Geen ervaring, dus ik zou niet weten wat je ermee moet...wil je wel even een dikke knuffel zenden en heel veel sterkte!
He wat moeilijk. Aller eerst heeft je zoontje nu veel aandacht nodig en gaat jou energie naar hem om hem zo juist mogelijk op de voeden. Gaat je moeder en de rest van de familie aandacht vragen. Ik bedoel als jij dingen te wensen overliet aan je opvoeding oke, maar dat is het niet. Ik vind dat als je moeder je zoontje wil zien ze zich heeft te houden aan jou manier van opvoeding. Maar ik snap aan de andere kant niet hoe het kan dat zij zoveel invloed op je kind heeft. Ik bedoel je bent er toch altijd bij? Dus kun je ingrijpen als het nodig is. Maakt ook verder niet uit, het is al moeilijk genoeg. Ik wens je sterkte en volgens mij doe je het allemaal hartstikke goed hoor!!!
Ik weet niet wat dat PDD NOS is, ookal zou je kind dat niet hebben, dan nog zou ik zo'n moeder niet aankunnen! Dat je kindje dat heeft is al erg genoeg, en dan ook nog zo'n moeder erbij! Ik wil je een hele dikke knuffel geven vanaf hier en heel veel sterkte wensen, want je zal het echt heel zwaar hebben!!!
Jeetje wat een verhaal zeg. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat het gesprek wat je met je tante hebt gehad iets zal kunnen veranderen aan de situatie. Misschien heeft zij wel invloed op je moeder. Succes.
Meid,wat een verhaal,en wat erg dat je moeder totaal geen respect voor je heeft. Ik ken ook mensen die een kind hebben met PDD-NOS en dat is zeker niet makkelijk. Ik heb geen tips voor je maar hoop dat er een oplossing voor je komt.
Een herkenbare manier van doen voor mij. Ik kom zelf ook uit een hele strengen geloofsgemeenschap. Zoals families zich daar met elkaar leven bemoeien en manipuleren om gedaan te krijgen wat goed is in hun ogen, dat is echt om stil van te worden. Ik ben eruit gestapt, ze kijken me dan ook allemaal met de nek aan. Een paar jaar geleden toen ik mijn man nog niet kende zei een heel streng gelovige oom tegen mij dat ik mijn moeder niet respecteerde omdat ik geen man en kinderen had ect ect. Zo gaat dat. Het enige wat werkt is je eigen leven leiden en daarvoor gaan staan. Het is voor mij dus nodig dat ik mijn moeder bijna niets vertel. Ze is inmiddels wel bijgedraaid hoor, maar ze heeft nog wel wat van die trekjes. Ze kan behoorlijk dwingen, dwingen is er met de paplepel ingegoten. Ik kies er dus heel bewust voor waar ik haar wel en niet in betrek en leef ten eerste 1,5 uur rijden bij haar vandaan en zorg dat ik nergens afhankelijk van ben ten opzichte van haar. Dat is gewoon het enige wat werkt. Heeft me wel heel lang gekost om zover te komen. Verder zou ik als ik jou was het advies van de hulpverlening opvolgen en ze ook om advies vragen als er situaties voordoen waar je geen raad meer mee weet.
Heey Brielle, Wat een verhaal zeg! Echt heel naar dat oma niet het beste met haar kleinkinderen voor heeft. Gelukkig jij wel! Ik zou in zo'n situatie me zeker niet druk proberen te maken over wat tantes, nichtjes etc denken, eerst maar de rust terugbrengen naar je kinderen toe. Als die al aangeven dat ze niet naar oma willen, geeft dat al aan dat zij ook wel aanvoelen dat er gemanipuleerd wordt en dat ze hun mama daarin dus wel vertrouwen. Kan vanaf hier weinig anders doen dan je heel veel sterkte wensen en hopen dat je moeder bijdraait. Knuf vanuit hier
Hoi meid, wat erg voor je dat het zo moet gaan. Als je van iemand de bevestiging nodig hebt dat je het goed doet, dan is dat wel van je ouders en vooral je moeder. Gelukkig weet je zelf dat je juist handelt en ik het getuigd van veel moed en wijsheid dat je je moeder bent gaan opzoeken in het ziekenhuis. Ik heb niet genoeg informatie om een oordeel te vellen over de situatie dus dat doe ik ook niet. Ik wil je alleen veel sterkte wensen.
hey meis, ik herken een hoop. dit was voor ons ook de rede om te verhuizen weg uit de greep van iedereen. ik werd iedere dag in de gaten gehouden alles wat ik deed. nu woon ik 20 km verder op en ik heb er geen last meer van wees niet bang voor het amk laat ze maar onderzoeken. de mensen die achter je staat (hulpverleners etc.) kunnen beamen wat er gebeurd. verder wil ik je mee geven ga niet meer naar het ziekenhuis en niet naar je moeder als ze weer thuis is. laat ze maar naar komen op jou grond gebied in jou kindjes veilige haven.
