Hi ladys, het is bij mij nog niet te bepalen wat het is.. maar hadden jullie een soort voorgevoel over of het een jongen of een meisje is..? en hadden jullie gelijk?? en ze hebben soms van die fabeltjes dat je van te voren kunt weten wat het is, (ik weet dat geeft geen zekerheid) maar ik zou het wel leuk vinden om te weten wat die zijn. Ik ben me hele zwangerschap niet misselijk en hoef niet over te geven.. MIJN GEVOEL zegt heel sterk dat het een jongentje zal zijn. MAAAAR voor mij maakt het echt niet uit wat het is. Ben heel erg tevreden met allebei. xx
bij de 1e hoopte ik op een meisje - maar ging me hoe langer hoe meer voorbereiden op een jongen bij de 20 weken echo om mezelf een beetje te beschermen voor teleurstelling ... Het bleek een meisje -erg leuk, maar toch even wennen hihi. Bij de 2e had ik geen voorkeur, maar toen dus wél een gevoel dat het een meisje zou zijn -maar waarop gebasseerd? Misschien omdat ik al een meisje had gekregen en me niet kon voorstellen dat het anders zou zijn dit keer? Dus wat het gevoel bij mij zegt? Geen idee.. Het bleek dit keer dus ook weer een meisje...
Ik heb vanaf het begin al een sterk voorgevoel dat het een meisje wordt..ik weet het pas over 4 weken! Dus ben benieuwd..een jongen zou ook heel erg leuk zijn!
Bij de 1e heilig van ovdertuigd dat ik een meid kreeg, werd een jongen en bij de 2de weer overtuigd van een meisje, anders zwanger als bij de eerste etc,maar word toch echt weer een jongen.... Ben nu 40|+5 , dus ben benieuwd of het echt ook zo is!!
Bij de eerste dachten manlief en ik allebei een meid, dat klopte. Bij deze riep manlief dat hij geen jongetjes maken kan en ik wist zeker dat het een jongen was, zelfs na meerdere echo's waarop de gyn meer neigde naar een meid.... Nu ben ik inmiddels bijna 37 weken en ruim 10 echo's verder en het wordt toch echt weer een meid. Moest mijn gevoel overigens wel even omzetten.....
Wij hadden allebij het idee dat we een meid zouden krijgen maar het is toch echt een jongentje.Het was niet dat we een voorkeur hadden maar we hadden allebij een voorgevoel maar nu zie je wel dat je daar niet altijd vanuit moet gaan.
Mijn man en ik hadden vanaf het begin af aan het gevoel dat we een jongetje krijgen en de echo's hebben dit bevestigd. Een meisje was overigens net zo welkom geweest.
Wij hadden ook allebei sterk het gevoel dat het een meisje zou zijn maar tijdens de 20w echo bleek het toch echt een jochie te zijn. Natuurlijk zijn we er niet minder blij om!!
Bij de eerste had ik heel sterk het gevoel dat het een jongentje zou zijn en mijn vriend ook wel maar minder, Het werd een jongentje en we waren door het dolle heen (met een meisje natuurlijk ook maar we hadden het dus allebij goed) Bij de 2de wist ik van het begin af aan dat het een meisje zou zijn, mijn vriend wist het niet zeker maar neigde ook naar een meisje, Op de echo was het niet te missen het was een echte meid dus allebij ons gevoel klopte toch weer. Nu had ik het gevoel dat het een meisje werd en mijn vriend tot 10min. voor de 20weken echo was hij nog overtuigd dat het een jongentje werd maar 10min. voor de echo werd zijn gevoel voor een meisje sterkter en ging met mij mee we dachten een meisje. En ja hoor een meisje. Dus ik heb het elke keer goed gehad mijn vriend had het bijna helemaal goed haha.
Bij mij dochter wisten we allebei voor ons gevoel zeker dat het een meisje was, en dat bleek te kloppen! Dat gevoel kwam bij mij rond 12 weken heel sterk naar voren! Nu begon ik steeds meer te geloven dat het een jongentje is. Alles is anders in deze zwangerschap, ik voel me anders, ik zie er anders uit (lees: lang leve de hormonen ). Maar toen ik een korte beurs echo had met 18 wk dacht de echoscopiste toch te zien dat het een meisje is! Nou, was even helemaal in de war! Heeft mijn gevoel me toch even gefopt, hahaha! Maar het maakt niet uit hoor, we hebben ons meisje al en wat er nu bij komt is sowieso perfect! Over 5 nachtjes slapen weten we het zeker (als het goed is)! Moet zeggen dat ik me wel een beetje schuldig voel tegenover dit kindje, hoe kon ik het nou verkeerd hebben?!
