Hoi hoi, Ons kindje ligt al een hele tijd in een stuit. Vandaag moesten we naar het zh voor een echo te maken van het kindje ivm de ligging en de grote en (dachten we) om een beslissing te maken voor ks of stuitbevalling. Eigenlijk hadden we thuis al samen besloten om voor een ks te gaan ivm allerlei narigheid bij de vorige bevalling (toen heb ik wel een stuitbevalling gehad). Op de echo bleek dat het wel een klein kindje is. Het was nu tussen de 2500 en 2700 gram en de echoscopiste zei dat het ongeveer zou eindigen bij 2800 gram. Best klein dus! Het lag in een soort van dwarsligging zo half liggend met de benen naar beneden. Het was ook nog niet ingedaald. Toen we naar de gyn toe moesten werd aan ons gevraagd hoe we erover denken. Wij hadden aangegeven dat we graag voor een ks willen gaan vanwege ervaringen met onze dochter. En ook omdat toen mijn placenta niet wilde komen en ik daarvoor naar de OK moest. De gyn vertelde dat dit nu niet hoeft te gebeuren en dat het kind wel mooi klein is voor een stuitbevalling. Ook omdat ik vorige keer een stuitbevalling heb gehad is de kans dat het nu heel vlot gaat groot. En aan de ks kleven ook een hele hoop nadelen zei ze. Ze zei ook: als ik naar jou situatie kijk zou ik zeggen: je bent gek als je voor een ks gaat! Dus daar zaten we met toch onze mond vol tanden terwijl we zo hadden bedacht ons niet om te laten praten. We moeten nu a.s maandag terug komen en dan moet de knoop doorgehakt worden zei de gyn. Nu weten we dus ook zeker dat we voor een ks willen gaan omdat dit ons gevoel gewoon aangeeft. Maar het word je zo moeilijk gemaakt in het zh. Een stuitbevalling is daar alles en een ks is niks. Je hoort alle nadelen van een ks en alle voordelen van een stuitbevalling. Zo irritant vind ik dat!!
Mijn meisje lag ook in een stuit. En mij werd ook verteld dat een natuurlijke bevalling beter zou zijn dan een keizersnede. En ook tegen mij zeiden ze dat het een klein kindje was. Ik denk dat bij beide voor en nadelen aankleven. Ik had toen voor mezelf besloten om voor een stuitbevalling te gaan. Ik keek namelijk erg uit naar de bevalling....ik ging namelijk meemaken wat heel veel vrouwen meemaken....je eigen kindje op de wereld zetten! Helaas kreeg ik geen weeen en is het uiteindelijk toch een geplande ks geworden. Liep 2 weken overtijd. Vond het erg jammer maar mijn kleintje had een geboortegewicht van 4110 gr.....dus achteraf toch wel blij met ks. Je moet doen wat je gevoel je ingeeft. Wat mij toen verteld is als het te lang ging duren bij een bv het uiteindelijk toch een ks zou worden. Toen had ik de keuze voor mezelf gemaakt.....eerst zelf proberen....en als het toch niet gaat dan een ks.
Ik heb geen ervaring met stuitbevallingen, maar kan wel beamen wat heel veel moeders zeggen: de uitdrijving van je tweede kind gaat véél sneller (en makkelijker) dan van de eerste. Bij mij kwamen ze met het koppie eerst dus ik heb niet echt recht van spreken, maar om even een idee te geven van hoeveel makkelijker het uitdrijven gaat: bij de eerste heb ik 1,5 uur voluit geperst, en bij de tweede nog geen 10 minuten (3 persweeën, ik perste nog nauwelijks mee of daar kwam ze al). Natuurlijk moet je je niet laten 'ompraten', maar is het geen optie om het zelf te proberen, en als het niet lukt alsnog een ks te krijgen? Of geeft dat te veel stress omdat het dan toch onder tijdsdruk moet? Goed van je dat je op zoek gaat naar evenwichtige info, ipv alleen de voordelen van natuurlijk en de nadelen van ks. Uiteindelijk moet jij het doen, niet de gyn. Sterkte met je keuze!
