Ik heb dit één keer gedaan maar nooit meer. Ik voelde me zo niet op mijn gemak. Nee, één keer en niet meer. Rationeel weet ik dat het risico dat er iets op straat gebeurd (oftewel met mee nemen) vele malen groter is dan slapend thuis maar toch.. nee, bij die ene keer zal het blijven.
Ik voel me er ook niet lekker bij. Heb het wel eens gedaan toen de jongens klein waren en de hond echt uit moest. Nu zet ik de jongens in de auto stoel als het bijv regent en rij ik met de auto, hond en kinderen naar het veldje toe. Ik sta dan naast de auto en de hond kan even lekker spelen op het veld. Mijn man werkt ploegendiensten dus soms komt het wat ongelukkig uit met de hond uit laten. vorige week heeft de buurvrouw even opgepast toen mijn man met de hond uit moest. De jongens sliepen toen en hij durfde het ook niet aan om even snel de hond uit te laten.
Ik kan thuis ook niet goed worden. Ik sluit uit wat ik uit kan sluiten, door bijvb geen electrische apparaten aan te laten staan, maar weiger om mezelf gek te gaan maken wat er ooit in mijn leven zou kunnen gebeuren. Je moet voortdurend keuzes maken in je leven, waarbij geen van beide keuzes ideaal zijn. Zo maakten we bij onze tweede de keuze om hem op zijn buik te laten slapen, omdat hij op zijn rug niet sliep. Beide keuzes niet ideaal, maar je moet wel kiezen. Zo ook met het thuis laten slapen terwijl je even weg bent. In de ideale situatie hoefde ik geen keuze te maken, maar het leven bestaat nu eenmaal niet uit louter ideale situaties.
Ik weet niet of je op goede voet leeft met je buren. dan zou je daar de babyfoon altijd even heen kunnen brengen en zeggen dat je er zo weer bent. Dan weet iemand dat je van huis bent en wordt er op je kleintje gepast. Ik zou niet zonder iemand in te lichten zomaar van huis gaan. Want idd de kans is heel klein, maar je weet maar nooit....
en anders je oudste soms over laten blijven? Zodat je jongste niet elke middag uit bed moet? Ik werk de ma en di, dus zal mijn zoontje die dagen over moeten blijven. Mijn dochtertje is dan op het kdv, dus die kan dan haar eigen ritme volgen. Op woe en vrij hoeven ze alleen de ochtend naar school als ze kleuters zijn, dus ook die dagen kan ze gewoon slapen. Ik zit er over te denken om mijn zoontje op do ook over te laten blijven, voor zijn regelmaat en voor de slaapjes van mijn dochter... Misschien ook een idee voor jou? Hier is school trouwens echt te ver, om mijn meisje alleen te laten. Ik zou het dus niet doen, maar dat is niet omdat ik bang ben dat er iets met mij gebeurt, maar omdat het me zo erg lijkt als er iets met haar gebeurt en ik kan haar niet helpen/troosten... kus miek
Het probleem is dat mijn zoon net gestart is op school en hij nog niet overblijft. Ik moet dus op 4 keer op en neer; 8.30 brengen en 12 uur voor de middagpauze, dan weer om 13 uur terug naar school en om 15 uur weer ophalen. Heel praktisch die schooltijden! Om 4 x de baby mee te nemen is eigenlijk niet te doen. Dus moet je op zoek naar een oplossing. Heb nu geregeld dat buren 1 a 2 x per dag even op de babyfoon letten, maar er zal een moment komen dat zij er niet zijn en ik toch weg moet.... Het is maar voor een korte periode totdat zoon wel overblijft en de baby wat minder slaapjes per dag nodig heeft. Maar inderdaad het is een lastig dillemma...
