Iedereen heeft vast wel regelmatig zo'n gevoel van: "Wauw, wat ben ik toch trots op mijn kindje !". Tijd om die blije momenten te delen... dus... Wanneer heb je voor het laatst gevoeld dat je vreselijk trots was op je kindje (dat je dat echt dacht of zei) en waarbij was dat ?
Gisteren toen hij zo vol smaak een enorme berg gekookte worteltjes naar binnen stouwde . Vind het zo prachtig om te zien hoe hij van dat soort simpele dingen echt kan genieten.
Hoi hoi, Vorige week toen hij ineens heeeeeeel hard begon te klappen in zijn handjes, haha...zo lief... En die week daarvoor toen ie ineens op zn beentjes midden in de woonkamer stond. Heerlijk he, die momenten
Ehhhh....heb je even? We hebben het eerste jaar behoorlijk aangemodderd met allerlei dingen. Maar kan nu van elke kleine vooruitgang zoooooooo verschrikkelijk trots zijn! Op het moment begint hij steeds meer woordjes te zeggen, dus als er weer een nieuw woordje is dan is mama (en papa) ontzettend trots!!
had dat gister avond, we lagen lekker samen in bed. ik lag tv te kijken en ons meisje lag lekker te slapen. ze maakt van die schattige geluidjes als ze slaapt, ik keek naar haar en ineens werd ik overvallen door emotie! dat was een moment dat ik dacht, wat ben ik blij dat jij mijn meisje bent en ik jouw mama
toen ik Fenne vanmorgen uit bed haalde en ze doodleuk STOND te wachten op me. en Mila die zinnetjes aan het leren is, nee, niet bed, ikke lopen en ja papa.
Gisteren lag ik op bed tv te kijken, voordat Isa-Beau ging slapen kwam ze nog even bij mij liggen. Toen ik haar vroeg of papa en mama haar naar bed moest brengen kwam er een waterval aan woorden en gebaren,haha! Wat ik opving was Beau bed, nee, mama, de rest was onverstaanbaar maar de bedoeling duidelijk. Vooral toen ze daarna met een boos gezicht tegen mee aankroop en demonstratief haar duimpje in haar mond deed. Bij mama in bed wou ze slapen!
Oh elke dag en vaak wel meer dan 1 hoor Zoals vanmorgen toen ik haar weer naar het kdv bracht na een maand vakantie, mama met de tissues in de aanslag en ik dacht zeker te weten dat ze ging huilen maar nee hoor, ze zwaaide en zei, daaaag mama, daaaaaaaag! (Slik!) Of toen we zaterdag met zijn drietjes gezellig aan het ontbijt zaten en zij van de een naar de ander keek en zei: daaag papa, daaaag mama... en dat een paar keer herhaalde met een prachtige lach erbij. Tranen in mijn ogen dan gelijk hoor, wat ben ik dan trots op onze mooie lieve meid en wat ben ik blij dat ze in ons leven is gekomen!
Op het moment dat ik hoor dat uk klaar is met slapen en lekker in zijn bedje ligt te kletsen met konijn en appie. Zodra ik dan de deur open doe wordt ik steevast begroet met een lach van oor tot oor. Dan hoor je mij niet zeggen dat ik een ochtend humeur heb!!! Ja had dat wel dan
Oh heb 100 van die dingen. Als ze wakker word hoor je haar zachtje geeuwen. Word ik blij van. Vanaf haar geboorte keek ik uit naar de dag dat ze zelf ons slaapkamer binnen zou wandelen. Was even een trots traan moment. Haar lieve ondeugende lach maakt me trots. Gisteren avond lag ze tussen ons in op de bank tegen papa zijn been aangehangen en heerlijk rustig tv te kijken. Dan kijken we elkaar en en zijn zo trots op het mooiste wat ons ooit is overkomen.
Toen ze vorige week in haar handjes ging klappen, daarna haar handjes op haar hoofd deed en vervolgens op en neer ging wiegen met haar lijfje... intussen mij aankijkend, van hup nou mama! Was ze gewoon het "dansje" van klap eens in je handjes aan het doen! Ik was zooooo trots en heb haar helemaal platgeknuffeld. Ik kan ook echt helemaal emo worden van dat soort momenten. Dan denk ik jeeee wat word je al groot!
