En idd, de eerste keer happen na de bevalling.. Mijn oudste was 6 weken te vroeg geboren en werd direct bij me weggehaald. Door mijn eigen slechte voorbereiding en slechte begeleiding in het zh heeft ze helaas nooit uit mijn borst gedronken en ik wou dat 'goed maken' bij de volgende. Zoontje heeft minstens een uur bij me gelegen direct na de bevalling en hapte flink Was zoooo blij! En ook de eerste keer voeden in het openbaar. In het restaurant van de dierentuin. Voelde me megatrots Vond het zelfs jammer dat het niet zo druk was
Toen mijn dochtertje 6 weken oud was en door een virus alles eruit spuugde en werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze probeerden een sonde aan te brengen, maar werd helemaal hysterisch. Ik kalmeerde haar met de borst en omdat bv beter is dan ors werd de zonde eerst weggelaten als het lukte om kleine beetjes te voeden. O, en als ze haar handje op mijn borst of tussen mijn borsten in legt. Of toen ze na 2 weken weigeren ineens vol enthousiasme en een lach van oor tot oor mijn borst vastpakte en ging drinken.
Voeden op de bank. Mijn dochtertje drinkt tevreden. Voelende warme handjes in mijn gezicht. Een vingertje over mijn wang. Even knijpen in mijn neus en met mijn tepel half in haar mond lachen om het gekke geluidje wat mama daarbij maakt. Vingertje voelt aan mijn oog en dan mijn wimpers. Voorzichtig prikt ze in mijn oog. MIjn dochter bestudeert, stopt even met drinken, bestudeerd, drinkt en observeert. Stopt haar hele handje in mijn mond. We lachen allebij.
Voor mij is het ook het lachje dat verschijnt en als hij klaar is en tevreden koppie die me aankijkt...heeeerlijk, om te smeltrn gewoon! Verder geniet ik ook van elk bv momentje..
Leuk onderwerp! *De giegeltjes tijdens het voeden *Het handje dat met je kleding frutselt *De tevreden lachjes tijdens de nachtvoedingen *De troost die de borst kan/kon bieden en de rust die dan over hem kwam *Het vrolijk naar me opkijken tijdens de voedingen
De eerste keer toehappen een uur na de keizersnee, wow dat gevoel vergeet ik nooit. Een week later pas weer voor het eerst!!! Dit was te bijzonder, dat het toch nog gelukt was! Bij 8 maanden na 48 uur weigering, heel emotioneel. Bij 9,5 maand in het ziekenhuis na een buikoperatie en ik nog bij lag te komen van de narcose, het maakte het kind helemaal niet uit, ook niet hoe ik rook, welke omgeving ik lag etc, terwijl hij heel gevoelig is. Zo bijzonder hoe hij me gemist had, die mama die nog aan allerlei slangetjes lag. Laatst na het drama dat bloedprikken heet in het ziekenhuis. Ik voed niet in het openbaar, dus voor mij een overwinning om mijn kind van 87cm. en 15 kilo en plein public te voeden. Sorry, kan niet kiezen.
Ooh, er vanochtend schoot me nog een moment te binnen . Doen jullie kindjes dat ook dat ze je aaien als ze net aan de borst liggen? Tussen de 3 en 4 maanden ging het hier niet goed met de bv, flinke productiedip, spruw en zelf oververmoeid. Ik had een consult bij een lactatiekundige en ging Eva voeden. Het tsr liet heeeeel lang op zich wachten en Eva ging met haar handje maar heen en weer over mijn borst. Lactatiekundige zei toen: Eva weet precies hoe het moet. Ik dacht waar heeft ze het over? Toen legde ze aan me uit dat Eva door mij aan te raken het hormoon oxyticine opwekt waardoor mijn tsr komt. Ik wist natuurlijk wel van dat hormoon en dat het zorgde voor een tsr, maar ik had nog nooit de link gelegd naar het aaigedrag van Eva. Echt geweldig hoe bv werkt! En hoe het een wisselwerking is tussen mama en baby . Leuk om ervaringen te lezen trouwens! Soms, vooral met huidige nachten, vind ik het best zwaar. Maar als ik al die leuke/mooie momenten lees dan besef ik dat je het oa daar voor doet!
* elke keer als bij het CB blijkt dat ze goed is aangekomen, op alleen mijn melk, dat maakt me trots! * haar brabbeltjes tijdens de nachtvoedingen * voeden in het bijzijn van haar oma's: die vinden het helemaal geweldig en zitten er met trots naar te kijken * de gulzige geluidjes, haar handje tussen mijn borsten, de melksnor na afloop * het comazuipen voor ze de nacht ingaat, dan ligt ze helemaal slap en in diepe slaap met haar hoofd tegen mijn borst
voor mn zwangerschap nooit zo beseft hoe dat gevoel moest zijn...maar toch altijd sterk het gevoel gehad dat ik bv wilde geven... T is echt..als je t eenmaal doet raad je het iedereen aan...
Haha.. comazuipen. Hier ook iedere avond. Voltanken en daarna totaal van de wereld. Comazuipen dus... .
zo heerlijk om dit te lezen en alle momentjes zijn zo herkenbaar! vooral nu ik weer een borstontsteking heb en voeden ontzettend pijnlijk is doet het goed om weer even aan alle mooie momenten te worden herinnerd!! momenteel zie ik steeds een beetje op tegen de voedingen vanwege de pijn maar als hij eenmaal drinkt en de pijn wat zakt geniet ik weer volop van inderdaad de lachstuipjes, het handje op mijn borst of in mijn beha en die gelukzalige blik als hij voldaan tegen me aan ligt bij te komen.
mooi om te lezen! kwebbelsnoes, sterkte! Hou vol he, het wordt weer beter Van de week: ik hou altijd mijn borst een beetje vast om het wat makkelijker te maken/ sturen. Nu pakte ze ineens stevig mijn wijsvinger vast en liet niet meer los. Het is weer zo heerlijk! Geniet er nog meer van dan bij eerste kindje.
Comazuipen, wat grappig! Zo noemde wij dat ook. Nu doet hij dat niet meer..wel als hij een keertje 's nachts komt. Afgelopen nacht: ineens huilen...ik kom zijn kamer op: poepluier. Hij kan dan echt niet meer slapen en moet zo vreselijk huilen, van vermoeidheid. Ik ga tegen zijn bedje aanzitten, op zijn kleed, bigshirt aan...iets te koud voor dit soort activiteiten en geef hem een lekker trootstslokje. Troostslokje...hij slobbert gulzig beide dames leeg...is weer lekker warm, kijkt tevreden en gaat met duim in mond weer lekker liggen. Als hij zijn teckel ziet verschijnt een grote glimlach. Teckel troost hem de rest van de nacht. Mama gaat weer slapen en doet de deur van tevreden Stijnemans dicht..
Toevallig vanavond nog. Mijn oudste dochter gooide een doos blokken leeg. mijn jongste schrok daarvan en liet los meteen daarna dook ze met een pruilipje zowat in mijn borst.
Toen ie nog wat kleiner was...liggend op bed, met opgetrokken knietjes, tussen mijn opgetrokken knieen en borst in...het pastte precies..het ultieme knuffelmomentje
En gisteravond laatste voeding op bed vlak voordat ze in slaap viel zo'n intens tevreden zucht met geluid... zoooo lief!