klinkt allemaal lekker makkelijk. "moet je er samen wat aandoen" en "komt altijd ergens vandaan" al weet ik dat je het niet zo bedoeld. Zo makkelijk is het niet. En ja, iedereen heeft er wel es last van, maar borderliners hebben het erger en bij hun is het gevoel constant. En eroverheen komen? maar 1-2% van alle mensen met borderline komt eroverheen, trekjes blijf je ALTIJD houden. Als mijn vriend mij geen koffie brengt als ik eromvraag, maar hij vergeet het, kan ik kwaad en chagerijnig worden. Ik heb geen flauw idee waar dat gevoel vandaan komt. En als ik dat niet weet, als ik de aard niet weet, kan ik er ook niets aan veranderen. Borderline is een stoornis en dat mag best een naam hebben. Iemand met borderline kan hebben dat ie tijdelijk niet in de realiteit staat, als hij of zij gaat naar de stad om te winkelen of iets te kopen, en op de terugweg in de auto kijk je om je heen en denk je, waar ben ik in godsnaam geweest en waar komen die spullen vandaan? of je ergens rijdt als je van een verjaardag terugkomt, dat je geen idee hebt waar je bent.Dan weet je niet meer waar je bent geweest omdat je dat buiten je eigen relaiteit hebt gedaan. Denk je dat iedereen dat heeft? dat denk ik niet. Verwachtingen op t gebied van werk en relaties liggen zo hoog dat teleurstellingen vaak voorkomen. Door deze regelmatige negatieve ervaringen neemt het zelfvertrouwen af en de kwetsbaarheid van borderliners toe. Daarom komen de mensen vaak onzeker over. je trekt je ,eer uit de maatschappij en sociale contacten doordat de problemen zich opstapelen en het veel verschillende problemen zijn. Mensen begrijpen dit niet en daardoor kunnen borderliners vaak alleen en teruggetrokken zijn waardoor alles alleen maar verergert. Dat hebben niet alle mensen.
Hai K heb niet alles gelezen...maar wilde t volgende met j delen... Mn nichtje heeft borderline...voor dat dat vast was gesteld was haar gedrag als volgt... Buiten t feit van heel veel verschillende vriendjes....sloeg ze telkens om qua identiteit...ineens ging ze om met bijv antillianen...ze ging daar in het extreme mee om...liet tattoages zetten met papiamentse teksten...droeg ineens haar haar in vlechtjes en sprak met accent.. Kort daarop ' werd ' ze Latino...weer een bijpassend vriendje plus het spaanse accent..t dragen van gouden sieraden en tanden... Hierna werd ze gabber...scheerde haar haar..luisterde naar hardcore en slikte pillen.. Meerdere malen raakte ze zwanger met als gevolg meerdere abortussen...de overgang van haar identiteiten was in een tijdsbestek van paar weken of maanden.. Op een gegeven moment is d diagnose gesteld en zat ze in therapieën en kreeg geloof k ook medicijnen.. Nu is ze minder " extreem' en impulsief..is nu erg into surinaamse mensen...heeft ook een kindje gekregen...maar is nu wel meer zichzelf... Ik vond t erg lastig vroeger met haar om t gaan...wist nooit wat k van haar kon verwachten...kon ook nirt altyd van haar op aan... Nu gaat t stukken beter...ze woont trouwens nog wel thuis en werkt niet..haar relatie gaat volgens mij nu wel goed...hy in adam zy in denhaag ... Succes!!
@Mora27: ik heb niet zoveel trek om heel uitgebreid op je reactie in te gaan (devilchase heeft het al aardig verwoord) maar je komt behoorlijk kut over. Fijn dat jij het allemaal zo goed weet en hoe alles werkt ... Misschien eerst nadenken voordat je wat typt, want je reactie is (waarschijnlijk onbedoeld) erg cru.
dat is absoluut niet zo bedoel, maar vind het zo zonde dat je dan in je slachtoffer rol gaat zitten ipv wat eraan te doen.. want blijkbaar heb je wel het vermogen je leven te doorzien en weet je dat er iets aan gedaan moet worden en ben je je er bewust van dat het zo niet kan... ik had vroeger een vriendin, (zo'n 5 jr geleden) en die is er voor behandeld in een intensieve deeltijd therapy in eefde.. zij kreeg allerlei trainingen in "denk je sterk" sociale vaardigheidstraining en nog wat andere... zij woonde toen begeleid doordat ze die stoornis had, Nu, woont ze zelfstandig met haar kindjes en met haar man en gaat het allemaal heel goed met haar.. ook zijn haar stemmingen in balans en dat komt doordat ze aan zichzelf heeft gewerkt en de contineuiteit in haar leven heeft toegepast... ook ging ze dingen doen waarvan ze eerder dacht, heb ik geen zin in... en ineens sloeg haar leven radicaal om in positiviteit... dus het is maar net hoe je erin staat... als je blijft zeggen ik heb dit of ik heb dat dan kom je er echt niet hoor!
