Oktober 2010 mama's - deel 1!!

Soms wel, soms niet wakker in bed leggen.
Nou, dat is sterk! Hier is Mark ook tussen 1 en half 4 (precies) wakker geweest, veel huilen. Hij heeft dan last van de voeding, maar wil ook steeds weer drinken, dus dan wordt het een viceuze cirkel. Dus om twee uur nog gevoed en om half 4 werd hij rustig, daarna wilde hij weer gevoed worden en gelukkig viel hij daarna in slaap.
Ik doe de nachten alleen hier, dus vrij heftig, maar gelukkig is m'n vriend elke dag hier tussen 11 in de ochtend en 7 uur in de avond. Hij is arbeidsongeschikt, dus dat hij altijd thuis is, is nu een voordeel.

 

Tja, kan vast wel, maar ik heb daar geen verstand van... Manlief heeft als kind wel eczeem gehad...

 

@uitslag, wat vervelend... herken het zo niet maar zou anders het consulatiebureau even bellen. kan nooit kwaad lijkt me.

@truitje, bedankt voor de leuke reacties! heb het inderdaad zelf gemaakt. verzendkosten komen er trouwens niet extra bij (postzegel zijn de kosten ook niet he) als je de maat, naam geslacht en adres doorgeeft in een pb dan ga ik hier wel aan de slag

@speen, ik heb hier ook de fles van difrax, ze drinkt hier erg goed aan! de tommie tippy was ook hier geen succes (en nuby en avent trouwens ook niet) omdat je de difrax achter op kunt draaien kun je door middel van luchtoevoer ook zorgen dat het sneller op langzamer gaat. erg makkelijk.

@slapen, we leggen sem ook in bed als ze wakker is. ze accepteerd dit wel alleen na de fles... ook zorgen we dmv kruik dat t bedje lekker warm is.

inderdaad erg makkelijk trouwens (en gezellig) dit forum!

 

@Eczeem: mijn man zegt net ook dat het eczeem er bij hem heel anders uit zag (blaasjes, ipv pukkeltjes). Hopelijk weten ze woensdag iets (dan heb ik al een afspraak bij het CB).

@flessen: hier de avent en bebe-jou: merk geen verschil eigenlijk. Eerst dacht ik ook dat ze bijv. de Avent fopspeen niet wou, maar nu accepteert ze eigenlijk elke speen die ik probeer... Wel makkelijk!

@kolven + Yukl: is dat ipv voeden? Dat is wel vervelend dan ja, dat er dan minder dan een voeding uit komt. Want hoeveel drinkt hij afgekolfd uit de fles? Ik krijg er zelfs meestal 2 voedingen uit als ik kolf ipv voed (zo'n 200-240 ml wel standaard). Dat scheelt wel een end. Gister was het dus 'maar' 160 ml, dus nog steeds genoeg voor een ruime voeding.

@slapen: Amy ligt wakker op haar buik idd ook niet rustig, dus dat zou het best kunnen zijn. Wel slaapt ze op haar rug, en soms op de zij, dus hebben we er geen last van..

 

Even een snelle reactie (moet zo weg);
Wij gebruiken de flessen van Avent en zijn hier heel tevreden over Geen last van geknoei ofzo.
Mannetje ligt alleen overdag nog wakker in zijn bedje, s'nachts slaapt hij bij ons als hij niet gelijk slaapt. Leg hem alleen in zijn bedje als hij al lekker diep slaapt dus je bent niet de enigste Yukl
@Escal; onwijs leuk zo'n shirtje! Zal je later even pb-en
Moet nu gaan! Tot later meiden!

 

@kolven, ik heb wel eens gehoord dat je bij kolven aan de kleine moet denken, een foto moet bekijken of zelfs moet ruiken aan iets van de kleine en dat dat moet helpen. miss t proberen waard? (ik kolf niet dus kan t niet meer uitproberen...)

alvast een rustige nacht toegewenst voor iedereen!

knuf

 

Zo we zijn weer terug van ons eerste echte uitstapje. Het is allemaal goed gegaan. Alleen heeft Mees zijn huiluurtje precies gehad toen we daar waren. Beetje jammer.
In de auto op de heen en terugweg heerlijk geslapen en nu ook weer verder in zijn bedje. Ben benieuwd wanneer ie weer honger krijgt!
Echt veel heb ik niet aan het uitstapje gehad. Je bent toch de hele tijd bezig en heb helaas geen tijd gehad om met mensen bij te kletsen.

