Ik kan je precies vertellen hoe dit komt bij mij... Waarom zou een kind 4 jaar lang alles op op eigen commando kunnen doen terwijl vanaf 4 jaar dit helemaal niet meer kan? Ik vind dit raar en ook oneerlijk. Elk onderzoek wijst uit dat kinderen veel baat hebben bij een duidelijk gezag van de ouders. Dat betekent natuurlijk niet dat je niet naar je kind moet luisteren en kijken maar op verzoek???? Nee, dat vind IK dus raar. Iedereen moet het lekker zelf weten maar wij hebben (en dus ook de kinderen) hebben veel baat bij routine. - zoon is gaan doorslapen met 6,5 week van 23:30 tot 8:00 - zoon is daarna met 15 weken gaan slapen van 20:00 tot 8:00 - zoon slaapt bijna zonder uitzondering al ruim 2 jaar uitstekend, zowel thuis als elders (dag EN nacht) - zoon eet vrijwel alles (en met plezier) - zoon is in ruim 2 jaar tijd 2 x ziek geweest: oorontsteking - dochter is gaan doorslapen met 7,2 week van 00:00 - 8:00 - dochter is inmiddels bijna 6 maanden en slaapt elke avond van 20:00 tot 8:00 (vanaf 18 weken) - ze is een uitstekende slaper zowel overdag als s nachts. - is altijd goedlachs en vrolijk en dat allemaal ondanks een ziekenhuisopname van 10 dagen toen ze 5 dagen oud was. Wie kan mij nog vertellen dat dit niet goed zou zijn? Niet dat ik iets tegen op verzoek heb hoor.. maar mijn manier is werkelijk niet slecht. Ik vind het niet okay als mijn kind met 2 jaar nog 's nachts komt... daar zit ik niet op te wachten maar als iemand daar geen last van heeft.. prima toch? Oja, en dingen moeten? Nee, ze hoeven niets... Ontwikkeling (net als doorslapen etc) dwing je niet af. Je kunt je kinderen hooguit stimuleren en iedereen doet dit op z'n eigen manier. Leven en laten leven. En waarom het in Turkije anders gaat? Misschien omdat zij geen directeur zijn en andere keuzes maken? Onzekerheid is het in mijn geval niet. En iedereen die zich aangesproken voelt om dingen op een manier te doen die niet bij ze past, moet eens naar zichzelf kijken en niet maar vinden dat 'anders' dus ook maar gelijk 'raar' of slecht is. Rust, reinheid en regelmaat zijn bewezen waardes.. hoe je die invult.. lekker zelf weten. PS: heb beide kinderen trouwens bv gegeven tot ze doorsliepen en nee, niet op verzoek! (behalve de eerste week ofzo)
Ik ben vanaf dag 1 heel erg van de regelmaat geweest, niet omdat het "moeten"is, maar omdat er genoeg artikelen, studies e.d. zijn waar ik mij bij aansluit die aangeven dat regelmaat erg belangrijk voor baby's is. Dat is een zeer weloverwogen keuze geweest. Met 2 jaar nog in slaap wiegen moet iedereen voor zich weten, net als dat ze dan uitsluitend nog pap, pap en nog eens pap krijgen, maar wees er dan zeker van dat je die jaren zelf voor je kindje kan zorgen en niet ineens op een kdv ofzo terug moet vallen, want dan is het ongelooflijk egoistisch.
Dat laatste snap ik niet, ik voed mijn dochtertje thuis altijd in slaap, heerlijk voor ons beiden. Op het kdv gaat dit uiteraard niet, maar dat hoeft ook niet, daar valt ze uit zichzelf lekker in slaap. Het een hoeft het ander zeker niet uit te sluiten hoor.
nee dat hoeft niet, maar heeeeel vaak wel. Wij zitten met kindjes van een jaar en ouder die alleen aan je willen hangen, omdat mama thuis ook stofzuigt met het kindje op dr heup en die je steeds nog moet voeren omdat ze thuis alleen pap te vreten krijgen. Jij behoort niet tot de categorie die ik bedoel hoor. Het is voor mij een groote frustratie dat mensen menen dat we in een andere cultuur leven dan we werkelijk doen en dat het gewoon niet past in het ritme van een kdv.
