Als jij en zijn moeder elkaar niet liggen zou ik mijn handen niet branden aan het contact. Ik snap dan ook eerlijk gezegd niet dat jij haar mailt in plaats van jouw vriend. Ik zou het ook raar vinden als mijn schoonkinderen later contact met mij onderhouden in plaats van mijn eigen kinderen. En aan je berichtjes te lezen (stom wijf, etc. etc.) lijk je me zelf ook wel een beetje een heetgebakerd typetje, maar ik kan me natuurlijk vergissen. Ik zou dit echt laten rusten en het aan je vriend overlaten. Aan zijn mailtje te lezen kan hij het heel goed zelf en aan zijn moeders mailtje terug te lezen valt er een last van haar schouders af. Sterkte met de situatie!
Nikita... mijn reactie (in post hier) komt idd heftig over... zo ben ik niet.. en doe ik ook zeker niet naar haar of vriend of wie dan ook. Ik ben het nu alleen zat. Het kwetst mij gewoon heel erg en er word echt verwacht van hem en haar dat ik mijn gevoel en mening voor me hou. Nou dat is nu dus even te veel gevraagd. @ALL Wat betreft hem contacten laten onderhouden... dan is er dus geen contact zoals ik al eerder aangaf... hij zal dan keer op keer wachten tot bijv echt ''de dag'' bijv verjaardag... of tot ''de dag'' feestdagen (moederdag/kerst enz). En als we dat doen (wat we dus eerder probeerde) dan nog krijg ik de shit over me heen dat ik de gene ben door wie dat lange geen contact enz komt. Dit is nu al zo lang.. mag toch eens een keer stoppen? En als dat dan betekenen moet dat idd ik stop met contacten onderhouden met gevolg dat er dan dus geen contact is omdat vriend het niet doet... heel jammer maar is dan niet anders
Idem! Ik kan slecht tegen de ikdoenooitwat.nl mensen :x (in dit geval de kant van zijn familie) vooral moeders/schoonmoeder zijn vrij goed in op het gevoel inspelen. Vaak ben ik wel van OP DE MAN af. Hoppa. niks geen geneuzel/gemail. Maar gewoon als je wat wil, kom dan maar. Dat is de beste manier. Ik had het nog 1x geprobeerd, voor je man. Wil het daarna niet meer lukken... doeg! Succes meid.
Dankje Josje... & alle anderen natuurlijk ook! Ik doe het idd ook nog 1x proberen.. wil dus persoonlijk dit bespreken.. komen we er uit dan is dat meegenomen.. lukt het niet, tja dan is het echt heel spijtig maar niet anders.
Helemaal gelijk! Probeer zoveel mogelijk HAAR kant te laten doen. Dat werkt vaak. Doe ik ook altijd. Laat iemand vaak razen,maar ook laat ik mezelf niet ondersneeuwen! Het is een moeder, en moeders zijn helaas nou eenmaal degene wie altijd de kant van zoontjelief kiezen.. Rot voor jou, want ik heb respect dat je het nog een keer wilt proberen hoor Succes! 8)
Sorry maar dit vind ik echt zijn eigen verantwoording hoor. Hij is oud en wijs genoeg om dit soort dingen zelf te regelen. Maar ja, mannen he, is makkelijk als de vrouw alles regeld Knap van je dat je het nog een keer wilt proberen, hopelijk komen jullie er toch uit!
