Ik moet even m'n ei kwijt... Half september heb ik een miskraam gehad, en omdat ik bleef vloeien kreeg ik 4 weken later nog een nacurretage. Dit is inmiddels twee weken geleden. Maar ik vloei nog steeds (rood).... Zojuist heb ik de gynaecoloog gesproken, ze had de uitslag van het weefselonderzoek nog niet binnen en ik moet het verder nog maar even aankijken... Over twee weken krijg ik een controle echo omdat er ook nog een cyste op een van mijn eierstokken zit. Maar ik ben het wachten zo spuugzat... Als ik reken vanaf voor de miskraam vloeik ik inmiddels ik al 7 weken! En daar ben ik zo klaar mee, elke keer weer die confrontatie, we mogen al weken niet meer vrijen, etc. Ik wil het hele verhaal kunnen afsluiten en niet continue geconfronteerd blijven worden. Ik ben gewoon moe van dit alles...
Ik snap je helemaal, die lange nasleep met vloeien is zeer confronterend, je wilt vooruit gaan kijken, maar dat gaat niet op deze manier. Sterkte, ik hoop dat het nu toch echt snel over is...
wat naar dat het zo lang duurt! ik weet nog dat ik niets anders wilde dan doorgaan, opnieuw proberen, en jullie kunnen dat niet.... sterkte! hopelijk stopt het vloeien snel en kunnen jullie verder...
He Ago, Ik herken je verhaal helemaal. Ik ben het ook helemaal zat en wil ff mijn ei kwijt! Ik weet al helemaal niet meer wanneer, maar heb een tijdje terug mijn vijfde miskraam gehad. De tweede 'missed abortion'. Omdat ik dacht dat ik het wel aankon en op advies van gyn deze keer voor de tabletten gekozen. "Dan kun je het mooi zelf inplannen!" Laat vooral je werk er niet onder leiden. Laat vooral niet zien dat je het zwaar hebt. Maar goed, inschattingsfoutje! Iniedergeval de pillen leken binnen een paar uur te werken. Ik had de dagen daarna nog redelijk wat bloedverlies, maar maakte ik me geen zorgen over totdat ik een week later over de grond kroop van de pijn. Bij het ziekenhuis weer een andere gyn. (Ik geloof dat ik ze allemaal al heb gezien en de enige waar ik een goed gevoel bij heb heeft altijd een wachttijd van drie weken!) De miskraam was nu al over de helft en het zou zonde zijn om te curreteren, nog een paar dagen met pijnstillers afwachten en dan terug komen voor controle. Uiteindelijk toch een curretage gehad. Wat die ene gyn weer niet snapte. Ik had gewoon nog een keer die pillen moeten proberen. Zegt ze dan tegen mij, achteraf! Na de curretage heel veel pijn en nog steeds bloedverlies. Maar op de echo niks te zien, dus zou vanzelf over moeten gaan. En als ik eerlijk ben, gaat het heel langzaam al wat beter. Ik heb over een week dan eindelijk een afspraak bij mijn eigen gyn, ik hoop dat het dan helemaal ok is en anders ga ik zorgen dat zij er iets aan gaat doen. Mijn tips voor je volgende afspraak: Inlezen en vragen voorbereiden op papier heeeeel belangrijk. Stel je vragen vóór inwendig onderzoek. Als je nog steeds aan het bloeden bent, doet dat waarschijnlijk pijn en daarna kun je je niet goed concentreren. Bij een echocontrole een dubbele afspraak in laten plannen. Die tien minuten zijn al om na je inwendige echo. Een vraag stellen terwijl de gyn op de klok kijkt, werkt niet. Iemand meenemen. Vriend, moeder, vriendin. Iniedergeval iemand met een assertief karakter. Of wellicht je vader. Die van mij zou er wel voor zorgen dat er niks met zijn meisje zou gebeuren. Ik zit daar meestal als een neergeschoten vogeltje en vind het zo fijn als mijn vriend (of net zo goed mijn moeder) voor me op komt. (Bespreek je vragen van te voren ook met je begeleider). Ik hoop dat het vloeien snel overgaat, maar als het echt niet minder wordt wel om genoeg controle vragen/eisen. Miskramen zijn rot genoeg. Je zou er toch niet aan moeten denken dat er wellicht door de curretage later ook nog een extra complicatie aan je baarmoeder bij komt. Ik zie in je bericht niks over een echocontole staan (wel gehad?), alleen over weefselonderzoek. Maar dat heeft toch met het vruchtje te maken? En niet met de nasleep van je curretage? Veel succes nog en geniet van al die andere manieren van vrijen die wel mogelijk zijn.. Maar ik snap het wel! groetjes Caroline
Hoi Caroline, Jeetje een 5e miskraam... wat heftig zeg! En wat een gedoe met die pillen, daar lees je wel veel nare verhalen over. Het is vervelend als in één ziekenhuis, verschillende artsen andere adviezen geven. Frustrerend als ze achteraf zeggen dat ze net zo goed nog een keer pillen hadden kunnen proberen. Inmiddels heb ik ook voor over 2 weken (want ik moet het nog maar even afwachten...) een afspraak voor een echo om te kijken of alles nog in orde is. Eerlijk gezegd heb ik geen idee waar die weefselcontrole voor bedoeld is... Daar hebben ze me niks over verteld en toen ik de gyn aan de telefoon had begon ze daar over. Ik heb het ook niet gevraagd omdat ik nogal overdonderd was. Maar goed, dat komt dus de volgende keer. Jij ook heel veel sterkte, hoop dat bij ons allebei het bloeden snel afgelopen is!