He dat had ik ook graag gewild! Ik lag op een piepkleine snikhete kamer met nog een vrouw die een keizersnede had gehad. Ons bezoek paste er nauwelijks bij, het raam mocht niet open omdat haar kindje wat te vroeg geboren was en de hele nacht was t een toestand met huilende baby's, in en uitlopende verpleegkundigen, lichten aan/uit..... Het bezoekuur voor partners eindigde al om 20.30 (maar daar deden ze niet heel erg moeilijk over). Hoewel iedereen heel lief was en m'n zoon lekker bij me lag, vond ik het ziekenhuisverblijf eigenlijk t irritantst aan de keizersnee.
Helemaal mee eens! Man wat is dat slopend zeg, in zo'n meerpersoonskamer waar de hele tijd wel iemand in of uitloopt, of een baby huilt, of iemand snurkt... Ik kwam helemaal gesloopt dat ziekenhuis weer uit en was zó blij dat ik weer thuis was!