Zullen we ons allemaal op gaan geven bij het tv programma alleen nog een man? Nee, onzin mijn eierstokken rammelen ookal weer een poosje hoor en op me werk vertellen de een na de andere ouder van mijn groep dat ze weer ik blijde verwachting zijn....en ik ..ik kan alleen stil jaloers zijn en vriendelijk lachen.....
Haha ik dacht ook meteen dat programma "alleen nog een man" Als ik nu die stomme burnout niet had gehad...of ja een burn out..het ligt iets ingewikkelder...burnout is werkgerelateerd en bij mij is de batterij gewoon leeg, omdat ik veel meegemaakt heb en gewoon maar ben door blijven gaan zonder eens stil te staan bij mezelf, maar als ik nu dus geen energetische beperkingen had gehad dan was ik sinds deze maand echg gaan proberen voor een tweede. Ik heb al gesprekken gehad met een donor. Gelukkig is hij wel zo lief om te zeggen dat hij op mij wacht, dus dat is wel heel prettig. Hij had ook kunnen zeggen ik zoek wel een andere wensmoeder, maar voor hem is het gewoon veel belangrijker dat het kindje ergens terecht komt waar het ook echt een warm thuis heeft. hij heeft bij mij het gevoel dat het wel oke is allemaal en dat ik alleen maar het beste voor de kids wil en dat is natuurlijk ook zo!! Ik had ook liever het traditionele huisje-boompje/beestje scenario maar helaas zit dat er niet in en ik vraag me ook sterk af of dat er nog ooit van komt ach ja ...ik moet zeggen dat het me nu ook niet slecht bevalt Nu heb ik tenminste geen gedoe over de opvoeding
nee hier kriebelt het niet! altijd al zoiets gehad van ik wel pas aan een 2e gaan denken als de 1e 4/5 is.. dus ik heb nog even
hoi hoi ja allemaal dubbele dingen he wel of niet in een relatie (ook gezien omgang van kinderen) wachten of alleen alvast doen leeftijd en leeftijdsverschil van de kinderen evt. Echt erg... ik was gisteren bij mijn nicht. Die heeft haar 3e kindje nu. Was op kraamvisite... jongetje nu weekje oud. Zo lief... oh echt he die kriebels dan. Liefst zou ik het idd met een partner doen en in een wat betere situatie dan nu. Mijn zoontje ziet zijn vader nu toch al bijna een half jaar niet en hoe dat verder gaat lopen durf ik nu niets over te zeggen. Iig zal hij nooit meer dan een weekend per 14 dagen of 1 dag per week erheen gaan en als het zo is zoals het ging dan gebeurt er helemaal niets meer. dus dat is dan al iets anders Maar ik wil ook niet te lang tussen de 2 kinderen hebben in leeftijd eigenlijk. pfoe iff moeilijk hoor.
Hier absoluut geen kriebels. Maar ik heb er dan ook twee... Ex is weggegaan toen ik zwanger bleek van de 2e. Heb dus 8 maanden alleen geleefd met 1 kind en nu al bijna een jaar alleen met twee kinderen. En ik moet eerlijk zeggen: vind het echt superzwaar, 2 kinderen in plaats van 1. Misschien scheelt het ook wel dat ik absoluut nooit alleen kinderen had gewild en sommigen van jullie heel bewust die keuze willen maken. Mijn oudste was nog geen twee toen de jongste werd geboren. Kon nog weinig zelf. Wat dat betreft lijkt een beetje meer leeftijdsverschil als alleenstaande moeder wel handig...
Haha dit herken ik heel erg!!! Ik vind het ook heel moeilijk om die muur te doorbreken. En nu helemaal na de moeilijke tijden die ik met de verwekker van mijn zoon heb gehad. Ik had er niet eens een relatie mee (en die wens had ik ook helemaal niet!) en het was zo'n moeilijke periode. Als ik al die ellendige echtscheidingsverhalen lees hier en op andere forums, verlies ik helemaal mijn vertrouwen in een goede stabiele situatie die minstens 18 jaar aanhoudt. Daarom ben ik (op dit moment) zelfs eerder geneigd om te zeggen dat ik voor een 2e juist alleen wil gaan om mijn kinderen en mezelf nog meer ellende te besparen. Maar de wens voor een 2e is er zeker! Alleen nog even wachten... jaartje of 3-4.... En als ik dan mijn vertrouwen niet terug heb, en niet de juiste ben tegengekomen, dan maar alleen .
Nee! Bij mij kriebelt het ook zeker niet! In het begin toen mijn zoontje net was geboren wel. Maar nu echt niet...ten 1e heb ik geen vriend en ten 2e kan ik niet rondkomen van wat ik nu verdien en ten 3e zou ik nu in deze positie niet 2 kinderen alleen op willen/kunnen voeden, kijk als het je overkomt heb je geen keus en zou ik het wel doen. Mocht ik ooit iemand tegenkomen dan zou ik wel weer een kindje willen, maar dan moet ik wel zekerweten dat het een stabiele relatie is (maar ja ook dat weet je nooit volgens mij). Voor mij zou ook het ideale zijn als mijn zoontje een jaar of 4/5 is, maar ik heb het niet voor het zeggen, we zullen wel zien wat de toekomst brengt. Mijn ex en ik gingen voor een kindje maar uiteindelijk hebben we de relatie bij 3 mnd zw.sch definitief verbroken (hij ging ondertussen al met een ander) en heb dan ook al vanaf de 1e dag dat ik positief testte gezegd dat ik het kindje zou houden. Mijn ex heeft mijn zwschp niet meegemaakt en zijn zoontje nog nooit gezien, ik denk dat dat ook altijd zo zal blijven, tenzij mijn zoontje op zoek gaat naar zijn vader, maar van zijn kant zal het nooit komen...
hoi pooh... tijdje niet gezien hier op ZP. Leuk dat je weer meekletst. Jeetje heb je het momenteel zou zwaar allemaal dan financieel gezien? Of doel je op als er een 2e kind bij zou komen? en tja... zeker weten of een relatie aanhoud... idd je hebt nooit garantie idd he. Ik had ook al 8 jaar relatie toen het uitging. tja..
Hoi mamametzoon, Dankje! Ja ik had hiervoor geen tijd om te reageren, maar heb wel vaak meegelezen. Nu heb ik weer iets meer tijd en zin om mee te kletsen haha. Nee op dit moment is het erg zwaar financieel. Ik ga hier zo even een topic over openen, moet het ff kwijt