dat Sinterklaas helemaal niet bestaat....... ( sorry als je er nu pas achterkomt en ik je uit je droom haal.. ) Ik weet het nog precies!! Het was de dag voor 5 december op school en we waren druk bezig met knutselwerkjes. Ik zat in groep 6 en was de enige met een ander jongetje ( die mij altijd plaagde ) die nog in Sinterklaas geloofden. Toen we het er in de klas over hadden, begon iedereen te lachen en te roepen: HAAAAHAAA! JULLIE GELOVEN NOG IN SINTERKLAAHAAS! DIE BESTAAT NIETTTT. Ik ben tussen de middag in shock naar huis gefietst en heb met tranen in mijn ogen aan mijn moeder gevraagd: Mama, bestaat Sinterklaas echt niet?? Nadat mijn moeder mij echt niet meer kon overtuigen, heeft ze me de waarheid verteld: Sinterklaas bestaat niet.... Het was altijd papa of buurman Henny () die op de ramen klopte.. En die pietjes... dat was schmink. Met een gebogen hoofdje ben ik toen voor de tv gaan zitten en heb ik huilend het feest van Sinterklaas bekeken. Smiddags voelde ik me stoer.. en heb ik samen met de klas de jongen ( die mij dus altijd plaagde ) uitgelachen: HAAAAHAAA JIJ GELOOFT NOG IN SINTERKLAAS!!!! Herinneren jullie het je nog??? Of ben ik de enige die dat moment nooooooit meer zal vergeten..
Pfff dan moet ik graven in mijn geheugen! Volgens mij ben ik er achter gekomen doordat er op school een vrouwelijke sinterklaas was.
Mijn vader bracht mij in de metro naar school. Ik was vol enthousiasme over de brievenbuspiet aan het vertellen toen mijn vader het nodig vond om te zeggen 'Sinterklaar bestaat niet, lieverd.'. In mijn herinnerig vond een man naast mijn vader het ook nog heel grappig en na een uitleg over sinterklaas schaamde ik me heel erg dat ik er uberhaupt in geloofde. Overigens zegt mijn vader dat dit nóóit gebeurd is, dus ik weet niet of mijn fantasie op hol is geslagen of dat mijn vader zich schaamt voor dit moment.
oh ik weet het nog precies, mijn broertje moest tanden poetsen boven en toen vertelden ze het mij... ik kon het eerst niet geloven want wie nam dan die tekeningen mee uit de schoenen? en lieten mijn ouders dan echt niet de deur 's nachts los voor sinterklaas? later werd het me allemaal duidelijk hahaha. ik kan het me nog goed herinneren!
Mijn oom was altijd Sinterklaas en ze kwamen een kleine zwarte piet te kort voor de intocht. Toen hebben ze mij maar snel verteld dat sinterklaas niet bestond en kon ik meteen in de schmink! Hahaha. Gelukkig had ik zelf ook al het vermoeden hoor Ik was 5 of 6 geloof ik!
Toen ik 's ochtends enthousiast riep: 'ik ga kijken wat er in mijn schoen zit' en mijn vader zei: 'oh shit, dan moet ik eerst ff snel naar beneden'... dat vond ik wel wazig Een paar dagen later riep iemand op school: 'die vent (Sinterklaas) is eigenlijk de badmeester.... Weg illussie...
ook ik weet het nog al te goed,was 6 jaar en heel druk gweest met de tekening voor sinterklaas die avond, de volgende ochtend moest ik iets weggooien in de prullenbak,en wat schepte mijn verbazing,daar lag de wortel en mijn tekening ,mijn moeder kon haar lag niet meer houden ,ze was compleet vergeten de prullenbak te legen,en is toen eerlijk tegen me geweest dat zei het had gedaan e niet sinterklaas,op de een of andere manier geloofde ik dus echt niet meer!