Ja, was er van overtuigd dat het een jongen zou zijn. Ben ook totaal anders zwanger dan bij mijn dochter. Het is toch echt een meisje!
ik had heel erg het gevoel dat ik een jongentje zou krijgen, en dat is ook zo! ik ben ook amper misselijk geweest, en draag echt alleen aan de voorkant, heb een gigantische buik, maar van achteren zie je echt niet dat ik zwanger ben!
Oh wat spannend, je gaat dus elk moment weten wat het wordt! Ik wacht ook tot de bevalling, dus voor mij blijft het ook nog wel een tijdje spannend! Volgens mij zijn wij dan van die "zeldzame exemplaren"die tegenwoordig nog wachten, haha! Ik heb eerlijk gezegd totaal nog geen gevoel wat het wordt, het kan nog twee kanten op bij mij!
Bij mijn zoontje had ik vanaf het begin het gevoel dat ik een jongen kreeg en het bleek ook zo. Nu denk ik juist een meid omdat het zo anders is dan de eerste keer, volgens de NUB experts is het ook een meid maar ik wacht toch nog 3 weken af op de 20 weken echo Valt me trouwens wel op dat velen er met hun gevoel helemaal naast zaten... wel grappig
Bij mijn zoontje wist ik meteen al bij de posi test het word een jongen en mijn vriend zei het ook: gevoel kloptte dus. Nu: ikzelf twijfel steeds. Mijn gevoel zei steeds een meisje maar door bepaalde dingen neig ik ook weer naar een jongen ikzelf twijfel dus maar mijn vriend die blijft volhouden het word een meisje ben benieuwd of hij weer gelijk gaat krijgen
Bij de eerste zwangerschap schreeuwde mijn gevoel dat het een jongetje was. Al snel werd duidelijk dat mijn gevoel klopte. We kregen een flinke zoon Keano. Bij deze zwangerschap had ik in't begin het gevoel dat het een meisje zou worden al had ik (we) meer de voorkeur voor terug een jongetje (meisje was ook meeeeer dan welkom, maar ben meer een jongensmama blijkbaar ) En op 18 weken kwam onze wens uit en kregen we volgens de echo toch terug een jongetje (Tycho)!!!! Dat is zo gebleven. Dus 1 keer was mijn gevoel helemaal juist en da andere keer was het meer het 'niet-teleurgesteld-worden-gevoel' dat de bovenhand nam waardoor ik me instelde dat het een meisje zou worden.
Ik hoopte bij de eerste niet alleen stiekem dat het een jongen was, ik was er van overtuigd dat het ook een jongen was. Ik had gelijk, we kregen een jongen en toen we een wedje legden met familie en vrienden om te voorspellen op welke dag hij geboren zou worden, won ik ook nog Deze keer is mijn gevoel niet zo sterk als de vorige keer. Ik hoop wederom een jongetje te krijgen. Maar ik heb sterk het gevoel dat het deze keer een meisje is. Zo zeker als de vorige keer ben ik echter niet, omdat ik deze zwangerschap vergelijk met de vorige en deze zwangerschap tot nu toe compleet het tegenovergestelde is van de vorige. Ik denk dat mijn voorgevoel daardoor beinvloed wordt, en dat ik daarom denk dat het deze keer een meisje is.
Ik was er ook van overtuigd dat ik een meid zou krijgen Heel me famillie en ook mijn man zeiden nee je krijgt een jongen. Want me zussen en zijn zussen hebben ook als eerst een jongen gehad Ik zei nee ik ben en blijft de spelbreker in de famillie krijg een meid Toen met de 20 weken echo moest me man toch ff slikken hij had zich zo ingesteld op een jongen omdat zijn zussen en mijn zussen ook een jongen kregen. Maar nu zijn we dol blij dat we over 4 weken onze dochter mogen verwelkomen in ons leven