op zich als er met haar niet te praten valt vidn ik niet dat je onredelijk bent. Maar valt er met haar niet te praten? zeker als je kindje bioj je ex is heeft hij met r te maken, dus ik denk dat t toch wel makkelijk zou zijn om samen door 1 deur te kunnen. Dit is ook makkelijk zodat jullie met zn 3e op 1 lijn kunnen gaan zitten met bv de opvoeding. ik weet niet hoe "serieus" het tussen hen is, maar als je t idee hebt dat ze voor je ex een blijvertje is zou ik toch eens willen praten. iig succes
hier ben ik het absoluut niet mee eens.. ts der kindje word pas 1 jaar.. hoelang zouden haar ex en zijn vriendin dan bij elkaar zijn.. en je kan met alles wel ''stel dat'' zeggen stel dat ze komt en het word ruzie? stel dat ze komt en alles gaat goed? stel dat het volgende week uit is tussen hun? stel dat ze nog jaren bij elkaar blijven? zo kan je alles wel zeggen vind ik.. ik vind dat de ts een goed punt heeft.. dat ze dit jaar nog niet welkom is. en dat het misschien volgend jaar een heel ander verhaal is.. en misschien ook niet,maar dat is dan voor latere zorg..
nouja het is een feit dat de ex en zijn vriendin samen zijn en dat haar kindje bij hun komt.... dus daar kan je toch niet omheen? waarom dat zo moeilijk doen... maargoed...
Je hebt groot gelijk meid! Ik zou dat mens er ook niet bij willen hebben. Hem idd zeggen dat HIJ welkom is maar zij niet. Dan kan hij zelf de keus maken. Staat ze toch ook voor de deur, voet bij stuk houden! Het is jou huis! Ik zelf heb dit ook gedaan met mijn schoonzusje ( vriendin van ries broertje) en zijn broertje heeft ervoor gekozen om te breken met de familie.. Nou prima. als hij daar gelukkig van wordt! De spanning is in elk geval weg
Vind dat zij een bepaalde afstand moet behouden, als jij dit wenst. Op dit moment is jouw kindje 1 jaar, en niet 10. Hij is nog niet instaat zijn eigen grenzen aan te geven, of voorzichzelf tot een bepaalde grens te bepalen wat goed is en wat niet. Dus daar ben jij de moeder, en als jij denkt dat dit niet goed is voor oa je zoon en/of jezelf. De sfeer zal verpesten oid, vind ik jou helemaal niet onredelijk. Lijkt mij ook niet makkelijk, de vader van je kleine die een nieuwe relatie heeft en vervolgens zo snel en zo dichtbij 'moet' komen voor jou. Dus begrijp heel goed je afstandelijkheid hierin.
Ik zou de vader van je kindje zelf de kans geven om zijn verjaardag op zijn manier bij hem thuis te vieren, zodat jij zijn 1e verjaardag op jouw manier kan vieren, met jouw vrienden en familie en zonder spanningen!
Die kans geef ik hem ook zeker, ik denk dat dat trouwens de beste oplossing is. Al zou ik niet weten wie hij uit moet nodigen aangezien niemand van zijn vrienden en/of familie naar mijn zoontje heeft omgekeken sinds hij geboren is. Maar goed, persoonlijk denk ik dat hij niet zoveel zin heeft in een gedoe van een verjaardag vieren. Daarom heb ik aangegeven dat hij ook best op de dag zelf mag komen, ook als hij besluit wel een verjaardag te vieren bij hem thuis. Over zijn vriendin. We hebben wel eens gepraat, maar echt puur in het belang van mijn zoon. Ik geloof ook best dat ze lief voor hem is en dat vind ik fijn. Maar de spanningen tussen ons zijn met dat gesprek dus absoluut niet opgelost. En persoonlijk denk ik dat daar tijd overheen moet gaan.
tja sorry hoor maar het is jouw huis en jouw zoon, dus zij heeft er gewoon geen donder te zoeken als jij dat niet wilt. ik zou haar dus niet uitnodigen, en als ze perse samen de verjaardag willen vieren dan doen ze dat maar op een andere dag bij hun thuis!
