Mijn zoontje heeft sinds een week of 2 een favoriete knuffelbeer die o-ve-ral naar toe moet. het wordt van kwaad tot erger. Als hij m van mij moet achter laten dan begint hij hartverscheurend te huilen waardoor ik dacht:nou ja, laat dan maar en wat is er nou erg aan? Dus heb er een tijdje niet zo moeilijk over gedaan. Totdat de leidsters van het KDV vriendelijk doch overtuigend vertelden dat het toch wel een beetje irriatnt was dat overal die knuffel mee moest en als ze hem even aan de kant legden dat t dan brullen was. Ok, duidelijk dacht ik, dan laten we hem voortaan thuis, dus vanmorgen geluld als brugman om het beest thuis te laten, na even te hebben gehuild leek hij het leed al weer vergeten toen we naar het KDV gingen. maar vervolgens heeft hij DE HELE MORGEN (!) gehuild en om "Beer" geroepen! Mijn man is door het KDV op gebeld en heeft uiteindelijk smiddags de beer moeten brengen want hij was echt ontroostbaar. Wat moeten we hier nu mee! Enerzijds denk ik; als mn jochie er zo;n verdriet van heeft als hij zn beer niet heeft: waarom zullen we hem dat dan ontnemen? Anderzijds krijg ik de angst dat hij m straks echt overal mee naar toe moet nemen, en wee o wee als hij kwijt raakt? Gaat dit nog over? Of wordt dit erger? En wat doen jullie hiermee? Er aan toegeven? Of toch alleen binnenshuis toestaan?
Hier ook 2 favoriete knuffels. Ze mogen hoogstens mee in de auto, maar als ik boodschappen ga doen, naar het kdv of wat dan ook, dan gaan ze niet mee. Ik zeg altijd maar dat die knuffel even een slaapje gaat doen en ze hem straks weer ziet.
Ik zou hem zn beer zeker niet ontnemen, ik vind het altijd een fijn idee als kindjes troost kunnen vinden in een knuffel. Maar... ik zou wel de grenzen aangeven. Thuis blijft beer in bed en hij mag ermee knuffelen als hij gaat slapen. Of misschien in de auto ofzo. Op het kdv gaat beer in het mandje (o.i.d.) en als hij naar bedje gaat mag hij de beer meenemen. Mocht hij echt verdriet hebben, niet lekker zijn, dan kun je hem er altijd bijpakken, maar voor de normale dagen zou ik regels stellen.
J. heeft een 'slaap-/troostknuffel'. Die gaat ook mee naar het KDV: hij gaat in haar mandje (soms probeert ze wel even of hij er uit mag als ik hem er in stop ) en als ze gaat slapen mag hij mee. Als ze niet lekker is, mag hij ook uit bed, maar anders niet. Werkt hier wel goed. Ze weet het ook, ze neemt hem mee uit bed als ik haar er uit haal, maar als ik haar op de commode leg om haar te verschonen, gooit ze hem tegenwoordig zelf weer in bed. Ik zou de beer wel meegeven naar het KDV, maar dan proberen alleen bij het slapen echt aan hem te geven. Geen idee wat je zoontje al begrijpt, maar misschien kan beer de eerste dagen de rest van de dag wel vanaf een plankje toekijken oid? Dan kan hij hem wel zien als hij dat wil, maar hoeft hij hem niet overal mee naar toe te nemen?
hier ook vaste knuffels (4 ) waarvan 2 favo zijn en naar kdv mee gaan. Hij heeft ze voornamelijk 'nodig' in bed, maar kan ook wel zonder. Soms wil ie ze mee in bad, maar dan zet ik ze op de wastafel (want 'ze kunnen niet zwemmen' ), zodat ze kunnen kijken naar ons. Maar bij opa en oma neemt hij genoegen met een andere elmo dan thuis (hoewel dit wel al de derde elmo-poging was van opa en oma, voordat deze slaagde hihi) Een hele tijd vond onze zoon het fijn om bij binnenkomst op het KDV zijn knuffels bij zich te houden, nu hoeft dat niet meer. Alleen bij het slapen dus. Misschien idd de beer toe laten kijken en laten 'slapen' in het bewaar-mandje van het kdv op een gegeven moment?