Oh ik weet het nog heeeel goed.... Ik was 6 en had al een tijdje een babypop in een doos bovenin de kast van mijn ouders zien liggen.... Ik mocht eigenlijk niet in die kast komen maar deed dat stiekem toch... Toen ik in de zak van sinterklaas dan ook die bewuste pop tegenkwam viel bij mij het kwartje. Mijn vader zei nog zo mooi: heeft sinterklaas dat nou niet goed uitgezocht?? Waarop ik zoiets had van: yeah right, sinterklaas..... jullie zul je bedoelen. Ik heb mijn ouders nog nooit zo rood zien worden . Vanaf toen zijn we gestopt met sinterklaas en zijn we met kerstmis kadootjes onder de boom gaan leggen (niet dat de kerstman bestaat, maar we vonden dat veel meer sfeer hebben...).
haha, nou mij interesseerde het geen moer. Ik hoorde het op school, de ouders waren al ingelicht. Dus ik kwam thuis en zei: mama, zijn jij en papa sinterklaas??? Dus ze kon alleen maar ja zeggen natuurlijk. Mn volgende vraag: als je de cadeautjes dan al in huis hebt, mag ik ze dan alvast zien??? Mn zusje, een heel ander verhaal: is altijd al een wat dramatisch persoontje geweest. Toen mn moeder het aan haar bevestigde zei: jullie hebben mij mn hele leven voorgelogen (8 jaar), en ik mag nooit liegen. Man, die heeft daar weken van wakker gelegen.
Waaat, bestaat hij niet?? Dit is dus het verschrikkelijke moment dat ik erachter kom LOL. Nee grapje. Ik kan het me helemaal niet meer herinneren. Denk dat mijn ouders het gewoon verteld hebben toen ze het er de tijd voor vonden.
volgens mij hebben mijn zusje en ik nooit geloofd, we hebben 3 oudere broers die wisten dat sinterklaas niet bestond...en die hebben het ons verteld... ik denk dat we toen 4 waren ofzo.... ik weet niet eens meer hoe het gegaan is... ik weet alleen wel dat mijn ouders zeiden : als niemand meer in sinterklaas geloofd dan vieren we het ook niet meer ... dus zo rond sinterklaas geloofden mijn zusje en ik opeens weer
ik zag een sinterklaas in de straat en een stuk of 20 sinterklasen op tv, en hoe mn ouders ook leuk dachten te verzinnen dat het hulpsinterklasen waren . En toen was het over. Vond het alleen wel vrij kut dat ik er later pas achterkwam dat als je er niet in gelooft je ook geen kadootjes meer in je schoen kreeg.(wel op sinterklaasavond)
Wij vierden sinterklaas altijd met de hele familie van mijn moeders kant, en dan elk jaar bij een ander thuis. Dat jaar werd het bij ons thuis gevierd en toen ik de kamer van mijn ouders binnen liep lag het hele bed vol met kadootjes (rest van de familie was er nog niet). Ik had daarvoor wel mijn vermoedens dat hij niet bestond (ik was 7) en die avond werden mijn vermoedens bevestigd.
Ik was 4 en lag iedere avond stijf van de spanning in bed omdat ik hoefgetrappel op het dak hoorde toen heeft mijn moeder het maar verteld
Ik ben erachtergekomen toen mijn tweede oudste broer met een bepaald soort stuk stof de leefruimte binnenliep en zei "Hé zus kijk eens dit is dezelfde stof als de kleertjes van jou pop dat je gekregen hebt van sinterklaas." Mijn moeder had die namelijk zelf gemaakt. Gelukkig was enkel mijn oudste broer daarbij en niet mijn 2 jongere broers en zusje. Toen heeft mijn moeder het mij maar gewoon verteld... Ik was toen denk ik een jaar of 10...
Ik was een jaar of 6 en we kwamen op een ochtend enkele dagen voor sinterklaas binnen in de klas. één van mijn beste vriendinnen toen en nu nog vroeg superluid, MEEESTER, is het waar dat de sint niet bestaat en dat mama en papa dat doen!! Weg illusie, wel jammer dat het van de eerste keer helemaal gedaan was voor de ganse klas. Nuja ik lig er niet wakker van, we lachen er nu nog vaak om.
Ik heb eigenlijk geen flauw idee...? Volgens mij ben ik er op school achtergekomen maar ik kan me niet herinneren dat mijn wereld verging ofzo. Ik weet nog wel dat ik mezelf heel stoer vond want ik geloofde niet en was 'groot' en mijn zusje geloofde nog wel.
Was tien ofzo. Dacht gelijk dat ik geen cadeautjes meer kreeg als hij toch niet bestond. Maar gelukkig bleven wij gewoon sinterklaas vieren.
Ik zag net dat iemand schreef, met 10 jaar. Ik weet niet hoe oud je nu bent natuurlijk, maar bij ons was het al zo, dat het in groep 5 sowieso vertelt werd op school. Dat is volgens mij nog steeds zo.