Ik ben hartstikke Nederlands, mijn man ook en ik ben juist 'anti' schema. Ik vind het veel makkelijker en bovendien veel fijner om naar mijn kind te kijken en daar op in te spelen. Met zelf doen heb ik af en toe juist het idee dat ik te veel voor haar doe en haar te weinig zelf laat doen. Maar ik ga niet in alles mee, omdat ik ook niet geloof dat dat goed is en ook omdat ik zelf ook nog een persoon ben die bv. behoefte heeft aan nachtrust. 's Nachts krijgt ze hier bijvoorbeeld dus in principe geen eten/drinken, want anders komt ze de volgende nacht ook en de nacht daarna ook, enz. Dan hebben we geen van allen meer een goede nachtrust. En daar worden we allemaal niet beter van. Maar als ze bv. ziek is, dan vind ik het wat anders, dan komt dat doorslapen wel weer als ze weer beter is. Ik vind regelmaat wel belangrijk, maar regelmaat kan ook heel goed zonder strak schema. Bv. door bepaalde dingen altijd op dezelfde manier/in dezelfde volgorde te doen. Daardoor wordt het ook herkenbaar voor een kind. En een schema is hier uiteindelijk vanzelf wel een beetje gekomen. Soms wisselt het een beetje en soms heel erg, dan ontstaat er weer een nieuw schema. Op het KDV gaat het (heel?) anders dan thuis, maar mijn dochter heeft voor zo ver ik kan zien nooit moeite gehad met de regels en schema's die ze op het KDV veel meer hebben en ook veel strakker handhaven. Had ze dat wel gehad, dan had ik wel gekeken of ik het wat meer gelijk kon trekken. Al ben ik van mening dat als een kind meer thuis is dan op het KDV het KDV daar ouders ook wel ietsje in tegemoet mag/kan komen (natuurlijk moet het niet al te extreem zijn, maar een beetje mag/kan best). Maar ik kan me wel voorstellen dat dat voor anderen anders is. Want, zoals al gezegd is, is de Nederlandse cultuur nu eenmaal van de regels ed. En je moet het CB ed soms eens horen...bepaalde dingen kunnen volgens hen echt niet... Ik vind het niet zo vreemd dat kersverse moeders dan gaan denken dat het inderdaad niet goed is en de voorgeschreven manier aan gaan houden. En sommige kindjes en/of moeders hebben er ook gewoon behoefte aan, voor hen werkt een strak schema juist het beste, dat is dan ook prima, toch?
Ik heb nooit volgens schema gewerkt ik volg mijn dochter gewoon, doorslapen? Ik had zoiets van : dat gaat ze vanzelf een keer doen. de eerste nacht toen ze net een paar uur oud was, in het ziekebhuis, kon ze niet slapen en ik vond dat niet meer dan logisch, dus ik wilde haar lekker bij me op de borst hebben liggen, kreeg ik daar ff commentaar van de nachtzuster dat dat nergens voor nodig was en dat ik dan een verwende dochter kreeg (ik heb die zuster de kamer uitgestuurd, jee zeg wat belachelijk man, ze was net een paar uur oud!!!!) En nu nog steeds, moet ik 10 x per nacht eruit omdat ze wakker wordt en huilt? Prima! Ze heeft nooit bij mij in bed willen slapen, nee in bed gaat ze alleen maar liggen keten, maar ze heeft er wel behoefte aan als ze huilt dat ik haar even eruit til en haar knuffel tot ze weer rustig is, ik vind het prima (heerlijk zelfs kan ik weer even met haar knuffelen) dus nee ik heb nooit echt geluisterd naar regels en schema's. ik heb ook weleens mensen gehad die vonden dat ik haar best wat langer kon laten huilen: jammer voor hun, doe ik niet. punt! dus nee echt niet iedereen doet het volgens regels en schema's hoor! en met voeden ook, als ze na 2 uur huilde voor voeding dan kreeg ze die...ik probeerde zoveel mogelijk op haar in te spelen tuurlijk ging dat allemaal niet vanzelf en is het soms ook best even een zoektocht wat ze nou wil en wat op dat moment goed voor haar is, maar nee ik laat er geen schema op los... ja nu ze wat ouder is en vast voedsel eet, nu eten we wel een beetje volgens een schema maar dat is niet omdat ik dat zo bepaald heb maar omdat dat ritme bij ons zo gegroeid is...
