Nouja dat zie ik mijn moeder ook nog doen. Als ze 80 mag worden dan nog zal ze waarschijnlijk voor haar eigen kind zorgen. Maar ze moet ook inzien dat ze dat op een gegeven moment de zorg uit handen moet gaan geven en dat ze never niet haar hele leven voor haar kan blijven zorgen. Het is heel erg hard werken een kindje dat gehandicapt is! Hihi manlief zat net even mee te lezen over het verhaal wat ik getypt heb en kreeg toch even een aai over mijn bolletje. Dat soort momenten kunnen me zo goed doen!
ohja en pnir, of het nu gaat helpen of niet dat praten met me ouders dat maakt me niet uit. Ik ben dan mijn verhaal kwijt en hun weten dan hoe ik het zie. Ik denk namelijk dat hun alleen zien hoe hun beleving daarin is en verder niet nadenken hoe ik me daarbij moet voelen. Als daarvan ruzie komt, nouja, dan komt daarvan ruzie, maar uiteindelijk denk ik wel dat ze er over na zullen denken en zullen denken, verrek ze heeft gelijk!
wat een verhalen hier meiden schrik er best wel van. Ik heb ook een hoop meegemaakt in me jeugd. Een paar jaar geleden heeft me moeder nog 2x geprobeerd zelfmoord te plegen. Ook veel problemen thuis met alcohol ruzies enz. Gelukkig gaat het nu wel goed maar het gaat je niet in de koude kleren zitten en je neemt het allemaal met je mee. @ lilalied jeetje meid wat naar weer ben wel benieuwd wat het is want ik had ook witte ontlasting met me galstenen. Dikke knuffel. @ troeltje ik vind het echt heel erg voor je dat je dit moet doorstaan en dat je relatie op het spel staan je hebt het ook erg zwaar he. En dat net met een nieuwe baby erbij. Jammer dat fred zo reageerd misschien gaat ie het nog inzien dat het alleen maar is om hem te helpen. Heel veel sterkte meid. @ dindersteen GEFELICITEERD met je verjaardag!!! @ bellie lekker naar het strand geweest mooie fotos hoor. @liedel jeetje wat schrikken zeg. Hopelijk ben je er nog en kun je nog van je kindjes genieten. Dikke knuffel De rest heb ik niet onthouden ga nog effe terug lezen
Lief mannetje heb je he. Daar moet je zuinig op zijn En je hebt gelijk als je. Je verhaal kwijt kan en gelukkig zijn jouw ouders van deze tijd en mijn oma van een hele andere tijd hoop dat dat een wereld van verschil gaat maken.. Ik ga slapen. Weltrusten en wat heb ik veel getikt en verteld. Grrrr. Ach ja ik heb geen geheimen hihi. O ja ik heb honger maar durf niks te eten. Nog twee weken ik ga aftellen. Tellen jullie met mij mee.
prirmal nu kan je idd maar het beste zo weinig mogelijk vet,gekruid,alcohol, chocolade enz gebruiken want dat verkleint de kans op een aanval echt wel. Ik tel met je af nog 2 weken en dat kan je alles weer eten meid
Jij ook al. Knuff ook voor jou meis. Hoe gaat het nu met jullie?? Slaan de medicijnen al aan?? Dat met die ontlasting he. Rare vraag. Was jou urine op het laatst ook zo geel diep geel bruine gloed er bij ?? Ontlasting bij mij is het wat bruingrijzig. Gek praatje weer.
mijn urine was ook heel donker meer koffie bruin zeg maar. Ontlasting varieerde van wit,heel licht tot grijs heel raar. Nu heb ik het nog. En vaak heel veel diaree
ik voel me nog steeds niet oke wel mee te leven maar niet lekker. Vaak buikpijn diaree enz. Morgen of overmorgen effe bellen voor me bloeduitslagen. Med. slaan soms aan soms niet
Hoop het echt en ik ben z.n lekkerbek he. Zie overal lekker eten. grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr ga gillen. Vanmiddag bara gegeten. en ja wel ging weer van me stokkie zo wat van de pijn. Dat is het enige wat ik gegeten heb vandaag is niet veel. Me maag die accepteerd haast niks meer. Ga morgen denk iets van bollion halen of zo. Geen tomaten geen vet geen boter op me brood geen grof eten. En ga maar door.
