Pff, de tranen prikken een beetje in mijn ogen, ik zat net eventjes op de kalender te kijken .. deze hield ik sinds mijn zwangerschapsverlof niet zo goed meer in de gaten (heerlijk) en nu zie ik dat ik nog maar 4 weekjes thuis ben!! OOHH NEEE ik ben er nog helemaal niet aan toe om te gaan werken en mijn meisje 2 dagen naar het KDV te brengen...PFF ik had niet gedacht dat ik er zo'n knoop van in mijn maag zou hebben... Ik moet 1 december weer beginnen met werken en de decembermaand is ook nog eens de drukste maand bij mij op het werk dus rustig ff inkomen zit er niet in, meteen vol aan de bak dus.. Ik denk dat ik in januari toch maar wat vrije daagjes opneem om zo wat meer met mijn meissie te kunnen zijn. pfff zwangerschapsverlof is echt te kort in Nederland!!!!
misschien ouderschapsverlof opnemen of mag dat ook niet? Neem van mij aan... de eerste week is het ergst daarna kom je in een ritme en ga je het op een gegeven moment zelfs fijn vinden dat je weer werk!
Hier had ik dat ook met ong 4 weken voor ik weer moest gaan werken. Maar waarempel kreeg ik er in die laatste weken toch wel weer langzaam zin in
Ja misschien heb je wel gelijk, ik heb echt heel leuk werk en leuke collega's, en ga altijd met plezier naar mijn werk maar de tranen prikken zo omdat ik er nog niet aan toe ben om mijn kleine meid 2 dagen naar de kinderopvang te brengen. pfff ik ga haar zo missen!!
Ik vond het juist heerlijk om weer aan de slag te gaan, was er echt aan toe. Lekker weer het 'normale' leven in.
Oh wat herken ik je gevoel, tis zo moeilijk om je kleintje af te geven. Maar zoals al gezegd werd, het zal na een weekje of 2 makkelijker gaan. Geniet nog met volle teugen van je kleintje en veel succes op je werk.
Ik ook. Ik was zo blij dat ik weer meer was dan alleen maar moeder. Kwam ook nog bij dat mijn man de auto altijd mee had naar het werk en ik dus bijna alles lopend moest doen. Wordt je wereldje wel erg klein van. Oh, ik was zo blij dat ik ook weer even gewoon de begeleider kon uithangen. Komt ook nog bij dat ik mijn vakantie aan mijn verlof geplakt had. Dit zal ik echt nooooooooit weer doen. Maar als jij nog geen zin hebt dan kan ik me indenken dat je wel kunt janken. Succes ermee en hoop dat die laatste vier weken dan toch een beetje lang duren...
Ik vond het ook lastig toen het weer in zicht kwam(maar ik heb ook maar 3 weken echt kunnen genieten van me verlof de rest van de tijd lag ik in het zh of was ik aan het herstellen van een operatie)maar de eerste week was moelijk maar nu vind ik het heerlijk effe mezelf zijn op het werk en thuis weer mama.
Oh zo herkenbaar! Vandaag heb ik mijn eerste werkdag weer gehad, na een ruime 5 maanden thuis te zijn geweest. Dus ik heb geen klagen wat betreft de tijd thuis die ik gehad heb, maar ook ik had geen zin tot en met eergister. Het viel me 100% mee! Probeer niet te ver vooruit te kijken, dat is zo zonde van de tijd die je nog hebt! 4 weken is echt best nog lang! En eerst zul je denk ik ook nog een wendag(en) krijgen op het kinderdagverblijf? Meid, het zal vast allemaal wel meevallen. Een maand in ons leven is niet lang maar in haar leven is dat gigantisch dus je gaat nog van alles met haar meemaken qua ontwikkeling! Lekker genieten dus nog!!
