Volgens mij ligt het aan de procedures in het ziekenhuis. Bespreek het in ieder geval met de gynaecoloog, maar die gaat er niet over. Die gaat allen over de vrouw, direct na de geboorte is de neonatoloog of KA verantwoordelijk voor je kindje. Je kunt ook bij hem/haar je wensen aangeven, maar omdat je niet weet wie er tijdens jouw bevalling dienst heeft zal het toch echt volgens protocol gaan. En het hangt ook veel af vand e conditie van de moeder. Ik heb L. pas geloof ik na een uur of 5 vast gehouden en was daar toen eigenlijk nog te ziek voor, kan het me niet meer zo goed herinneren.
Door dit topic realiseer ik me dat het eigenlijk best speciaal is dat ik mijn meiden, met deze geboortetermijn, beiden heel kort op mijn borst heb gehad direct nadat ze geboren zijn en dat ik ze op de dag van de geboorte (Merle) en de dag erna (Linde) al heb mogen buidelen. Daar was ik al dankbaar voor, maar nu met terugwerkende kracht nog meer ! Fijn! Wel apart, dat dat zo wisselt per zkh dan, want mijn meiden hadden een apgar van 4/8/9 en 5/8/9. Niet een superstart dus. Nou was mijn conditie wel heel goed, dat scheelt misschien. @ Dinnah: heb je aanleiding om te denken dat je weer te vroeg gaat bevallen eigenlijk?
Jeetje wat jammer zeg. Zo te horen is de kans vrij klein dat ik mijn meid mag vasthouden. Kindjes die met 34 weken geboren worden, worden dus ook meteen door de kinderarts meegenomen. Die kinderarts begint in mijn ogen steeds meer de vorm van een kobold te krijgen . Vasthouden meteen na de bevalling vind ik belangrijk vooral ook om het "herboren" gevoel wat iedereen beschrijft te kunnen beleven en meteen verliefd te worden op je kindje. Bij mijn eerste dochter voelde ik na de bevalling helemaal niets, was heel vreemd. Niemand had mij daarop voorbereid, voelde mij zo raar. Later vertelde de kinderarts dus dat het kwam doordat ik haar niet vast mocht houden en doordat de bevalling zo zwaar was gegaan dat mijn lijf alleen met herstel bezig was. Ik had al dagen weeën waardoor op het moment dat de persweeën moesten komen mijn baarmoeder uitgeput was en niets meer deed. Ook met weeënopwekking gebeurde er niets. Moest het persen dus zonder weeën doen. En omdat ze ook nog in een onvolkomen stuit lag ging het allemaal niet zo vlot. Ik weet nog dat mijn eerste gedachte toen ik haar op de NICU zag was: dit is dus mijn dochter? Maar wat ik weken later voor haar voelde, haar wilde aanraken, ruiken, knuffelen voelde ik de eerste dagen niet. Maar bij deze blijf ik hoop houden, weet tenminste wat mij te wachten staat. Maar zoals Ons Kleintje het ook zegt is de gezondheid van het kindje het belangrijkst. @Margrit76. Ik heb sinds de 24 week verstrijkend baarmoederhals. Twee weken geleden was er nog maar 8 mm over. En daar teer ik nu op. Bij mijn 1e dochter begon het verstrijken met 22 weken en de laatste 3,5 week was het constant 1 cm. Zij werd geboren met 29+4. Dus ik denk niet dat ik de 34 weken ga halen. Ben al erg blij met 32 weken. Omdat ik naast een zwakke baarmoedermond ook erg veel harde buiken heb kunnen ze geen cerclage zetten. Het is dus gewoon afwachten wanneer ze komt.