ppppffff ik ben dan misschien wat heet geblakerd hiermee maar ik was er nooit meer gekomen dat mens heeft een bord voor haar hoofd. maar goed heb respect voor je dat je het nog 1 keer probeerd. en laat je vriend ook duidelijk zeggen dat hij zo doet en niet jij . groetjes san84
tja dankje meiden, ik ga mijn best doen. ALs ze nou een beetje mee werkt gaan we vanaaf nog... maar ze laat nu ineens niet van zich horen. Als ze om 17:00 nog niets heeft laten weten dan gaat vriendlief haar bellen. Hou jullie wel op de hoogte
Hai girls, Nou ze reageerde gister maar niet (was beetje te verwachten) Dus heb de telefoon gepakt en ben haar gaan bellen met het idee een afspraak af te dwingen om hier eens duidelijk over te praten. Na wel 20x bellen kreeg ik haar dan eindelijk te pakken (belde de laatste3 of 4 x geheim.. eigenlijk ook triest maar goed) het haar dus wel te gesproken. Het gesprek duurde erg lang wel 45 min pfff waarvan de eerste 10 min zij heel heftig was (ze was trouwens wel overrompeld) dat ze mij dus ineens aan de telefoon had en dat ik gewoon begon te praten. Het leek even een welles nietes verhaal te worden.. en mevrouw wilde boos doen.. ha nou ik probeerde echt rustig te blijven maar toch te zeggen wat ik wilde. Ik heb echt hel 100x aangegeven dat ik geen discussie wil en al helemaal niet over de mail of telefoon en dat ik (en wij) in een persoonlijk gesprek z.s.m. willen kijken hoe en wat. Ze heeft mega vaak aangegeven van ja en ik heb nu toch al aangegeven wat ik kwijt wilde... en ik ga vanaf nu gewoon zeggen wat ik voel en denk (aanvullen van haar dat ze dat tot voor de mail niet altijd deed) en ik ben er klaar mee. Ook gaf ze aan dat ze het nut er niet van in zou zien... *ik bleef mijn vraag herhalen* en ze vroeg ook aan mij van ja maar geloof jij dan echt dat het iets gaat veranderen? Denk jij nou echt dat ik dan anders ga doen of denken?? Mijn antwoord was; Dat weet ik niet, ik weet wel dat we het op z'n minst kunnen proberen. We roepen wel met z'n allen dat dit niet is hoe we het zouden willen maar iets anders doen of wat ho maar. Tja en als het niet lukt hebben we er in ieder geval met z'n allen alles aan gedaan. Ik vroeg haar ook; Wat wil je dan? Wil je dan echt de handdoek in de ring gooien en zeggen van nou weet je wat laat maar! Dan weet je echt bij voorbaat al dat het altijd zo zal blijven gaan of misschien wel slechter word. Daar word je toch ook niet gelukkiger van? Dat is toch ook niet wat jij wilt? Nou al met al ondanks dat ik bleef herhalen heb ik haar tot rust kunnen brengen en zelf zo ver gekregen dat we vandaag om 20:00 bij haar langs gaan om te praten. Duszzzz jullie horen nog hoe het verder loopt! Thanks voor berichtjes vast!!! liefssSjors
Jeetje meiden... ben er moe van geweest.... hier onze oorlog en oplossing! Nou ben maandag avond dus geweest, waren pas 01:00 thuis!!! Zo ik was kapot hey. Maar al met al hebben we alles besproken. Zijn aantal dingen besproken die wel pijn deden.. niet alleen bij mij maar ook bij vriend of haar. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik niet meer wens dat soort uitingen en mails van haar te krijgen. En dat als ze iets (wat het ook is) tegen me heeft ze het moest zeggen. Verder ook dat ik niet de gene ben die dingen tegen houd. Echt alles ALLES aangegeven. Verders hebben we afspraken gemaakt en is het nu hopen we duidelijk hoe we denken, wat we willen en bedoelen. Er zijn een aantal dingen die zij zal doen (gaat doen.. afgesproken) Maar ook van ons uit (en dat veel van de dingen meer bij vriend vandaan) Omdat hij juist dingen niet deed en ik wel. Dus afwachten en de toekomst zal het leren. ENNNNNN we hebben haar dan uit eindelijk aan het einde toch maar verteld dat we bezig zijn zwanger te worden. Ze reageerde opzich beetje ja.. eh redelijk... gister zei vriendlief dat jij het dus wel heel jammer vond dat je niet blijer reageerde. Ik heb hem aangegeven dat dat misschien wel komt als het echt zo is. Nu was het meer van joh even wat leuk nieuws (en stukje betrokkenheid) na oorlog. Duszzzz so far! LiefssSjors