Helaas geen tijd om op iedereen te reageren...maar wat reacties:

@Yukl: Ik leg Mees wakker in bed. Soms heeft hij even nodig om in slaap te komen. Hij huilt zichzelf dan in slaap. Nu net ook in nog geen 3 minuten is het stil. Heeft ie blijkbaar nodig.
Wat vervelend dat Pelle 's nachts zo wakker is en de hele tijd wil drinken. Misschien heb je het al gemeld. Maar heb je het consultatiebureau al gebeld hierover? Misschien dat zij adviezen hebben.
@Escal: Ik ben tot nu toe op 1 dag na vanaf 1,5 week na de bevalling weer gaan wandelen. Steeds gekeken naar buienradar wanneer het kon. Paraplu mee, regenhoes voor de wagen en toch even lekker naar buiten.
@Kwebbelsnoes: Over de spruw: Zou goed kunnen hoor. Mees heeft ook spruw (witte tong) en mijn rechtertepel ziet er net zo uit als jij het beschrijft. En bij mij is het ook pijnlijk. Je kunt de huisarts hiervoor bellen. Soms schrijven de wat voor. Mijn huisarts deed er wel moeilijk over. Heeft trouwens ook niet geholpen. Bij ons wordt het nu wel wat minder zonder de medicijnen.
@Denise: De last van de scheur en hechtingen gaat inderdaad snel over. Bij mij binnen 1,5 week. Ik houd trouwens ene knip. Schijnt iets langer te duren...
@Gwn: Heb je nog gebeld voor de pukkeltjes? Anders zou ik dat toch doen. Ze weten bij de huisartsenpost wel of het onschuldig is of dat ze er iets voor moet krijgen.

Zo nu lekker eten, Mees voeden en slapen. Hopelijk in die volgorde....

 

Yukl mams was de weegschaal gister dus weer vergeten, morgen weer een poging! Ik denk dat ik nog wel meer kwijt moet dan 6 kg hoorJ
Die onrustigheid van Pelle lijkt wel wat op wat Liam had.. Gisteren hebben we het CB gebeld. We moeten nu niet meer voeden op verzoek, maar pas als hij minimaal 3 uur niets heeft gehad en we moeten hem wakker in bed leggen en even laten huilen… Het werkt hier wel.. Ook moesten we hem ‘inpakken’ met een hydroluier, dus de armpjes strak langs het lichaam zegmaar. Dat doen we (nog) niet, we doen nu zijn armpjes langs zijn lichaam en dan strak instoppen..
Tessa die lamp heb ik ook gezien in de folder en toen moest ik meteen aan jou denken! Maar ik hoef je er niet meer over te tippen lees ik al OH god lees nu hoe je nacht was… Zoals Olaf zegt met zijn armen wijd: HEEEEEEEEEEELE dikke knuffel!!!!
Ik hoop voor jullie dat Fay geen huilweken krijgt, jullie hebben wel genoeg over jullie heen gehad!
Escal huilweken hoeven niet te komen, Olaf heeft het niet gehad iig! Blijf maar komen met die acties hoor! Ik ben er altijd bar slecht van op de hoogte wij hebben een winterset met wantjes sjaal en muts bij de prenatal gekocht, hebben het hem nog niet aan gehad, maar ik vond het zo schattig!!!
Gwn de kgs weet ik nog niet en mn buik zit nog wel wat werk (lees vet) aan, maar voor nu ben ik er erg blij mee! Ik wil terug naar mijn startgewicht, daar wil ik niet onder eindigenJ
Jij bent ook al veel kwijt!!!
Mijn ovulatie voel ik heel duidelijk ja..daarom ben ik ook al sinds mijn 12e aan de pil. Ik kan niks meer als ik ovuleer, zon pijn doet het. Maar ik heb dan weer helemaal geen last van mijn menstruatie zelf! Die pukkeltjes lijken wel een allergische reactie ergens op..
Chikai bedankt voor de PB en wat een heerlijk dagje had jij gisteren! Regen op zijn raam, slaapt hij niet bij jullie op de kamer (geen verwijt hoor! Gewoon nieuwsgierig)
Nike welkom! Gezellig! Ik zag je wel vaak onderaan staan, bij de aanwezigen En nog gefeliciteerd met je zoontje! En dat slapen, geniet ervan!!!
Manuela ohnee bmontsteking! Balen meid! Hopelijk slaat de ab goed aan!!!
Kwebbel ik kolf nog maar de helft van de hoeveelheid uit de zieke borst..zelfs nu het bijna weg is..dat is nog steeds zon 110 cc dus ik stimuleer niet extra maar minder productie van de zieke borst is wel normaalJ
wij gebruiken de difrax S, maar daar loopt best veel langs..
Cherry dental van difrax zeg je? Staat genoteerd! Liam laat er ook veel langs lopen..

