@ ok Ah balen! Op naar het volgende ei hihi. Ik heb geen modifast gebruikt tijdens de zwangerschap van Britt. Maar vloeibaar eten haha en dat smaakt net zo brrr. Als ik zwanger ben dan word ik zo misselijk en blijf ik braken dat ik uitdroog. Had ook een sonde gehad maar dat was geen suc6. @ m Oh dat lijkt me echt erg dat je helemaal instort. Ik heb dat nooit gehad. Wel dat ik me down voelde maar was meer omdat ik ook beetje snel weer was gaan werken 8) (na 4 weken )
OK, balen zeg! Hopelijk volgende ronde meer geluk. Wat je eisprong betreft: die 14 dagen is een richtlijn maar je kunt daar vanaf wijken. Als ik naar mezelf kijk heb ik mijn eisprong de laatste cycli gehad op dag 10, op dag 14, 15 en dag 16. Erg wisselend dus. De luteale fase (de dagen na je eisprong) ligt per persoon min of meer vast. Dat hoeft niet precies 14 dagen te zijn. Bij mij is de luteale fase standaard 10 dagen. Eigelijk kun je je eisprong alleen achterhalen door temperaturen of het gebuik van ovulatietesten.
@Jipper, ik geloof niet dat ik veel veranderd ben. Ik maak me alleen een stuk minder druk over kleine (onbelangrijke) dingen, dat was voorheen wel anders. Verder ben ik een leeuw als het om mijn kind gaat, dan bijt ik flink van me af, dat deed ik voorheen ook niet. Maar verder ben ik wel redelijk dezelfde persoon gebleven. Het moederschap op zich heeft wel gemaakt dat ik eerder geraakt wordt door berichten over kinderen, dan lopen al snel de tranen over m'n wangen. Maar dat is echt door het moeder zijn, niet door de vroeggeboorte. @Nannie, mijn man wilde eerst ook echt geen tweede. Ik had Hellp en hij was bijna mij kwijtgeraakt, maar ook ons kindje. Dat heeft een hele grote impact op hem gehad. Het heeft veel praattijd gekost om dat te achterhalen. Wij zijn (was een eis van mij) naar degyn gegaan om nog eensd te praten over de risico's op nog een keer Hellp. De gyn gaf mij toen groen licht om zwanger te worden en da theeft mijn man wel over de streep geholpen. Wel wilde hij toen nog een aantal maanden wachten (was practischer in zijn ogen) en dat heb ik toen geaccepteerd. Want zijn nu een paar maanden op een mensenleven. Probeer met je man te praten, maar niet boos te worden. Probeer vooral zijn standpunt en achterliggende gedachten duidelijk te krijgen en geef jou standpunt rustig weer. Daarna kun je pas proberen dichterbij elkaar te komen. Maar dat kan misschien ook betekenen dat je je ergens bij neer moet leggen. En dat is in dit geval heel moeilijk. Je kunt niet echt water bij de wijn doen. Je wilt of een kind, of niet. Er zit niets tussenin, alleen de tijd waarop je het eventueel gaat proberen is bespreekbaar. Sterkte.
Nannie, bij mij ging het precies zo als bij Mailaika. we hebben gesprek bij gyn gehad die de risico's, maar ook de controles bij een zwangerschap vertelde O.K. He balen, dacht echt dat het raak zou zijn bij jou.. maar je bent wel ong en troch een redelijke cyclus toch?? op naar de volgende ronde.. Ik ben nogsteed sniet ong.. reken op 60 dgn weer net als vorige maand
Jeetje, M, dat lijkt me moeilijk om zo lang te moeten wachten, ik krijg na dag 20 elke keer al de kriebels.
Zucht, kom net met Wes bij de dokter vandaan. Hij heeft waarschijnlijk astma. Moet dinsdag terug komen.. heeft nu pufjes mee.
Dat is vervelend. Sterkte ermee. Ik heb hier een dwars kereltje. Net een megadriftbui achter de rug. Wat heeft dat kind een lange adem. Schreeuwen, krijsen en met dingen gooien. Uiteindelijk was het over en kwam hij me een knuffel geven. Maar ik word hier zo moe van..... Niks is goed. ''Ik wil jas aan.'', ''nee, ik wil geen jas aan'', ''Wel een jas aan'', ''niet''. En dat alles uit zijn mond. Als ik dan zeg dat het goed is, dan wil hij niet en vice versa. Hier krijg je me echt gek mee. Dwars kind. Maar goed, we hebben het weer gehad en hij is weer lief.
Hoi maliaka, ik heb wel enig verstand van kinderen opvoeden (al zeg ik het zelf) als je nou tegen je kleine zegt: welke jas wil je aan? Als je er twee hebt. of : We gaan naar buiten(punt), Wil je je jas of je trui aan? bijvoorbeeld zijn jas en een dikke trui (kan wel met dit weer) dan geef je hem de keuze en kan hij geen ja of nee zeggen. En dan geef je hem wel het idee dat hij mag bepalen, maar binnen jouw grenzen dus. succes @<Moon, he sneu zeg van Wes. Hopelijk wil hij de pufjes wat innemen.