Ik was er ook echt aan toe om weer te gaan werken, lekker weer even mijzelf zijn ipv mama Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik nog ouderschapsverlof had opgenomen en pas weer ging werken toen Jurre bijna 6 maanden was... Doe ik bij een volgende weer, vond het ideaal! Hij was al wat groter, we hadden ook de nodige opstartproblemen en pas na 3 maanden kregen we een beetje een ritme. Als ik dan al had moeten beginnen met werken... Geniet er nog even lekker van, zodra je weer gewend bent dan zal je zien dat het ook wel eens lekker is om een keertje geen mama te zijn. En geniet je extra van je kindje als je wel thuis bent (tenminste, zo gaat het bij mij wel )
Ik ook, ben zelfs twee weken eerder begonnen omdat ik gek werd thuis Maar goed TS je zal echt zien dat je zo weer in het ritme zit en de momenten dat je met je kindje bent je nog kostbaarder worden
Ik heb wel hele leuke collega's en het werk is ook leuk, normaal ga ik met plezier werken maar ze gaat meteen 2 dagen achter elkaar naar het kdv, pff ik vind dat zo sneu. Ik heb al een zoontje van 3 jaar, toen ik na zijn bevalling weer moest gaan werken had ik er niet zoveel moeite mee, hij ging toen 1 dag in de week en mijn dochtertje gaat nu 2 dagen. Ook moet ik eerlijk zeggen dat ik het moeilijk vindt omdat dit mijn laatste zwangerschap was (we willen maar 2 kindjes) , en omdat ik weer moet gaan werken sluit ik weer een speciale periode af die niet meer terug komt. Herkenbaar bij iemand?
Ja, precies zo ging het hier ook! Geef jezelf even de tijd om in het nieuwe ritme te komen, daarna gaat alles echt makkelijker.
Ik had juist heel veel in om weer te gaan werken, maar toen ik eenmaal echt aan het werk was moest ik echt vaak moeite doen om niet te gaan janken op het werk omdat ik mn mannetje zo miste, maar ook omdat ik me zorgen maakte of ze het allemaal wel goed deden op het KDV. Ook ging het op mn werk niet helemaal lekker met werktijden (gelukkig nu goed geregeld) en door mn op hol geslagen hormonenhuishouding raakte ik daar ook al heel erg van van slag. Eigenlijk pas sinds een maand of twee kan ik zeggen dat ik me er helemaal goed bij voel en ga ik weer met plezier naar mn werk en kan ik de zorg met een goed gevoel overlaten aan het KDV.
Ik was er ook nog niet aan toe om al te werken en dat had ik bij de eerste helemaal niet, toen kon ik niet wachten. Nu heb ik de eerste week erop zitten en ik heb genoten van het werken. Lekker andere dinegn aan je hoofd dan moeder zijn en als je dan thuis komt is het heerlijk om de kids weer te zien en er lekke rmee te spelen en knuffelen.
Heel herkenbaar....ik begin ook weer 1 december en ben nu al zenuwachtig voor de 1e keer dat ze naar het kdv moet. Mijn eerste ging pas met 1,5 naar het kdv en nu de 2e dus met 12 weken al. Bij ons is het ook de laatste en daardoor heb ik er nog meer moeite mee, het liefst zou ik stoppen met werken om bij de kids te zijn, maar dat redden we financieel niet. Een andere reden dat ik wil stoppen met werken is dat wij veel problemen hebben met de naschoolse opvang van de oudste, die heb ik 2 jaar gelden opgegeven en nu blijkt dat er geen plaats is voor haar en dat dat waarschijnlijk ook nog wel een PAAR JAAR gaat duren...echt belachelijk. De jongste heb ik nu dus al opgegeven voor over 4 jaar en zelfs dan kunnen ze niet garanderen dat er plaats is. Maar even weer on topic....ik snap je dus helemaal!
