Ik ben het volledig eens met het bovenstaande. Hoe kan iemand het toch gezeik noemen als ze je kindje in de gaten willen houden voor eventuele uitzonderingen? Natuurlijk is elk kindje uniek en natuurlijk groeit en eet elk kindje volgens zijn eigen unieke schema maar het is toch hartstikke fijn als de uitzonderingsdingen eruit gelicht worden. Over de kinderstoel. Jij kan wel vinden dat je kindje netjes recht zit maar waarschijnlijk is het op deze leeftijd gewoon beter om wat meer ondersteuning te geven? enne ze geven advies he! het is geen beoordelingsgesprek
Ik heb weinig te klagen over het cb. Ja toen Kinley absoluut niet op haar buik wilde liggen op de grond maar wel heel goed kon zitten en billenschuiven vonden ze wel dat ik haar maar op de buik moest leggen want ze moest gaan kruipen. Ik heb dit advies naast me neer gelegd en wat denk je 4 dagen na het cb bezoek gaat ze vanuit zit zelf op haar buik liggen en tijgert weg oke wel wat later dan de boekjes maar dat geeft toch niet. Alleen de vorige keer had ik een inval verpleegkundige die ook begon over het feit dat Kinley het +2 lijntje qua gewicht volgde en dat ze de nacht ook zonder papfles moest kunnen doorkomen. Toen ik aangaf dat Kinley hier dus nog niet aan toe was zei ze dat ik dan de pap maar met heet water aan moest maken want ze werd veel te dik. Ook dit heb ik naast me neer gelegd (ja sorry hoor maar ik ga echt geen pap van water maken daarbij krijgt ze al halfvolle melk en maar de helft van het aantal voorgeschreven scheppen erdoor). Tot ze 2 weken terug verkouden werd en de pap liet staan, toen heb ik haar yoghurt gegeven, daar sliep ze de hele nacht op en nu krijgt ze dus een fles yoghurt voordat ze gaat slapen. Of het cb nu "zeurt" of niet het is aan de moeders welke info ze wat mee doen en welke info ze het andere oor weer uit laten gaan.
Problemen zijn een groot woord, maar ze hebben eigenlijk altijd wel iets op en aan te merken. Of ik daar moeite mee heb, ligt aan de manier waarop iemand het zegt. In het begin vooral veel opmerkingen mbt haar groei/gewicht (terwijl alles prima in verhouding was/is, ze is ook flink lang), het eten/drinken dat ze krijgt (ze kreeg eerst vooral potjes, daardoor zou ze later moeite krijgen met vers eten...inmiddels weigert ze pertinent potjes en wil ze per se vers, en ze krijgt 's avonds nog steeds een fles pap, maar valt toch af, dus kennelijk kan ze het hebben, en ze zou per se uit een gewone beker of anders een rietjesbeker moeten drinken, maar ze krijgt ook nog wel eens een fles of tuitbeker), (door)slapen (reageren op huilen, 's nachts vrij lang nog voeding gegeven), enz. In het begin maakte ik me er wel eens druk om. Nu heb ik als ze zo iets zeggen zo iets van 'het zal wel' en ik kijk gewoon naar mijn dochter en hoe zij op dingen reageert ed. Werkt tot nog toe prima. Waar ik meer moeite mee heb is dat er artsen werken die je maar met moeite kunt verstaan, omdat hun uitspraak van het Nederlands niet heel goed is. Ik snap best dat ze moeten werken en ik vind ook dat ze op niveau moeten werken (ze hebben tenslotte een universitaire studie afgerond), maar toch... En ik heb er moeite mee dat ze zo makkelijk deden over de afplatting van haar hoofdje, waardoor ze nu nog steeds een flink vervormd hoofd heeft (achteraf had een helmpje ze toch wel nodig gebleken...ja, daar hebben we wat aan...).