Ik kwam even kijken en ik ben zo blij verrast... wat een hoop reacties en wat lief allemaal!!!! Ik moet 3 pagina's gaan bijlezen en antwoorden... Dank jullie wel allemaal voor jullie begrip, inspreken van moed, de bevestigingen, de steun, etc. Echt ontzettend lief en het doet me heel veel goed. Ik zal morgen even kijken of er ook nog vragen zijn of dingen die toegelicht moeten worden... Voor nu alvast en nogmaals: dank jullie wel allemaal!!!
Hoi allemaal... Ik ga maar even per pagina beantwoorden geloof ik Dat is het meest overzichtelijke even voor mij... Rodi Ik hoop dat mijn moeder het snel opgeeft en ons met rust laat. Ik hoop in ieder geval wel dat ze er zelf wat voor over hebben dat het weer goed komt en dat ze dus de meldingen intrekken. Ze zijn enkel en alleen erop gebaseerd dat mijn moeder zo een verdriet ervan zou hebben dat ze haar kleinkinderen niet meer mag zien. Ik vraag me ook af of het omdat ze ergens in tegen gehouden wordt en haar zin dus niet krijgt of dat het haar echt om de kleinkinderen te doen is, die ze eigenlijk nooit heeft gewild omdat ze erop tegen is hoe de kinderen er gekomen zijn. Yinte Zoals je het in grote lijnen vertelt zijn er idd heel veel overeenkomsten... Misschien wil je het er via pb verder over hebben? Laat het me maar even weten... Dank je wel! Miss Woody Ik weet niet waarom anderen de normen en waarden van een ander zo slecht kunnen respecteren en accepteren... Ik heb er eerlijk gezegd wel moeite mee om dat dan weer te respecteren en accepteren. Dank je wel!! Ik maak mijn keuzes weldoordacht en ik win altijd eerst advies in en hoop dan maar dat het de juiste keuzes zijn, maar ik blijf er zeker in geloven!
Fairy Tale Dank je wel! Je hebt gelijk hoor... Een kind met PDD-NOS, ADD, ADHD of wat dan ook heeft juist structuur, regelmaat en duidelijkheid nodig. Elk kind heeft dit nodig, maar normaal gezien kan je wel eens een keer afwijken uiteraard. Dat kan bij mijn dochter niet. Je moet gewoon structureel blijven en standvastig. Duidelijk zijn. Daarom heb ik dus zelf ook hulp ingeroepen voor wanneer het even niet zo lekker loopt, want die momenten zijn er hier ook echt wel hoor. Ondanks dat alles structureel en duidelijk is. Maar ik moet dus wel eerlijk zeggen dat sinds ik het contact met mijn moeder en de rest van de familie heb verbroken gaat het dus verbazingswekkend goed. Eergisteravond er dus even geweest in het ziekenhuis met de nodige toestanden en het is weer mis thuis met mijn dochter... Het is dus echt van belang om het contact tot een 0-punt te houden... Kuidebokibi Het komt bij mij ook heel erg egoïstisch over hoor... Ik bedoel: Ik heb er alles aan gedaan en geprobeerd om ervoor te zorgen dat de contactbreuk voorkomen zou kunnen worden, maar zij wilde niet. Ze nam niet de moeite om de situatie eens te overzien en eens naar zichzelf te kijken. Dus er geen moeite en energie in willen steken, maar wel van mij verwachten dat ik het welzijn van mijn kinderen aan de kant blijf schuiven. Tja.. dat kan ik echt niet. Ik moet dan kiezen voor mijn kinderen en ook mijzelf. Ik denk ook dat ze het aangedikt hebben. Ze hebben mij gisteren na de behandeling gebeld. Eerst mijn tante. Ze zei dat ze mij terug zou bellen als ze die middag daar geweest was, omdat ze een gesprek zouden hebben met de artsen. Dit heeft ze niet gedaan. Mijn broertje belde kort na mijn tante en zei ook dat ze gistermiddag dat gesprek met de arts zouden hebben. Heeft ook niet teruggebeld. Vanmorgen ineens telefoon van mijn tante: heel kortaf, maar zo van: Ik wou je toch even zeggen dat je moeder vandaag naar huis gaat! Dan weet je dat even... En toen werd er dus alweer opgehangen... Ze waren me dus even nodig om mijn moeder weer wilskrachtig te krijgen zodat de kans groter was dat ze