@ Made, Ow wat erg van die naschoolse opvang, ja daar zou ik nu ook buikpijn van kunnen krijgen, is het niet mogelijk om je dagen aan te passen op het werk zodat je na school misschien thuis kan zijn? Of is er misschien een gastouder gezin in de buurt die je kindje op kan vangen na school? Mijn zoontje gaat in februari voor het eerst naar de basisschool. Ik had op het kdv gevraagd of mijn dochtertje bij dezelfde groep (en leidster) kon komen waar mijn zoontje toendertijd ook bij zat. Met die leidster heb ik een hele goede band, omdat mijn zoontje opstart problemen had op het kdv. Hij is toen van 1 dag naar 2 dagen gegaan en zij heeft ons goed opgevangen (hij huilde veel) en ze is er echt voor ons geweest. Nu gaat het heel goed met hem op het kdv en we zijn blij dat we dat toen hebben doorgezet. Maar nu belde ik van de week om te vragen in welke groep mijn dochtertje nu komt en nu is het dus niet bij die lieve leidster, het was vol. PPPFF daar kan ik dan ook weer zo van balen. Ik snap het wel, maar ik had het al 7 maanden geleden gevraagd, en een beetje hoop gehad dat ze bij haar in de groep kon komen...
@bella: Balen hoor voor je kan goed begrijpen dat je dit dan niet lekker zit. Ik kan niet op andere dagen werken, mij werkgever wil dat niet. Gastouderbureau hebben we tot op heden geen goede ervaringen mee omdat we een aantal keer hebben meegemaakt dat de gastouder op het laatste moment opzei omdat ze een ander gezin kreeg die meer uren op zou nemen dan wij....en ja dan sta je ook. Bij deze wens ik ons allebei succes met de opvang....
Bella, veel succes met weer gaan werken. Ik weet helemaal hoe je je voelt. Ik heb de laatste maand, voor ik weer moest gaan werken, heel wat traantjes gelaten en 's nachts wakker gelegen. Het idee weer te moeten gaan werken en mijn zoontje thuis te laten, greep me naar de strot. Ik zei zelfs tegen mijn man dat ik misschien eerst maar eens halve dagen zou gaan werken om er even in te komen. Maar achteraf is het gelukkig toch allemaal goedgegaan. En nu weet ik niet beter meer. Maar ik leef met je mee en wens je veel sterkte!
hoi Bella, op de allereerste kdv-dag van mijn eerste kindje heb ik mezelf echt de ruimte uit moeten trekken, jankend. Ik vond het zoooo moeilijk! Snik snik sorry hoor, sorry hoor, jank jank... De leidsters hadden alle begrip en dachten vast: tja, weer zo'n eerste-dag-moeder... Het liefst was ik de rest van de dag rondjes rondom het gebouw blijven cirkelen om in de gaten te houden of alles goed ging.... (gelukkig maar dat ik daar niets over te zeggen had, ik zou 't gedaan hebben!) Nu, 3 jaar later (en nog een zoontje verder) kan ik nog steeds dat heftige gevoel terughalen, maar ik voel het niet meer zo. Ik vond het afstand-nemen toen echt te zwaar, was zo 'hormonaal als de pest' en ook wat angstig voor 'het nieuwe'. We weten allemaal dat dit gevoel weer zal verdwijnen. Dus laat maar komen, jank maar (kan jou 't schelen) en die dag gaat ook weer voorbij. Probeer niet elke dag aan de eerste december te denken, dat is zo zonde van de weekjes die je nog hebt. Je gaat het echt wel redden, en je kindje ook. (zei ze rationeel...) Het afsluiten van een fase herken ik. Wij zullen ook geen derde kindje krijgen en dat voelt ergens wel een beetje verdrietig. geniet van je meisje, die twee dagen achter elkaar zullen 'wennen' worden maar zeker niet onoverkomelijk. Kids passen zich zoooo goed aan, soms veel beter dan de mama's en papa's zelf... Er wordt goed voor haar gezorgd en ze gaat het vast heerlijk vinden! groetjes Amber