mijn ervaringen met ons CB zijn alleen maar goed. Nooit gezeik, alleen complimenten. Met name over de bv die op verzoek gaf. En ik snap niet helemaal waarom TS het allemaal gezeik vind Te groot hoofdje kan op een waterhoofd duiden. Juist goed dat ze er dan even goed op letten. Beter iets teveel volgen dan iets missen en pas ingrijpen wanneer het echt fout gaat. En vers eten, tja dat is gewoon het beste maar af en toe een potje kan best. Kinderstoel. Dat zeggen ze echt niet omdat ze commentaar willen geven. Voor de ontwikkeld van het ruggetje is het belangrijk dat je zitten e.d niet forceerd. Maandje later in de kinderstoel is dus geen slecht advies. Vind dat er vaak wel snel commentaar op het CB wordt gegeven en je open moet staan voor advies van een ander. Je hoeft niet alles klakkeloos over te nemen maar je wilt toch niet beweren dat je alles perfect doet. Ik in ieder geval niet!
Hier tot nu toe goede ervaringen gehad met het cb. Ik ben er niet vaak, daar niet van. Alleen 1 ding vond ik raar. Ze geloofden mij niet toen ik zei dat ons zoontje met 8weken van zijn buik naar zijn rug kon draaien. Nou... toen legden ze hem op zijn buik en heeft hij het hun voor gedaan. Sindsdien nooit iets bijzonders meegemaakt daar eigenlijk.
Hier echt helemaal geen last van, ben wel blij met ons cb. Kreeg vandaag nog complimenten dat we het goed doen.
Ik ben juist heel blij met cb, zonder hun waren we er misschien wel te laat achter gekomen dat de schedelnaden bij Jack al waren dicht gegroeid. Verder krijg ik elke keer alleen maar te horen dat ik duidelijk geniet van mijn mannetje en dat hij misschien wel wat boven de middellijn zit kwa gewicht maar dat dat vanzelf wel weer goed komt als ik blijf doen wat ik doe.
Ik zie het als een advies. Je moet het je niet te persoonlijk aantrekken hoor! Het CB is geen instantie aan wie je verantwoording hoeft af te leggen. Ze geven een advies, het is jouw beslissing of je deze opvolgt. Ik vind dat geen gezeik.
Dat had ik dus met het hoofdje optillen als ze op de buik liggen. 2 dagen na haar geboorte kwamen we thuis en op dag 3 deed de kraamverzorgster haar dus in bad. Ze legde haar op de buik op de commode zodat ze haar ruggetje lekker droog kon maken en zo zou ze haar nekspieren trainen. En wat deed madam, ze beurde dus gewoon haar hoofd op en keek in het rond Dat geloofde de cb verpleegkundige dus niet, maar de kraamverzorgster bevestigde mijn verhaal en toevallig had ik een foto om het te bewijzen
Ik vraag me ook af waarom je nog gaat als je het toch alleen maar 'gezeik' vind. Bespaar jezelf dan de tijd en moeite. Je kunt ook alleen voor de vaccinaties gaan. Of de vaccinaties ergens anders laten doen, als je echt zo'n probleem hebt met het cb. Ik ben nu een paar keer op het inloopspreekuur geweest om te wegen en we hebben het intake gesprek gehad. Ik heb dus nog niet echt een mening over het cb. Maar ik ga gewoon naar de eerste afspraken en dan kijk ik wel of ik er iets aan heb. Als het voor mij geen meerwaarde heeft, ga ik gewoon niet meer. Als ik het wel nuttig vind, blijf ik gaan. Ik ga daar niet moeilijk over doen.