door de behandeling zou komen en nu dat weer klaar is, is het dan ook klaar... Tja.. dan weet je meteen je plek weer he... Ze hebben mijn vriend gisteren nog wel even de huid volgescholden. Hij is nl. arts in dat ziekenhuis en daar zijn ze maar even langs geweest... NIet normaal wat ze allemaal tegen hem gezegd hebben. Dingen die echt nergens op slaan. Dank je wel... en ik kies zeker voor mijn gezinnetje! Dat is mijn prioriteit nr. 1! missym Dank je wel... en dat hoop ik idd ook. Voorlopig lijkt het er nog even niet op.. Ze hebben zelfs al een bezoekje gebracht aan mijn vriend tijdens het spreekuur nota bene! Hij zit daar gewoon zijn werk te doen en krijgt dan mijn gestoorde familie op zijn dak! Hij was er knap pissig over! En alles wat hem verweten is, voor de voeten gegooid is en waar ie voor uitgemaakt is... de honden lusten er geen brood van... Niet normaal! Linda27 Dank je wel... Nee zulke beslissingen zijn idd niet makkelijk en ik heb ze ook zeker niet over 1 nacht ijs genomen... Ik heb er bijna 10 jaar over gedaan om deze keus te maken.... En in die jaren zoveel getolereerd, zoveel geprobeerd, zoveel proberen te praten, maar steeds keihard tegen een muur aanlopen.... Zelfs een therapeut helpt niet bij mijn moeder... En dan komt het moment dat je gewoon uitgeprobeerd bent, met de rug tegen de muur staat en geen andere keus meer hebt... Dus dan zit je in de volgende fase, maar nog steeds met gezeur en ellende... Faith88 Dank je... Ze hebben geen idee waar ze iemand mee opschepen door zo een melding te doen. Ja er kan van alles gebeuren... dat is al erg... Maar zonder dat dat alles gebeurt is het al heel erg. Het heeft een enorme impact op je gezin, op je kinderen, op je privacy, op je eigen zijn, op de manier waarop mensen naar je kijken en nu met je omgaan... Je merkt het gewoon aan alles... En dan je eigen moeder en familie... Dat vind ik dan persoonlijk meer dan voldoende zeggen over hoe mijn familie in elkaar steekt! Ik pas daar dus echt niet tussen... Ik ben totaal niet zo. Ze hebben het nooit tegen mijzelf gezegd... Nee pas toen de breuk er was tussen mij en mijn moeder.. en toen zijn ze een melding gaan doen! Het voelt als een mes die achterin mijn rug gestoken wordt. Morgenmiddag heb ik een gesprek met de huisarts wat zijn beweegredenen waren om aan te geven dat hij zich de zorgen van mijn moeder kon voorstellen! Die man heeft dus nooit contact met mij gezocht he... Wel een verwijzing gegeven voor een derde kind... Nou sorrie... maar als je je zo een zorgen maakt dan geef je geen verwijzing voor een derde kind en maak je als huisarts zelf melding. Dat heeft ie dus ook niet gedaan. Aan de telefoon kreeg ik te horen dat een reden was dat hij zich zorgen maakt om al zijn patiënten!... Mijn mond viel open he... En het AMK heeft zoveel te horen gekregen dat ze nergens wat aan doen, dat ze nu iedereen maar gaan onderzoeken... En gezinnen waar ze echt moeten zijn, lijken ze nog altijd hard voorbij te lopen. De hulpverlening in Nederland... sorrie... maar het is een grote vijver met amateurs als je het mij vraagt... En de kinderen worden er de dupe van... MvS Dank je wel... Ik probeer het altijd op de beste manier te doen die ik kan... maar ja... of je het dan echt goed doet... dat zul je dan niet (meteen) weten... Maar iedereen maakt fouten denk ik dan maar Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen! Ik moet in ieder geval sterk zijn voor mijn kinderen.... Ik had helaas geen andere keus... Ik moest... Maar het licht heeft mijn moeder nog niet gezien hoor... Toen we dinsdagavond weggingen, fluisterde ze mijn dochter nog weer wat in het oor. Mijn dochter vertelde me later dat het was dat oma haar blijft opzoeken en dat ze niet bang hoeft te zijn dat oma haar vergeet. Oma