Idd! Meid, zoek asjeblieft een andere KA! Je dochtertje zal je er dankbaar voor zijn. TS, ik hoop echt dat je blijft luisteren naar de signalen van je meisje. Kindjes huilen echt niet zomaar, het is het énige signaal dat ze kunnen gebruiken om duidelijk te maken dat er iets mis is. Dit kan iets lichamelijk zijn (honger, vieze luier,...) maar ook angst, eenzaamheid,... JIJ bent de enige persoon op wie ze al haar vertrouwen zet en als je haar nu alleen laat huilen, geef je haar de boodschap dat die énige persoon in wie ze haar vertrouwen stelt, haar niet de moeite vindt om te troosten... En JA, laten huilen helpt! Iedereen geeft het op na een kwartier of na een uur om te huilen als er toch niemand reageert. Je kindje kan die energie beter gebruiken om te groeien en de wereld te ontdekken, vind ik. En als je laat huilen, komt dit eigenlijk vanuit het idee van wantrouwen naar je kindje toe; als ik nu toegeef aan je huilen, denk je zo je zin te krijgen... Terwijl je ook gewoon vertrouwen zou kunnen hebben in je kindje; je kind geeft aan wat het nodig heeft en jij als mama (of papa uiteraard) geven het kind dit. (het kind steeds geven wat het nodig heeft is niet hetzelfde als het kind steeds geven wat het wilt; dat is namelijk wél verwennen maar dat is hélemaal niet van toepassing bij een baby van 7 weken...)
(verborgen) reflux heb ik ook aan gedacht maar ze spuugt niet en herkauwt ook niet echt. Mssn ga ik me idd maar eens een dag met haar terug trekken en kijken hoe het dan gaat, wat ze doet. Dat herkauwen zou ze dan toch ook op de arm moeten doen of niet en s nachts toch ook last van hebben of met drinken? Bij ons slaapt ze als een roosje slikt niet of trekt geen zure gezichtjes ofzo. Toen ik haar vanmiddag in haar wiegje had gelegd en boven kwam omdat ze begon te huilen begon ze zowaar te lachen (maakt toch alles weer goed he ) dus dacht daar is iig (gelukkig) niets mis mee. Maar andere keren ben ik vervolgens een half uur bezig haar weer rustig te krijgen en dan heb ik haar echt binnen een minuut! Nu is ze ondertussen ook alweer wakker met grote ogen ligt ze op de rondlopende arm van mijn man en je zukt zien dat ze straks na haar laatste voeding heerlijk in slaap valt (gelukkig)
Wat bij reflux heel goed merkbaar is, is dat een kindje die een beetje rechtop ligt zich veel beter voelt, want de zwaartekracht werkt dan mee en de voeding blijft beter in de maag. Mijn dochtertje heeft 3 maanden lang zich alleen goed gevoeld als ze op de arm of in een wipstoeltje zat. En pas veel later kwamer we achter waarom. Niet dat ik je een ziekte wil aanpraten of zo, maar als antwoord op je vraag
Als ze op de arm ligt, ligt ze met haar hoofdje omhoog. Daardoor stroomt de maaginhoud minder makkelijk terug, dus heeft ze ook minder last. Je zou eens kunnen kijken wat ze doet als je haar plat legt. Trek je anders eens terug in je slaapkamer en leg haar naast je neer op bed in plaats van op de arm. Dan heeft ze nog steeds het gevoel dat je er bent en kan je haar eens goed bekijken. Mijn dochter sliep trouwens 's nachts ook goed (tja wat wil je als je de hele dag wakker bent..), maar overdag was het een ramp. Trouwens, wat voel jij? Ik ben er namelijk echt van overtuigd dat een moeder diep van binnen weet of er werkelijk wat is of niet. Niet je eigen gevoel negeren hoor. Liefs Allistair
@ TS: Ik sluit me aan bij de verder gegeven adviezen (met uitzondering van het advies van Sabse...). Wellicht als ze wel lekker gaat slapen als ze rechterop ligt/zit dat je toch eens naar de ha moet om te checken op verborgen reflux. En idd, luister goed naar je eigen gevoel, als jij denkt dat er iets mis is met je meisje negeer dat gevoel dan niet. @ Sabse: Wat een verschrikkelijk, onmenselijk en hardvochtig "advies" heb jij gekregen van de ka. Ik hoop van harte dat je het nimmer op zal volgen. Laten huilen tot ze bewusteloos raken, wat is dat voor idioterie?! Laat ik je wel vertellen dat een baby van 2 maanden echt nog niet huilt om aandacht. Die leggen echt de link nog niet dat als hij/zij huilt mama lekker komt. Zoals ik eerder al meldde, ik heb mijn dochter nooit echt laten huilen. Natuurlijk, soms jengelt ze een beetje omdat ze wat uit haar hum is en niet wil slapen terwijl ze aan 1 stuk door gaapt en ik haar gezichte wrijft. Dan laat ik haar 5 tot 10 min. met rust en 9 van de 10 keer slaapt ze dan. Blijft ze dan bezig, dan ga ik naar haar toe, stop haar nog een keer lekker in, aai haar over d'r bolletje en geef een kusje. Daarna gaat ze eigenlijk altijd slapen. Als ze echt gaat huilen ga ik naar haar toe, ik heb dat vanaf het begin zo gedaan en heb ook heel wat dagen de hele dag met haar op de bank gezeten omdat ze alleen dan rustig was en wilde slapen. En als er 1 kind een perfecte slaper is, zowel overdag als 's nachts, is het mijn dochter wel. Waarmee ik maar wil zeggen dat je ze heus niet verpest of iets van die aard door ze gewoon te geven waar ze behoefte aan hebben, namelijk de veiligheid, geborgenheid en warmte van hun mama. Ik kan gewoon weg niet begrijpen dat een ka zo'n advies geeft en vind het heel zorgelijk. Ik heb medelijden met de babies van ouders die zoveel waarde hechten aan de woorden van deze ka dat ze hun kleine humpie echt tot bewusteloos raken aan toe laten huilen...
