Ik heb al eens eerder een topic geopend over de ruzies en het leek goed te gaan maar nu is het echt klaar. Ik ga morgen het CWI bellen ivm bijstand en hopelijk kunnen we er qua hypotheek een beetje uitkomen en vind ik snel een huisje. Het gaat gewoon niet meer. Alleen maar ruzie, en alleen maar de slechte punten van elkaar kunnen benoemen. En sex? Tsja wat is dat? Als hij me alleen al aanraakt om een beetje te gaan vozen wil ik al niet. Dat is toch niet goed? Maar goed al met al. Ik denk dat ik mezelf binnenkort alleenstaand kan noemen met twee kids. Jullie nog tips verder? Misschien een beetje een vaag verhaal zo maar ik kan het even niet anders verwoorden. Groetjes nien
allereerst sterkte met alles en tips.... tja - zijn jullie getrouwd? zo ja dan scheiding aanvragen - je dient dit te doen bij notaris en moet dan ook een ouderschapsplan opstellen - ga idd je financien op orde brengen ; overzicht maken enz - inschrijven voor een woning en reageren (kijken of urgentie mogelijk is) - heb je werk... zo ja bekijk of je het red en anders idd (aanvullende) bijstand aanvragen. houd er rekening mee dat je wel verplicht wordt tot werk of traject - zodra je gescheiden bent / huisje hebt bekijk dan op welke toeslagen en heffingen je recht hebt (www.toeslagen.nl ) denk aan: zorgtoeslag, huurtoeslag, kinderopvangtoeslag (bij kinderopvang). Denk verder aan alleenstaande ouderkorting en combinatiekorting en denk aan kindgebonden budget. succes ermee !!
Dank je wel. We zijn niet getrouwd maar hebben wel een koophuis. Ik heb een parttime baan maar heb wel aanvullende bijstand nodig. En recht op toeslagen heb ik ook. Hopelijk ook huurtoeslag straks, dat hebben we nu niet omdat m'n vriend/ex (raar om te typen) militair is. Ik ga morgen bellen over de bijstand en de man die ons geholpen heeft bij de hypotheek om te horen wat we moeten regelen. Het liefste zou ik even naar m'n moeder gaan maar ik heb m'n werk en als ik niet werk geen geld. En de kids zijn net gewend op het kdv. Dat word nog wat want ik heb straks geen auto en zal waarschijnlijk moeten verhuizen naar den helder (woon nu in julianadorp) en dan kunnen ze niet daar blijven. En weet niet of ik m'n werk kan blijven doen ivm reistijd en de kids ophalen en wegbrengen. Ik heb geen idee hoe ik dat straks moet gaan doen. Ben nu zo gewend aan de auto. Pffff klote zooi.. Maar voel me nu wel sterk genoeg om het door te zetten want hier worden we allemaal niet gelukkig van.
kut voor je happyninya in het algemeen is kans op herhaling altijd groot en had ook al verwacht dat je weer een topic zou openen. en dan ineens draait de knop om en moet je voor je kids.(altans zo heb ik het ervaren) mijn vraag zou je het met je baan en aanvullende bijstand (1100 pm schat ik) plus zorgtoeslag 60 en kindgebondenbudget 110 samen dus 1270 redden met je hypotheek en vaste lasten? want urgentie krijg je tegenwooridg niet meer zo snel tip kijk op marktplaats daar zijn soms ook huizen te huur patuculier en is ook huursubsidie mogelijk sterkte ermee
Hypotheek betalen? Ik blijf hier niet wonen, hij wel, hij kan het opbrengen. En ik denk niet dat ik mijn baan kan blijven doen maar dat weet ik nog niet. Eerst maar eens dingen uitzoeken en me inschrijven bij woningstichting daar heb ik de meeste kans op een woning. En dat zal wel een flatje worden. En ik heb sowieso nu nog geen kans op een huisje,gaat op punten en die heb ik veel te weinig. Dus ik moet wel particulier eerst. En ik heb geen urgentie. Weet je wat stom is. Zoals nu zitten we op de bank de pfaffs te kijken en is het gezellig.. En dan denk ik wat doe ik moeilijk? Moet ik dit allemaal opgeven? Pff twijfels.
is therapie niet iets om te overwegen? of even tijdelijk ergens anders wonen en weer met elkaar uit gaan? elkaar opnieuw vinden kijken of er nog wat terug te halen is?
Therapie hebben we het over gehad, hij wilde eerst niet maar wil het misschien toch overwegen. Maar ik weet gewoon niet of ik weet zo van hem kan houden als een tijd geleden. Het speelt nu al zo lang. Ik denk dat je altijd wel blijft twijfelen of je iets goed doet of niet. En onze levens zitten zo in elkaar verwikkeld dat we niet even apart kunnen wonen. Ik kan ook nergens heen. M'n ouders wonen in Frankrijk en m'n familie woont ook te ver weg en je kan niet zomaar ergens terecht met twee kids en een hond. Misschien toch therapie een kans geven maar dan moeten we ook een oppas vinden die dan oppast want we hebben nog geen oppas. Ook stom hè we kunnen nooit eens weg. En ik ben wel op zoek naar een oppas maar die zijn moeilijk te vinden. Onze kenniskring is heel klein geworden en een wildvreemde doe je ook niet zomaar. Maar eerst eens peilen of m'n vriend in therapie zou willen.