het WAS hier herkenbaar maar nu eigenlijk niet meer.. Zeker de eerste paar keer was er altijd wel iets wat niet goed ging (volgens hun).. Gelijk de eerste afspraak werd ik de grond al ingeboord.. "Wat is er met zijn neusje gebeurd? Het lijkt wel of u er iets in heeft gestopt" Hij heeft aan de beademing en sonde gelegen na de geboorte en had dus de eerste weken allemaal korstjes in zijn neusje.. Nou, ik kom daar niet aan hoor, gaat vanzelf wel weg.. En dan vooral haar toon erbij en haar gezicht.. Plus zijn groeilijn.. Hij zit met gewicht op de -2 lijn en lengte tot vorige maand ook.. Elke keer wel commentaar dat hij zo licht is.. Tja, met de geboorte was hij nog geen 3 kilo, logisch dus.. Moesten hem maar wat meer tussendoortjes geven e.d. Ja daag, mijn kind van toen 6 maanden tussendoortjes geven Nu zit hij met lengte op het gemiddelte, gewicht nog steeds op -2 De laatste twee afspraken zijn goed gegaan.. Hij ontwikkeld zich prima.. Was prima toen ik zei dat we al aan het fietsen waren.. Kon ook wel zei ze, hij kon zelf gaan zitten.. Ik snap alleen niet dat je het 'gezeik' vind als er iets over haar hoofdje wordt gezegd.. Beter teveel nagekeken dan te weinig toch? en anders, gewoon niet meer gaan.
hier eigenlijk ook altijd goed gegaan.. oke in het begin had ( vooral de wijkverpeegkundige) wel een een advies waarvan ik dacht het zal wel.. maar dan zeg ik gewoon ja en doe nee! maar hoe vaker ik kwam. hoe meer zei door kreeg, dat ik doe wat ik het beste vind voor mijn kids.. hier is het eigenlijk best gezellig! ik mag altijd extra komen om me dochter te wegen en meten ( omdat zei zo klein is en niet goed groeide) proberen mee te denken om dochterlief te laten eten.. waren altijd heel geintereseerd hoe het nu met mijn zoontje ging ( ivm problemen met gezondheid en gewicht) van het eten-flessen enz van mijn zoon bemoeien ze zich niet mee ( omdat ik bij de dietiste loop) en zoon en dochter vinden het ook altijd erg gezellig om daar heen te gaan
ik ben ook erg blij met mijn cb.. ze zeiken niet en denken juist mee. ik kan gewoon alles met hun overleggen als ik er ben.. van zijn voeding schema tot van alles , ze geven me zelfs gewoon tips. maar daarin tegen gaat mijn kindje precies volgens het boekje. wat ze wel vaak zeggen is dat hij onder de gemiddelde groei lijn zit maar dat dat niet erg is zolang er maar een steigende lijn in zit maar ik hoo rvan meerdere dat ze het cb vinden zeiken. maar ik heb er geen last van.
Mijn cb is fantastisch. Ze zeggen altijd erbij dat ze advies geven en dat het mijn kind is dus mijn keuze. Laatst vroegen ze welke melk hij nu drinkt. Gewoon halfvol. Krijgt hij dan ook vitamine D druppeltjes, is dan de volgende vraag. Nee, zei ik heel eerlijk, bij een kindje dat zoveel buiten komt vind ik dat in de zomer niet nodig. Vanaf de herfst doen we dat weer. Zij zei dat het advies is het gehele jaar door. En dat zij verplicht is dat te vertellen. Ik heb toen geantwoord dat ik dat weet, en dat ik dit advies niet opvolg. Dat is je recht, zei ze en verder deed ze nergens moeilijk over. Dat is volgens mij hoe het hoort, en bij mij altijd gaat. Ik ga met veel plezier naar het cb en voel me altijd supertrots als ik nar buiten loop. Ik denk wel dat het scheelt dat ik me heel erg goed voel over mijn opvoeding en ons manneke. Ik vind dat hij er super uitziet en zich goed ontwikkelt. Daarnaast voel ik me niet snel aangevallen in mijn opvoedingskeuzes. Dat zorgt er waarschijnlijk voor dat ik iets niet snel als zeiken ervaar, maar gewoon als advies dat ik wel of niet mee kan nemen. Tegelijkertijd zijn er ook momenten geweest dat ik het heel moeilijk had (en die zullen er geheid nog meer komen) en dan proberen ze echt te ondersteunen en niet negatief te zijn.