blijft voor haar vechten. Waarop mijn dochter mij vroeg: Oma vindt mij dus wel lief mama! Ik heb mijn dochter nooit gezegd dat oma haar niet lief vindt overigens... Dat zal mijn dochter er zelf van gemaakt hebben. Maar het is nu dus wel zo dat er weer twijfel in dat koppie zit... en als mijn moeder anders zou zijn zou ik mijn dochter ook niet bij haar oma vandaag houden, maar het is juist oma die niet goed voor haar is.... Ooh wat moeilijk... Maccy Diezelfde instelling en gedachten heb ik dus ook! Alleen weet je wat het probleem ook nog eens is... Ze kan naar de rechter voor een omgangsregeling als oma... En de kans is heeeeeeeel groot dat de rechter haar die gewoon geeft, omdat het recht aangepast is en nu vindt dat elke grootouder er recht op heeft om de kleinkinderen te zien. Dit is voortgekomen omdat er grootouders waren die hun kleinkinderen niet meer zagen wanneer ze uit huis geplaatst werden. En daar is 1 lijn in getrokken. Er kan nooit eens iets normaal in Nederland. Het is wit of het is zwart.. grijs bestaat niet... Ik moet dus zien te voorkomen dat ze een rechtzaak gaat beginnen... Waardevol Ik hoop ook nog altijd op die ommekeer.. maar ik denk niet dat die gaat komen.. Ik probeer het al 10 jaar bijna.... en niets heeft geholpen... Female81 Dank je wel! Ik hoop dat het AMK dit ook zo gaat zien! Want zo is het wel...
Lucia Dank je wel meid! Het is ook geen gemakkelijk iets... mama van Marit Dank je wel... Mijn moeder is een ontzettend dominante vrouw. Ze zet iedereen naar haar hand. Op een of andere manier weet ze het altijd zo te krijgen dat het haar weer lukt. Ik ben ook niet helemaal tegen haar opgewassen en dat komt eigenlijk ook doordat ze mijn dochter dus tegen mij opspeelt. Mijn dochter doorziet haar niet en die kan ze dus gebruiken. Er zijn dus altijd momenten geweest datals ik anders zei mijn dochter tegen mij tekeer ging en de kant voor oma koos. En dan wordt het wel heel lastig. Ik vind persoonlijk dat mijn dochter helemaal niet behoort te moeten kiezen, maar dat heeft oma haar zo aangeleerd... Op momenten dat mijn dochter boos is, krijg ik haar dus ook niet mee... Ze is zo ontzettend sterk... Ik moet haar dus altijd overtuigen met iets dat ze leuk vindt of lekker... dan kan ik haar nog wel eens meekrijgen... Dus belonen zeg maar als ze meegaat... Maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet moeten. Ze moet gewoon luisteren... Skye Dank je wel... Het zou sowieso al niet eenvoudig zijn idd, maar met PDD-NOS maakt het nog wat zwaarder inderdaad... Twijfel Ik vraag me af of het gesprek met mijn tante zoden aan de dijk gezet heeft... Mijn tante is al weer net zo koel als de rest. Ik merk er vooralsnog dus niets van... maar ik geef het nog wel even tijd. Intussen is er dus familie van mij even bij mijn vriend langsgegaan en hebben hem even gestoord op zijn werk. Ze hebben hem dus vanalles verweten, voor de voeten gegooid en voor uitgemaakt. Niet normaal en mijn vriend was er dus ook knap pissig over. Nu kent mijn vriend ze verder eigenlijk niet, dus hij heeft ook geen flauw idee wie het nu precies waren haha.. Maar volgens hem was het zo erg dat de honden er geen brood van lusten... Chillin Dank je wel... Ik hoop ook dat er snel een oplossing zal komen.. Dit brengt zoveel stress en onzekerheid met zich mee... Jlover1988 Zo ben ik nu dus ook ingesteld hahaha... alles geprobeerd en niets helpt... dus ik ben ziedend! Maar weet je: als mijn moeder een rechtzaak voor een omgangsregeling begint, krijgt ze die dus gewoon he... Het belang van het kind staat in Nederland allang niet meer voorop... het belang van oma is belangrijker... Dinsdagavond in het ziekenhuis zaten ze allemaal tegen me te zeuren dat ik er nog eens goed over na moest denken, want het is toch zo