Schoonouders.....

Ik ken je schoonouders natuurlijk niet, maar ik denk dat het geen kwade opzet is. Het is niet niks om van zo dichtbij het verlies van een kindje mee te maken en ik denk dat ze zich geen houding weten te geven en zich juist verschrikkelijk veel zorgen maken... Ik zou zeggen: gun ze even de tijd en heb het er eventueel op een later moment met ze over als je merkt dat ze er misschien niet over durven te praten...

Trouwens: gefeliciteerd met je zwangerschap, ik hoop zo voor jullie dat je ervan kan genieten en dat alles helemaal goed zal gaan!

 

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! En wat verschrikkelijk wat je mee hebt gemaakt..

Schoonouders.. Ja lastig. Het is jammer dat ze nu zo weinig interesse hebben. Zijn ze misschien bang dat er weer wat mis gaat? Hebben ze ondertussen al meerdere kleinkinderen? Misschien dat het echt wat minder bijzonder voor ze voelt: je hoort wel meer dat mensen de eeste keer vaak heel anders zijn dan de keren daarna. Maar dat is niet leuk natuurlijk..
Ik zou zeggen, als het contact zo is, betrek ze erbij. Misschien dat ze straks wel meer loskomen. Wat zegt je partner erover dan?

Mag ik vragen wat je symptomen van de eclampsie waren?

Liefs

 

als eerst van harte gefeliciteerd met de nieuwe zwangerschap!!
ik denk niet dat jouw schoonouders dit express doen of er iets kwaads mee bedoelen. ze hebben dat ene vreselijke moment natuurlijk ook megemaakt en hebben het net als jullie ook moeten verwerken. mischien zijn ze nu wat terughoudender met de kadootjes omdat ze mischien (en dat klopt ik ook metteen af) ergens toch nog bang zijn dat het net als bij de vorige zw. mis zou gaan. en het gaat dan niet om al het geld ed. dat ze gegeven hebben maar meer omdat het dan msichien moeilijker te verwerken is..zoiets denk ik dan.

ik denk dat tegen de tijd dat jullie baby geboren wordt, het zal regenen van kadootjes.

 

proficiat met je zwangerschap.
wat vreselijk om je kindje te verliezen na 6 maanden zeg....

Denk dat je schoonouders het niet bewust doen hoor, ze zitten gewoon nog met de vorige zwangerschap in de maag.

Ik heb tijdens vorige zwschap kaartjes en rompertjes gekregen, maar helaas werd dit een miskraam.
dit keer ben ik "al" 19 weken zwanger en heb nog helemaal niks gehad, ze durven gewoon niet....... ik neem het ze niet kwalijk.....

Geniet er maar van en zodra ze merken dat alles goed gaat, komen ze vast wel los. Ze zijn gewoon wat huiverig.

 

WJS van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Het is natuurlijk niet niks om na 6 maanden zwangerschap je kleintje te moeten verliezen. Deze zwangerschap zal dan ook nog veel spannender verlopen denk ik.
Voor je schoonouders is dit natuurlijk ook heel spannend. Ze hebben jullie verdriet van heel dicht mee moeten maken en dat willen ze jullie natuurlijk het allerliefste besparen.
Wat ik zou doen is ze blijven betrekken bij het nieuws wat jullie krijgen, hebben jullie een echo gehad bijvoorbeeld dan meteen hun op de hoogte stellen dat het allemaal goed is. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze bang zijn voor herhaling, maar alleen jullie kunnen ze overtuigen dat dat helemaal niet nodig is door ze te betrekken in jullie zwangerschap.

Ik wens jullie een hele fijne zwangerschap toe, en dat jullie over een tijdje een lief kleintje mogen vasthouden.

Liefs Lisette

 

Ik maak dit zelf ook mee. Bij mijn eigen moeder. Ik heb een hele lieve moeder. Ik heb een goede band met haar. Toen ik zwanger was van de eerste, die wij ook verloren hebben met ongeveer 24 weken, kreeg ik eerst een lief voorleesboekje en later nog een prachtig boek met gedichten voor kinderen. Ik was er blij mee! Het boekje heb ik nog jaren op mijn nachtkastje laten staan als aandenken aan ons overleden dochtertje. Nu heb ik nog niets van haar gehad, tewijl ik zoiets heb van: dat boekje voor ons overleden kindje, maar NU heb ik nog niets gehad (let wel: het gaat om een cadeautje van 3-4 euro ofzo, dus het gaat me om het gebaar en natuurlijk niet om het geld). Ik denk dat mijn moeder erg geschrokken is. Mijn zus heeft pas nog een zoontje met 32 weken gekregen na HELLP syndroom. Die heeft het gelukkig wel gered. Maar ik denk echt dat mijn moeder mij niets durft te geven, ze wil het niet jinxsen ofzo. Maar ze wil wel elke keer weten hoe de echo's waren en het bezoek aan de gynaecoloog en belt dan ook op om dat te vragen. Dus ze leeft wel mee. Ik denk echt dat jouw schoonouders ook niet meer durven.

Met mijn eigen schoonouders hebben we ook zoiets gehad. Die riepen bij de 1e meteen: "Jullie krijgen van ons de commode!!" Die is toen besteld, maar hebben we afgebeld nadat ons kindje overleden is. Nu moesten we aan schoonmoeder vragen: krijgen we die commode nog? Nu was het antwoord zeker een voluit JA, maar we moesten er wel zelf over beginnen. Dat hebben we denk ik bij zo'n 16 weken gedaan, dus niet meteen.

Geef het de tijd, ik denk echt dat ze geschrokken zijn en niet meer durven genieten/meeleven.

Mijn vader reageert trouwens anders, die had bij de 1e nauwelijks belangstelling, maar belt nu toch regelmatig om te vragen of alles nog goed gaat!

Edit: en van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik hoop dat alles goed blijft gaan!!!

 

Hallo
Wat vindt ik het verschikkelijk dat je je kindje hebt verloren door een Pre-Eclampsie.Ik heb het HELLP-Syndroom gehad,en weet hoe ziek je er van bent.Ik weet presies wat je toen voelde.Ik heb mijn kindje niet verloren maar voor ons leven werdt ook gevreest.

Ik ben nu ook zwanger van de 2de,toch maakt het me wel een beetje bang,heb jij dat ook???Van harte met de zwangerschap.