Bang om 's avonds/'s nachts alleen thuis te zijn

misschien een idee om extra sloten en veiligheid in je huis te laten zetten? en wat je verder kan doen is misschien makkelijk gezegd maar gewoon vast boven in bed gaan liggen met je laptop... lijkt me erg vervelend als dat gevoel van angst je overheerst... tuurlijk kan het voorkomen dat er word ingebroken en vooral nu je steeds vaker van die enge verhalen hoort dat er word ingebroken terwijl je thuis bent en ze je wat aandoen... maar vaak is het een ver van je bed show... als ze willen inbreken doen ze het toch wel... dus of je nou beneden zit of boven ligt... denk dat dat laatste veiliger is dan....

 

Eerlijk gezegd vermoed ik dat ze sneller inbreken als er níet iemand beneden zit, maar het huis juist stil en donker is.

 

Heel erg lastig, maar oh zo herkenbaar! Ik ben ook altijd nog bang in het donker. Ik weet heel goed dat het onreeel is, maar toch kan ik me er vaak niet overheen zetten... Zo durf ik in 't donker wel mn bed uit mn beneden te gaan plassen ( Door de lantaarnpaal bij de voordeur zie ik genoeg om mn nek niet te breken ) maar dan zie ik de glazen kamerdeur en ben ik bv bang dat er een inbreker in de woonkamer is. Ook de deuren boven op de overloop moeten dicht, anders kunnen daar inbrekers zijn. Ben ik weer boven, in de slaapkamer, dan moet het licht aan want voor hetzelfde geld zou er een lijk in mn bed kunnen liggen! Ik vind het namelijk 's nachts volkomen logisch dat een lijk bij mij de trap op zou kunnen lopen en in mn bed liggen, echtwaar! 's Nachts slaap ik ook heel soms met het licht aan, als ik ineens bang ben. Mn man werkt 5 nachten in de week maar voor we trouwden woonde ik op mezelf en had ik het ook al, zelfs toen ik nog thuis woonde.

Ik werk zelf graag nachtdienst op mn werk ( Verstandelijk gehandicaptenzorg met zware zorgbehoefte, dus vaak ernstig ziek ) en heb dan in de woonkamer 't licht aan, maar als ik de gang op ga ook. Er ligt bij ons ook weleens iemand opgebaard als ze overleden zijn en dan doe ik altijd de deur op slot 's nachts - want stel je voor dat ze hun kist uit komen en ineens in de gang staan... Dat is alleen 's nachts!!

Ik ben vooral bang voor inbrekers en lijken. Terwijl ik dat in mn werk helemaal niet zo ervaar, ik ben echt niet bang als ik een terminaal iemand verpleeg of als ik iemand moet verzorgen die net overleden is. Maar zodra de persoon een paar uur overleden is, dus bij wijze van "koud", dan vind ik het maar niets en heb ik ze 't liefste zo snel mogelijk van de woning af... Hoewel ik nog nooit een lopend lijk gezien heb maar wel een trauma van vroeger toen ik in 't museum in Cairo mummies heb gezien...

Ik ga alleen niet weg als ik 's nachts alleen thuis ben want dan zou ik 5 nachten in de week wegzijn, over het algemeen ben ik ook niet angstig 's nachts, maar het licht moet wel aan als ik naar een andere ruimte ga, en de deuren op slot. Als ik 's avonds thuiskom na een avonddienst om 23.30 en mn man is al naar zn werk om 22.30 dan laat hij ook 't licht en de radio voor me aan thuis

 

Ik ben in principe ook altijd een bangerd geweest

In mijn vorige huis toen ik alleen woonde is er ingebroken terwijl ik lag te slapen, je snapt dat ik de nachten daarna helemaal doodsbang was. Advies van mn moeder: sla een flink glas wijn achter over ( formaat longdrink) en probeer het toch of ga bij je tante om de hoek slapen. Ik wilde me niet uit mijn huis laten zetten dus heb ik voor de optie wijn gekozen en die nacht sliep ik prima. Heb enige tijd geslapen met wat slaappillen, maar wat mij het beste heeft geholpen toendertijd was een honkbalknuppel naast mijn bed. ( elke nacht of wijn of slaappillen leek me niet echt gezond)
Op advies van mijn vader ( getver wat is de man nuchter) toch als ik wat hoorde gaan kijken ( met die knuppel in mijn handen jah) en mezelf er van overtuigen dat het niks is. Ik heb redelijk vaak door de gang geslopen in het holst van de nacht met een knuppel in mijn handen, maar heb zo wel mijn huis weer mijn huis gemaakt.

Nu woon ik ergens anders, maar nog steeds zijn er momenten dat ik alleen thuis ben en het eng vind. Ook nu ga ik weer een rondje lopen....controleer mijn deuren...draai ze nog eens op slot etc, nu alleen zonder knuppel. Ook slaap ik expres met de slaapkamer deur open zodat ik alles kan horen wat er gebeurt. ( helpt geen zooi, want als vriend thuis komt slaap ik er doorheen )

Mijn ervaring is dus .. dat je echt jezelf gek maakt en dat t gevoel moeilijk om te draaien is, hier hielp dus t heft weer in eigen handen te nemen.


Ik vraag me nl wel eens af.. de mensen die nu met kleine kinderen met een mes of knuppel naast hun bed slapen.. krijgen die geen gekke blikken/vragen van hun kinderen?

