ben even nieuwsgierig.... ik heb nog 2 weken te gaan en dan ben ik bij de uitgerekende datum van ons 2de wondertje!! nu vroeg ik me af of het begin van de zwangerschap misschien met het volgende samenhangt! of je er in je hoofd klaar voor bent!!! en dan bedoel ik....alles in orde voor de komst, vlucht-tas gepakt, wiegje/bedje opgemaakt, huis aan kant gewoon dat je hoofd wat dat betreft leeg is en dat al overal aan gedacht is, dat de baby bij wijze van spreken alleen nog maar zijn eigen moet melden! ik ben dat op zich wel, maar toch blijven er telkens kleine dingetjes komen waarvan ik denk.....ow, ja dat wil ik nog even gedaan hebben, en dan kan ik ook wel meteen nog even dit doen, en zo blijf ik toch bezig, en in mijn hoofd nog niet klaar!! lichamelijk ben ik er wel klaar voor, en wil zoooooo graag dat ie komt, maar misschien houden die gedachten in mijn hoofd de bevalling wel onbewust tegen!! weet het niet hoor en daarom ben ik wel benieuwd!! niet zozeer bij bevallingen die VOOR de 37 weken zijn begonnen want kan me voorstellen dat je dan nog niet helemaal klaar bent, maar gewoon de bevallingen na de 37 weken.... ben benieuwd....
jeeetje...ik was zo ongeduldig...ik was al klaar met 34 wkn...pfff en dan duurt het LANG..(natuurlijk moest ie toen niet komen, maar ik wou zo graag dat ik toen al 40 wkn was)... Sowieso keek ik er helemala niet tegen op...heb uiteindelijk ook een super bevalling gehad (4,15 uur) maar op het moment dat je weeen beginnen...of je vliezen zijn gebroken..ben je gelijk helmaal beizg met DE bevalling...dan dnek je alleen maar "WAUUUUWW mn baby komt!!" spannend hoor meis...nog ff k was trouwens bevallen op 40 wkn precies
Nee,ik was er nog helemaal niet klaar voor. Had net pas mijn eerste week verlof gehad. En had me juist voorgenomen de volgende week heel veel uit te gaan slapen / relaxen in bed. Ik zou nog met mijn moeder gordijnen (andere kamer) in orde gaan maken en de laatste dingen van de babykamer. Echter zaterdagochtend braken spontaan mijn vliezen (3 weken te vroeg)! Dus NEE, ik was er nog helemaal niet klaar voor.
Mijn kindjes zijn dan wel te vroeg geboren maar daar hield ik al rekening mee... Was daarom met 30 weken helemaal klaar en zijn uiteindelijk met 34+6 geboren. Kleine dingetjes blijf je trouwens altijd houden hoor dus maak je geen zorgen!
Voor zover het mogelijk is om er klaar voor te zijn, was ik er wel klaar voor ja. Lucas is op de uitgerekende datum geboren. De bevalling begon met 36+5, maar omdat ik dat weekend was uitgerekend, had ik er echt rekening mee gehouden dat het mogelijk zou gaan komen. Mijn man was er nog niet klaar voor, hahaha. Op vrijdagavond zei hij nog, och... alsjeblieft nog 1x uitslapen! Toen braken 's nachts mijn vliezen
Haha, ik ben 'bang' voor het afhebben van dingen merk ik nu.. alsof het dan gewoon zou beginnen merk namelijk dat als ik iets heb gedaan overdag snachts in ineens harde buiken krijg e.d. (duhh als je op een ladder ramen hebt staan zemen) dus ik leg telkens die koppeling haha.. Heb de vluchttas nog niet ingepakt.. gewoon omdat ik dan 'bang' ben dat er een soort 'startsein' gegeven word ofzo.. (stom he?)
Ik was er 'meer dan' klaar voor... Maar mijn meisje is dan ook met 41+5 geboren Ik was vanaf ongeveer 38 weken echt klaar. Het kamertje was klaar, de kleertje gewassen, huis schoon, koelkast vol, en elke avond uitgebreid kroelen met mijn man "omdat het wel eens de laatste avond met z'n 2-en kon zijn"
Ik ben er nu ook echt klaar voor! Maar ik moet volgende week maandag nog wel naar de notaris om te tekenen voor ons nieuwe huis, dus misschien dat hij daarom nog niet komt, anders kan ik niet meer weg Verder hoop ik dat ik eerst weer wat fitter wordt, heb sinds 2 dagen ineens een beetje griepgevoel en zere keel :S Waarom nu opeens?
Ik was er ook helemaal klaar voor. Onze beeb kwam met precies 42 weken,en was eigenlijk met week 34 al klaar met alles. Tas stond al lang klaar,huis probeerde ik telkens goed bij te houden. Ben op 29 juni gestript,en zou 30 juni ingeleidt worden omdat het toch wel lang duurde. De verloskundige deed toch een poging om het vanzelf op gang te brengen,en dat lukte,om 2.15 begon het. Mooi mijn tasje gepakt,maandverband lag klaar,maxi-cosi stond in de auto,onderlegger op de stoel,en we konden op weg naar het ziekenhuis... om 11.40 is onze Sietse geboren...