Ik begrijp je wens wel dat je graag dit keer wel je kindje bij je wilt houden en ik zou dat ook bespreken met je Gyn. Mijn gyn heeft de kinderarts gevraagd of hij ons zoontje even mocht laten zien toen het beter ging. Het is wel fijn als de gyn dat voor je vraagt. Als je het van te voren bespreekt, denkt hij/zij daar misschien sneller aan. Of een andere dienstdoende arts die het in je dossier leest. Maar wees gerust de kinderarts is geen kobolt of ander monster. Misschien moet ik dit je nu niet vertellen, maar ik vind onze kinderartsen fantastisch! We hebben nu een heerlijke peuter rondlopen die zich normaal ontwikkeld. Dat kon allen omdat de twee kinderartsen ons zoontje meteen hebben overgepakt en hebben beademd. Je kind beademd zien worden door een stel knokkende artsen die je kind in leven proberen te houden is afschuwelijk, maar niets geen slechte gevoelens over niet vast mogen houden. Ons kleintje heeft helemaal gelijk. Het is fantastisch als de kinderarts dat doet wat het belangrijkste is voor je kind. Hoe ver ben je nu eigenlijk?
Het gevoel dat je beschrijft, van het niet hechtehn, klinkt heel bekend hoor! Idd zoals al tegen je gezegd is, een combinatie van niet direct vasthouden en herstel van je lichaam. Mijn lichaam lag zo in puin dat ik pas na ongeveer een maand begon te binden met L. Maar zoals je zelf ook al weet, het komt goed. En misschien kun je idd iets regelen met de KA, ze zijn zo kwaad nog niet L. loopt er al 19 mnd en ik vind de onze fantastisch!
Ik heb mijn zoontje (geboren met 32 weken precies, 2214 gram) direct na de geboorte naakt bij me gehad tot het knippen van de navelstreng Na de APGAR score (9 10 10) heeft hij gewikkeld in handdoeken nog een paar minuutjes bij me gelegen voor hij naar de NEO ging.
Ik heb mijn zoontje niet direct na de geboorte (27+1) bij mij gehad. Hij ging direct door naar de neonatoloog. Na de douche mocht ik wel langs zijn couveuse en hem aanraken in de couveuse. Hij lag aan de HFO (trilbeademing) en mocht niet de couveuse uit. Na 12 dagen was hij van de HFO af en mocht hij voor het eerst bij mij liggen. Voor mij voelde 12 dagen als een eeuwigheid.
ik heb mijn mannetje bijna 2 dagen niet gezien.. ik was doodziek en mijn lichaam was nog ah herstellen van het hellp syndroom (+mijn bloeddruk bleef zelfs na de bevalling sky high dat ze vreesde dat mijn hart het niet aan kon).. ik ben op vrijdag om 1900 bevallen en zondag om 630 werd ik naar de nicu gebracht dat was de eerste keer dat ik hem kon zien pas smiddags toen ik van een bep medicijn af was mocht ik hem vasthouden... nu vind ik het vreselijk maar op dat moment was ik zo slap dat ik bang was dat ik hem zou laten vallen ect
ik heb niet alles terug gelezen, maar ik mocht mijn eerste dochter niet vasthouden, wel even zien.. mijn 2e wel, maar ik riep alleen maar neem haar mee, zorg voor haar.. red haar en nog veel meer van dat soort uitspraken.. Dus voor mij was het niet echt een positieve ervaring. Had meer zoiets van red haar nou maar eerst en als ze stabiel is dan hou ik haar wel vast, maar elke seconde telt!! Zo voelde het in iedergeval
Ik mocht mijn zoontje (29 weken en 1 dag) niet vasthouden. Hij werd in een plastic zak gedaan en meteen weggehaald. Hij ademde niet (omdat ik magnesium kreeg) Dus wat de rede betrefd heb ik daar ook voor 100% vrede mee. Ik ben op vrijdag om 19:38 bevallen (keizersnede) en heb mijn zoontje even gauw voorbij zien komen in de couveuse (glimp van een roze met blauw gestreept mutsje ) Die zelfde avond werd ik met bed en al naar de NICU gereden en kon ik in de couveuse kijken (was nog verdoofd door de ruggeprik dus dat ging niet echt handig helaas) Dat was om 23:30 uur. Op zondag mocht ik hem voor het eerst aanraken en vasthouden
Ik heb mijn dochter ook niet vastgehouden na de bevalling (met 30.4 weken), na het knippen van de navelstreng werd ze meteen meegenomen. Ik moet zeggen dat ik dat op dat moment niet zo erg vond, eigenlijk was ik vooral opgelucht dat het goed met haar ging en dat ik na 5 dagen weeen van de pijn verlost was. We hebben de volgende dag voor het eerst gebuideld en dat hebben we daarna elke dag gedaan tot ze na 5 weken het ziekenhuis uit mocht.