Kijken: Ben zo trots op Liam! Voor ik in het ziekenhuis kwam volgde hij al je hand met zijn ogen, nu ook met zijn hoofd! En hij reageert op geluid, kijkt dan in de richting waar het vandaan komt. Gezichten vindt hij ook prachtig, hij kijkt je echt aan! En de kat, die vindt hij echt mega interessantJ Hij is trouwens wel meer gefocust op mensen en dieren dan op speelgoedJ Nu moet ik zeggen dat we ook nog niet veel speelgoed bij hem in de buurt hebbenJ

Krampjes: het lijkt beter te gaan! We hebben nu Nutrilon hypoallergeen, eerst HA huismerk hypoallergeen.. en we gebruiken nog steeds infacolJ

Huiluurtje: Olaf had het altijd rond etenstijd en Liam ookJ

Slapen: wij leggen Liam wakker in bed, het bedje maken we eerst warm met een kruikJ hij huilt en moppert dan wel eerst even maar valt daarna in slaap. Vaak is even wiegen ook nodig. Toch fijn, zon schommelwieg

 

we waren al verloofd (ik had mr paloe gevraagd of hij zich met mij wilde verloven) maar voor we echt gingen plannen moest hij mij nog echt ten huwelijk vragen..

Vandaag was het zover!! volledig onverwacht! kwam beneden nadat ik vanmiddag had geslapen en toen stonden er allemaal kaarsjes en had hij de vraag met chocoletters op de tafel uitgelegd!

Vond het superlief, hij had het samen met Olaf gedaan!
Dus nu is het echt, we gaan een datum plannen! (zomer 2011, dus best snel al)

(nu weten jullie wel hoe we heten, maar vond het te leuk om niet te posten!)

 

en..k heb het zh verhaal af.. Heb het best uitgebreid beschreven, ook voor mezelf om het allemaal op een rijtje te zetten. Had geen zin en energie om een korte versie te maken dus als je geen zin hebt in leeswerk, sla het dan over!

 

Nou, dan ga ik nu maar even t hele verhaal op (digital) papier zettenJ
Misschien ook wel goed voor mezelf, het is toch best heftig geweest allemaal.

Dinsdag 19 oktober
Bevallen van Liam Chaz!

Zaterdag 23 oktober
Na een kraamweek van heftige naweeen deze ochtend de laatste nawee gehad, waarvan ik ook weer van de wereld raakte. In de middag kreeg ik koorts en hoofdpijn.

Zondag 24 oktober
De kraamverzorgster vermoedde gisteren al een probleem met de bm en nu heb ik koorts. In een potje geplast, wat mr paloe naar de hapost brengt. Daar blijkt dat er bloed in de urine zit, dus kunnen ze er niets mee. Mr paloe wordt zonder verdere instructies naar huis gestuurd.
De kraamverzorgster en verlos zijn pissig op het ziekenhuis en bellen erachteraan. Ik moet me melden op de kraamafdeling. Thuis nog snel door steriele gaasjes heen geplast om het bloed eruit te filteren. Dan kunnen ze dat testen en hoef ik geen katheter.
Op de kraamafdeling wordt er een inwendige echo van de bm gemaakt, die ziet er schoon uit. Voor de zekerheid worden er wel monsters genomen en op kweek gezet. Ook wordt er bloed afgenomen en dring ik erop aan dat de kraamverzorgster, verlos en hapost willen dat de urine wordt getest. De katheter ligt al klaar, maar ze nemen het potje urine mee dus ik ga ervan uit dat het goed is.
Ik word opgenomen en krijg antibiotica voor de vermoedelijke baarmoederontsteking.
Omdat ik panisch ben voor naalden hoef ik niet meteen aan het infuus, maar gaan ze eerst kijken of pillen aanslaan.

