Ik heb ook wat te klagen... Ik heb een hele lieve man hoor, maar af en toe..... 5 jaar terug is hij bij mij komen wonen. Ik woonde toen in een heel klein flatje met weinig bergruimte, maar wel met een grote schuur. Mijn man woonde nog bij zijn ouders, en dus nog niet een hele eigen uitzet ofzo. Hij heeft dus zijn kleding en zijn computer meegenomen. Die computer is gecrash zo'n 3 jaar terug, maar er staan documenten op die hij wil bewaren, maar zet zich er niet toe ze een keer eraf te halen. Ook had hij dozen in de berging staan met een hoop zooi. Nu wonen we sinds een jaar in een koophuis en alle zooi is gewoon meeverhuisd. Er zijn dingen bij die al 5 jaar in een doos zitten. Als ze 5 jaar niet gebruikt zijn, ga je ze voglens mij ook niet meer gebruiken. Weg doen dus. Maar hij kan gewoon niks wegdoen. We hebben eens zo'n bodyboard/surfplankje gekocht voor een paar euro, niet gebruikt en nu wil ik het wegdoen. Maar dat is zonde, want ons kindje kan er later nog mee spelen, etc. Duurt nog zeker een paar jaar dus voordat het gebruikt gaat worden! De planken die we in de flat in de gang hadden hangen, hebben we nog bewaard, want wie weet zijn ze nog ergens goed voor....En zo met alle planken die we tegen kwamen. Gevolg: ik heb dus 10 planken op zolder, allemaal verschillende maat, kleur en materiaal....En cd's van 1993 (yabadaba dance). Een game-boy van 15 jaar terug.....Zucht! Echt de hele zolder staat dus vol! Het liefst zou ik het weggooien of verkopen. vaak van die zooi waar je niks meer voor kan krijgen op MP en een rommelmartk kost nog meer aan de kraamhuur als dat het moet opleveren. Zal wel nesteldrang zijn, maar waar ik me al 5 jaar aan irriteer (en eens in de zoveel tijd discussie over is), is nu een enorm punt voor mij geworden. Vanmorgen veel te vroeg wakker, omdat ik me zat te zuchten, boven wat gaan opruimen. Word met een enorm verdrietig gevoel overvallen. Zullen de hormonen wel zijn.....Zit daar een potje te huilen, omdat ik alles netjes wil hebben, en een dakraam wil (waar we nu geen geld voor hebben), en de zolder klaar wil hebben. Mijn man ziet dat ik huil, maar loopt gewoon de trap af om zijn tanden te gaan poetsen. Hij weet echt niet hoe hij er op moet reageren. Nou ja, echt een klaag/zeur verhaal dus, maar kan me er zo druk om maken nu.
Hahaha!!! Je bent een echte zeur de hormonen gieren door je lijf!! Nee hoor geintje ik kan het me goed voorstellen hoor pfff hier een schuur waar ik niet eens fatsoenlijk in kan lopen en wat maar niet opgeruimd wordt door vriendlief!!
Lastig zeg, zo'n man! Heb er hier eentje die juist alles weg wil gooien, dat ruimt nog eens op Maar als je het hem mondeling niet duidelijk kan maken, is het dan geen idee om je gevoelens eens op papier te zetten voor hem? Dan kan je er rustig over nadenken wat je wilt zeggen, duidelijk aangeven wat je dwars zit, waarom, hoe je je eronder voelt e.d. Als hij het dan zonde vind om weg te gooien, kan je het altijd nog op gratisaftehalen.nl of marktplaats zetten. Zelf zou ik gewoon gaan opruimen als hij niet thuis is, aangezien hij die dingen toch niet gaat missen na zoveel jaar. Maar ik weet natuurlijk niet hoe hij daarop reageert...
Ik denk dat het wel met je hormonen te maken heeft, maar ik vind wel dat je gelijk hebt hoor... Je kunt dingen niet eindeloos bewaren, zeker niet als het gewoon in de weg begint te staan. Wat ik dan meestal doe is dat ik het ga uitzoeken, ik doe alles in een doos wat volgens mij weg kan. Ik zet die doos dan beneden neer en zeg dat hij 2 dagen heeft om ernaar te kijken. Is er binnen 2 dagen niet naar gekeken of heeft hij het niet uitgezocht, dan gooi ik het weg. Stel dus een ultimatum. Hij vindt het blijkbaar niet zo vervelend of belangrijk, dus moet je even duidelijk maken dat het jou echt heel hoog zit....