Toevallig had ik 's middags de vluchttas gepakt, de maxicosi geprobeerd en een waterdichte molton op mijn matras gegooid. Echt de laatste dingetjes. Die nacht braken mijn vliezen met 36+6. Alsof ik het aanvoelde . Ik was er nog niet klaar voor in de zin dat ik klaar was met de zwangerschap. Het had van mij nog wel een paar weekjes langer mogen duren. Ach had ik die laatste dingetjes maar niet moeten doen .
nee, ik was er totaal nog niet klaar voor, ik ben met 27 weken en 6 dagen bevallen. Ik was in het ziekenhuis opgenomen voor een dreigende vroeggeboorte, ik dus enigszins was ik aan het bekomen van het idee dat het eerder zou worden geboren. op het moment dat ik werd opgenomen had ik NIETS bij me. mijn man moest me alles achterna brengen en hij vond dat best moeilijk, want ik had natuurlijk heel veel nodig ik lag ook nog eens 2,5 uur van huis omdat er geen plek was in een academisch ziekenhuis de buurt. Ik ben later in de week overgeplaatst naar een ziekenhuis dichter bij huis en dat was nog 1,5 uur rijden bij ons vandaan. Kinderkamer was nog niet in orde, alles moest nog gedaan worden, nog geverfd en er waren nog geen gordijnen. Ik had wel een commode opgeknapt, en een kast met (letterlijk) een paar kleertjes. O ik lees nu pas dat je de bevallingen na de 37 weken bedoeld. Nou ja, ik heb het al getypt.
Ik was er wel klaar voor..liep op 40.4 en was het he-le-maal zat..maar toen het eenmaal begon wilde ik dat het stopte haha..
Ik was er echt helemaal klaar voor, was de zwangerschap ook echt zat, zo zwaar met 2 kindjes in m'n buik. Sliep bijna niet meer, constant maagzuur, etc. etc. en toch ben ik ingeleid. Dus hier gaat het niet op
Ik was er wel klaar voor. Het kamertje was helemaal klaar moest alleen nog wat kleine dingetjes regelen. Waar ik ook mee bezig was toen de weeën begonnen wat uiteindelijk gebeurd is na de bevalling. Me vriend was er nog niet klaar voor belde op dat de weeen waren begonnen en naar huis moest komen waarop ik het antwoord kreeg bel straks nog maar een keer. Misschien duren de weeën wel lang. Tien minuten later kwam de verloskundige die heeft me vriend opgebeld en hem naar huis laten komen 2 uur later was onze dochter er.
Bij ons dochtertje was ik er helemaal klaar voor. 'S middags het hele huis nog opgeruimd en schoongemaakt. En alles stond helemaal klaar. Ze is geboren op precies 40 weken. Nu heb ik weer alles klaar. Alhoewel.. Als ik het huis schoon heb, dan kijk ik 5 minuten later weer en is het weer een bende.. Maar ja, heb dan ook een echt bendemakertje hier in huis. Soms heb ik wel eens het gevoel dat het daarom nog niet begint..
Oh gelukkig, ik ben niet gek. De vluchttas is inhoudelijk aanwezig... Alles ligt op stapeltjes door heel het huis. Ik heb ook het idee dat als ik hem inpak, de bevalling op gang komt. En ik weet niet, aangezien ik na weken kalmte ineens weer bang wordt, of ik daar aan toe ben....
Ik was er helemaal klaar voor! Toen ik 38wk was stond alles klaar, alles gewassen etc. Uiteindelijk nog bijna 4 wk moeten wachten. Ik ben bevallen met 41+3
Volgens mij houd je dat altijd wel hoor, dat er nog dingen 'moeten' gebeuren. Daar zorgt de nesteldrang wel voor, haha! De dag dat mijn bevalling begon was ik nog heel druk met van alles en nog wat, en ik had het weekend er op ook al vol gepland staan met things-to-do Maar ja dat ging dus niet door! In mn hoofd was ik al heel lang klaar met mn zwangerschap, en ik was misschien wel teveel aan het hopen op de bevalling. Toen hoorde ik dat dat het begin van je bevalling juist tegen kan houden, en dat een relaxte houding er juist voor kan zorgen dat je bevalling begint! Dus toen heb ik mn gedachten op nul gezet en ben lekker aan de slag gegaan, gewoon omdat ik daar zin in had. En wat gebeurde er? Juist (Ben bevallen met 38+4)
Ik was er zoooo klaar voor om te bevallen (bevalling is ingeleid bij 42+3) Had al weken het gevoel dat ik compleet "klaar" was maar toen ik eenmaal een datum van inleiden had gekregen heb ik vriendlief half stad en land door gesleept want wou toch nog van alles in huis hebben Ook nog als een gek staan poetsen trouwens De ochtend van het inleiden was ik dan ook wel gerust gesteld dat we echt alles af hadden