Is het niet het hele punt bij zulke ´ziektes´.. dat het gewoon niet zo simpel is om er iets aan te doen of in ieder geval die stap te zetten?
nou nog nooit van gehoord hoor, het heeft meer te maken met je plotselinge stemmingswisselingen... maar niet dat je ineens niet meer weet waar je bent ofzo... dan is er echt wel wat anders aan de hand hoor...
Dat is zeker een kenmerk van borderline. Dat is een automatisch mechanisme day optreedt bij stress en dat gebeurd zodat je je emoties onder controle kan houden. Ik heb toen ik naar mn moeder reed een keer een totale blackout gehad. Ik wist mijn hemel niet waar ik was. Terwijl ik dar 3x per week rij ivm mn werk. Ik wist het niet meer en heb mn navigatie in moeten stellen. En borderline alleen stemmingswisselingen? dacht het niet.
Even korte uitleg, de term 'bordeline' is destijds zo genoemd omdat je 'op de grens verkeerd van een mogelijke psychose'. Je bent grensgeval van neurose> psychose. De kenmerken van borderline zijn genuanceerder en het idee dat je tussen neurose en psychose leeft, is achterhaald, maar de term 'borderline' is blijven bestaan. Typisch voor borderline is het zwart/wit denken en de impulsiviteit, en het omslaan naar een andere stemming en vaak een lage eigenwaarde Borderline-persoonlijkheidsstoornis - Wikipedia
Volgens mij kun je je beter even verdiepen in wat er nog meer allemaal bij BPS hoort dan alleen maar stemmingswisselingen. dissociatiess dus onder andere ook. Er leggen hier een aantal dames die bps hebben uit wat het inhoudt dus dan is t een beetje vreemd als jij dat lijkt te bestrijden, zonder dat je er echt duidelijk kennis van hebt. Ik heb meerdere kennissen met bps en heb me er ooit flink in verdiept. Maar degenen die het echt meemaken weten het natuurlijk absoluut beter dan de buitenstaanders hoor!
Ik heb er niet zo heel veel zin in dat er mensen in dit topic even komen vermelden wat BPS volgens hun (die er niet aan leiden) precies inoudt, het beter lijken te weten en maar vinden dat er 'zo maar even' hulp ingeschakelt moet/kan worden. En Mora27 met alle reapect, ik bedoel daar inderdaad jou mee. Voor die reden heb ik het topic niet geopend. Jouw reacties zijn echt tegenkrommend, en ik denk niet dat de leden in dit topic daar op zitten te wachten. Misschien je zinnen iets anders formuleren? Niet iedereen klimt 'zomaar even' uit een dal, if you know what I mean...
Dat doet ze niet, want dan zou haar reactie heel anders zijn. Iemand die nog nooit op nikes heeft gelopen, kan ook geen revieuw geven (etc etc etc).