Omdat het heel erg naar is, dat een een spanning uitloopt op een ruzie op de verjaardag van een kind. Heb het in mijn familie meegemaakt bij mijn zus en dat is echt not done! Dan even liever de confrontatie uit de weg gaan op zo'n belangrijke dag (en die eerste verjaardag vond ik persoonlijk de emotioneelste verjaardag) en dan eventueel later rond de tafel gaan om 1 en ander goed te kunnen regelen, zònder kinderen erbij..Geloof me, volwassen mensen kunnen soms heel naar doen in bijzijn van kinderen SYRV, hopelijk ziet je ex in dat het om jullie kindje draait die dag en niet om jullie, zijn vriendin of hem persoonlijk en kan hij zijn gevoelens jegens jou en/of de situatie even opzij zetten in het belang van jullie zoon...
ja maar blijkbaar heeft alleen de ts er problemen mee en zal zij dan degene zijn die de spanningen voelbaar maakt omdat ze die vrouw liever niet ziet... ze zegt zelf dat de vriendin van haar ex wel lief zal zijn voor haar kindje... dus lijkt me niet dat die er een probleem van zal maken.... als je de andere kant bekijkt neemt de vriendin van de ex ook veel verantwoordelijkheid om met een man met een kindje te gaan... ze kiest dus voor alles wat er bij haar man hoort dus ook zijn kindje... is ook niet makkelijk hoor! je zult je als surrogaat ouder toch altijd een beetje op de achtergrond moeten houden met bepaalde zaken.. als je dan zelf nog geen kinderen hebt is dat nog wel makkelijk maar zodra je zelf mama word gaan er andere dingen spelen in de opvoeding die je bij je eigen kinderen op een bepaalde manier wilt maar je dat niet kan afdwingen bij een kindje van een ander... en zo zijn er nog wel meer dingen... als je geen spanningen wilt zul je er zelf ook wat mee moeten doen... nou hoeft dat echt niet meteen op de eerste verjaardag van je kind... kan daarna ook wel... snap ts ook best wel maar misschien als zij zich probeerd te verplaatsen in de schoenen van de vriendin dat ze ook denkt hey ja voor haar is het ook niet makkelijk.... wat wat mag ze wel en wat mag ze niet???
Mora, als ik de beginpost lees, lees ik dat er in het verleden wat nare dingen zijn gebeurt en die zijn duidelijk nog niet uitgesproken. Ik denk dat de spanning in deze niet alleen vanuit de ts komt, maar van beiden. Dan is een verjaardag van een kind bij uitstek nìet de plaats om dit op te lossen. En dan kun je op die dag nòg zo je best doen, die spanning ìs daar op dat moment. Ook niet erg leuk voor ts om op die manier de eerste verjaardag van haar zoon te vieren. Daarom denk ik dat het in deze slimmer is om eerst de problemen uit de wereld te helpen, voordat je rustig in 1 kamer kunt gaan zitten met het zoontje erbij.... Buiten dat ben ik het zeker met je eens, dat ze toch hun meningsverschillen een plek moeten gaan geven, juist in het belang van hun zoon. Je hoeft de deur niet bij elkaar plat te lopen, maar ruimte voor overleg zou er toch wel moeten zijn ja. De vriendin in questi wordt toch een heel belangrijk persoon in het leven van ts haar zoontje en dan zou ik toch wel op redelijke voet met haar staan. Al is het alleen maar zo dat dingen bespreekbaar zijn tussen de 1 en de ander....