Tja, iedere moeder moet natuurlijk doen wat zij denkt wat het beste is. En je hoort heel vaak: luister naar je gevoel, maar ik werd daar heel erg onzeker van want zat mijn gevoel wel juist? Hoe moest ik nou met een pasgeboren baby omgaan? Het aanhouden van een vast ritme gaf mij heel erg veel rust en uiteindelijk mijn zoon ook. Hij heeft altijd in zijn eigen bedje geslapen, maar heb hem nooit laten huilen. Nu is hij 8 maanden geweest en een perfecte slaper. Hij gaat liggen en slaapt bijna altijd binnen 5 minuten. Ook overdag. En hij huilt nooit in zijn bedje. Nu hij wat ouder is ben ik wel wat makkelijker geworden in 'zijn' schema. Eten is niet meer zo op vaste tijden en op de dagen dat ik werk krijgt hij zijn pap uit een fles die hij zelf vasthoud. En hij vind het zelf geweldig om zijn flesje vast te houden. Hij ligt dan in de wipstoel naar mij te kijken als ik in de badkamer bezig ben. Bespaart veel tijd en gedoe om op tijd op mijn werk te komen. Maar op de dagen dat ik niet werk, krijgt hij zijn pap wel uit een bordje hoor.
Wij hanteren de regel 'we leven hier met 3 personen'. Ofwel, ons meisje moet zich soms ook aanpassen aan wat wij willen. Wij als ouders zijnde hoeven ons toch niet steeds alleen maar aan te passen aan het kind? Wat is er mis mee dat ze wel eens even moet wachten op haar beurt of aan te leren dat de nacht is om te slapen en de dag om te spelen en te knuffelen? Voeden op verzoek is prachtig maar als het hele gezin lekker door kan slapen door te voeden m.b.v een schemaatje... dan kies ik toch echt voor het schemaatje. Uiteraard passen wij ons nog steeds het meest aan aan ons meisje (kan ook haast niet anders) maar er zijn grenzen. Het echte leven past zich immers ook niet aan alle prinsjes en prinsesjes... Wat betreft het te snel groot worden, daar kan ik me zeker in vinden. Heb me in het begin ook wel eens druk zitten maken omdat ze nog niet uit een open bekertje kon drinken terwijl ze dat toch onderhand echt wel zou moeten etc. Rustig aan... mogen ze ook nog even kind zijn? x
voeden op verzoek is naar mijn idee iets dat jij en je kindje op ELKAAR aanpassen...want als je bijv weg moet en ergens even niet zo snel kan voeden....dan bied je ook aan, ipv op verzoek... Dus zo erg is dat toch niet...dat je kindje zich ook wel es moet aanpassen...ik weet niet maar een kind dat niks volgens een bepaald ritme of schema doet/krijgt...zal altijd onrust hebben... zelfs voor volwassenen is voorspelbaarheid iets wat rust geeft, laat staan een kindje die in een wereld komt wara alles nieuw is...