KLopt hier echt heel diep geel. Ontlasting eigenlijk als ik eerlijk ben al maanden last van diaree van alles en nog wat je snapt me buik kramp dan een dag dat ik naar de wc kan blijven gaan. Me maag het is een en al ellende. grrr Ik ga stoppen met klagen maar ben het zo zat. Je snapt me gelukkig.
nou klaag maar hoor vind het ook latijd fijn als jullie luisteren. Het is ook echt een hel die galaanvallen. Ik beval nog 10x liever. Ik stak trouwens wel vaak me vinger in me keel tijdens z,n aanval dat luchte vaak wel op
Jeetje Bel, je moet echt wat dat betreft je grenzen gaan trekken hoor. Oppassen op je zusje is een ding maar je ertoe verplicht voelen omdat je ouders dat zo over laten komen is niet goed hoor. Je ouders hebben natuurlijk jaren het gemak gehad van oudere kinderen die een handje hielpen en nu zal het inderdaad een stuk zwaarder voor ze zijn om voor je zusje te zorgen. Je hebt het over iemand inhuren om op te passen, ik denk dat dat een goed plan is. Ook begint er meteen een belletje bij mij te rinkelen want mij lijkt dat soort dingen, gekeken vanuit mijn opleiding en ervaring, erg leuk om te doen. Gewoon bij mensen thuis met een gehandicapt kind op te passen of wat dingen over te nemen overdag. Is daar een bureau voor, weet je dat? Ik zou ze inderdaad vertellen hoe je je voelt, dat je veel voor ze over hebt maar dat ze je niet moeten overvragen omdat je zelf ook een kind, werk en een leven hebt!
Nou goeiemorgen meiden, Ik heb me ziek gemeld, ik ben ook ziek! Voel me echt beroerd! En Marcus is vannacht ook ziek geworden en Maribel gisteren. Dus het gaat lekker! Fred doet vrij normaal weer, ik praat er maar niet over, ik laat het gewoon ff rusten. Net vroeg hij me of ik wat klusjes wilde zoeken voor hem, zodat we wat geld kunnen verdienen. En dat ik misschien op zijn gemak ander werk kan zoeken. Ben eigenlijk wel blij dat hij het zo zei, dat hij het over we heeft, misschien toch wel iets positiefs. Nou ik ga ff zoeken. Haha de juf van Lisette is echt een hele leuke meid, het klikt echt tussen ons zo leuk! Maar goed ik vroeg haar of ze geen leuke vacature had voor me en zij zei gelijk dat het haar zo leuk leek als ik bij haar kwam werken als leerling PABO. Misschien is dat ook wel leuk ja, ben ik vrij als de kinderen vrij van school zijn! Maar goed zij heeft bij precies hetzelfde bedrijf gewerkt als ik nu en vertelde precies dezelfde klachten als ik nu heb, het ligt dus niet aan mij!
Zo vannacht gelukkig een betere nacht gehad dan de afgelopen nachten. Stijn werd wel om half 3 wakker, maar viel na het voeden gelijk in slaap. Nu maar hopen dat hij binnenkort weer echt doorslaapt, maar dit is iig al een stuk beter. En zn eerste tandje is nu echt door! Ik ga zo eerst ff lekker douchen en straks wel ff bijlezen
Hoop het ook voor je meis. Heel veel sterkte. Karishma is met vijf maanden begonnen met weer wakker worden s nachts en nu blerd ze s nachts net zo lang tot dat ze bij vaders. Of in dit geval vanacht bij mij lag en dan komt ze met haar hoofd op mijn hoofdkussen en dan kroelen ze wil helemaal tegen je aan liggen. Dat ligt echt lekker not hihih. En ja wel mijn baby kan weer wat. grrr die dame van mij is zich echt in een razend tempo aan het ontwikkelen. Zetten net haar in de box ging wat doen in de keuken kom ik terug staat ze in de box. Nou kruipen doet ze al hahah. ze praat mee. Van keukeukeu kan het niet uit leggen maar ze doet andere na als die haar na doen. Ze zwaaid dag. Ze komt bij je kroelen., Onder de douche gaat ze steen vast met haar hoofd op me schouders liggen en knuffelen zo dat de warme straal lekker over haar ruggetje gaat. en als ze er dan uit moet dan is het moord en brand hihih. Ze ligt even. Hihih. pfff Troeltje beterschap. Wel prettig dat er weer iets van het samen zijn terug is. Hoop werkelijk dat het tot hem door gaat dringen en dat jullie gezamelijk een gezin blijven vormen. dikke knuf voor jou.