Ik heb nu "as we speak" zo'n trots gevoel! Mijn zoontje is zo ontzettend lief aan het spelen met zijn ark van noach-boot! Hij zit echt even in een fantasietje met 2 figuurtjes; maakt per figuurtje een apart geluidje en is echt een spelletje aan het spelen! En dat al zeker een kwartier lang!! Dit is voor het eerst dat ik hem dat zie doen....ik ben nog gewend aan het pure gooi-en smijtwerk zonder dat daar echt "spelen" bij komt kijken...
Vanmorgen bij de bloedbank, toen die mevrouw uitgebreid ging vragen hoe oud ze was, of ze al kon lopen en dat het zoooo knap was dat ze dat al kon. Toen vroeg ze hoe lang ze al kon lopen, dus ik zei dat ze al ruim een maand kan lopen. Nouuuuu, dat was me daar knap en wat een slim kind, etc etc etc. Jullie begrijpen mij. Ik stond te grijnzen van oor tot oor. Ik heb het allerknapste kind!!!
Okay.. hier inmiddels een peuter maar wat was ik vandaag trots! Hij heeft helemaal verteld wat hij vandaag allemaal gedaan heeft op het kinderdagverblijf: bellenblaas, drie (!) plasjes gedaan, eten, slapen, jas aan en uit (buitengespeeld). En ik snapte het allemaal! Trots op hem (en ook een beetje op mezelf!) hihi
Wat schattig!!!!!! Wij hebben die boot ook, ik word nu al gek van dat ding haha. Hij maakt echt veel herrie!!!!! @hier, Mijn dochter is ziek en moest vandaag weer eens bloedprikken, voor de zoveelste keer weer in dat lijfje prikken. Ze gaf geen kick!!!! En thuis probeerde ze zich op te trekken aan de spijlen van de box. Ze kwam niet verder dan op haar knietjes maar ik was ZO trots!!!! Eindelijk!!! Hoop dat ze snel kan lopen!!
Momenteel: dansen met de voetjes van de vloer, kusjes halen (voorhoofd uitsteken) en brengen, als hij papa thuis hoort komen, naar de deur rent en keihard "papa" roept, dat is zooooo lief!
vanaf de geboorte ben ik altijd trots op wat ze doet en kan Op dit moment het feit dat ze gaat babbelen en duidelijk kan maken wat ze wil voor zover mama haar altijd begrijpt hahaha
trots op het feit dat Lucas nu een leeuw na kan doen, met bijbehorende 'achter-in-de-keel-rochel', zo'n vette 'grrrrrrr' een schaapje kan hij ook, al kan hij de èèè nog niet zeggen, maar als ik vraag: wat doet het schaapje, zegt ie heel aarzelend 'àààà', smelt smelt! Ook trots op dat ie al zoveel snapt! Doet op verzoek de lamp aan/uit, deuren dicht, blokjes in de doos, wasgoed in de wasmand (vergezeld van speelgoed enzo uiteraard ). Vind het toch wel heel bijzonder dat je al zo kunt communiceren met een kindje van nog geen jaar oud (al weet ik natuurlijk niet of andere kindjes dat ook doen, maar voor mij is het heel bijzonder!)
Ja, dat papaaaa! of in mijn eigen geval.. mamaaaa! is echt geweldig. Zondag werd hier opeens Omaaaaa geroepen... en ja hoor.. oma (mijn moeder) stond spontaan op de stoep. Zoonlief zag haar eerder dan ik! Nu een grote hit: springen! Met twee voetjes tegelijk van de grond komen! WoW! En oja.. toch een beetje trots op het feit dat het kdv heeft aangegeven dat ze het een goed idee vinden als Kick nu al naar de peutergroep gaat. Hij is in de dreumesgroep de enige die zindelijk is en de enige die echt praat... Zijn ontwikkeling loopt ver voor... hihi.. toch wel een beetje trots op mijn slimme kind!