Zou dat echt zo zijn? Sommige dingen zijn natuurlijk altijd vast, of je nu wil of niet. Als je kindje met een slaapzak slaapt, moet je die eerst altijd aandoen, dat is misschien al genoeg voor een kindje om duidelijkheid te krijgen. Toen het nog warmer was hadden we voor Lisa helemaal geen slaapritueel, als ze begon te jammeren tilden we haar op, liepen met haar naar boven en legden haar in bed. Dan ging ze slapen, want bed = slapen. Nu krijgt ze dan een slaapzak aan, maar dat draagt dus niet bij aan het ritme. Ze is best een rustig kindje, doet het helemaal prima terwijl wij helemaal geen ritme en regelmaat hebben eigenlijk. Ze krijgt te eten als ze honger heeft en gaat naar bed (of valt in de kinderwagen in slaap) als ze moe is en meer is het eigenlijk niet.
nou dat slaapzakje is voor haar heel duidelijk dus...en zal haar slapen ook goed gaan neem ik aan?... maar chaotisch in je hoofd...geen niemand rust...dus ik denk een baby ook niet... het is toch ook al een regelmaat dat als bijv je kindje 's ochtends wakkeer word altidj thee met een broodje krijgt oid... en regelmaat heeft niets te maken met tijden...ik kijk ook niet altijd op de klok..leef gewoon volgens ochtend, middag, avond en nacht Je kindje zal nog rustiger worden als ze bijv elke avond voor het slapengaan een liedje aan mag ipv de ene x wel de andere x niet...ik zegmaar wat
en dan nog...het ene kindje is het andere niet.... Toevallign Snoopy is jouw kindje heel meegaand...maar er zijn er zat die gewoon regelmaat of ene ritme nodig hebben... En dat ze nu rustig is wil ook niet zeggen dat ze "later" ook heel makkelijk de rust zal vinden in dingen of routine...ze is het immers dan niet gewend..(maar bedoel dit niet als aanval hoor gewoon een voorbeeld)
Ik ben zelf moeder én zit in het onderwijs en ben er van overtuigt dat regelmaat/structuur heel erg belangrijk zijn voor een kind, en ook voor ons al volwassenen. De behoefte zal verschillen (een autist heeft bijv. vaak extreem behoeft aan een duidelijke structuur) maar uiteindelijk zijn we er allemaal bij gebaat. Het schept duidelijkheid en dat is iets wat kinderen nodig hebben. Maar te strikt aan schema's vasthouden lijkt me ook niet te bedoeling... Sommige vriendinnen van me hadden het wel eens over 'de fles van 11 uur'. 'Huhh?' dacht ik dan 'ik heb helemaal geen flessen van 11 uur' . Daar bedoel ik mee: natuurlijk moest er wel een bepaald aantal uur tussen zitten en hield ik me redelijk aan het max. aantal flessen op een dag maar dat hoefde voor mij niet te strikt. Ik maakte mijn dochter ook nooit wakker omdat ze een fles 'moest'. Schema's bieden houvast maar het zal per persoon schelen hoe je ermee omgaat. Wat betreft het geven waar je kind om vraagt... Natuurlijk heeft je kind recht op jouw liefde, aandacht en toewijding. Maar ik denk persoonlijk dat dit betekent dat je ook 'nee' leert te zeggen tegen een kind. Dat je grenzen afbakent. Kinderen vragen om duidelijkheid en vinden het heerlijk om duidelijke grenzen te hebben. Ik denk dat we het allemaal eens zijn dat alles voor je kind overhebben niet hetzelfde is als: alles geven waar je kind om vraagt. Nog een aanvulling... Uiteindelijk hebben we kinderen op de wereld gezet, niet voor onzelf, maar om onze kids een gelukkig en op den duur zelfstandig leven te leiden. We zijn dus ook bezig met ze op te voeden in zelfstandigheid. Daar hoort dus bij dat je ze heel langzaam toch moet loslaten. Dat begint al als ze eenkennig worden en ze moeten leren dat mama af en toe weg gaat maar ook weer terugkomt. Verder... interessant onderwerp met interessante antwoorden! We zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde, we zullen ook niet op dezelfde manier moeder zijn. Hoeft ook niet Interessant artikel: http://www.debakermat.nl/Rust&Regelmaat-Goed-voor-kind-en-ouders.pdf Artikel gaat trouwens vooral over huilbaby's maar dan wel over het feit dat hier rust en regelmaat helpt (wetenschappelijk bewezen). Zo'n artikel zou ik ook graag een keer plaatsen in een topic in de trant van 'Baby laten huilen of niet' .
