Vandaag, terug t pampertje ververst en de temperatuur gemeten. de rest laten we nog over aan de verpleegsters. Hij mag toch nog niet uit de couveuse en hij is nog redelijk gevoelig aan prikkels. Hij geniet wel enorm van een tuutje en van de kleine aanrakingen die we mogen doen. Als we er zijn praten we over de gewone dingen. Zo leert ie onze stemmen kennen. t zal wel nog een tijdje duren vooraleer we de kangeroe methode mogen toepassen. Maar de verpleging staat voor heel veel open eenmaal het zo ver is. De band ouder-kind is super belangrijk. grote broer reageert heel goed eigenlijk op de baby. Hij geeft commentaar bij wat ie ziet en gaat iedere dag mee. Gr
Vandaag terug mindere dag, de beademing moest wat hoger want ons ventje heeft een klaplong gedaan Hij is ondertussen terug stabiel. Maar t was even schrikken....
Pfoe, dat is schrikken! Gelukkig is hij weer stabiel. En hoe gaat het met jou? Gaat je herstel goed enzo? Het lijkt me zo heftig wat je nu allemaal meemaakt..
wat vervelend dat hij nu een mindere dag had en lijkt me idd erg schrikken een klaplong.. maar het is een vechtertje dat heeft hij al bewezen! ik hoop dat hij snel aan de beterende hand zal zijn! ben ook benieuwd hoe jij herstelt trek je het een beetje allemaal?? jij bent al thuis toch inmiddels?? voel je je een beetje redelijk lichamelijk (emotioneel snap ik dat het niet mis is allemaal) hopelijk zit het lichamelijk allemaal een beetje mee ! dikke knuffel en houd moed!
hey, Ja ik ben al thuis hoor. t lukt wel, mijn man is nog na deze week een weekje thuis. Het is natuurlijk veel heen en weer geloop, naar het ziekenhuis enzo. Ik doe lichte dingen in het huishouden en rust wanneer de oudste zijn middagdutje doet. Emotioneel moet ik eerlijk zeggen dat ik er niet te veel over nadenk. De dokters doen hun best. Piekeren helpt toch niet, al moet ik wel zeggen dat alles van toen t misliep tijdens de zwangerschap nu enorm naar boven komt. K voel mij enorm schuldig ook al weet ik dat t niet de voorkomen was, maar toch. gr
let je wel een beetje op jezelf lieve meid?? zeker omdat je nu in zon achtbaan zit en de dingen omhoog komen waak er aub voor dat je niet jezelf wegcijfert ok? trek op tijd aan de bel als het teveel word en praat er dan met iemand over oid... het is niet niks wat je nu meemaakt allemaal! je hoeft je niet groot te houden je mag je best weleens klote voelen!
Dank je.... Ik denk dat ik t allemaal nog niet helemaal besef. De verpleegsters zouden waarschijnlijk ook liever hebben dat we es huilen. Tot nu toe stelden we heel veel vragen en zijn we er gewoon voor kleine Aleksej. Ik ben wel heel blij dat ik mijn oudste zoontje nog heb, hij is erg lief en we hebben een goeie band met elkaar.
is ook niet zo raar denk ik dat je het nog niet beseft... en natuurlijk zijn jullie er voor de kleine man en van die momenten moet jeo ok lekker genieten.. super dat je zon goede band hebt met je oudste zoontje!! hoe oud is hij eigenlijk? misschien heb je het al verteld sorry dan dan heb ik er over heen gelezen denk ik.... vind je een geweldig sterke vrouw in elk geval heb respect voor hoe je met alles omgaat!
@Stampvamp: Mijn oudste is 3 jaar en momenteel een schat van een kleuter met heel veel vragen, maar met heel veel begrip voor de situatie. @MelanieL29: t zal idd een lange weg worden, we moeten er als koppel echt zijn voor elkaar he. En er blijven in geloven...
edelweisje, meisje... veel sterkte! Je hebt ervoor gevochten en dat heeft z'n vruchten afgeworpen... geniet van elk klein moment met jullie lieve mannetje en voor je't weet neem je 'm mee naar huis!! Weet dat er hier heel veel mensen voor jullie duimen en supporteren! liefs
Ja hou vast aan het positieve. Vaak is het 2 stappen vooruit en eentje terug. Maar je moet vooral samen zien hier door te komen. En jullie kleine man is al best ver. 34 weken en dan wordt het zuigreflex meestal meer gestimuleerd indien mogelijk. Maar natuurlijk moet eerst de ademhaling lekker sterk zijn. Hoop dat dat lekker snel opknapt.
Hey, vandaag weer iets minder. ze wilden veranderen van beademing maar dat lukte niet echt. Ik hoop dat ie t ooit wel kan en dat t goe komt, momenteel een beetje angst om het onbekende....