Maandag 25 oktober
De koorts is omlaag en dat was een voorwaarde om naar huis te mogen. Het zou een teken zijn dat de ab aanslaat (pas tijdens de tweede opname realiseerde ik me hoe idioot dit was, want ze hadden me ook op (koortsverlagende!) paracetamol gezet!! Elke 4 uur 2 paracetamol!
Ik mag dus naar huis. De kuur duurt nog een week.
Die week voel ik me beter en heb ik echt het idee dat het helpt. De koorts blijft ook weg.

Maandag 1 november
Tim moet weer aan het werk en deze ochtend is mijn laatste antibioticapil van de kuur. In de middag en avond komt de hoofdpijn weer opzetten en krijg ik lichte verhoging. Één van mijn borsten is pijnlijk, dus ik vrees voor een borstontsteking en ga meer aanleggen en kolven. Tijdens het voeden en kolven voelt mijn bm weer aan alsof ik lichte naweeën heb.

Dinsdag 2 november
Mijn verhoging is koorts geworden en mijn borst is echt ontstoken. Steeds harder en roder. Savonds krijgen we nog bezoek dat ik niet af wil bellen. Tegen 22:00 heb ik het vreselijk koud, ik kan niet meer normaal praten omdat ik zo zit te bibberen, maar een blik op de thermostaat leert dat het 22 graden is binnen! Als het bezoek weg is, temperatuur ik: 38,9.
Snel de hap gebeld en mijn moeder, of z er met me heen kon. Bij de hap aangekomen kan ik haast niet meer op mijn benen staan en loop ik te ijlen. Van deze avond weet ik dan ook niet zoveel meer. Volgens mijn mams heb ik behoorlijk grappige opmerkingen gemaakt. Ik krijg het steeds kouder en kan haast niet meer praten van de kou. De ha doet onderzoek aan mijn borst en buik en constateert een borstontsteking. Ik ga naar huis met een ab kuur en het dringende advies om 2 dagen helemaal niets te doen. Thuisgekomen nog een keer getempt (had de HA niet gedaan): 39,9. Beroerd de nacht ingegaan.

 