Ik zit dit met verbazing te lezen. Wil je echt mijn mening. Dan kan je die krijgen.. Er zijn geen redenen ecusses of wat dan ook om je kind alleen thuis te laten. Persoonlijk vind ik dat DOM. Dat er mensen zijn die het zelfs in hun achterhoofd halen kan er met me pet niet bij. Dat er mensen zijn die zeggen er kan thuis ook wat gebeuren als je thuis bent ja du. Heb het niet over mensen die hun hond in de straat uit laten. die echt bij de deur blijven die blijven gewoon in de buurt maar je kind alleen laten. Nee heel onverstandig. P.s Dit was mijn mening en wilde niemand kwetsen alvast sorry maar zo denk ik er over.
Ik heb niet alle reactie´s gelezen maar wil heel graag even wat zeggen... Ik heb 1x mijn dochtertje laten slapen in huis toen ik snel even met de auto mijn zoontje uit school haalde. Ik heb de babyfoon bij de buurvrouw 2huizen verderop achter gelaten ze was niet zo lekker dus dacht lekker laten liggen. Alles was goed gegaan dacht ik toen we weer binnen kwamen. Maar toen ik weer naar buiten werd gelokt door een vreemde verbrande bbq-lucht buiten en ik in de poort opzei keek zag ik dat het huis van de buren in de brand stond! Stel nou dat ik iets langer weg was geweest en de brand al was over geslagen! Wat had ik dan nog voor mijn dochtertje kunnen doen! Ik ben direct naar binnen gestormd heb mijn kinderen uit mijn huis gehaald en tegelijkertijd de brandweer gebeld. Maar als ik 2min telang was weg geweest dan had ik mijn dochtertje nooit meer uit dat brandende huis gekregen en wat dan... Dan had ik haar nooit meer vast kunnen houden nooit meer kunnen knuffelen en mezelf nooit meer aan kunnen kijken. Nee ik zou nooit meer mijn kind in een huis laten waar verder niemand thuis is. Ik ben nog geen 7min weg geweest maar in mijn beleven toch 7min. te lang weg geweest. Het hoeft dus echt niet je eigen schuld te zijn brand kan zomaar opkomen en heel je hebben en houden verwoesten. Sorry als mijn verhaal paniekerig over komt maar wil het graag wel even kwijt. Mijn buurvrouw die ik nu heb (ben onderhand verhuist) laat haar dochter wel steeds thuis liggen als ze naar school gaat maar dat is haar keus heb dit zelfde verhaal haar ook verteld maar ze maakt zich er niet druk om. Ik ben zwanger van de 3de maar zal deze baby altijd lekker in de kinderwagenbak leggen en lekker naar school wandelen. Groetjes, Kappie
Nouuuuiu ik weet niet over welke tijd jij het hebt maar mijn vader heeft ons allemaal alleen groot gebracht(we zijn met zn viertjes) en heeft nooit een van ons alleen thuis gelaten. Mijn broer was 16 toen hij voor het eerst een oogje in het zeil moest houden omdat mijn vader even spa rood moest kopen voor zijn maag. Dat weet ik nog heel goed. Dus ben het niet met je eens over dat het vroeger doodnormaal was.
vindt ik altijd zo stom als iemand dat zegt .....vroeger...... Wat heeft dat nou met vroeger te maken? Puur met de ouders heeft het te maken of die dat doen of niet....
Ik zou het nooit doen, je bent min. 25 minuten van huis als je 10 minuten van school woont (je staat ook even op het schoolplein te wachten tot je kind uit de school is). Je baby kan zich wel verslikken of weet ik wat. Mijn zoontje is een goede slaper en ik haat het ook om hem wakker te maken (even piepen, maar daarna altijd blij, want hij is gek op wandelen), maar toch moet dat weleens!
Ikzelf zou nooit mijn kindje alleen thuis laten. Maar als je toch besluit om het te doen, je hebt babyfoons met een bereik van 3 km, misschien is dat een optie?
Ik zou het NOOIT doen!! Pff er zou maar iets gebeuren, vergeef je jezelf dit dan ooit? Als ik buiten sta te roken en Zoë ligt in de box, dan check ik tijdens het roken wel 10 keer door het raam of er niets gebeurd. Dus nee ik zou mijn baby nooit, maar dan ook nooit even alleen thuis laten.
