Hallo, 10 weken geleden ben ik bevallen van een heerlijke knul. Ik ben ontzettend gek op hem en hij doet het super goed. Het is ons tweede kindje en dacht van te voren dat ons gezin dan compleet zou zijn. De zwangerschap viel ontzettend tegen en heb ook meerdere keren geroepen, nooit meer! Mijn man wil absoluut geen derde en ik dacht er zo eerst ook over. Maar nu.. Begrijp me niet verkeerd, ik ben zielsgelukkig met mij 2 kids, overheerst het gevoel ineens dat ik nog een kindje wil. Ik zou zo graag weer zwanger willen zij, het nog een keer mee maken, nog maals bevallen want dat vond ik zo mooi. Natuurlijk gaat het niet alleen om de zwangerschap en bevalling. Ik heb gewoon het gevoel dat ik nog liefde voor een derde "over" heb, weet niet hoe ik het anders uit moet leggen. Ik voel me zo ondankbaar, en dat terwijl ik super dankbaar ben voor het feit dat ik 2 gezonde kinderen heb mogen krijgen. (in directe omgeving nare dingen mee gemaakt dus weet dat het ook anders kan) Zou dit nog kunnen komen door de hormonen? Zou het vanzelf weer over gaan? Het maakt mij zo onzeker. Met mijn man kan ik er niet over praten die rent gelijk naar de dokter voor sterelisatie. Ik hoop dat er meer mensen zijn die dit hebben of gehad hebben. Hoe is dat afgelopen? Groetjes Mel
Ik heb er ook "last" van, niet meer zo erg als de eerste weken toen was echt heel erg en liep ik er gewoon om te huilen en miste ik zelfs mijn buik. Denk dat je gevoelens wel heftig worden versterkt door de hormonen, zou het nog een paar weken geven en kijken hoe je je dan voelt.
Wij hebben een eerste kindje dat nu 3 maanden is en we hebben er nogal lang over gedaan (ruim 5 jaar) om op natuurlijke (toch geheel onverwachte) manier zwanger te raken!geweldig voelde ik me maar na 8 maanden bleek ik pre-eclampsie te hebben en werd de kleine na een speodkeizersnee gehaald en naar de couveuseafdeling gebracht...allemaal plotseling en niet echt fijn...een 3-tal eken was het of ik de kleine nog voelde in m'n buik, terwijl we hem na 10 dagen al thuis hadden! ook ik mis het soms, al moet ik nu niet denken aan een zwangerschap...veel te bang voor weer een pre-eclampsie! bovendien was de bevalling verre van prettig en redelijk beangstigend! ben blij dat we allebei gezond en ongeschonden er vanaf zijn gekomen!! maar ook ik zei nooit weer en nu begin ik toch te dromen van twee kindjes in de toekomst...ik ben zo jong niet meer en nooit verwacht dat we er nog een zouden krijgen en dan zo'n mooi, lief leuk ventje dus ook wij mogen dankbaar zijn...maar toch...ik begrijp je wel!
Ik ben 8 weken geleden bevallen en ik mis het zwanger zijn helemaal niet. Ik vond het vreselijk vooral toen het zo warm was.
Bedankt voor alle reacties, hier heb ik echt wat aan! @ druppel, fijn te horen dat het dus vaker voor komt. Hoop dat het bij mij ook minder gaat worden over een paar weken. Mukkie11, jeetje wat een heftig verhaal zeg! Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor een evt tweede zwangerschap. Weer een voorbeeld waarvan ik denk dat ik zelf niet zo mag zeuren. Na mijn eerste bevalling (uiteindelijk een spoedkeizersnede) had ik dit gevoell helemaal niet, het duurde zelfs anderhalf jaar voor ik weer aan een zwangerschap kon denken. Helaas door omstandigheden pas 4 1/2 jaar na de eerste weer zwanger. Deze bevalling verliep ook niet vlekkeloos (foetale nood, dus knip, tang en scheur), maar vond de ervaring grandioos! Misschien dat dit ook mee speelt, dat gevoel nog een keer willen beleven. Het leek mij ook altijd zo leuk om 2 kids thuis te hebben maar mijn oudste is al 5. Had hem heel graag eerder een broertje of zusje gegeven (scheel zelf 10 jaar met mijn zusje en vond dat altijd jammer) Djamila, Ook jou kan ik begrijpen. Ik vond het zwanger zijn dus ook verschrikkelijk, dat is het vreemde van alles. Heb 4 keer in het zh gelegen wegens uitdroging (spugen) en was er depressief van. Bij mijn eerste dacht ik er ook net als jij over.
Ik kan me het ook super goed voorstellen. Ik had na 2 weken zoiets van, oohh wanneer gaan wij voor de 2e? Heb een prachtige zwangerschap en bevalling gehad. Maar nu de hormonen wat afgezakt zijn weet ik wel beter en wil ik eerst maar eens haar eerste verjaardag vieren en dan maar eens verder kijken. Dus bij mij waren het echt de hormonen die bezig waren. Ik moet daarbij wel vertellen dat ik na mijn zwangerschap meer klachten heb dan tijdens. Gewrichtsklachten.. Je geest en lijf heeft echt een tijdje nodig om bij te komen van een zwangerschap en een bevalling.
