten goede komt hoor, maar volgens mij ga je met zoveel stress wel heel veel risico opzoeken dat het ergens fout gaat en dat zou toch wel heel erg zonde zijn! Ik vind het knap dat je met je verstand kan denken in dit geval.. want je gevoel zal heel hard roepen NU!