Ik zou de babyfoon bij de buren afgeven ofzo. Ik heb dat ook wel eens gedaan als mijn sigarettjes op waren en dat ik even snel naar de supermarkt moest. Hup naar de buufie, babyfoon;/camera bij haar afgegeven en effe snel heen en weer.
Ik doe het wel , anders krijgt de jongste niet genoeg slaap. Ik weet zeker dat hij slaapt, alle aparaten staan uit, de deur zit op slot, en zijn deur zit dicht. Er is nog nooit wat gebeurt, en ik wordt eerlijk gezegd een beetje moe, van de als, als, als verhalen. Nee, natuurlijk vergeef je het jezelf nooit als je kind iets overkomt. Maar dan zijn er nog wel meer voorbeelden, ik laat mijn dochter van 5 op straat spelen, als ze nu eens door een enge man meegenomen wordt?o,o,o. Kinderen hebben op de fiets vaak geen helmpjes op, ALS ze vallen is dit niet zo best voor hun koppies?o,o,o, Ik zie regelmatig mensen roken waar kinderen bij zijn, niet zo best voor de longetjes.o,o,o. enz. enz. enz. Ik kies nu voor de rust van de jongste, die groeit daarvan en daar blijft hij gezond bij. ik en hij hebben er niets aan als hij als een schreeuwens speenvarken op de fiets zit omdat hij zo moe is. Ik denk dat het risico niet heel groot is, en natuurlijk kan er iets gebeuren, maar dat kan ook als ik er wel bij ben. En nee, ik doe het niet even gemakkelijk, heb er goed over nagedacht en vind dat dit in onze situatie de rustigste oplossing is, Ik vind het wel even lekker om geen gillende peuterpuber achter me aan te hebben!!!!
goh, ik weet het niet mijn zootnje is nu 15 maand en een half, ik ga hoogstens naar buiten om te roken (wonen op gelijkvloers) en daarna direct weer naar binnen maar echt alleen laten voor bvb naar school te gaan of om boodschappjes (vb effjes naar de bakker) dat zou ik nt durven ben veel te vlug ongerust
Moeilijk hoor, Ik begrijp dat je de rust van je kindje ook belangrijk vind. Ik moest laatst even afrekenen omdat ik moest tanken (anders had ik niet meer thuis gekomen) de kids lagen alletwee te slapen (anders had ik ze alletwee meegenomen. Ben toen naar binnen gevlogen betaalt en terug naar de auto gevlogen (zat wel goed op slot trouwens hoor) nog nooit zo snel een winkel in en uit geweest maar wat voelde ik me rot erna....ben zelf gewoon een type wat dat dus echt niet kan....dus ik zou het mits echt noodzakelijk niet doen. Maar ja dat is ook omdat ik het gewoon weg niet zou kunnen. Ik ben het met de meeste eens er zal maar wat gebeuren....aan de andere kant als je met de kinderwagen onder een auto loopt denk je ook had ik haar maar thuis gelaten.....zo zijn er natuurlijk allerlei redenen om het wel of niet te doen.....daarom denk ik ook dat je gewoon moet doen wat je zelf wilt (uiteindelijk zal je dat ook doen natuurlijk alleen denk dat je hier heel veel reacties zal krijgen van mensen die het dus niet zo snel zullen doen En daar sluit ik me dan wel bij aan, Succes met je keuze, Groetjes Lysanne
En toch vind ik het dom en blijf het dom vinden. Van als als als als. Het zou je maar gebeuren je vergeeft het je zelf nooit. Nee het kan er bij mij niet in. Babyfoon even bij de buurvrouw laten. Eerst uit testen of dat goed werkt en dan misschien heel even maar dan nog met een maar. Ach ik zal wel te zwaar denken maar ja dan maar te zwaar denken dan dat mijn kind alleen is in een huis en niemand die dat weet. En stel je voor he je krijgt een ongeluk je bent niet aanspreek baar nee het blijft dom...