Ik ben het met cygnet2 eens. Dadelijk als het kind naar school gaat moet het ook aan een regelmaat houden waarom zou je daar niet gelijk mee beginnen?? Tuurlijk ik laat hem niet huilen in bed en geef hem gerust eten als ie honger heeft ook al is dat een uurtje eerder ofzo. Maar vind het wel belangrijk dat er een duidelijk ritme inzit. Maar ik snap eigenlijk niet zo waar jejezelf zo druk over maakt omdat jij het anders doet wil toch niet zeggen dat iedereen het zo moet doen. Iedereen heeft een duidelijke en andere mening over opvoeden. Als het maar allemaal mooie volwassen worden toch.
ik ben het eens met jou maar ik denk niet dat TS het zo bedoelt hoor...ze vraagt het zich af waarom, waar het vandaan komt...nou zoals jij en ik antwoorden daar dus op dat wij dneken dat een kind dat nodig heeft en er baat bij heeft... TS heeft er een andere mening over maar denkt dat "iedereen" die van ritme en regelmaat houdt mss zo'n schema-mens is...maar dat is weer niet zo...en dat kan je hier mooi beargumenteren... truste!
Ik ben helemaal niet van de schema's maar helaas werd ik er wel toe gedwongen toen ik weer aan het werk ging. Mijn dochter weigert alle vormen flessen (...ja echt alle) en dus krijg ik de gelegenheid om tussendoor 1x naar huis te gaan. Dit is echt fantastisch maar het betekende wel dat we naar een soort van schema moesten, ik kan namelijk niet te pas en te onpas weg. Dus ookal ben je niet van de schema's en vaste regels, je wordt er ook wel eens toe gedwongen hoor! En ja, mijn dochter valt aan de borst in slaap en ja ze ligt wel eens tussen ons in omdat ze nou eenmaal niet altijd in haar eigen bedje wil. Ze is trouwens 10 maanden nu.
Slaapzak of niet maakt hier dus niet uit, ze gaat sowieso wel goed slapen. Slaapzak heeft ze pas 1 week en het maakt voor het slapen geen verschil (behalve dat ze het niet koud heeft 's nachts . Ik vraag me ook af wat ik haar meer aan regelmaat zou kunnen geven, het is niet nodig, dus ik doe het niet. Net als met Eva, thuis hebben we ook geen regelmaat. We eten om de paar uur wat, maar verder gaat het zoals het gaat en waar we op dat moment zin in hebben. En op het kdv gaat het gewoon goed.
Eva had inderdaad meer regelmaat nodig, tenminste, dat dacht ik, dat gaf ook niet het gewenste resultaat . En ik denk juist door nu niet heel erg een ritme en regelmaat te hebben, het juist makkelijker is, onze kindjes zullen niet zo snel van slag zijn.
En ik heb juist zoiets van, ze gaan nog niet naar school, waarom nu al aan een regelmaat houden? Dat kan straks nog lang genoeg. En op school is er ritme en regelmaat, dat betekent niet dat dat thuis ook moet (behalve dan elke dag op tijd op school zijn en later ook huiswerk maken).
We geven wel duidelijke grenzen hier trouwens, tuurlijk krijgt Eva niet alles wat ze wil. Maar dat heeft niets met rust en regelmaat te maken vind ik.