Meiden misschien kunnen jullie mij helpen, misschien hoort het erbij, of zijn meer kinderen zo, of.... nou ja weet ik niet. Quinn is vanaf zijn geboorte al een gevoelig mannetje, veel prikkelen gaf een resulaat van slecht slapen en heel huilen. Dit is nog steeds dus zo, maar nu zijn er meer dingen die mij opvallen, dat ik mij afvraag of het normaal is. Quinn houd werkelijk niet van vreemde mensen, dat is op zich niet zo erg, maar Quinn word echt boos! Bijvoorbeeld, als het in de bus druk is, dan kruip hij zowat in mij, en wil al die mensen niet zien. Als mensen in de supermarkt tegen hem praten, dan word hij echt boos, zelfs als hij wat krijgt in de supermarkt, hij pakt het echt niet aan, en begint alleen maar heel boos te schreeuwen "laat me met rust!!" Op het kinderdag verblijf is het iedere ochtend raak, en vooral de laatste weken, de kindjes die er op dat moment al zijn zeggen Quinn goedenmorgen, Quinn word verschrikkelijk boos, en roept alleen maar weer "laat me met rust!!" Gaat huilen kruipt in me, en ik mag niet meer weg. Dit laatste laat ik niet te lang duren, en zorg eigelijk dat ik zo snel mogelijk weg ben. Later hoor ik dan wel van het kdv dat hij is bij getrokken en dat hij dan weer lief is gaan spelen. Ik vind het gewoon zo raar dat hij van onbekende mensen, en eigelijk ook de kindjes en zelfs de juffies die hem gedag zeggen zo boos op word. Ook als we bij andere mensen op visite gaan, heeft hij nog alle zin, totdat we bij ze voor de deur staan, hij schreeuwt de hele traat bij elkaar, en wil niet naar binnen, we nemen hem dan gewoon wel mee naar binnen, maar hij is echt een uur van slag, als hij eenmaal gewend is, dan is hij super gezellig, en praat tegen de meeste mensen die er op dat moment dan zijn. Ook is Quinn zo onzeker, roept al heel snel dat hij iets niet kan, eng vind of niet eens aan wil raken, want het is vies, eng of weet ik veel wat. Ook zo in de speeltuin, hij vidn het heerlijk, als hij maar alleen is, als er andere kindjes zijn, krimpt hij in elkaar, komt bij me staan, en wil niet meer spelen. Hij wil niet meer op de speeltoestellen, word boos en hij is er dan helemaal klaar mee. Ik snap het echt niet, want hij speelt op het kdv ook samen met kindjes We bereiden Quinn altijd voor op wat we gaan doen, en als ik weet wie er zijn, vertel ik dat ook al. Vertel dat de dingen niet eng zijn. Als hij iets doet moedig ik hem aan, en geef hem complimenten, dit vind hij de ene keer fijn, maar soms mag ik niks zeggen, en wil hij absoluut geen complimenten. Zo heb ik nog heel veel voorbeelden, maar ik word er zo verdrietig van. Ik weet dat ik mn kind niet mag vergelijken met een ander kind, maar als ik dan bijvoorbeeld andere kindjes zie samen spelen in een speeltuin, denk ik, waarom kan hij dat dan niet, wat is het toch waar bij bang/boos/verdrierig van word. Wat doe ik verkeerd, wat zie ik over het hoofd??
poeh lastig zeg! ik zou eens met het peuterburo praten over zijn gedrag. ik vind het heel eerlijk gezegd wel extreem, maar herken het dan ook niet bij mijn dochtertje.... misschien hoort het bij zijn leeftijd? dat het nu wat extremer is??? hier kun je het buro zo opbellen en bellen ze je terug om je verhaal aan te horen en advies te geven of, als ze het nodig vinden, een afspraak met je te maken. misschien heb je daar wat aan?
hoi, ik herken heel veel in jouw verhaal. Mijn zoontje is ook net 3, en wil niet dat andere mensen naar hem kijken. Op de pzs komt hij altijd met zijn handen over elkaar de klas binnen en boos kijken. Hij zegt niet dat hij boos is. Als ik weg ben dan is er niets aan de hand. Op een verjaardag heel herkenbaar. Hij heeft in de auto nog heel veel zin.en dat doet de jarige de deur open en dan wil hij niet eens mee naar binnen. Soms blijft hij de hele tijd in de gang zitten (niet bij alle mensen) maar als hij ondooit is duur vaak wel een uur dan ken je hem niet meer terug praten en spelen. Praat jou zoontje goed? Die van mij die kan sommige letters niet uitspreken als ze vooraan het woord staan. Soms denk ik wel eens dat hi jdaar onzeker door is, en zich dan zo gedraagt. Dit gedrag vertoont hij pas sinds een jaar sinds hij naar psz gaat. Als hij iets niet wil dan krijg je hem bijna niet over de streep nee is echt nee bij hem. Nou ik lees dus even met je mee kijken of er nog meer mama's met dit probleem zijn
Quinn praat juist heel erg goed, heel veel noemen hem ook een ouwe man, juist omdat hij zogoed en wijs praat. Veel schatten hem ouder in dan hij werkelijk is. Hij is echt heel pienter, hij ziet alles, als ik nieuwe kleren aan heb ziet hij het direct, als er wat verplaatst is, ziet hij dat direct. Thuis is hij helemaal niet onzeker, ja mits er andere mensen erbij zijn, dan kruipt hij in zijn schulp en is boos.