Woensdag 3 november
Na een hele beroerde nacht waarin ik veel heb liggen ijlen en zweten, word ik wakker. Mijn mams belt dat ik moet tempen. Als ze hoort dat ik 40,7 heb springt ze meteen in de auto. Tim belt de hapost. Ik moet me tussen 11:00 en 11:30 melden op de kraamafdeling.
We zijn er rond 11:30 en er is al een kamer klaar. Ze (de verpleging) verbazen zich erover dat ik nog loop en worden pissig als ze horen dat ik er de avond ervoor beroerder aan toe was (qua lopen en praten) en dat ik naar huis ben gestuurd door de hapost.
Op de kamer wordt er meteen geprobeerd een infuus te zetten. Door mijn panische angst duurt het even voor ik zover ben en de arts krijgt het infuus er niet in. Na in beide polsen behoorlijk te hebben gewroet zonder resultaat (mijn aderen rollen weg) wordt de anesthesist van de ok erbij gehaald. Hij zet in één keer het infuus op de rug van mijn linkerhand. Ook wordt er bloed geprikt. Tussendoor worden er steeds controles gedaan. Het infuus is vreselijk, ik krijg er ab door en dat brandt ontzettend. Door hetzelfde infuus gaat ook vocht, dus ik mag van geluk spreken dat de ab daar wat door werd verdund. Ook blijkt dat de kweken van de bm van vorige week schoon waren, ik had dus geen bm ontsteking. In het bloed waren wel ontstekingswaarden gevonden en de urine is (ondanks mijn aandringen en dat van de vk en hap) niet getest!!!
Alles kost nogal tijd en tijdens een controle ergens in de middag (vlak voor mijn sms dat ik naar de ic moest, die heb ik onderweg verzonden) blijkt dat ik 41.2 graden koorts heb. Tim, Liam en mijn moeder zijn dan net weg. Opeens staan er iets van 10 mensen op mijn kamer en hoor ik dat ik naar de ic ga. Ik schrik me dood! (pas achteraf hebben ze me verteld dat ik in shocktoestand ben afgevoerd naar de IC)Op de afdeling krijg ik nog een zuurstofkapje.
Onderweg naar de IC verstuur ik nog wat smsjes en probeer ik Tim te bellen, want die ging Olaf ophalen om nog even bij mij langs te komen, dat leek me nu geen goed idee meer!
Op de IC is het alle hens aan dek. Ik mag helemaal niks doen en word met een plank overgelegd op een ander bed. Hier wordt ook een zuurstoflijntje in mijn neus gedaan, gelukkig van dat ellendige kapje af.
Ze proberen een lijn aan te leggen in mijn pols (voor het continu meten van bloeddruk, hartslag etc) en zodat ze te allen tijde bloed af kunnen tappen zonder opnieuw te hoeven prikken. Het is een slagaderlijn, wat een bloedbad! Eerst de rechterpols, na 6 keer proberen is de conclusie dat het niet lukt. Dan de linkerpols, na 3 keer proberen wordt ook deze opgegeven. De aderen beschermen zichzelf, de harde naald komt er wel in, maar ze sluiten zich af voor de zachtere lijn die erin moet. Dan in de lies. Na 5 keer proberen wordt de arts wanhopig, de lijn MOET erin! Gelukkig lukt het de 6e keer. Ondertussen via het infuus in mijn linkerarm verdoving gekregen (werkt niet) en de prikplekken zijn plaatselijk verdoofd (en toch doet het zeer) ergens tijdens het proberen voor de lijn is er ook in de rechterhand nog een infuus gezet. Nu gaat de ab daardoor, en krijg ik links en rechts vocht toegediend. Ook is er een katheter aangelegd, ze willen in de gaten houden hoe de vochthuishouding is en schone urine af kunnen nemen. In mijn lies ligt een draad die thermometer is, zo wordt constant de temp in de gaten gehouden. Beroerd ga ik de nacht in. Heb het wisselend ontzettend warm of vreselijk koud en de alarmen op de monitor gaan steeds af. Harstlag zit al vanaf opname tussen de 130 en 140, dus dat alarm gaat steeds, zuurstofsaturatie komt ondanks het slangetje regelmatig in de buurt van de alarmwaardige 80% en mijn bloeddruk krijgt het voorelkaar om 70/40 te worden! (dit kan ook de 2e nacht zijn geweest, dat weet ik niet meer.)

Donderdag 4 november
Na een rotnacht waarin ik bijna niet heb geslapen begint de dag weer. Ik moet trouwens half liggend kolven, wat een ellende! Ook heeft de afgelopen dagen volgens mij ieder personeelslid van het zh mijn tieten gezien, het kan me dan ook allemaal niets meer schelen.
Ook mag ik op de ic niets aan, geen onderbroek, geen bh, niets, alleen een operatiehemd.
Van vandaag weet ik niet zo erg veel meer, behalve dat de infusen zeer doen, dat er foto’s zijn gemaakt van mijn torso, (weer) een echo van de bm en een echo van mn torsoJ. Wel handig, op de IC hoef je dan niet ergens heen gereden te worden, ze komen gewoon bij je met de aparatuur!
Koorts lijkt de ene keer iets omlaag te gaan, om dan weer omhoog te gaanJ
Ohja, er was ook nog brand in het zh, zag me al helemaal in folie verpakt op de parkeerplaats in bed staan, maar gelukkig hoefde er niet geëvacueerd te worden
Grappig detail: er werd een man binnengebracht. Hij had geen idee hoe de koningin heette en was in de overtuiging (écht, volledig overtuigd) dat het 1968 was (bleek later zijn geboortejaar) De volgende dag mocht hij naar huis en vroegen ze hem waar hij woonde. Zijn antwoord: nergens. Wie moeten we voor u bellen: omnizorg. Heeft u familie? Ja, maar die mag ik niet. De beste man was vrijwillig zwerver

