In deze fase kunnen en proberen ze ineens zoveel: -helemaal zelf met 2 handjes uit een beker drinken -zelf sokken en slab en broek proberen aan te doen (lukt natuurlijk nog niet) -zoveel verschillende dingen en heel veel fruit eten -zoveel woordjes ineens kunnen zeggen -gebaren meedoen met liedjes. Het gaat heel hard ineens, maar oh o o wat is mama trots iedere keer als het dametje weer iets nieuws kan!
Mijn klein manneke altijd zo lief kan lachen naar mama! en je ook zo aan kan blijven staren,GEWELDIG!
Ooh hebben jullie even? Sinds deze week: - loopt ze los (aan één stuk door de hele kamer) - voert ze opdrachten uit, ook meer ingewikkelde! - pakt ze zelf fruit van de fruitschaal en begint eraan: ze snapt zelfs dat er in een pruim een pit zit waarvoor je mama moet roepen (niet, dat mama haar helemaal alleen een pruim zou laten eten hoor..) en dat een banaan eerst gepeld moet worden Ben zo trots
alweer van een tijdje geleden, maar hier ging mijn meisje met 14 mnd voor het eerst zelf staan. (kijk dat tongetje) Echt zo trots was ik En vanmiddag nog op mijn jongste, was in haar bedje zelf gaan zitten. Zat ze daar mega trots toen ik binnen kwam, zo aandoenlijk!
Toen Milan vorige week dinsdag voor het eerst liep. In een keer een paar meter achter elkaar. Het toeval wilde dat papa net met de camera in zijn handen stond!!!! En hij staat op you tube! YouTube - Milan Decker
Aaaaaaah wat een super fimpje! Een paar meter? Joh, hij crosst het halve huis door! Geweldig om dat zo op camera te hebben!
dat ons mannetje een erg zware start heeft gehad,maar zich er toch doorheen heeft weten te vechten.. dat hij 15 augustus de 1e keer echt naar me lachte,en dit vanaf die tijd ook dagelijks uitgebreidt doet.. hij wat vaker wakker is tussendoor,en dan zo lief me helemaal aan het bestuderen is,en zo lekker van die lieve geluidjes maakt...
toen ze voor t eerst ging kruipen en voor t eerst ging staan en steeds als ik haar uit bed haal geeft ze me een kusje en dit doet ze ook tijdens haar laatste fles , ben helemaal verliefd en trots op haar
Ik ben aan de lopende band trots op mijn mannetje. Sinds eergisteren loopt hij stukjes los door de kamer, maar die stukjes worden met rasse schreden langer en die smile van oor tot oor... SMELT. Maar ik ben heel vaak trots op hem. Hoe hij lekker zijn broodje zit te eten, zich de warme hap altijd goed laat smaken, of zoals een tijdje terug met een bijna arrogant gezichtje de tuitbeker (zonder anti-lek)van tafel pakte en hem gewoon bijna leegdronk.
O wat ben ik trots op mijn mannetje. Op zoveel dingen eigenlijk. Maar afgelopen tijd ben ik echt trots. We hebben een beetje een moeilijke tijd en dan komt Thijs met zijn speentje naar me toe om me te troosten. Echt zo lief! Gisteren liep hij voor het eerst helemaal los in de huiskamer en hij was er zelf ook supertrots op. Ja dan smelt je helemaal!
Wat ongelofelijk leuk om alle 'trots-verhalen' te lezen ! Ben de laatste tijd ook mega trots op Joleijntje als ze haar eigen bordje netjes leeg eet met haar lepeltje. Eerst ging het elke keer mis, omdat ze haar lepel niet draaide bij het naar de mond brengen... Nu draait ze 'm netjes en blijft het eten erop liggen tot het in haar mondje verdwijnt (meestal dan... ). Dat ze mu nu kan vertellen wat ze overdag gedaan heeft. Ze komt dan bij me zitten zodra ik thuiskom, knuffelt me helemaal fijn en vertelt bijvoorbeeld: "Oma zien. Visie kijken opa. Bambi. Buiten lopen. Speeltuin." Zijn allemaal nog losse woordjes, maar ik snap het wel. Dan is ze bij Opa en Oma geweest en heeft televisie gekeken, Bambi dus. En zijn ze met haar naar buiten geweest naar de speeltuin. Laatste tijd kan ze ook zo lief ja knikken en zeggen. Als ik dan zeg dat ze een mooie tekening heeft gemaakt, dan kijkt ze me aan en knikt en zegt resoluut: "Ja !" op zo'n manier alsof ze wil zeggen 'Ja mama, inderdaad, het is echt heel mooi hè' Dus ook hier een supertrotse mama
Ik ben apetrots op mijn dochtertje van nog geen 4 maanden die gisteren ruim 3 uur in het ziekenhuis is geweest voor onderzoek en niet één keer gehuild of gejammerd heeft! En wel naar iederen gelachen heeft! (ze heeft ook bewezen goeie smaak te hebben want de plaatselijke dr McDreamy kreeg de grootste lach!)
Zo knap! En zo schattig, krijg gewoon tranen in mijn ogen ook al ken ik hem en jou helemaal niet. En dat lachje erbij, geweldig! Ons mannetje staat ook al een tijdje aan de tafel en loopt aan je hand. Maar los lopen doet hij nog niet. Ben zo benieuwd wanneer hij dat gaat doen. Lijkt me zo mooi om te zien!