Hoi hoi, Ik hoor idd vaker dat het bij een 2e sneller gaat. Maar omdat ik ook bang ben dat mijn placenta weer vast blijft zitten als bij mijn eerste bevalling, wil ik ook kiezen voor een ks. En eerst zelf proberen en dan misschien later toch een ks vind ik niet zo'n prettig idee. Dan is er idd zoveel stress ineens. Dan ben ik dat liever voor. Ik heb wel altijd het gevoel dat ze in het zh denken dat je voor de 'makkelijk' weg kiest als je een ks doet. Maar het liefst zou ik natuurlijk gewoon natuurlijk bevallen en dat het kindje dan gewoon goed ligt, met het hoofd naar beneden. Ik wil dit ook helemaal niet dat het zo moeilijk moet allemaal. Maar het is bij mij niet anders. Omdat ik een afwijking heb aan mijn baarmoeder zullen al mijn kinderen in een stuit liggen omdat ze geen ruimte hebben om te draaien en daarom doen ze ook geen draaipoging. Ik denk dat het ook wel met het geld te maken heeft in het zh. Het is tenslotte wel een operatie en je moet wel langer in het zh blijven, dat willen ze natuurlijk voorkomen. Maar bij mijn dochter heb ik alsnog 2 weken in het zh gelegen, dus grote kans dat ik nu juist sneller thuis ben (hoop ik).
Ik vind het niet terecht te veronderstellen dat dit een geld kwestie is. De argumenten van de gynaecoloog klinken mij logisch in de oren. Het is tenslotte je tweede stuitbevalling dus begrijpelijk dat de verwachting is dat deze een stuk makkelijker gaat. Maar je moet echt doen waar jij je goed bij voelt! Een stuitbevalling in gaan terwijl je daar helemaal niet achter staat, is ook niet de ideale situatie lijkt mij. Niemand kan jou vertellen wat je moet doen, dat kun je alleen zelf nadat je alle voors en tegens hebt afgewogen.
Hier ook een onvolkomen stuit bevalling gehad. Kwamen ze met 8cm. ontstluiting pas achter dus er wat geen weg meer terug. Ons mannetje kwam 4,5 week tevroeg en woog ook 2850 gram. Maar heb maar 20 min. geperst en toen was hij er al. 5 uur nadat de vliezen spontaan braken. En dat voor een eerste. Ik zou de volgende keer zo weer voor een stuit bevalling kiezen. Nadat ze er achter kwam dat hij in stuit lag kreeg ik de keus. Ik wilde in elk geval geen keizersnee dus ben natuurlijk bevallen. Maar je moet vooral doen waar jullie je goed bij voelen.
Ik zou me vast houden aan mijn gevoel. En als dat zou zijn een KS vanwege een nare eerste stuitbevalling, zou ik bij de keuze van een KS blijven. Daarbij: een 2e bevalling gaat meestal sneller, niet altijd! Ik ben 2 keer ingeleid ivm beide keren pre-eclampsie. Mijn eerste werd geboren na 26uur (uur of 18 vanaf de eerste wee), en mijn 2e na 33 uur vanaf de eerste wee. Wel ging de uitdrijving sneller: was er bij mijn eerste een knip, vacuum (3keer) en duwen op mijn buik nodig omdat zoonlief zijn hartslag weg viel er er meteen uit moest, en bij mijn dochter heb ik maar 12 min geperst en was ze er (zonder kleerscheuren). Sterkte en succes met t maken van je keuze!
Ik zou ook vasthouden aan mijn gevoel. Onze zoon schatten ze ook tussen de 2500-2800 gram, maar hij woog bijna vier kilo, dus.... Ga niet te veel af op de schattingen! Hoewel het geen pretje was, het herstel, en hoewel ik dit keer hoop normaal te kunnen bevallen, ga ik meteen weer voor een ks als dit kind straks ook in stuit blijkt te liggen. Maar aangezien je al eerder een stuitbevalling hebt gedaan.... Het is en blijft zo'n moeilijke keuze!!!