 

Vrijdag 5 november
Afgelopen nacht was weer genieten maar niet heus. Alarmen waren er maar weer druk mee.
Ook bij de buurvrouw, die kreeg steeds hartstilstanden… ze werd dan ‘geklapt’
Het was dus steeds wachten op: TUUTTUUTTUUTTUUT (alarm) met rood licht op de monitor en dan: wiiiiiieeeeeeuuuuwwww (opladen klap) PLOF (klap) tiedeledietiedeledie (hartslag weer terug) ZUCHT (opluchting verpleging) SLUUUURRRPPPP (leegzuigen tube)
Daarnaast vond mijn hart het nodig om soms maar gewoon even een slag over te slaan, bleef de koorts en hartslag hoog en was de monitor op een gegeven moment van mening dat ik al 2 minuten niet meer ademde.. (ik zag dit, al ademend en naar de monitor kijkendJ)
Ook had ik het weer wisselend ijskoud en snikheet. Deze nacht heb ik eigenlijk alleen maar gehuild, ik was zo moe en beroerd! Na een half uurtje slaap werd ik wakker van de verpleegster die net bij me weg liep.. Dit was rond 4 uur. Ik voelde meteen dat ik moest kolven.. hartstikke volle borsten! Op zoek naar het alarm…. Het is op de grond gevallen!!! En ik lig vast aan van alles dus kan er niet bij!
Na even nadenken besluit ik de aandacht te trekken met de saturatiemeter aan mijn vinger. Eraf: alarm, dan weer erop tot het alarm is opgehouden en dan weer eraf zodat het alarm opnieuw gaat. Na 1,5 uur ben ik volledig wanhopig, het werkt niet!! Er komt niemand, ik voel me nog machtelozer dan ik al deed en mijn borsten doen zon zeer!
Uiteindelijk ben ik half uit bed gaan hangen en heb ik het alarm te pakken gekregen. Eindelijk! De nachtverzorging voelde zich erg lullig en was daarna erg lief.
De infusen doen nog steeds erg veel pijn, vooral die in mij rechterhand. De verpleging denkt steeds dat het door de ab komt, omdat die ook zeer doet in mijn ader, maar na inpectie blijkt hij ontstoken te zijn!!! Eruit ermee dus..
Tegelijk krijg ik te horen dat ik terug mag naar de afdeling, BLIJ! Eindelijk (voor mijn gevoel) kan ik Olaf en Liam weer zien!!! Heb zoveel gehuild op de IC, omdat ik ze zo miste!
De lieslijn wordt eruit gehaald (jippie, omdat het een slagader is moet hij minstens 15 minuten met brute kracht dichtgedrukt worden omdat het plafond anders knalrood word (woorden van de verpleegster). Damn wat doet dat zeer!
Voor ik naar de afdeling ga wordt de ab aan het linkerinfuus gekoppeld, ik ga door de grond, mijn ader wil dit niet meer! Het wordt heel erg verdund met vocht, maar nog gaat het eigenlijk niet. Mijn hele onderarm wordt hard en rood
Op de afdeling worden de controles weer uitgevoerd en horen ze een verstoord hartritme. Great! Op weg door het ziekenhuis voor een hartecho. Als de assistent me daar op komt halen is het inmiddels half 3 en weet hij me te vertellen dat ik een CTscan moet en daarvoor een liter van een vloeistof moet drinken om de darmen goed te laten oplichten. Dit moet ik voor half 4 op hebben want dan staat de scan gepland. Ik schiet in de stress. Vanwege de verwijderde lieslijn mag ik tot 6 uur alleen maar plat liggen, dus drinken door een rietje. Daarbij staan mijn borsten op ploffen dus ik MOET kolven. Het is gelukt uiteindelijk.. half op de ene zij, ondersteund door kussens gekolfd worden door een verpleegster en ondertussen de vloeistof wegwerken. Daarna op de andere zij. Net op tijd zijn we klaar. Gelukkig is dan ook net de ab helemaal doorgelopen, want ik hou het niet meer van de pijn in mijn hand en arm.
Aangekomen bij de CT krijg ik leuk nieuws: er moet contrastvloeistof worden ingespoten. Door het infuus… Om te testen of het infuus nog wel wat doorlaat spuit ze er gewoon vocht doorheen, AUW! Maargoed, ik besef dat het moet gebeuren dus doe maar.. Ik heb gegild, gebruld, gehuild, geroepen dat het erger was dan bevallen.. Mijn god..normaal gesproken doet het geen pijn zei ze, maar mijn ader wilde dus gewoon echt helemaal niets meer! (de contrastvloeistof)
Toen de CT klaar was bood ze me met tranen in haar ogen haar excuses aan, maarja, zij kon er natuurlijk ook niets aan doen! De verpleegster van de afdeling was erbij en zei meteen: er gaat werkelijk helemaal niets meer door dat infuus, het kan niet en het mag niet. Op de afdeling wilden ze eigenlijk een centrale lijn aanleggen voor de ab, maar vanwege mijn reactie erop mag dat niet van de chirurg, omdat het risico op aderontstekingen te groot is. YES! Geen infuus meer, ik mag pillen slikken!! Terug op de afdeling krijg ik (nog!!!) een inwendige echo voor de bm. Leuk detail: volgens de oorthermometer ben ik nu 35 graden. Iig geen koorts meer! Nog een leuk detail, vroeg in de ochtend krijg ik als ik wakker word steeds twee paracetamol en een ibuprofen 400. Dat is dus echt goedemorgen en weltrusten, want van ibu 400 val ik in slaap!
Gelukkig waren alle uitslagen goed! Mooie bijkomstigheid, weet ik ook weer dat alle organen in orde zijn!
Ze deden al deze onderzoeken omdat nog steeds niet duidelijk was waar ik nou zo vreselijk ziek van wasJ