En is t geen optie als je vriend tijdelijk ergens anders gaat wonen en jij met de kids in t huis blijft? Zo hebben wij t ook gedaan, mijn (nu) exman heeft een vakantiehuisje gehuurd en bleef met de kleine in het huis. Na een maand of 5 kwam hij weer thuis maar toen bleek al snel dat t echt over was en zijn we daarna alsnog uit mekaar gegaan. Maar die tijdelijke break was wel even prettig voor de ademruimte zeg maar. En tja, wij kunnen nog steeds samen op de bank tv kijken en gaan soms nog wel s een dagje met zn 3en ergens naar toe. Gaat prima. Maar ik zou absoluut niet meer getrouwd met hem kunnen zijn/samen kunnen leven.
Er schijnen soort oppasbureaus te zijn net zoiets als gastouders. dan kan je ook iemand eerst screenen zeg maar. misschien iets om daar naar te kijken. Twijfels zijn er denk altijd wel. Als ik zie dat jullie in vrij korte tijd 2 mooie kindjes hebben gekregen en de jongste is nog vrij jong je zit werkelijk nog in zo'n heftige tijd qua gezinsleven dat dat wel veel druk op je relatie zet. Denk dat jullie elkaar een btje zijn kwijt geraakt en ook daardoor niet aan elkaars emotionele behoefte kunnen voldoen. en dan is lichamelijk helemaal niks. Ik denk dat het verstandig is iig nog iets te proberen voor je de handdoek in de ring gooit. ALs jij niet weg kan . kan je man ook niet tijdelijk bij iemand slapen? aan de andere kant zou ik zeggen. pak alle kans die jullie samen hebben nu ook om thuis elkaar te "ontdekken" lekker koken kaarsjes aan als de kindjes op bed liggen. leuke spelletjes doen filmpjes kijken. proberen goed te praten. weer ook vriend vriendin worden ipv alleen papa en mama. sterkte ermee meid!!!!
Wat een lieve berichtjes van jullie, doet me goed. We hebben de luxe niet om een vakantiehuisje erbij te huren. En hij ergens anders? Ik zou niet weten waar? Z'n ouders is ook geen optie, dat contact is slecht tussen mij en hun en dat zal alleen maar erger worden dan denk ik. En we zijn elkaar zeker kwijt geraakt de laatste jaren. Er is veel gebeurd, twee kids, huis gekocht, financiële problemen, stress met z'n ouders. Ik denk inderdaad dat we een oppas moeten hebben, en weer samen dingen moeten gaan doen. En als het na of tijdens therapie en leuke dingen doen samen niet gaat komen we er snel genoeg achter denk ik. Echt fijn zo'n forum waar er met je mee gedacht word.
dan is het enige wat ik nog kan zeggen. samen schouders er onder (en dan zullen er echt nog ff moeilijke momenten komen) snel zorgen voor oppas en therapie! plus leuke dingen! en er achter komen wat jullie willen en of het nog goed kan komen. (en dan in huis misschien elkaar een btje vrij laten behalve op de momenten die voor jullie samen zijn) idd bij zijn ouders lijkt me dan zeker geen goed plan graag gedaan.
We hebben gister een goed gesprek gehad en ik heb gebeld over therapie en ik word er vanmiddag oer terug gebeld.ben benieuwd. Verder vandaag verder op zoek naar een oppas. Ik weer niet goed hoe ik me voel, onzeker, twijfelend, hopelijk krijg ik binnenkort duidelijkheid. Ik heb zelf ook therapie gehad maar het klikte niet met de psych en een andere psych heeft een mega wachtlijst dus daar moet ik op wachten. Ben benieuwd.
Ik heb al een keer eerder gereageerd op een ander berichtje van jou. Jullie hebben nu echt hele zware jaren met 2 kleintjes (geloof me, wij zitten er ook in) waardoor alles gewoon echt teveel is. Geef het een kans, zoek een oppas en kijk of je weer tot elkaar kan groeien!
Zo, een oppas zoeken is nog lastig.. Krijg je als in een uithoek woont, grrr! En we hebben ook een oppas nodig als we naar de relatietherapie gaan want ik wil ze dan niet meenemen. Ik ben vanmiddag gebeld en info gehad, nu dus nog een oppas.
Super goed bezig meid! Ik hoop dat jullie er samen uitkomen en nog hele goede jaren tegemoet gaan. En heel nuchter gezien..mocht het uiteindelijk toch anders lopen, dan heb je er in elk geval alles aan gedaan en het niet zomaar opgegeven. Top dus! Succes!
In kranten en supermarkten vindt je vaak wel advertenties. En anders zou je zelf een advertentie kunnen plaatsen. Is zomaar een idee hoor...
kijk ook eens op marktplaats. en vraag bij bekenden onderling? misschien via kdv als je kindjes daar heen gaan. vragen of iemand een goede weet. of oudere dochter van.. je weet nooit. Heb echt waar respect dat jullie dit gaan doen! hopelijk komen jullie er veel sterker uit.
inderdaad, marktplaats en supermarkten. En gastouder bureau's, zowel de lokale als de grotere landelijke (4kids bijvoorbeeld). Ik ken niemand in jouw regio anders zou ik meezoeken.
Ik denk inderdaad ook dat jullie misschien eerst nog relatietheraphie moeten proberen. Verder, als je wil dat je man even het huis uit gaat. Dan zou hij eventueel een kamer kunnen krijgen op de kazerne, dan wordt hij een binnenslaper.