Bedankt voor jullie tips! Ik had het probleem voorheen met een speentje en ik vond het niet heel lastig om hem hiervan af te helpen. Speentje is alleen voor in bed. hij gooit m ook zelf in zn bed als ik het vraag. In de woonkamer moet ik ze echt verstoppen en dan taant ie er niet naar, maar als hij ze ziet moet ie m ook echt hebben... maar hoe ga ik dit ok met de beer doen dan? Punt 1: het beest is enorm. Punt 2: als de beer niet in beeld is roept ie er steeds om. Zelfs als hij naar zn favoriete DVD kijkt dan is het toch na een paar minuutjes: hee? Waar is Beer? En dan gaat ie op zoek. Hij werd vannacht zelfs wakker en riep hij om zn beer ( hij had zich omgedraaid in zn ledikantje en Beer lag dus aan de verkeerde kant...). Punt 3; ook ik verzin vanalles zoals: "Beer blijft thuis wachten tot jij terugkomt" of: "Beer gaat nu even slapen". maar hij is dan zo overstuur en hartverscheurend aan het huilen dat ik het zielig vind. Dan toch doorzetten en af laten kicken? Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
Het is een periode, hij heeft de beer op dit moment nodig bij het ontdekken van de grote wereld. Er gebeuren zoveel nieuwe dingen dat de beer een stukje veiligheid en vertrouwen geeft. Ik raad je aan om gewoon de beer te geven. Het gaat vanzelf weer over!
dit denk ik ook idd! mijn dochter heeft er in bed ook 4 als we weg gaan neem ik er 1 mee.. en als ze erg moe word of ze heeft even een rust momentje nodig dan pakt ze der knuf en gaat ze lekker zitten knuffelen zoonlief heeft hem ook nog altijd mee ( in de kinderwagen of auto ofzo)
Reserve heb ik ook al ! Ik vind het een mooie gedachte dat ie m nodig heeft als extra steuntje in de rug bij het ontdekken van de grote wereld! Dat maakt t al veel minder irritant. Op dit moment is hij lekker aan het spelen en ligt zn beer op de achtergrond ergens op de grond. Af en toe zoekt ie m even op en op die manier vind ik het ook allemaal erg acceptabel. Maar hebben jullie kinderen ook een periode gehad dat de knuffel echt overal mee naar toe mee moest? En werd dat vanzelf minder of hebben jullie daar wat voor moeten doen?
Hier ook een favo knuffel doekje. Knal blauw met een kopje en 4 knoopjes. Hij gaat mee in bed, thuis beneden, naar de oppas(allebei de oma's) Verder gaat dat ding NIET mee naar de winkel. Wel als we op visite gaan. Hij heeft er troost aan, loopt heel de dag met dat ding, en zonder gaat hij echt niet slapen. VAn de week had hij hem zoek gemaakt, nergens te vinden. Hij ging ook echt niet slapen. Heel het huis op zijn kop gehad en uiteindelijk vonden we hem buiten (hij had hem door het kattenluik gegooid) Daarna is hij lief gaan slapen. Als hij smorgens wakker wordt of ik hem wakker maak heeft hij hem altijd klem vast in zijn handen. Maar wij zijn idd druk op zoek naar een tweede als het goed is kunnen we deze volgende week ophalen dus dat misschien straks wel een verademing. als hij het gaat accepteren hopen we. Maar ik merk dat hij zich veilig voelt met zijn tutdoek en zo ervaar ik het en ik zou dat niet belemmeren. Volgens mij is hetheel normaal dat een kind troost zoekt bij iets anders als papa en mama even niet in de buurt zijn.
Hier blijft de knuffel thuis in bed. ( ook niet mee naar KDV ) Enige uitzondering op de regel is dat hij mee mag als ze gaat logeren. Gelukkig komt dit zelden voor, ... Vooralsnog heeft ze er vrede mee dat hij enkel tevoorschijn komt als ze naar bed gaat.
Hier hoeft hij niet overal mee naar toe. Ze heeft hem altijd alleen in bed gehad (en als ze niet lekker is wel meer), dus ze weet niet beter. En ik denk dat ze als het zou moeten ook wel met een andere knuffel gaat slapen, maar ik heb het niet uit hoeven te proberen, want we hebben 4 dezelfde (en die wisselen we steeds, zodat ze niet aan één gewend raakte ed).
Ik had vroeger ook een knuffel die overal mee naar toe moest, zeker in bed moest ik hem hebben. Zelfs de eerste weken op de basisschool moest hij mee, alleen durfde ik niet.. Maar dat gaat weer over, Kobus blijft tegenwoordig gewoon thuis Ik zie het probleem niet zo, het ene kindje duimt, de andere heeft een speen en jouw kindje heeft zijn knuffel als troost . Zou wel proberen een reserve exemplaar te vinden, je moet er niet aan denken dat Beer kwijt raakt.