Hee Smartie! Hier geen man die niks weg kan gooien (dat kan hij dan weer wel) Maar hij heeft meer zoiets van: Als het in een doos zit is het toch goed?! Naja, bijna even ver zwanger: En ook hier begint de opruimwoede toe te slaan! Dus voel je niet raar ofzo (ik dacht zelf al wel dat ik raar was Ben blij je verhaal te lezen) Wat ik doe is het volgende: Ik pak een doos, zoek uit waarvan ik denk dat het bewaard moet worden en wat weg kan. Maar daar 2 stapels van en als mijn man uit zijn werk thuiskomt, dan na het eten gaan we samen naar boven. Kijkt hij of hij niet nog iets extra wil bewaren, of dat er wat weg kan waarvan ik wel waarde zag. En zo gaat er een heleboel de container in. Zo ook met mijn eigen dozen: allemaal uitgezocht en onwijs veel weggegooid En over die planken: Vraag aan je man wat hij er nou daadwerkelijk mee gaat doen... En pak dan een krantje van de gamma/karwei/praxis/fixet erbij en laat zien dat een (lange, onbehandelde) plank een tientje ofzo kost. Als hij hem dan écht nodig heeft, dan een nieuwe halen. Want die 10 euro levert je nu mooi een heleboel opruimplek op! Succes!! Enne, die hormonen kan ik hier ook wel het raam uit gooien soms Zou willen dat het kon
Ja, ik heb al regelmatig dozen klaargezet met wat volgens mij weg mag, maar zijn conclusie is dan dat het allemaal bewaard moet worden. Voorbeeldje: hij heeft net een neiuwe werkbank van mij kado gekregen voor ons trouwen (symbolisch: ik hoop dat je aan ons huwelijk zult werken, hihi). Dit is een hele fijne, waar ook een cirkelzaag en decoupeerzaag in kan, etc. Hiervoor hadden we er eentje die we gratis kregen van de Black & dekcer (bij aanschaf machine). Dat was zo'n flut ding, niet stevig, klein, weinig opties. B&D zegt ter waarde van 50 euro, maar ze worden niet los verkocht, en echt een ding waar je niks mee kan. Nu heeft ie dus een goede, dus ik had zo iets van, dan kan die oude voor 5 euro weg. Dat vindt ie dan veeeeeel te weinig. Hij wil er 25 euro voor, met als gevolg dat we hem dus niet kwijt raken, niemand betaalt er dat voor. En eigenlijk wil hij hem houden. Want.... als hij dan een heeeele lange plank heeft, dan kan hij hem op zijn nieuwe en oude samen leggen! Sja, zo blijven we natuurlijk bezig. Altijd, "stel dat we het dan en dan nodig hebben". En zo met wel 50 spullen. Sommige dingen kan ik nog wel begrijpen hoor. Hij heeft hier een skipak en duikpak, terwijl hij dat nooit gebruikt. Wil ie wel, maar we hebben er geen geld voor. Ik hou niet van wintersport, mijn man ging wel toen hij nog single was en zou graag ieder jaar gaan. De laatste keer was 4 jaar terug. Ik werk maar weinig uren vanwege chronisch ziek zijn (geen uitkering), dus we leven met name van zijn inkomen. Dus voelt ook als mijn schuld dat ie niet kan ski-en. Maar sommige spullen moeten gewoon weg. En het is vaak te goedkoop voor op MP, voor 3 euro rijden mensen neit op en neer en zijn verzendkosten hoger, dan zou ik het gewoon in de kliko gooien. En hij is heel passief. Ik zoek spullen uit, maak foto's voor mp. etc. Ik zeg het wel tegen hem hoor. Door de jaren heen al vaak ruzie over gehad, maar er veranderd gewoon niks. Of ik nu boos ben, zeur, afwacht of hij het uit zichzelf doet, of verdrietig er over ben, niks helpt! We hebben nu een kleine schuur, die vol staat (bijv 2 bbq's en een skotelbraai, kies er gewoon 1!) en kan straks niet eens een kinderfietsje bij!
Van mezelf heb ik idd al heeeeeel veel weggedaan hoor. Spullen van hem stiekem weggooien, kan ik niet. Dat vind ik weinig respectvol, de spullen zijn van hem.
haha hier hetzelfde probleem je kan zien waar wie zijn spullen heeft staan. In huis is alles opgeruimd weggegooid of weet ik veel wat. In de schuur staan veel spullen van hem en spullen die die perse wou bewaren. Kom je bijna niet binnen heb me eigen ook groen en geel geërgerd maar dat heeft geen zin dus zolang hij het in zijn schuurtje houdt vind ik het prima.
Ik wil niet stoken hoor, maar misschien kun je eens tegen hem zeggen dat jij uit respect voor hem zijn spullen niet zomaar weggooit, maar dat hij dan ook uit respect voor jou eens wat kan gaan opruimen... Want je woont samen in jullie huis en dan moet je er ook allebei fijn wonen....