Hmm nee zover laat ik het sowieso niet komen. En ik was er wel grotendeels van overtuigd dat ze zo huilde en onrustig was van haar verborgen reflux. Haar aantal ml mocht omhoog. En nu ben ik met het verhoogde aantal ml begonnen op vrijdagavond en eigenlijk gaat het sindsdien beter. Ze slaapt meer en alleen En bewusteloos huilen zou ik nooit doen, dat gaat mij te ver. Maar ik denk wel dat mijn meid slimmer is dan ik denk. Dan huilt ze enorm en ik loop naar haar wieg en ze begint te lachen Tja ik heb natuurlijk vanaf week 1 bijna 24/7 met haar gezeten. En als ze huilde kwam ik direct, want ik wist dat ze toch niet zou stoppen. Maar goed, nu lijkt het beter te gaan.
Maar dat ze lacht als ze je ziet betekend niet dat ze ook gaat huilen omdat ze persé wil dat je komt. Ze is gewoon blij om je te zien en daarom lacht ze. Dat zijn in mijn ogen 2 verschillende dingen. Maar ik ben blij te lezen dat je het zelf eigenlijk ook een vreemd advies vindt.
Haha, ja ik vond het erg vreemd advies. Maar dan volg ik het ook niet op Proberen te laten huilen.. ok.. maar zover ga ik dus echt niet. Ja, misschien lacht ze omdat ze blij is mij te zien. Maar zou ze daarna dan niet weer moeten huilen? De keren dat ze wel door ging met huilen, ondanks dat ze bij mij was, had ze echt pijn en dat kon ik zien en horen. Ach, ik hoop dat ze zich nu echt wat beter voelt en dit patroon zich voorzet. Voor het eerst sinds dat ze een weekje oud is slaapt ze echt uren achter elkaar alleen. En voor het eerst sinds ze een weekje oud is moet ik haar wakker maken voor de voeding En niet de hele dag gehuil en gekrijs. Niet meer uren met haar in mijn armen lopen. Pfff het was echt afzien. Dit is een verademing
Misschien voelt ze zich, als ze huilt, gewoon eenzaam of is ze een beetje bang. Dan gaat ze natuurlijk huilen, want vertellen wat er is kan ze nog niet (dát zou pas slim zijn ), en als jij dan komt is ze blij om je te zien én gerustgesteld , want "mama is in de buurt en komt als ik haar nodig heb". Met die geruststelling kan ze lekker gaan slapen. In ieder geval...dat is mijn gedachte erachter. Wel lekker dat ze nu zo goed gaat slapen en door slaapt. Hopen dat het zich voortzet.
Hoi allemaal, Wat geweldig zoveel reacties en tips!! Bedankt! Ik heb besloten haar wat rust te gunnen. Mijn gevoel zegt dat er niets anders met haar aan de hand is dan dat ze overprikkeld is en mama nodig heeft voor veiligheid en vertrouwen. De zwangerschap en bevalling waren pittig, mssn heeft ze meer tijd nodig gehad dat te verwerken dan ik haar gegeven heb omdat ik niet beter wist heb ik haar na de bevalling wellicht te snel beneden gehaald en haar kwa prikkels teveel in het diepe gegooid. Vannacht heeft ze geslapen maar is wel de hele tijd aan het woelen. Het onrustige gespannen gedrag en niet goed kunnen slapen geeft mij vooral het gevoel van overprikkeling daar het uitgerust allemaal perfect gaat. Vanmorgen heb ik haar daarom boven gehouden en alleen verzorgt en de fles gegeven en ze viel gelijk weer in slaap. Ben zelf op bed blijven zitten en heb de wieg strak tegen mij aangezet zodat ze me kon zien. 1 handje heb ik vastgehouden (vanwege het drukke zwaaien) totdat mijn eigen arm er zo'n beetje afviel...haha. Ook hebben mijn man en ik gewoon even doorgekletst en is ze heerlijk in slaap gevallen. Een paar keer deed ze haar oogjes nog open zag mij zitten lachte even en viel weer in slaap. Ben nu net stiekem naar beneden geglipt en ze slaapt nog steeds!!! De aankomende tijd even alles stil leggen en haar de rust geven die ze nodig heeft. Met tranen in mijn ogen typ ik dit berichtje....wat hebben die kleintjes soms veel te verduren!! Bedankt voor de vele tips!
Wauw meid! Ik denk dat je het zo super doet! Je geeft je kleintje gewoon wat je denkt dat ze nodig heeft en zo hoort het te zijn. Denk dat je een hele lieve mama bent!
Mee eens! Echt super dat je zo voor haar kiest! En ja, dat is ff moeilijk, maar je plukt er straks echt de vruchten van. Succes!
Heb je het boek van E pantley al gelezen? Lekker slapen zonder huilen heet het! Wie weeet staan er tips voor je in! Ik herken het helemaal want jou verhaal zou door mij geschreven kunnen zijn!!! Mijn dochter doet precies hetzelfde. Hier zijn we echter wel mee bij de kinderarts voor reflux en KMA. Succes!