Onze Fiona is met 35 weken geboren(4-11-10) en ik heb haar 45 minuten bij me gehad op mijn blote borst. Ik vond het zalig! Ze had een super start en geboortegewicht(longrijping gehad met 32 weken). een moeilijk moment toen Fiona door de kinderartsen werd meegenomen naar de neonatologie. Ze ligt daar nu nog, maar doet het overigens hartstikke goed! Veel sterkte, Selma
@Selma. Van harte gefeliciteerd met Fiona. Ze is een dag jonger dan mijn dochter. En wat fijn dat je haar zo lang bij je mocht houden. Ik ben inmiddels ook bevallen . Dochtertje Feride is 6 dagen oud. Ze werd met 34+1 geboren en ik mocht haar wel vasthouden . Niet te lang hoor, weet eigenlijk niet hoelang, ik was zelf teveel versuft. Ze schijnen tegen mij gezegd te hebben dat ik haar wel mocht aanraken nadat ze op mijn buik lag. Helaas ging de bevalling zo snel dat de pyama met voorknopssluiting die al weken klaar lag, ongebruikt in de vluchtkoffer bleef. Maar de bigshirt deed het ook het. Wat een verschil in gevoel geeft dat vasthouden zeg. Ze ruikt lekker, ze voelt lekker, ik wil alleen haar vasthouden en voor de rest bestaat er niets anders. Iedere moeder zou dat moeten meemaken. Ik gun het iedereen van harte. Nou weet ik wat ik de eerste keer gemist heb. Later komt dat gevoel ook wel, maar pas na weken.
Oh meid wat heerlijk voor je! En gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje! Hihi en ach die pyjama, die had ik ook niet hoor, maar dat maakt helemaal niks uit. Geniet lekker van elkaar!!
Bedankt voor de felicitaties. Onder "Geboren" staat trouwens de bevallingsverhaal en een fototje van Feride. Ze mag morgen van de monitoren af, ze doet het echt fantastisch. Geen alarmen en tanken aan de borst bij mama. Wat wil een mens nog meer. Wat mij trouwens nu voor de tweede keer opvalt is dat je geen kraamperiode en kraamrust krijgt als moeder van een prematuur kindje. Ook die extra dagen in het ziekenhuis zijn, althans voor mij, geen rustdagen. Je wilt toch de hele dag bij je kind zijn. Ik liep wel 10 keer op een neer naar de couv afdeling. Thuis ga ik 3-4 keer op en neer naar het ziekenhuis. Het is gelukkig maar 10 minuutjes rijden maar je bent ieder keer zeker 1 tot 1,5 uur bezig: verschonen, aanleggen, kroelen, nog een keer verschonen, kolven omdat mevrouw alleen een borst heeft leeggedronken. Ik zou best een kamer willen huren hoor om er te blijven zolang zij er nog ligt.
Oh, ik heb even gekeken, wat een prachtig kindje heb je gekregen! En wat een verhaal...! Inderdaad, geen kraamtijd voor ons helaas... Dat is iets wat we allemaal zullen herkennen. Maar zo te lezen geniet je volop en dat is het belangrijkste!
oh heb ook ff gekeken, wat een mooie meid! Wat een sneltrein bevalling! Hier ook best snel bij de tweede, maar niet zo snel als bij jou! Maar ook wel al weeen om de 2 a 3 min in de auto