Goedemorgen, @donder: nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! @troeltje: sterkte met alles en beterschap! @verder moet ik nog teruglezen... @hier: vandaag nog een dagje thuis, lekker rustig aan doen. Heb gisteren al schoongemaakt... Vanavond weer sporten, heb er zin in!
Ik ken dat gevoel van jezelf iets aandoen en als je mij een jaar geleden had gevraagd: snap jij dat mensen zelfmoord plegen, dan had ik gezegt: NEE... maar nu snap ik dat (helaas) wel... en het is idd zo beangstigend. Dat je gewoon een kind hebt, een gezin, gelukkig hoort te zijn en dat je dan die gedachtes kan krijgen als je in een depressie zit (denk aan Antonie K.) die man was dus al zover heen dat hij gekozen heeft om er een einde aan te maken, verschrikkelijk... en in de ergste gevallen nemen ze ook nog hun kinderen en vrouw mee de dood in
Sjonge, ik heb ff het 1 en ander terug zitten lezen en zoals ninja zegt, ik schrik hier ook van. Wat hebben de meesten allemaal ellendige dingen meegemaakt zeg, heftig! Ik zou bijna zeggen: laten we samen een praatclubje beginnen, want ik kan er ook wel bij (haha) Ik heb tot mijn 14e een zorgeloze jeugd meegemaakt en zoiezo nooit heftige problemen gehad met mijn ouders, die 2 hadden nooit heftige ruzie en ook geen drank problemen o.i.d. zijn hele normale standaard mensen, die erg veel aan hun geloof hebben en van elkaar houden en dat ook uitstralen, dus dat was allemaal prima! Ik heb 3 oudere broers, 1 van 33, 1 van 38 en 1 van bijna 40. Om die oudste gaat dit verhaal, hij is schrizofreen. Getrouwd op zijn 21e, 3 kinderen gekregen met een Surinaamse vrouw en toen ze 6 maanden zwanger was van mijn neefje is ze bij mijn broer weggegaan. Hij is altijd wel een aparte jongen geweest, maar die scheiding heeft hem helemaal de ellende in geholpen. Hij ging van afdeling naar afdeling en wilde niet geloven dat hij schrizofreen was, zijn conclusie was: zwaar overspannen... maar hij wilde zijn medicijnen ook niet innemen. Nou ja, je begrijpt wel dat mijn ouders het hier heel moeilijk mee hebben gehad (en nog steeds), want we hebben hem al jaren niet meer gezien. Zijn kinderen ook niet, dat kan hij emotioneel niet aan. Hij zit nu alweer jaren in een begeleid wonen project en dat gaat opzich wel goed. Mijn ouders hebben zo af en toe contact met zijn begeleidster, maar meer weten we ook niet echt over hem. Ik kan nog wel veel meer vertellen, maar om een lang verhaal kort te maken: dit alles heeft op mijn jeugd ook een behoorlijke inpact gehad, mijn ouders praten vanaf die tijd bijna alleen nog maar over hem en als ik eens een probleem had dan was dat maar klein en werd dat een btje afgewimpeld, want nee mijn oudste broer was toch wel hun grootste zorg... hier heb ik het ook veel over gehad tijdens mijn opname en ik denk altijd nog dat ik gelijk in een soort van praatgroep had gemoeten, want voor mij was het ook moeilijk, omdat ik nog jong was. Nou, misschien een btje een onsamenhangend verhaal, maar duidelijk is wel dat het zwaar was... nu hebben mijn ouders het wel een plek kunnen geven, al blijft het natuurlijk altijd moeilijk. en zeker nu ik zelf een kindje heb, lijkt het me zoveel pijn doen als je je eigen kind niet meer ziet of dat hij ziek is! Pfffff, heftig heftig!
Ik heb gewoon al reactie terug van een van mijn sollicitaties van gisteren! Of ik interesse heb in een inval functie voor 27 uur per week. Ja natuurlijk heb ik interesse, lijkt me juist wel leuk, gewoon kijken wat er nou echt leuk is! Bovendien weet ik dat iemand daar binnenkort weggaat, dus zou mooi zijn als ik haar plekje kan gaan opvullen met der tijd