Even een stomme vraag, maar, is een stuitbevalling pijnlijker dan een normale? het idee van een stuitbevalling is niet erg prettig, teminse vind ik, ben nu zwanger van ons eerste kindje en heb dus nog nooit een bevalling meegemaakt. Weet dat mijn oudste zus in stuitligging is geboren en dat mijn moeder toen heel erg was uitgescheurd, wat dus ook gebeurde met mijn andere zus en mij toen ze van ons moest bevallen en wij lagen toen wel goed, bleek achteraf dat ze nooit normaal had mogen bevallen omdat ze nog steeds heel veel lidtekens heeft, en mocht ook niet normaal bevallen van mijn broertje, omdat ze anders WEER zou uitscheuren. En dit is iets waar ik zelf bang voor ben, het idee om ingeknipt te worden of uitgescheurd, bah, krijg er kippenvel van, ik zou dan persoonlijk toch kiezen voor een ks, gewoon omdat ik de bevalling zelf al eng vind klinken >.<
@ giltje: dat uitscheuren of eventueel inknippen komt zo vaak voor, ook bij gewone bevallingen. Het is vervelend, maar vooral achteraf (het herstel). Ik heb er persoonlijk vrij weinig van gemerkt tijdens de bevalling terwijl de schade vrij groot was volgens de vk en kraamhulp. ps: het valt toch wel mee met de spelfouten?
Pfff ja moeilijke keuze. Toch zou ik proberen vast te houden aan waar jullie je het beste bij voelen. Jullie moeten het samen doen, en niemand anders! @ Jula, mijn dochter is 18-01-2010 geboren, en hier idd ook al een brusje op weg. We lopen gelijk op!
We zijn er nu toch wel uit dat we voor een ks willen gaan. Wat ik wel best merk om mij heen is dat buitenstaanders heel snel denken: lekker makkelijk een ks. Ze is zeker bang voor de pijn van een gewone bevalling. Ik vind dat zo naar. Aan de ene kant weet ik dat ik me daar niks van aan moet trekken maar ik vind het gewoon niet leuk om te horen of te merken. Wij kiezen niet zomaar voor een ks. Dat is een hele weloverwogen besluit geweest. Vandaag moest ik naar het cb met mijn dochter. Die arts vroeg daar wanneer ik was uitgerekent en of alles goed ging. Toen vertelde ik dat het kindje in een stuit ligt enz enz en dat ik nu dus voor een ks ga. Die arts zei: en de gyn vond dat goed? Alsof die uiteindelijk beslist ofzo. Ik zei: nou maandag moeten we het bekend maken, maar de gyn was ons wel helemaal aan het vertellen hoe een stuitbevalling gaat en dat dat goed mogelijk is bla, bla, bla. En een ks word gauw van de baan geworpen. Nou, zei de arts daar zijn ook goede redenen voor toch? Ik dacht echt: stik er toch in stom mens! Zij gaf mij echt het gevoel alsof ik me het er wel heel makkelijk vanaf maak met een ks. Bah!
Laat je alsjeblieft niet van de wijs brengen door anderen!!! Met die opmerkingen heb ik ook geworsteld, nou, en ik ben blij dat ik ze links heb laten liggen!! En tegen al die mensen die zeggen/denken dat een ks makkelijk is, die kon ik de eerste weken ná de ks wel SLAAN! Je loopt echt enkele weken niet normaal en je hebt nog maanden in meer of mindere mate last van dit of dat. Je hebt de pijn gewoon áchteraf in plaats van tijdens. Zeg maar tegen die mensen dat een keizersnee onder de ZWARE BUIKOPERATIES valt! Jij kiest voor het welzijn van het kind! JIJ kunt wel tegen een stootje, maar dat kleintje van jou nog niet. Een ks is inderdaad niet zonder risico, maar die risico's liggen voornamelijk bij de moeder en in mindere mate bij het kind, terwijl het bij een natuurlijke stuitbevalling andersom is. Begrijp me niet verkeerd: als jouw gevoel over een natuurlijk bevalling heel positief zou zijn en alle omstandigheden waren ook goed, dan vind ik dat je het absoluut moet proberen, maar als je gevoel zegt 'mwah', dan zou ik het niet doen. Sterkte en blijf dicht bij je eigen gevoel! Die mensen die zulke dingen zeggen staan er gewoon ver vanaf en weten vaak niet waar ze het over hebben. Vrouwen die ik spreek - of waarvan ik de verhalen lees - die weloverwogen hebben gekozen voor een ks hebben daarna zelden spijt van hun keuze!
Ik zou zelf niet voor een stuitbevalling kiezen maar voor een keizersnee, omdat het risco voor je kleintje gewoon het laagste is. En nee, dat vind ik absoluut niet de makkelijke keuze! Je herstel kost veel tijd. Gewoon de discussie niet eens aangaan. Dit is jullie keuze, punt.
