Depressie

nou laat ik het zo zeggen het zou waarschijnlijk niet zo verstandig zijn.
het is geen veroordeling hoor begrijp me niet verkeerd maar ik spreek uit ervaring.
hier (ongepland) zwanger geworden van de 2e terwijl ik net een beetje van een depressie aan het herstellen was/ben.
ik gebruik nu nog steeds medicijnen in overleg me de arts en ik durf ze ook nog niet te stoppen.
ik heb al 1 en daar heb ik intens van genoten nu geniet ik nog niet echt.
mijn advies wacht even totdat je er iets beter bovenop bent.
maar dit is natuurlijk geheel aan jezelf
mocht je meer vragen hebben mag je altijd een pb sturen

 

Ik weet niet of het echt zo'n probleem is zwanger te worden tijdens een depressie. Of het verstandig is is een ander verhaal.
Door alle hormonen kan een 'gezonde' vrouw al behoorlijk labiel zijn tijdens het begin van een zwangerschap, laat staan als je toch al niet zo goed in je vel zit.
Weet ook niet of je anti-depressiva slikt, maar de meesten mag je niet slikken tijdens een zwangerschap of als je zwanger wilt worden.
Ik zou dit heel goed doorspreken met je huisarts voordat je serieus aan het klussen gaat. Wij hebben zlef in ieder geval om diezelfde reden een jaar gewacht.
Sterkte!!

 

Door depressie kan je cyclus in de war raken en ook nesteld een bevrucht ei zich dan slechter dus ja het heefd invloed.
Ik moet wel erbij zeggen dat je echtniet depressief en zwanger wilt zijn hoor. Dan maak je ook meer kans op een postnatale depressie, en dat is niet leuk voor de baby.
Ik zou een pauze nemen tot je depressie over is of vermindert op zijn minst.

Ik ben zelf supergelukkig geweest tijdens het zwanger raken. En merk nu toch dat ik superkwetsbaar ben en sommige dingen me veel meer kunnen raken. Lijkt me echt niks om daar dan ook een depressie bij te hebben. Stres is ook slecht voor de ontwikkeling van de foetus in je buik.

Sterkte ermee.

 

Mijn advies is om eerst weer even zelf kracht te vinden zodat je zeker weet dat je het weer allemaal aan kunt en dat de kans op een terugval klein zal zijn. Maar het ligt er ook een beetje aan waardoor je in een depressie raakte. Bij mij had het ook met de kinderwens voor een 2e te maken die iedere keer weer uitgesteld werd. Terwijl ik meteen voor mezelf had moeten kiezen en niet iedere keer bang had moeten zijn voor de reacties van anderen.
Maar nu ik zwanger ben van de 2e merk ik wel dat de depressie wel haar sporen heeft achtergelaten want je reageert anders op je hormonen (wat een rotdingen). Maar als je kracht genoeg hebt zul je ook merken dat je er sterker uit bent gekomen.
Als je er maar niet aan gaat beginnen om over de depressie heen te komen want dat werkt meestal averechts en wordt de zwangerschap juist zwaarder en heb je meer kans op een postnatale maar ook een pre-postnatale depressie.
Ik weet dat het zwaar is en misschien niet leuk is om te horen dat je beter kunt wachten maar voor je het weet is de tijd voor jou ook weer daar. Blijf positief denken dat is het allerbelangrijkste en luister naar jezelf. X

 

Oh meid, wat naar voor je. Ik sluit me aan bij de adviezen die al hierboven staan. Praktische tip: meld je bij een eerstelijnspsycholoog (via huisarts laten verwijzen). Je kunt er dan mee aan de slag en misschien zelfs zonder medicatie.