kun je het niet rekken met een speentje? Zo ben ik het gaan doen. Lukt neit altijd hoor en deze nacht was echt uniek lang maar ze red het in ieder wel langer dan 4 uur 's nachts.
Aloha, @ Pyama: Twan slaapt sinds 3 weken in pyama's. Ik verschoon hem voordat hij naar bed gaat en doe ik gelijk zijn pyama aan Daarna een voeding en slapen maar. Ik had zo'n leuke gekocht bij de prenatal met een draakje erop. Toen was ik nog maar 4 maanden zwanger, toen wist ik dat het een knul werd Hij vindt omkleden gelukkig niet erg. En die boxpakjes zijn ideale pyama's... We hebben een drukke dag gehad, maar het was erg leuk. Even de 4 generaties op de kiek gezet Zo leuk om die oude opa van 98 met zijn achterkleinzoon van 6.5 week te zien zeg. Echt heel lief. Alleen opa is nogal onhandig met die kleine vent, dus hij ging huilen tijdens de fotosessie... Maar we hebben wat leuke plaatjes. Ik ga ff bankhangen met vriendlief. We zijn behoorlijk gaar. Doeiii en een goede en vooral rustige nacht gewenst.
@Pyama nee hoor gewoon in de kleertjes van die dag! @Bijkomen/afvallen idd zolang je kindje mooi een lijn volgt is het goed hoor...jbpm is wel een goede oplossing als je kindje veel spuugt... @Ktje dat is is ind vroeg die laatste fles, wel fijn!! Hier ligt ze in bed en nu kijken of ze in slaap valt...soms zie je gewoon dat ze te wakker zijn he....maar het is niet elke dag geluk hebben he hahaha... Vandaag kraambezoek gehad, veel mensen tegelijk maar wel heel erg gezellig!! Ga zo lekker slapen!!
heeeeeeeeeel toevallig!!! wij hebben zaterdag ook bij mijn schoonouders gegeten. ze heeft PANNENKOEKEN gebakken
mooie muurschildering meid! Hopelijk blijven jullie de slapeloze nachten bespaard! Die krijg je straks nog genoeg
Thnx meid! Het was een gezellige dag. Ik heb van iedereen geld gehad en deze week kan mijn zoektocht naar mooie Uggs beginnen
goede morgen meiden. even gauw want ik geef nu ok de fles en met 1 hand is irritant gister om 21.45 de laatste fles gegeven, en ze heeft grewoon tot hal 7 geslapen,!!!!! zo zit je weer aan de nachtvoeding omdat ze zonder bakerzak weer wakker word, en nu met haar slaapzakje aan gewoon tot half 7 !! wat een uitslapen zeg, heerlijk, het zal wel weer 1 malig zijn... maar jeetje wat lekker zeg, xxx
goedemorgen... ik zit even in een dip, ik merk dat er weinig melk in mijn borsten zit... ze voelen zo leeg aan, er komt wel melk uit en als nihat drinkt dan drinkt hij hooguit 5 minuten en bij de andere ook 5 minuten maar niet altijd... normaal dronk hij altijd 15 minuten aan 1 borst...
Goeiemorgen, @ Blinky: wat een superschattige foto zeg. Wat een hummeltje! Die tummytub hebben wij ook, met standaard. Alleen is de standaard iets te hoog voor mij. @ Wendy: succes met je zoektocht 8) Altijd leuk shoppen! Ik heb vorig jaar lekkere Uggs gehaald zeg. Glad leer aan de buitenkant, en wat waren ze heerlijk toen met al die sneeuw @ Karagoz: is hij wel verzadigd na een voeding? Komt hij dan nog om de 3u? En heeft hij nog genoeg volle plasluiers? En oogt hij tevreden? Ik had het van de week ook, en na 1 dag om de 2u aanleggen was de productie weer op peil. Misschien moet je dat proberen?... Ik weet wel dat als je te veel gaat malen (stressen) dat je misschien niet genoeg hebt dat het snel kan teruglopen. Dat gebeurde bij Luka toen. @ Mejojo: wat heeft jullie kleine meid een lange ruk gemaakt zeg! Nu hopen dat het doorzet En dat in der slaapzakje @ All: Hier een lekker nachtje gehad. Om half 9 gisteravond zijn laatste voeding gegeven, en om 3u kwam meneertje pas. Toen kwam hij om 7u! Dus lekker geslapen Hij slaapt nu weer, en Luka slaapt nog steeds. Dus vriendlief ligt ook nog lekker te sudderen in bed.
Zo ff de kids in bad doen, en dan met mijn zus naar de stad voor een slaapzak voor Twan. Die maat 50/62 van de hema is hij al uitgegroeid... En van die maat groter hebben we der maar 1, dus nog 1 bijhalen. Fijne dag jullie!
Je doet niets verkeerd hoor sommige baby's slapen nu eenmaal sneller door dan andere. Rayyan sliep pas bij 5 maanden door (en daarmee bedoel ik van 23 tot 7 ongeveer).. dus ik ga daar nu ook maar vanuit, dan kan het alleen maar meevallen (hoop ik, hahaha!)