Hahaha heel herkenbaar! Mijn man bewaarde ook alles, maar ik heb hem echt gedwongen om zeker 3 kwart van zijn spullen weg te doen. Man o man, wat een zooi... Hij heeft uiteindelijk zelfs bijna al zijn CD's weg gedaan (kom op, luisteren doe je er toch niet meer naar... hij heeft ze nu op zijn laptop gezet). Ik heb hem dus eigenlijk gewoon lichtelijk gedwongen Al heeft ie vrijwillig ingestemd hoor Qua huishoudelijk zooi heb ik WEL dingen eigenhandig weggegooid. Ik ga echt niet 4 stampotstampers, 3 theepotten en 8 verschillende soorten pannenlappen bewaren omdat hij die van zijn moeder en beide oma's toegeschoven heeft gekregen in de loop der jaren. Bovendien hebben we heel weinig bergruimte hier dus we moeten wel
Ik heb het niet stiekem gedaan, ik heb hem weken voorbereid. Wij hebben een rommel/was/logeer kamer wat de baby kamer moet worden en daar zitten van die grote inbouwkasten in (handig, not). Die zaten tot de nok vol met dozen vol troep. Ook troep van mij trouwens. Sinds we hier wonen staat die troep me niet in de weg, maar nu moet het opgeruimt worden voor spullen voor de baby. Ik heb hem gezegd, ik ga binnenkort die kasten leegruimen, we hebben er 3 jaar niet naar gekeken dus we hebben het niet nodig. Ik ben toen na twee weken het erover gehad te hebben, gewoon begonnen met opruimen en een berg weggedaan. Ik heb alleen opzij gezet waarvan ik dacht dat hij er misschien waarde aan hechtte, of dat we het nodig hadden (voornamelijk computer troep). Nou, dat was snel nagekeken hoor, door hem haha En nu is het een stuk leger gelukkig!
Nee, maar hij vindt dan weer dat ik weinig respect voor hem heb, omdat ik hem dwing te ruimen. En hij ziet het nut er niet van in. Het is maar ruimte, die spullen hebben een waarde. Sommige omdat hij er dat aan uit heeft gegeven, en anderen omdat het emotionele waarde heeft.
Hm, het lijkt mijn man wel zeg!!! Zeker als ik het zo lees van de cd's (die liggen hier huizenhoog opgestapeld en de enige keer als er wat mee gebeurt is die ene keer per jaar; als ik ze afstof), hier ook een gameboy van 20 jaar oud die het niet eens meer doet, stapels met tijdschriften die hij eens in de zoveel tijd leest (is een één of ander speciaal science fiction serie, weet ik veel wat) en ga zo maar door. Kleding? Idem dito; een broek die hij ooit heeft gedragen als keeper (toen was hij 12 ofzo en nu is hij 33 he) die ligt hier maar te liggen.... t-shirts die niet wegmogen want; 'stel je voor dat ik eens daar en daar naartoe ga'. Als ik dan zeg dat hij een hamster is zegt hij dat het niet waar is (nee, natuurlijk niet) en dat ik dat juist ben (je mag weleens langskomen hoor, ik pletter alles weg namelijk ). Conclusie; hij heeft nu een eigen kamer met al zijn zooi erin (en wat boeken van mij) en daarvan doe ik de deur dicht terwijl ik denk; mja, jammer dan maar hoor........
Pfoei, dat is wel erg vermoeiend..... Tsja, je kunt natuurlijk daar alleen maar tegenin gaan door ook drama te maken; jij kunt niet leven met zijn verzamelwoede, dus als hij wilt dat jij ook gelukkig bent, dan zullen jullie toch tot een compromis moeten komen.... Oh, en het is maar ruimte.... ja klopt, maar wel ruimte die jullie hard nodig hebben! Laat hem naar de Shurgard gaan en daar een box huren
Mijn man doet dit ook, maar ik dacht eerst, want dat zie je hier in NL bij oude mensen vaak...dat het kwam omdat ie een oorlog heeft gemaakt. Hier ook dozen vol met spullen die hij zelfs nog 2e hands gekregen heeft toen hij in NL kwam. Dozen vol met jaren 80/90 gordijnen, vitrages, kleding, lampen, ik denk dat er wel 5 oude koffiezetapparaten liggen (die het allemaal niet meer doen...), oude computers+zooi wat erbij hoort, en zelfs bedframes met lattenbodems! en weg doen...ho maar, want het zou nog wel eens van pas kunnen komen...af en toe krijg hij opruimwoede en gaan er wat dingen weg, maar ik vrees dat ik straks maar eens als een orkaan door de kasten moet gaan (wij hebben ook van die grote inbouwkasten in huis, heel handig! ) Een vriendin die een man heeft met de zelfde afkomst als mijn man heeft mij al toevertrouwd dat ik het gewoon weg moet doen, omdat het anders echt niet weg gaat, en ze het dus toch niet merken Dacht dus altijd dat het een tic was wat ie had overgehouden aan de oorlog die hij heeft meegemaakt (net als oude mensen hier en de 2e WO), maar misschien is het ook gewoon iets man-eigen?
Begin is gemaakt, we hebben al wat weggegooid, hoewel het toch voornamelijk spullen waren die we toch in de krat voor de rommelmarkt hadden. Mijn mans spullen moeten nog, maar dat zal wel meoilijk voor hem worden.