hahahahah neee hoor meid je bent echt NIET onredelijk. Doet me beetje aan mijn eigen situatie denken, en ectht ik zou zijn vriendin NEVER bij mij thuis laten. Hij mag al blij zijn als ik hem binnen zou laten. Als hij zijn verjaardag wilt vieren dan doet hij dat maar lekker bij hem thuis, met vrouwtje en andere mensen die IK niet IN MIJN HUIS zou willen...... ghehehehhe maar ja ik ben nou eenmaal lekker een krengetje op dat gebied. dus nee hoor als je mij zou vragen, laat hem alleen komen en anders niet. Zijn probleem als zij boos gaat zitten doen thuis. Zowiezo raar dat zij WILT komen terwijl jullie problemen hebben. Of is ze bang dat jullie stiekum ff een kamertje ingaan hahahahahahah oftewel zij vertrouwd hem niet in jouw buurt
Moeilijk hoor,ik zit zelf gelukkig niet in zo'n situatie. Maar als ik heel eerlijk ben dan zou ik haar gewoon ook mee laten komen. Misschien heel stom van mij maar zij hoort nu bij hem hoe moeilijk of hoe vervelend dat ook is. Ik begrijp dat er in het verleden een hoop is gebeurt maar ik ben echt iemand die mensen vergeeft maar zeker nooit vergeet. Ik zeg dan ook zo zou ik het doen hoor maar aan een ieder zijn eigen keuze.
Ze is vast en zeker lief voor mijn kindje maar dat betekent niet dat zij geen problemen kan maken op de eerste verjaardag van mijn zoontje. En ik denk niet dat ik degene ben die de spanningen 'voelbaar' maak, en al helemaal niet op de eerste verjaardag van mijn zoontje. Die spanningen zijn er nou eenmaal en we kunnen wel allemaal doen alsof er niks aan de hand is maar ik weet zeker dat zowel ik en zij allebei ons ongemakkelijk zullen voelen. En zoals ik al zei zie ik dat niet zitten op zo'n belangrijke dag.
Sja?? Zoiets denk ik, beetje apart. Want na wat hij mij allemaal heeft geflikt zou een gezond mens toch moeten weten dat zoiets echt niet meer zou voorvallen. Maar goed ze vertrouwd hem niet, maar dat is niet mijn probleem. Ik kan me heel goed voorstellen dat het vervelend is als jou vriend bij zijn ex thuis komt om de verjaardag van zijn kind te vieren. Maar ja, ze wist dat hij een kind had. En daarbij verwacht ik ook absoluut niet dat hij de hele dag gezellig taart komt eten en loopt te feesten met ons, dat wil ik zelfs niet eens.
ik weet niet precies wat er gebeurd is en dat hoeft ook niet... lijkt me zowiezo al erg moeilijk om alles alleen te moeten doen en dan zien dat je man verder gaat met een ander... blijft toch een heel gedoe weet ik uit ervaring... alleen van de andere kant dan.. mijn man is járen geleden gescheiden en heeft een zoon met zijn ex... het is echt een heel gedoe geweest ook met de nodige spanningen daardoor... dat je dat gewoon zo voelt kan je idd weinig aan veranderen en al helemaal niet bestemd voor de verjaardag van je kindje! dat snap ik echt wel... maar toch zal je (en dat weet je zelf natuurlijk het beste) met die vrouw om de tafel moeten en je grenzen aangeven mbt je kindje... en ja ook daardoor komen er weer toestanden voordat je in rustig vaarwater komt... wens je zowiezo een hele fijne verjaardag zonder vervelende mensen!!!
hey meis.. Ik geef je groot gelijk!! Zij zal moeten respecteren en accepteren dat er dingen niet goed zitten, en dat jullie dit misschien als de tijd daar rijp voor is dit als volwassenen uitspreken, maar goed, dat ga je niet doen voor, of op de verjaardag van je kindje! Dus is zij niet welkom! Als 3e wiel aan de wagen is dat wat zij moet accepteren.. en de vader van jou kindje dus ook, en wat er daardoor verder bij hen thuis gebeurd is hun zorg! Daarnaast.. ik heb ooit in haar schoenen gestaan, als in ik ben ooit de nieuwe vriendin geweest. En geen haar op mijn hoofd die mij zo belangrijk vond dat ik wel welkom was op de verjaardag van het kindje! Ik vond het belangrijker dat vader en moeder door 1 deur konden en t kindje een super dag had! Meis.. maak je niet druk, kies voor jezelf en je kindje.. (overigens hier ook een alleenstaande mama die jou groot gelijk geeft hoor!!)