De uitkomst was:
Streptokokkeninfectie, bloedvergiftiging, borstontsteking en een verborgen ontsteking die ze niet konden vinden. De enige uitslag die er nog niet is is de nieuwe kweek van het bmslijmvlies.
De reden dat het zo uit de hand is gelopen is waarschijnlijk dat de ontsteking er al zat toen ze me de eerste keer opnamen en onderdrukt is geweest door die ab, maar niet weg is gegaan. Die week dat ik ab had heeft het zich verder kunnen ontwikkelen, zonder dat ik het door had. Daarom was het zo heftig toen die kuur was afgelopen.

Nou, t verhaal is lang genoeg geworden.. op de afdeling heb ik verder nog steeds de controles gehad, ben ik weer gedouched, is de katheter eruit gehaald en mocht ik weer gewoon naar de wc. Verplaatsen ging na 1,5 dag weer lopend in plaats van in de rolstoel, al lukten alleen kleine stukjes.
De laatste dag ben ik nog naar de IC geweest voor een gesprek, omdat ik het gevoel had dat ik veel niet had mee gekregen en wel wilde weten wat er gebeurd was. Ook hebben we een gesprek met maatschappelijk werk gehad, standaard voor ontslagen IC patiënten. En toen, naar huis!
Met nog een ab kuur voor een week, 9 pillen per dag, over 5 pilmomenten (loopt maandag as af). Hopelijk blijft het daarna ook goed gaan!

Verder is er nog van alles gebeurd, ha die niet langs wilde komen, zorg die niet geregeld werd, trombosesuiten etc, maar dan wordt het helemaal een lang verhaal!
Uiteindelijk hebben we 5 dagen van 5 uur extra kraamzorg gekregen.Erg fijn, want ik ben echt nog steeds helemaal kapot als ik bijvoorbeeld heb gedouched en 2 trappen achter elkaar beklimmen gaat nog niet. Als ik dan boven ben val ik gewoon omJ
De hersteltijd is 6 weken.. 1 down 5 to go

Dat was het wel zon beetje…J

 

dat was t voor vandaag
Slaap lekker allemaal! Ik kruip op de bank

 

Komt ie!

 

nogmaals, echt een leuke foto! Als wij een meisje zouden hebben zou ik dat dekentje/lakentje ook hebben/willen!
En jullie mooie meisje ligt er zo heerlijk rustig bij!

wij gaan slapen