Hallo September mama's Voor mijn bevalling kletste ik mee op de vorige topic (van voor de crash) Na de bevalling ben ik eerlijk gezegd niet meer toe gekomen aan posten, druk door me kleintje maar ook lichamelijk en geestelijk KAPOT. Het leek me toch leuk om voor alle dames die met me meegeleefd hebben en waar ik toen mee op de topic heb gezeten, even te laten weten hoe het gaat en hoe het ging. Op 22 september ben ik bevallen van een beeldschone dochter. Op 21 september zijn smorgens vroeg (circa 5 uur) de weeen begonnen, ook zijn toen mijn vliezen gebroken. 24 uur later was er nog altijd maar sprake van 3 cm ontsluiting. Omdat er toen al 24 uur sprake was van gebroken vliezen moest ik naar het ziekenhuis. aangekomen in het ziekenhuis werden de weeen heftiger en heftiger, ik had afwisselend gewone weeen en rugweeen, MIJN GOD DIE LAATSTE WAREN ONDRAAGLIJK. Om 12.00 uur was er nog altijd maar 4 cm ontsluiting en heel veel pijn. Er is toen besloten mij een ruggeprik te geven in de hoop dat de pijn dan zou wegzakken en draaglijker zou worden. Direct naar de OK en daar werd de ruggeprik ingebracht, na 1 u ur lag ik weer op de kamer maar ik hield maar last hebben van die rugweeen en gewone weeen en dan vooral aan de rechterkant van mijn lichaam. Heb dit aangegeven bij de verpleging maar die bleven volhouden dat het kwam doordat ik al zolang in bed lag en me spieren er last van hadden. Ik kon zeggen wat ik wil, ze wilden niet geloven dat het nog altijd de weeen waren die ik voelde, want ik had tenslotte een ruggeprik gehad. Om de 2 uur kwam de gyn en verloskundige kijken hoe het ging en hoever de ontsluiting gevorderd was. Om 18.00 was er 8 cm ontsluiting en leek het na 37 uur weeen gewoon echt niet op te schieten, ik was ook uitgeput en was alles behalve helder meer. na overleg met mij en met de verloskundige besloot de Gyn over te gaan op een keizersnee, alles werd direct gereed gemaakt en ik kon naar de OK. Ik had voor mezelf de grens van emotie op dat moment al bereikt en wilde niets liever dan dat er een einde kwam aan alle pijn. Aangekomen op de OK werd er verdoving bij gespoten (ik had tenslotte al een ruggeprik ahum) en werd gecontroleerd of ik nog voelde wat er gebeurde (het was geen gehele narcose). Wat de anasthasist ook probeerde ik bleef het koude flesje en de pincet voelen. Er werd geconstateerd dat de ruggeprik er VERKEERD in zat, Schuin, dat verklaarde dat mijn linkerhelft wel min of meer verdoofd was, maar mijn rechterhelft helemaal niet. De ruggeprik werd verwijderd en opnieuw ingebracht. Hierna ging het heel snel. Ik was idd. verdoofd en voelde zowel rechts als links niets meer. Om 19.15 werd mijn prinsje geboren. en om 20.00 lag ik weer op de kraamsuite. Hierna werd getracht de borstvoeding op gang te brengen, helaas heb ik hier gauw een einde aan moeten maken. De melk kwam niet op gang en is ook niet meer op gang gekomen. Ik had simpelweg zeer weinig tot geen moedermelk. Aanleggen, kolfen het is allemaal geprobeerd, maar helaas. Op zondag mochten we naar huis, het was zo fijn op de kraamsuite , ook omdat ik zo goed tot rust kon komen. ik heb na mijn thuiskomst nog 6 dagen kraamzorg gehad en 2 weken hulp van mijn zusje. Mijn man was in die 2 weken ook grotendeels vrij. Ik heb tot rust kunnen komen, zowel lichamelijk als geestelijk. Althans ik dacht dat ik tot rust was gekomen. toen mijn zusje weer naar huis ging stortte ik in elkaar van verdriet, emotie en zorgen. Ik wist niet hoe ik het allemaal moest gaan redden zonder de hulp, inmiddels was manlief natuurlijk ook weer aan het werk. ik werd dagenlang huilend wakker en ging huilend slapen. Mijn dochtertje doet het wel heel goed. Ze slaapt veel en huilt eigenlijk alleen wanneer het tijd is voor de fles, verschonen van een luier of een boertje vast zit. Toch was ik emotioneel een wrak. Ik kon alleen maar denken dat ik geen goede moeder was en dat dit alemaal niets voor mij was. Ik zat totaal niet op de roze wolk waar ik iedereen over had horen praten. Ik wilde zo graag terug naar mijn oude leventje. Nu bijna 5 weken later is het gevoel wat gezakt en kan ik meer genieten van me meisje. Ik ben lichamelijk nog niet opgeknapt, heb helaas nog veel last van mijn wond, heel veel overgewicht waardoor ik psychisch ook in de war raak en alle nieuwe dingen vallen me gewoon heel erg tegen. Het nieuwe leventje vergt zoveel aanpassing van mijn kant, ik was gewend snel de deur uit te kunnen, snel iets te doen. Nu ben ik continue afhankelijk van haar voedingsmomenten en leef echt van voedingsmoment tot de volgende. Ik voel me helaas zo beperkt, hoe fijn me kleine meisje ook is. Het is voor het eerst dat ik "spreek" over de verschrikkelijke bevalling en pijn die ik heb moeten lijden, sorry dames dat ik jullie er mee lastig val, maar het voelt ook wel als een opluchting nu ik het "kwijt" ben. Me meisje heeft een naam die in het Nederlands, Glimlach betekend. Ze woog 3565 bij de geboorte en was 52 cm.