erg wat ik mijn moeder aan doe... Ze heeft toch zoveel verdriet.. en nu ligt ze zelfs in het ziekenhuis hierdoor en zou ze de operatie (die ze dus inmiddels gehad heeft) wel eens niet kunnen overleven... Is dat dan wat ik wou???? Nou ik sprong inwendig uit mijn vel!!! Ik bedoel... Moet je eens kijken wat mijn moeder mijn kinderen aandoet... en mij???? Moet je eens kijken wat mijn familie mijn kinderen en mij aandoet met die meldingen.... ??? Dat is allemaal niet erg??!!! Oooh woest ben ik! En dan zijn ze gisteren ook nog een bezoekje wezen brengen aan mijn vriend wat ik al eerder vertelde.... Suenne Je weet dus ook wat het is.... Het is zo enorm slopend! Ik hoop voor jou dat er wel een stijgende lijn in blijft zitten met je moeder... Maar wat mensen dus wel niet kunnen zeggen tegen een ander vanwege hun overtuiging!? Of je daar iemand mee kwetst dat maakt niet uit... het moet gewoon gezegd worden want het is toch immers zo.... Ik wil dus ook gaan verhuizen.. ver bij mijn familie vandaan zodat er afstand is... en we meer rust krijgen, want dat gaat hier niet lukken. De hulpverlening die hier komt staan daar ook achter en zijn zelfs bereid om een brief te schrijven waarin zij dit idee ondersteunen. Ik hoop dat dat wat zal doen... Jij ook heel veel sterkte! Foxter Dank je wel!!! Awerty Dank je wel!!! Tja.. kinderen zijn wat dat betreft wel meegaand en of je daar echt veel van op aan kunt weet ik ook niet... Maar ik respecteer wel wat mijn dochter zegt en wil... Ook al kan het dan met een dag weer anders zijn Maar ze gaat niet naar oma toe verder... ook al zou ze dat willen... In haar belang ziet ze oma niet meer.. dus dan is die mogelijkheid er uiteraard ook niet... Luna1 Dank je wel!!!!
heey meid, ik heb je verhaal gelezen Ik heb geen advies voor je maar wil je veel sterkte wensen. liefs arianne
Ella27 Dank je wel! Amfy 20 km is voor mij niet ver genoeg... Ik ga ook verhuizen, maar er zal toch echt wel een uur tot anderhalf uur tussen moeten zitten bij mij. Doodeng vind ik het om alles te moeten oppakken en te verhuizen naar een plaats waar ik niemand of niets ken... Maar ja... in het belang van mijn kindjes... dus we gaan maar... Zodra het kan... Ik ga ook idd niet meer naar het ziekenhuis en ook niet naar haar huis. Ze komt vandaag thuis hoorde ik. Ik heb haar en de familie ook heel duidelijk gemaakt dat deze situatie niets verandert en dat er verder gewoon geen contact is nog. Ik heb ook aangegeven dat als ze zo graag willen dat het goed komt in ieder geval die meldingen bij het AMK ingetrokken moeten worden en dat de daadwerkelijke reden van de meldingen vermeld worden. En mijn moeder zal natuurlijk radicaal moeten veranderen... En dan zal ik erover denken... Ik hoef me ook eigenlijk geen zorgen te maken over het AMK, maar ze komen wel je gezin binnen. Je privacy wordt geschonden, je gaat twijfelen over je opvoeding, je kinderen zijn overstuur etc. etc. Mensen gaan toch anders naar je kijken.... En wat als zij weer eens een verkeerd besluit nemen? Zal niet de eerste keer zijn en ook niet de laatste.... En dan het kromme... Ik krijg al hulp (heb ik zelf ingeroepen)... Stel dat eruit komt dat ik hulp nodig heb... Is toch van de zotte??? Ik krijg het toch al??? Van iemand van jeugdzorg ook notabene. Hij is schoolopvoedkundige ofzoiets... Ik weet niet meer precies wat hij nu is... maar die kan je dus ook particulier bij je thuis krijgen op verzoek... Het AMK valt ook onder jeugdzorg... Dan denk ik... laat die mensen nou gewoon eens even 1 en 1 optellen... Dan weten ze toch genoeg???
Ik kreeg net de complimenten via e-mail van de hulpverlener... Wilde ik jullie toch ook even laten lezen... want ik ben er ook best trots op Hallo Briëlle.Mijn complimenten.Je blijft je zelf trouw . Groeten ....