Hoi ikke . Gijs is nog wel een stuk jonger dan Quinn maar ik vind ze heel erg veel op elkaar lijken (buiten het slechte slapen dan ). Gijs is ook erg gevoelig, bang en onzeker. Bij alles wat ie wil doen roept ie al meteen "mama helpen". Hij probeert het vaak nog niet eens. Hij is bang voor van alles, maar vooral ook voor vreemden. Moet ie echt niets van hebben. Boos worden doet ie (nog?) niet. Hij wordt ook door iedereen als wijs omschreven omdat hij al een tijdje zo goed praat. Hij ziet ook alles, wissel ik halverwege de dag van laarzen en kom ik weer beneden dan ziet hij het meteen. Zet ik een kaarsje ergens anders, dan pakt hij het de volgende ochtend meteen op en zet het terug. Bij andere mensen op bezoek wil hij alleen maar bij mij zitten, duurt ook vaak wel een uur voordat hij was los komt. Daarna de grootste lol. Ik heb geen tips voor je, Gijs moet nog 2 worden dus dit soort dingen beginnen me de laatste tijd pas erg op te vallen. Ik ken nou ook weer niet zo heel veel andere kindjes, maar degene die ik ken zijn toch anders. Tuurlijk heb je drukke en rustige kindjes maar ik herken sommige dingen van Gijs niet snel bij anderen.
Mijn zoon is ook heel pienter ziet ook direct als ik andere kleren aanheb, of ineens mijn haar anders heb. Als ik met iemand praat dan vraagt hij mam waarom zei die mevr dat tegen jou? En ziet allerlei kleine details. thuis is hij zo vrij als een vogel, echt als hij dan op school is is hij compleet anders, en geloven ze bijna niet dat hij thuis zo wild is en de hele kamer door vliegt, en aan 1 stuk door praat.
Ik zie bijna hetzelfde gedrag bij een kindje in mijn omgeving. Hij is inmiddels bijna 4 en het gaat steeds beter. Ik denk dat het gewoon hoort bij het karakter van je kind. Vooral serieus nemen (dus niet zeggen dat ie zich aanstelt), maar volgens mij doe je dat al . En verder idd zoveel mogelijk zekerheid en duidelijkheid geven: vertellen wat er gaat gebeuren. Maar ook dat doe je al. Ten slotte, maar dat is denk ik in het algemeen een goed maar nauwelijks op te volgen advies: niet vergelijken. Ieder kind is anders en ieder kind heeft zn eigen talenten.
Ik ben het hier helemaal mee eens. Vooral ook het gedeelte serieus nemen. Elk kind komt op een gegeven moment in een fase dat ze hun eigen ik ontdekken. Ineens beginnen ze hun eigen karakter te vormen, en daar is niks mis mee. Geef hem het gevoel dat het goed is, jij bent jij ik ben ik. prima toch, en laat het je niet onzeker maken, ik zeg altijd mijn kind is geen wandelend schema
Ben wel "blij" te lezen dat er meer kindje hier "last" van hebben. Begon mij de laatste dagen echt zorgen te maken, en ook gewoon echt niet leuk te vinden dat hij dit gedrag vertoonde We hebben gister een gesprek gehad op het kdv en daar zeiden ze dat hij het onwijs goed doet daar zo, en dat hij de gangmaker is op de groep. HIj snapt heel erg veel, praat onwijs goed, ziet alles, merkt alles, kan heel goed aan geven wat hij wel en niet wil tegen de juffies. alleen tegen de kindjes vind hij het nog wat moeilijk en kan hij enorm boos worden. Ze gaan hem hierin mee begeleiden, dat vond ik wel heel fijn om te horen. Misschienn moet ik me er bij neer leggen dat Quinn geen heel makkelijk kind is, maar wel een heel mooi kind met een eigen karkater, die uniek is
idd meid die laatste zin geweldig!!!!!!!!!!!! dit probeer ik ook met mijn oudste zoon, hij is uniek!!!!!!! net zoals mijn jongste zoon (elk kind is uniek toch???) jelle is erg oplettend ziet alles/ weet alles en wil ook alles weten aantal maanden terug kwam hij met de vraag "hoe heet mem?" (wat is moeder haar naam?) en zo ook over zijn vader hij kan veel voorlees boekjes uit zijn hoofd telt in nederlands fries en een stuk engels etc etc jelle pikt ook andermans gevoelens erg op, pijn, verdriet, boos hij kan hier nog niet mee omgaan en word dan zelf onrustig en erg emotioneel, als wij viste hebben die net voor aankomst woorden hebben gehad zegt jelle dit hebben ruzie gehad zegt ie dan nou ja er is te veel om op te noemen!!!!!!!! jelle is/was dwangmatig (probeer het te door breken) heb hulp ingeroepen via c.b toen kwam het vto team bij ons thuis we hebben alles door lopen (ik hou ook hulp) ze willen/kunnen hem nog geen "stempel"geven maar wat bij ons naar voren kwam is add en hooggevoeligheid ook nieuwetijds kinderen spreken mij aan maar hooggevoelig kan ik jelle wel in vinden hij is nog maar 2 en half maar wat ben ik blij dat ik hulp heb ingeropen ik snap/begrijp jelle nu veel beter en ze geven veel practiesche tips waar wij veel aan hebben
Wij hebben al vaak gehoord via buitenstaanders maar nooir officieel, hoog sensentief. Ik kan me er wel in vinden bij hem, misschien past dit er ook wel bij. Ik ga me daar maar eens meer in verdiepen