Ooh wat fijn om te horen zeg, nu maar hopen dat het gevoel heeel gauw weg gaat! Jammer dat je nu klachten hebt, je hebt je lijf hard nodig nu met de kleine. Tijdens de zwangerschap kan je nog denken, het hoort erbij maar daarna wil je wel weer lekker jezelf kunnen zijn. Hopelijk herstel je gauw.
Ik had het ook na de bevalling! Ik vroeg me gelijk af wanneer we voor de 3e zouden gaan en dan nog het liefst zo snel mogelijk ! Dat gevoel was echt allesoverheersend! Ik denk achteraf (kindjes zijn nu 10 maanden) dat het heel erg met de hormonen te maken had! In de toekomst, als het mij gegund is, zou ik best nog een keertje zwanger willen zijn .. maar voorlopig nog niet! Heb mijn handen vol aan deze 2 boeven!
Ik had het ook na de eerste bevalling terwijl de bevalling niet echt goed verliep...toch was ik gelijk ervan overtuigd dat ik dit nog een keer wilde. Nu wisten wij van te voren ook al dat we meerdere kindjes wilden.. Iedereen zei ook tegen mij, ligt aan je hormonen, nou iets na de eerste verjaardag van onze dochter zijn we weer gaan proberen!! Nu mis ik het niet zo erg als de eerste keer maar eigenlijk zou ik nog wel een kindje willen...maar het moet financiëel ook kunnen natuurlijk. Heel erg jammer dat dat een reden is om niet nog een kindje te krijgen maar het is nu eenmaal zo!!
ik herken het heeeeeeel erg goed. idd de zwangerschap én bevalling missen, plus het gevoel nog genoeg liefde voor nog een kindje over te hebben. hoe het hier afliep? het is nog steeds gaande. wij gaan zeer binnenkort voor een 2e proberen. mijn man wil graag 3 of 4 kinderen dus gelukkig mag ik nog een paar keer
kan goed zijn dat je nu juist verlangt naar een fijne zorgeloze zwangerschap...dat het deze keer wel goed zou gaan!dat heeft volgens mij niet zoveel te maken met hoeveel kinderen je hebt. ja we mogen allemaal dankbaar zijn dat we er een, twee of drie hebben maar hoeveel kindjes je graag zou willen, naar hoeveel kinderen je verlangt is heel persoonlijk. dat verlangen kan even sterk zijn of sterker zelfs als wanneer je er 'maar' eentje hebt!
oooooooooow..ik herken dit ook zo ontzettend!! Ik denk zeer regelmatig terug aan m'n zwangerschap en m'n bevalling en heel vaak denk ik: zat ik nog maar in die laatste week..ondanks dat ik 't echt wel gehad had op 't laatst! Ik vond de bevalling gewoon zo ontzettend bijzonder en mooi, gewoon het hele gevoel dat erbij hoort, zou 't zo weer doen!! Maaja, ik moet nog een aantal jaartjes geduld hebben, totdat we echt klaar zijn voor een tweede! groetjes!!
Jeetje wat veel mensen die dit herkennen! Ik ben zo bang dat dit gevoel niet weg gaat en nog banger voor het feit dat mijn man zich wil laten stereliseren. @ Marieke, Bij jou dus niet minder geworden? Gelukkug denkt jou man er hetzelfde over! Mukkie, je kan best gelijk hebben al ga ik er van uit dat de zwangerschap weer een drama zal zijn (en dat heb ik er echt weer voor over) Anna, dat gevoel heb ik ook bij mijn bevalling. Hopelijk mag je het straks nog een keer beleven.
Heel herkenbaar! In de laatste weken van mijn zwangerschap baalde ik enorm van die grote buik en dat ik zo weinig kon. Ik wilde weer sporten en leuke kleren aan! Na de bevalling was ik ook blij dat ik mijn lijf weer terug had. Maar na een maand begon het weer te kriebelen. ( en we gaan er ook weer voor) Maar ik denk dat het veel te maken heeft met hormonen.
Amen! De zwangerschap miste ik gelijk. Hier is het na 2 weken weer gaan kriebelen...Ik zal vast nog vol hormonen zitten. Wat is het toch bijzonder!
Wel herkenbaar hoor! Ik vind zwanger zijn helemaal niet fantastisch en tijdens de laatste weken van de zwangerschap dacht ik: nooit meer! En nu... ik hoop toch echt dat er in ons gezin nog een derde kindje komt. Wel heb ik altijd een driekindjeswens gehad. Voor mijn gevoel is dan ons gezin compleet. Wat is dat toch apart he? Die diepe wens naar opnieuw een kindje.
ik vind het zwanger zijn ook niet leuk van mijn twee jongentjes erg misselijk geweest,wat heb ik vaak geroepen dit nooit meer Maar toen onze jongste werd geboren (OKT 2009) had ik ook meteen het gevoel er wel een derde bij te willen .Dit gevoel IS alleen maar versterkt het is zo heerlijk gevoel om moeder te worden en je kindjes te zien opgroeien.