Jaren geleden na de bevalling van mijn oudtst is uit gekomen dat ik ook bordeline heb. Nu zijn we bezig uit te zoeken in hoe ver of zo als ik zelf vermoed wat kenmerken er van hebt, Ik kan me naamlijk niet overal in vinden. Ben niet super inpusief. Denk niet zwart wit. En heb een hekel aan liegen. Wel in de loop van de jaren wat vaker dingen verzwegen. En ergens schaam ik me er voor. Niet dat dat nodig is. Maar voor al het onbegrip dat nog steeds heerst over bordeline als of je het expres doet. Ben het met sommige eens je kunt wel je uiterste best doen om sommig dingen te over winnen. maar het lukt niet altijd. Toevallig heeft me zusje het ook. En twee ouders die na jaren nog steeds niet begrijpen dat hun dus toch de oorzaak moeten zijn van onze problemen. Het ontstaat dus niet voor niks in je kinder tijd. Al hoe wel sommige denken dat het erfelijk is. Bij het uwv vind ik nog steeds dat het onder de tafel word geschoven bordeline. Ik ken me grensen bv er moet gewoon geen stress komen dan stort ik terplekken in daar kan ik apsolut niet tegen. bv een baan met me kindjes dat gaat te koste van iets. Dus al jaren in gevecht met het uwv. Daar zouden ze wel wat aan mogen doen. Maar dat is mijn mening. Dus binnen kort hier ook weer een test om te kijken wat ik werkelijk heb vermoed zelf de kenmerken. Maar als psy zegt het is bordeline dan is het maar zou. Blijf er wel voor knokken maar het is een rot ziekte. En vind dat je wijnig begrip krijgt van uit. Zeer zeker mijn omgeving. Ze willen en kunnen nu nog niet begrijp en dat ik niet twee dingen te gelijk kan doen. Iemand schreef bv iets over het huis houden ik wil het perfect maar puntje bij paaltje blijft het te vaak liggen. Cirkeltje is weer rond. Jakkes. Succes allemaal die er ook mee te kampen hebben en leven. Hoop dat er bij jullie wel iemand is die echt begrip voor je kan en kunt op brengen. En o ja ben wel gescheiden van mijn ex maar we zijn al 11 jaar samen daarom hebben we ook een lat. Het lijkt wel als of we juist ook types treffen die ook niet helemaal honderd procent zijn. bv de mijne heeft een gokverslaving waar hij wel aan werkt enz. Maar het is er wel helaas.
mora27 jeetje lekker harde woorden spreek jij uit je kan zien en lezen dat je nooit heb mee gemaakt in jou omgeving of je hebt er nog nooit in verdiept ging het maar zo gemakkelijk ik heb elke dag een strijd moeten leveren om te bereiken wat ik nu heb bereikt en ik ben trots op mezelf geen slachtoffer rol gehad en me nog nooit zielig gevonden ik leefde gewoon met de dag en elke dag was er een maar als je hard moet knokken om de dingen te kunnen bereiken die je wilt bereiken als borderliner dan moet je soms echt zwaar hard knokken om het voor elkaar te krijgen vind het echt erg dat je die woorden heb durven uit te spreken borderline heeft zeker niet iedereen laat dat duidelijk zijn was dat maar waar dan was het voor ons een stukke makkelijker geweest vind het echt erg dat je zo je ongezouten mening neer zet plaats dat je niet eens weet wat borderline inhoudt:x:x
het vervelendste vind ik wel van nederland dat je wachtlijsten hebt die ellende lang zijn. En sommige reacties hier vind ik ook tenenkrommend. Ja ik heb borderline, nee ben er niet trots op maar ben wel blij dat ik eindelijk een erkend probleem heb. Slik daar medicijnen voor, volg therapie, heb 2x in het ziekenhuis gelegen met een overdosis, 1x een nacht op een gesloten afdeling maar omdat ik blijkbaar zo goed kan zeggen dat het me niet nog een keer zal gebeuren ben ik weer vrij om te gaan en staan waar ik wil. Maar een volgende keer gebeurt het misschien net zo hard weer. Je kan nog zo hard werken om al je symptomen kwijt te raken maar dat wil niet zeggen dat het in je hoofd rustig is. En dan kun je op een dag zomaar ineens weer doorslaan omdat het even slecht met je gaat of je even teveel stress hebt. Mij willen ze niet opnemen omdat ze maar vinden dat ik er zelf wat aan moet doen. Dat doe ik! elke dag is een gevecht. Elke dag sta ik op met de gedachten wat zal vandaag weer brengen. Ga ik vandaag overleven. TS borderline moet gesteld worden door een onderzoek. Een eerste stap is naar je huisarts gaan. Hoe zwaar, moeilijk en confronterend het ook is je zal die stap moeten zetten. Misschien iemand die je vertrouwd meenemen wil wel eens helpen maar voorkomt niet dat je jezelf tegenkomt. Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen en als je er misschien wat aan hebt heb je een site die mij goed helpt het is een algemene site maar waar je ook goed ff je hart kunt luchten ook als je tegen een afspraak aankijkt. indepressie.nl een hele fijne site waar je ook je ervaringen kunt delen.
Mora27,als je niet weet waar je het over hebt adviseer ik je met klem niet te reageren in dit topic. Je snapt het niet helemaal volgens mij. Een hele goede vriendin van mij heeft Borderline en die heeft dat niet echt aan zichzelf te danken,of aan haar relatie of een fout kapsel om zo maar eens iets te noemen.
ja dat heet dissociatie.. heeft niet veel met bl te maken. ik weet altijd dondersgoed waar ik ben en wat ik doe, alleen heb regelmatig spijt van hetgeen ik gekocht/gedaan heb.