Wat een leuk topic is dit geworden en wat fijn om te lezen dat we ons geld toch niet aan het verspillen zijn!
yep zag ergens korrel zout voorbij komen ik neem ze ook op de korrel rijstekorrel etc. hahahhaha heb me ook eerst opgewonden tot ik iemand kreeg die niet eens zelf kinderen had jajajajjaaja uhu ene oor in andere oor uit...
Dat was hier ook. Ik zei: ze rolt van buik naar rug. Die vrouw zei: nee hoor, dat kan ze nog helemaal niet. Prompt liet dochter het even zien. Verder wel een hoop gezeik hier. Ik ben absoluut niet te spreken over 'mijn' CB. Voorbeelden te over: zowel met 9 als met 11 maanden kreeg ik de vraag of dochter al kon kruipen. Terwijl dochter dat beide keren nèt aan het demonstreren was! Met 14 maanden kon dochter al lopen en rennen, en dat was ze daar ook aan het doen. De arts trok haar half uit elkaar om de heupen te controleren. Dochter overstuur, waarop ik vroeg of dat nou nodig was, aangezien ze al liep. Oh, nou, dan was het inderdaad niet echt nodig want dochter liep heel goed. Had ze toch gelijk kunnen bedenken dan? Ook altijd gezeur over wegen en meten, over voeding, ze bemoeien zich ongevraagd werkelijk met àlles.. Heel vervelend. Ik overweeg momenteel dan ook om niet meer te gaan, alleen ik weet niet hoe het zit als je wel voor de prikken wilt gaan maar niet voor alle andere zaken.
Volgens mij kan je gewoon voor de prikken gaan en alle andere zaken niet, gewoon geen afspraak maken . Ik maak ook geen afspraak voor de 7 maanden, omdat we ook bij de kinderarts lopen. Eva ging met 7 maanden zelf staan in de box, vlak daarna moest ik naar het cb, die vrouw (was een invalster) kon het ook maar moeilijk geloven, ze bleef het maar vragen of ze zich dus optrok aan de box. Ja dus, dat had ik inmiddels al een paar keer verteld
Maar wat ik me afvraag, bijvoorbeeld als ik lees dat ze zeuren omdat ze niet in haar bedje wil slapen. vertellen jullie dat aleemaal dan? Dan roep je toch 'gezeik' op? Die mensen moeten ook iets zinnigs proberen te zeggen. Ik heb ook een ouwe taart en BV op verzoek, in het begin 10-12 keer was veeel te veel. En ik heb ook wel eens een sneer gehad van: Ach over 5 jaar geef je vast nog BV. Dan zeg ik lachend: wie weet, en ga weer weg. So what. BV is mijn ding, niet de hunne. Bijvoeding vragen ze amper naar. Alleen hoe het gaat, prima Grappig was wel dat ze elke maand vroeg: Hoe gaan de nachten? Ik: Prima! (heel enthousiast, ik voedde een paar keer ) ze schreef dan iets op, waarschijnlijk: slaapt al door. Bij 7,5 maand kwam de aap uit de mouw, ik wilde er niet om liegen en zei: Ja ze krijgt nog een nachtvoeding. (twee toen..) Haar mond viel open!! Allerlei advies over water geven enzo, laten huilen, na 3 nachten 'hebben ze dat heus door, maar je moet wel doorzetten!' Heb kort en krachtig gezegd dat ik dat niet deed, dat vond ze zeer vreemd. Ik zou wel anders praten als ik 5 kinderen had, dan MOET je wel... Bij 9 maanden de arts, die zei er weer niks van wij enten ook niet dus ik zou best alleen kunnen wegen/meten, maar vind het vooral bij de arts toch wel even nuttig soms die onderzoekjes.