Hoi mensen, Ik wil even mijn verhaal kwijt, VOrig jaar 2009 , op moederdag kregen wij het mooiste nieuws te horen wat een vrouw maar wil horen, We kregen een baby, na 7 zwangerschap testen geloofde ik het , ik werd mama, wat een mooi moederdag kado was dit, we kregen eind mei een echo , en we zagen daar onse baby een hartje dat klopte zo mooi, Toen kregen wij met 9 weken weer een echo, en toen zagen wij een klein kindje met armpjes en beentjes, we waren zogelukkig, Toen ik ziek werd, was toen 13 weken zwanger, en moest naar ziekenhuis komen, * ik was uitgedroogd ik gaf elke x weer over,, ik kreeg toen een echo, en toen hoorde ik het hartje van mijn dochter voor het eerst de tranen stonden in mijn ogen, nu ik dit schrijf staan ze weer in me ogen, ik was 15 weken zwanger en moest naar de verloskundige, voor controle, toen kreeg ik zo ding op me buik waar ze het hartje mee horen, maa ze konden het hartje van mijn dochter niet vinden, dus ik krege direkt een echo, Toen ik de echo kreeg was alles goed we hoorde de hartje alles, ik vroeg hoe groot ze nu was, toen zij die vrouw dit kunnen wij nu niet opmeten want je baby werk niet mee kom volgende week maar terug vol goede moed kwamen wij terug, en onse wereld storte in , onse dochter had een openbuikje,, omphalocele , ik heb nog nooit zoveel verdriet gehad in me leven ,, ik werd door gesteurd naar leiden om uit te zoeken hoe en wat, en hier zijden ze, mijn dochter heb gastoritus ( darmen buiten de buik ,) maar dit was niet zo, ik ging uit eindelijk naar het sofia kinderziekenhuis in rotterdam, en werd daar veder geholpen,, kreeg weer een echo, met 16 wken wisten wij dat we een meisje krijgen , toen ik de echo kreeg zag die vrouw dat der meer buiten het buikje van onse dochter zat, darmen,lever,maag dus het was een omphalocele. , ik kreeg een vruchtwterpuncie en ons dochtrtje had verder geen afwijkingen dus wij hebben besloten om onse dochter een kans te geven toen die vrouw mij vroeg wil je je kindje weg laten halen, trapen mijn dochter me zo erg dat ik het voor eerst goed voelde , voor ons was dit een teken van mama ik wil , dus wij hebben onse dochter een kans gegeven om haar een leven te bieden, de maanden gingen voor bij was 3 x opgenomen geweest ivm ik heb 8 maanden missleijkheid gehad en was uitgedroogd want hield niks binnen zelfs water niet,, het was 1e kerstdag en ik werd wakker met weene, maar ze waren best onregelmatig dus we gingen gezellig kerst vieren, 2e kerstdag , ik had om de 3 min heftige weene rond een uur of 4 in de middag. wij naar ziekenhuis bleek dat ik al 4 cm ontsluiting had dus tja moest blijven was best vertieft want me dochter hoorde nog niet te komen ze zou pas 21 januarie 2010 geboren woorden, 10 uur 2e kerstdag 2009 , ik had voledige ontsluiting, maar mijn dochter lach te hoog dus moest op me zij gaan leggen , uit eindelijk was het half 2, en ik mocht beginne met persen, om 2;24 werd dan eindelijk onse dochter :dominique geboren ,, ik hoorde der huilen en ze werd direkt bij me weggehaald en verzorgd, 6 dagen lang hebben wij van onse dochter kunnen genieten, want na 3 dagen kwamen de dokters WIJ STOPPEN DE BEHANDELING EN JE HEB DAAR NIKS IN TE BRENGEN OVER..... onse dag was kapot ik heb als moeder gevochten om onse dochter bij ons te blijven ons dochter was sterk stabiel ze ademde zelf , ales wat een baby moest doen deed ze het enige wat het was is dat haar buik open was. 2 januarie is onse dochter in mijn armen overleden, en hebben wij haar mee naar huis genomen en ze is thuis opgebaard gewest ,, de begravenis voor je eigenkind regelen, onse dochter kreeg een ontzettend mooie begravenis , en ze heb een winnie the pooh steen gehad die op haar laatste rust plek leg , elke zondag gaan wij naar der toe en steken wij een oli lamp aan die een week lang brand, zodat ze elke dag een lichtje heb..... Wij zijn bezig om onse 2e wondertje te krijgen, hier waren we vrij snel al na het overlijden van onse dochter mee bezig gegaan, wij zullen onse dochter nooit vergeten, en zij heb mij mama gemaakt, ze is een engeltje in de hemel , en zal ooit over mijn bengetjes waken. Veel liefs : daisy
Hoi Daisy, Heb net je verhaal gelezen, Vreselijk voor jullie, En sterkte met de aankomende tijd. Ik hoop dat jullie snel weer zwanger zijn want er komen echt wel weer mooie tijden dat merken wij ook hoor alleen verdriet hou je er ook wel naast. Liefs cis
Jee meid wat een verhaal. Tis toch niet normaal dat je niks te zeggen hebt over de behandeling van je kindje... Heel veel sterkte met het verlies van jullie meissie.. Ik wil jullie heel veel kracht wensen voor de toekomst en succes met zwanger worden. Dikke knuffel Caruli.