Mijn zoontje heeft ook een favo knuffel. Die blijft in bed liggen. Gaat niet mee naar beneden. Moet wel zeggen dat we vier exemplaren hebben (1 voor thuis, 1 voor op het kdv, 1 voor bij mijn schoonouders en 1 op reserve). Hij krijgt hem alleen als hij gaat slapen. Hij duimt namelijk alleen met knuffel en dat wil ik graag beperken tot in bed. Op het kdv krijgt hij hem ook nog wel eens tijdens het spelen. Als hij moe begint te worden ofzo. Nou, daar kan ik mee leven. Dan zijn wij er niet en dan is die knuffel zijn surrogaat ouder, of zoiets. Moet ik wel opbiechten dat er ook altijd een mee gaat de auto in als we langer dan 20 minuten moeten rijden. Mijn zoontje heeft echt een gruwelijk hekel aan in de auto zitten en dan is die knuffel (na tig boekjes) echt een uitkomst. Mijn zoontje is er al helemaal aan gewent dat ie niet mee mag naar beneden.
Eva heeft een knuffel voor in bed, die blijft ook echt in bed. Maar daarna had ze een knuffelhondje geadopteerd die dus niet voor in bed was, maar om mee te spelen en later was ze er zo aan gehecht dat ie overal mee naartoe moest. Ik vond het niet zo'n probleem, we hebben een reserve exemplaar aangeschaft en ze mocht 'm meenemen als ze wilde. Het was echt een beetje haar steun en toeverlaat. Inmiddels kijkt ze er haast niet meer naar om, het gaat dus ook vanzelf over. Ik denk dat ze er mee heeft gesleept van ruim 1,5 tot ruim 2,5 jaar
Gewoon lekker geven! Ik heb ook knuffelkinds en ik vind het alleen maar schattig. Dat gaat vanzelf weer over. Ze voelen zich er veilig mee. En je wilt toch dat ze zich veilig voelen En tja wel een reserve in de kast
herken baar mijn zoon heeft een kleine pooh beer en heeft er gelukkig 2 krijg een 3de erbij maar hij neemt die ook mee naar de kvd maaar ik neem hem mee maar stop hem daar ik zijn eigen luizenzak en bakje en ook zijn speentje voor slapen daar de leidsters weten dat het sdaar in zit dus julian krijg dat als hij slapen gaat hij is nu redelij gewend dan geef hij zijn knuffel af het punt is de pooh bij mijn zoontje en de beer bij jou zoontje die troost hem als jij er niet bent . als hij verdriet heeft knuffelt hij met pooh en die van jou met zijn beer hij heeft dan toch iemand om te knuffelen en die hem troost zo is het gewoon dus ik snap niet dat ze hem die willen ontnemen misschien moet hij nog wennen. zorg dat je een extra beer krijg mijn zoontje die zeg ik wel eens thuis kom gaan we pooh in bed leggen pooh gaat slapen dus pooh onder de dekens speentje in en hij doet dan zijn muziek beerjte aan en gaan we zachtjes weg dan is het ook goed
Hier bied de knuffel heel veel troost, sowieso gaat hij altijd mee naar bed, maar ook naar het kdv. Hij begint in haar bakje, maar als ik weg ga krijgt ze hem meestal even van de leidster als troost, en zodra ze weer gaat spelen gaat hij weer in het bakje....vind het erg vreemd dat ze jouw zoontje die troost willen ontnemen, maar ze kunnen altijd proberen om hem af en toe in zijn bakje te doen, zodat hij kan wennen dat de beer niet altijd in zijn handen is, maar wel in de buurt als hij hem nodig heeft.
Bedankt voor jullie reacties! Ik denk dat we de gulden middenweg gaan proberen. Ik geef m morgen gewoon aan het KDV en dan moeten ze de beer af en toe maar even in zn bakje leggen. Tis bij ons zoontje ook meer het idee dat ie in de buurt ligt en hij m af en toe kan vast pakken. overdag thuis ook dan gooit ie m in de hoek als hij wil spelen en af en toe knuffelt ie er even mee en dan is het weer goed. maar wee o wee als de beer uit beeld is, dan is het huilen geblazen...