 

@sweet die van mij is nog maar 1,5 dus die heeft dat niet door (mijn angst waarschijnlijk wel)

OVerigens wordt er trouwens het meest overdag ingebroken he ipv s' avonds. Dat zou me dus niet uitmaken (alhoewel).
Dat ze inbreken is niet het ergste (ben verzekerd), maar ben zo bang dat ze mij vastbinden en mn dochter wat aandoen of meenemen. Is hier tijd terug gebeurt in de provincie bij een gezin. Sindsdien doe ik geen oog dicht. Zit er zelfs nog aan te denken om een stroomstok aan te schaffen, de eerste de beste die bovenkomt mep ik van de trap met 220volt 8)

 

@Vlekje

Mijn vader werkt in de beveiliging dus ik weet wat er allemaal kan etc. Hij is dus ook heel rationeel en heeft me echt overtuigd dat als mensen kwaad willen ze t toch wel doen..wat er ook aan beveiliging is etc ( misschien niet zo handig dit hier neer te zetten, maar goed..sorry )
T is nu eenmaal wel zo dat de meeste inbrekers gelegenheidsdieven zijn.. ze zien een raampje open et volia. Zij komen liever ook geen bewoners tegen. Die gedachte heeft mij ook altijd wel geholpen.
Tuurlijk vind ik t vervelend als mijn spullen weg zijn, maar he dan maar liever overdag als ik er niet ben

ps.. wat als die kleine van je ouder is en wel begint te beseffen dat mama met een mes naast t bed ligt.. of god verhoedde t.. snachts een keer bij mama iin bed wilt kruipen en t mes pakt?

 

Een mes zou ik nooit op mijn slaapkamer leggen, wel een knuppel. Mijn man heeft zo een nep pistool, lijkt een echt, die heeft hij in zijn nachtkastje.

Bij osn is het zo dat het soms net is of er iemand op de zoldertrap loopt. Heb ik 1x gehad daar schrok ik zo van, zat rechtop in bed en durfde niet meer te bewegen tot mijn man ging kijken of er niemand was.

Mij lijkt het het ergst als ze komen inbreken en je bent wakker, als je slaapt hoor je ze niet en als je geluk hebt komen ze dan ook niet boven.
Gelukkig valt er bij ons vrij weinig te halen.

 

Hier ook altijd erg bang geweest, helemaal dat ik op kamers woonde (en dus altijd alleen thuis was). Woonde in the middle of nowhere in een oude kippenschuur en daarvoor een bedrijfswoning waar de eigenaren nooit thuis waren.

Sinds we op de flat wonen, heb ik er geen last meer van. Wel dat ik altijd overal de lichten aandoe. Misschien heeft het ermee te maken dat alles nu klein en gelijkvloers is, geen idee...

Maar als je er zo mee zit, is het dan geen idee om daar eens hulp voor te zoeken? Baat het niet, dan schaadt het niet, misschien heb je er wat aan, want het is wel erg lastig, helemaal straks met 2 kindjes.

 

hier ook bang hoor.
ik vind het soms zelfs lastig om s'nachts naar de wc te gaan, ben altijd bang dat er iemand ineens de trap op komt ofzo.

mijn man vind het een beetje kinderachtig.

 

Jeetje, zo iets heb ik dus 2x in een week gehad. De ene nacht kwam ik 's ochtends beneden en stond de voordeur wagenwijd open! Mn man was 's avonds gaan werken en had de voordeur dicht getrokken - dacht hij - maar de deurmat zat er tussen! Ik was laaiend op hem! Gelukkig woon ik in een heel erg rustig dorp.

De 2e nacht lagen we 's avonds op bed - gelukkig was mn man die nacht wel thuis! - en hoorden we ineens een hard lawaai, de vlisotrap van de zolder kwam naar beneden! Wij allebei doodsbang. Horen we ineens: Mauw mauw en de kat die op de overloop springt! Blijkbaar was die 's middags toen we op zolder waren geweest naar boven gegaan en daar in slaap gevallen. Toen hij wakker werd, ging door zijn gewicht ( Ruim 5,5 kilo ) de zoldertrap naar beneden.

 

@sweet oh ik geloof zeker dat als ze kwaad willen toch wel binnenkomen, maar het geeft mij een iets veiliger gevoel.
Overigens liggen hier de messen alleen in de keukenlade hoor dat vind ik te gevaarlijk. Knuppel ligt onder het bed en de spray in de kast waar ik wel bij kan en zij niet.

 

Haha dat is bij ons net zo! Daarom kijk ik de laatste tijd die films ook niet meer, want ik maak mezelf daarna helemaal gek

 

Tsja ik zou ook geen blaffer willen met honden want dan slaan ze om de haverklap aan en zit jij alsnog rechtop in bed. Wij hebben een labrador die echt alleen aanslaat als er ook ECHT wat is. En dan denken veel mensen vaak tsja labrador... maar ten eerste zien inbrekers dat niet op dat moment wat voor hond het is en ten tweede denk ik dat een hond heel anders wordt om zijn baasjes te beschermen.

Echt heel apart hoeveel mensen hier last van hebben. Niemand praat er ook over normaal omdat ze denken van tsja op deze leeftijd.. nou moet je ons nou eens zien

Ik vind het zelfs eng om in ht donker de trap op te lopen (open tredes) want dan ben ik bang dat ze me bij me enkels pakken dus ren ik als een gek naar boven haha

 

ik ben elke nacht alleen. (manlief is bakker) En na al die jaren ben ik er nu wel aan gewend. ik ga ook rustig naar beneden in het donker, ff plassen.. enz enz... tuurlijk zijn er nachten dat ik het niet prettig vind, maar bang vind ik voor mezelf een erg groot woord. ik ga rustig mn gang.

 

Onze labrador is inderdaad ook een echte knuffelbeer! Heerlijk!