Wat een ontzettend verdrietig verhaal. wat een gemis om jullie lieve, oh zo gewenste meisje. En natuurlijk heb je de wens om weer zwanger te worden, ik begrijp het helemaal! Ik hoop dat jullie heel snel zwanger mogen worden van een lief klein broertje of zusje van Dominique!
Sterkte! Valt niet mee zo'n verlies. Dat je al snel met een volgende zwangerschap bezig was begrijp ik heel goed hoor. Dat is helemaal niet gek, wij vlinder moeders voelen dit ook zo. Doktoren en andere mensen vinden dit misschien raar. Maar wij zijn diegene die weten hoe het voelt dus vertrouw maar lekker op je eigen gevoel.
Jeetje meid zit je verhaal met tranen in me ogen te lezen, wat heftig allemaal! Vind het erg knap van je hoe je het hier hebt neer gezet...heel veel sterkte en hopelijk krijgt jullie dochter snel een broertje of zusje...kan me goed voorstellen dat dit een grote wens is voor jullie...liefs Manoe
Het was ook best moeilijk om dit allemaal te schrijven, maar ik heb het wel gedaan, om mijn hart te luchten, we zijn nu op naar ronde 11 , en elke maand is het weer een teleur stelling , ben eergistren ong geworden, dus nu weer op naar de nieuwe ronde, ooit komt de dag dat ons prinsesje een broertje of zusje zal krijgen,, gr dais
mijn Gyno zij ook als ik weer een 2e wil moet ik dat voral doen, ze zag hoe graag wij onse dochter wouden helpen en dit hebben we ook gedaan we hebben alles maar ook echt alles geprobeerd, mijn gyno is daar in heel goed met praten over , ze snap heel goed dat wij een broertje of zusje voor dominique willen, vlinder moeders zijn ook moeders en soms hebben ze nog andere kinderen maar soms blijven moeders en vaders met lege handen , dominique was onse eerste kindje , zij heb ons ouders gemaakt, en we vertrouwen op onse eige gevoel, wij weten dat dit goed is , mijn zusje en stiefmoeder waren tergelijk zwanger met mij, en dan zie je die kinderen en dan sta ik daar met hele lege handen dit is echt moeilijk
Zo gelieft was ze zeker,, de verpleging van mijn dochter hebben ons ook verteld dat we zulke goede ouders zijn we stonden elke dag naast der bedje , dag in dag uit, we zaten met haar , knuffelen kussen, 6 dage lang hebben we bijna 18 uur op een dag ong bij der gezeten,ik was gesloopt kapot maar ik stond der wel, Vorrig jaar met oud en nieuw zat ik met mijn dochter op mijn armen, en was ik duiselig en storte bijna in, dus deverpleding had mij verplicht naar boven gesteurd ik moest verplicht naar bed,
Jullie zijn echt geweldige ouders meis! wat ongelofelijk verdrietig is het dan toch dat jullie je meisje hebben moeten afgeven. Zoveel liefde, zoveel warmte te geven. Ik hoop zo dat het jullie gegund is, ik weet hoe je kan verlangen naar een kindje dat mag blijven leven en waar je al je liefde aan mag geven! Ik duim voor jullie dat die droom heel snel uit mag komen, want 11 rondes is veel te lang!!