O.k., hij mag altijd kiezen uit twee opties, dat doe ik standaard al. En mee naar buiten moet hij, dus dat is ook geen punt van discussie. Hij kiest dan het ene, ik wil die aandoen en dan wil hij weer de andere. Zo werkt dat dus niet. Ik blijf bij zijn eerste keus. Maar ondertussen heb ik net wel met een schreeuwend en krijsend kind buiten de hondjes uitgelaten. Zo gezellig...NOT
heb het ook wel gehad. sommige dingen zijn onovorkoombaar denk ik. niks is goed.. soms is het gewoon in de houdgreep vaak leg ik ze na afkoelen wel uit dat dit gedrag niet leuk is... ooit
heb het ook wel gehad. sommige dingen zijn onovorkoombaar denk ik. niks is goed.. soms is het gewoon in de houdgreep vaak leg ik ze na afkoelen wel uit dat dit gedrag niet leuk is... ooit gaat het
Kopt, M, soms is de enige optie af laten koelen op de gang. Hij mag dan terug komen als hij weer lief is. Daarstraks ging dat nog relatief snel. Ik leg dan altijd uit wat er gebeurd is en dat dat niet leuk is. Dan zeg ik dat we weer dikke vriendjes zijn en dan knuffelen we ons suf. Op dit moment is hij weer heel lief en vrolijk, hopelijk hebben we de laatste driftbui van vandaag gehad.
ja precies erg herkenbaar.. bij mij wordt het wel steeds minder die drift dingen.. wel niet luisteren.. waar ik laatsts heel boos om werd is dat ze gingen wegrennen, als spelletje.. maar op een parkeerterrein.. dat is gewoon gevaarlijk.. dat moeten ze dus wel echt snel afleren
Oei, dat is ook niet fraai van ze. Dat wegrennen deed P van de week voor het eerst, schrok me rot. Gelukkig was het op een plek waar bijn a nooit auto's rijden, maar dat moet hij dus niet wagen als het wel druk is. En dan heb ik er nog maar 1, die heb ik zo te pakken.
Ohw god...wat staat ons allemaal nog te wachten?! Hier is nu ook echt de 'nee-fase' aangebroken. Het is nu al herkenbaar wat Malaika schrijft. En zo te lezen gaat dat nog wel even zo door... Ik kreeg vandaag nog een kaartje van iemand voor de verjaardag van de jongens waar op stond: 'Twee keer nee is ja, dus de 'ik ben twee en ik zeg nee'-fase zal vast aan jullie neus voor bij gaan.' Nou, ik weet wel zeker van niet... Twee keer nee is NEEEEEEE!!! @OnsKleintje; Wat balen dat je toch ongi bent geworden. Nou, ook op naar de volgende ronde dus maar... @Moon; Wat naar dat Wessel waarschijnlijk astma heeft. Hopelijk is het een vorm waar hij nog overheen kan groeien... Sterkte!! Ik ben vandaag weer voor het eerst naar school geweest. Het was erg gezellig, maar iets nuttigs heb ik nog niet echt gedaan, met als gevolg dat ik een berg werk (dossiers) mee naar huis heb genomen. Lang leve het onderwijs!!
Jipper, ik lach me rot om je opmerking! Inderdaad is het ik ben 2 en ik zeg nee. Maar hier begint nu vooral de ik ben 3 en ikwilutnie-fase de boventoon te voeren. Ik heb toch de voorkeur voor nee.
@ jipper Hihi hou je hart maar vast. Zkr als ze nog is naar iets van psz ofzo gaan. De eerste x kwam ze thuis met ik breek je neus en toen ik wat zei ervan zei ze: en zo breek ik je vinger. Heb het gemeld op psz want vond het te gek voor woorden. Gisteren kwam ze thuis luisterde niet dus gewaarschuwd zegt ze: hou je mond trut Ik zei wat zeg je nou? niks zei ze. Heb haar straf gegeven en gezegd dat ik dat nooit meer wil horen. En dan die heerlijke driftbuien, slaan en bijten. Lang leve de peuterpuberteit 8) Hier zit ze ook vaak in de gang. Maar verder is ze heeel lief haha komt ze terug zegt ze sorry en gaat spelen. Dan voelt ze zich toch op 1 of andere manier schuldig en zegt ze: ik hou van je mam.
Moon, ik moet ergens toch wel lachen om je verhaal, maar eigenlijk is het niet grappig. Die van mij gaat ook naar de psz, maar dat soort uitspraken heb ik gelukkig nog niet gehoord. Moet hij ook niet proberen. Britt, klinkt ook als een pittige dame.
Vanaf november gaan ze naar de PSZ, dus ik ben benieuwd... Vandaag zijn ze weer voor het eerst naar de oppas geweest en dat merkten we ook meteen vanavond. Ze waren veel drukker en uitgelaten. Ik kon ze niet eens fatsoenlijk uitkleden voor hun badje, omdat ze zo gek aan het doen waren. Pfff... O ja, en gillen. Dat is weer helemaal het einde. Lekker rennen door de kamer en dan zo hard mogelijk gillen... Leuk hoor...