Hoi Sula, Ik ben heel blij met jou reactie! Ik kon dat mens ook wel bijna slaan toen ze dat zei:x En natuurlijk vind ik het best wel eng hoor een ks. Ik bedoel er wordt toch in je gesneden. En ik ben ook best bang voor de pijn daarna. Maar het is inderdaad een hele bewuste keuze t.a.v. het kindje. Dan heb ik daarna maar meer pijn dan dat het kindje er iets aan overhoud ofzo. Het enige waar ik me zorgen om maak met de ks en wat ik dan ook goed wil bespreken met de gyn is dat het kindje wel even bij mij op de borst komt te liggen. De reden dat ik voor een ks kies is omdat het kindje in een stuit ligt en verder zijn er geen andere medische redenen t.a.v het kind dat ik voor een ks ga. Dus waarom zou het dan niet even bij mogen liggen? Dat ga ik wel even navragen. Ik zou het wel heel erg vinden als ik dat stukje moet missen. Ik heb er al hele nachtmerries van gehad Dat ik het kindje helemaal niet te zien kreeg en pas gevoed en helemaal aangekleed en wel in mijn armen kreeg. Dat voelde zo naar! Omdat het nu zo dichtbij komt allemaal en ik nu veel thuis zit heb ik lekker veel tijd om te malen.... Daarom heb ik echt zoiets van: laat het maar gauw maandag zijn dat we de keus bekend kunnen maken en dat er dan een datum wordt geprikt. Dan kan ik niet meer twijfelen en dan weet ik waar ik aan toe ben (ongeveer dan)
Ja, dat is ook zo Juju. Het is ons besluit en eigenlijk hadden we direct moeten zeggen: nee. we kiezen een ks, klaar! We zijn dan allebei wat dat betreft niet van die doordouwers en dan wordt je dat toch maar weer even aangepraat. Dus maandag houden we voet bij stuk. Ik kan me niet voorstellen dat er zowat ruzie over gemaakt moet worden om voor een ks te gaan. Er zijn toch een hele hoop vrouwen die zo'n keuze maken? Waarschijnlijk zie ik ook te veel beren op de weg hoor, maar achteraf kan je dan zo boos worden op jezelf dat je niet hebt gezegd wat wij echt willen....
Ik ben het met de dames eens. Ik beval veel liever op de natuurlijke manier (zolang het op een in mijn ogen verantwoorde manier kan) omdat het herstel na een keizersnede volgens mij over het algemeen een stuk langer duurt. Lijkt me echt een vreselijke zware buikoperatie! Je hoeft weliswaar geen weeen te doorstaan, maar je krijgt er wel een boel ander ellende voor terug. Dus waarom zou 1 van beide makkelijker zijn? Ze hebben allebei hun voor- en nadelen. Ik wil hiermee trouwens niet zeggen dat ik ook in jouw situatie voor een natuurlijke bevalling had gekozen om die reden. Daar durf ik nu geen uitspraken over te doen omdat ik niet voor deze keuze sta. Gewoon negeren die opmerkingen! Het is jouw bevalling en jouw kindje en jij doet wat je het beste lijkt voor jullie beide. Dat kunnen andere mensen niet voor jou bepalen, zeker niet als ze niet in dezelfde situatie hebben gezeten. Belachelijk zeg dat mensen daarover durven te oordelen tegenover iemand die voor zo'n keuze staat. Succes maandag en hopelijk heb je je wonder snel in je armen
Ik zou voor keizersnede gaan. Hoe vaak komt het wel niet voor dat ze het geboortegewicht toch helemaal verkeerd schatten. Bovendien zegt een klein kindje echt niet dat je makkelijke bevalling krijgt. En daarbij hoe een bevalling loopt hoeft echt niet alleen met het gewicht te maken te hebben..! Als je een keuze hebt gemaakt en het voelt goed, dan is het de juiste keuze. Blijf je twijfelen, dan heb je misschien toch niet goed gekozen. En bij twijfel is het nee he! Het gaat om je kindje! Succes met de lastige keuze!
Ooh ik zie net dat je je keuze al hebt gemaakt. Als je blijft malen over hoe het moet gaan, dan zou ik een bevallingsplan maken en dit bespreken met je gyn.