hallo allemaal, over ruim twee weken wordt ons kindje geboren via een keizersnee, dat is al echt snel, ik voel me de laatste dagen heel erg vreemd en warrig, ik denk steeds, yes, nog twee weekjes en dan zien we het eindelijk, ben zo benieuwd hoe het eruit ziet,en ben er ook wel aan toe, maar tegelijker tijd voelt het allemaal zo mega onwerkelijk, om over zeg maar twee weken een kindje te hebben, ik kan me er helemaal niets bij voorstellen, zo raar, ik wil me voorbereiden, maar waarop eigenlijk? het voelt allemaal zo onwerkelijk, nu is mijn vraag of dit normaal is en of jullie dit herkennen?????? want voel me echt zo stom hierover,weet ook niet zo goed wat ik ermee aanmoet? alvast bedankt! liefs rissie.
Helemaal herkenbaar ik had precies hetzelfde en ook een geplande ks!! Maar je kunt je niet voorbereiden hoor lukt echt niet het is gewoon niet voor te stellen hoe het is, dat beebje. Ik vond de ks wel best heftig, maar dat is ook voor iedereen anders. Als ik nu boven in het wiegje kijk denk ik ook: dit had ik niet kunnen vermoeden, dat het zo zou zijn....
ik heb gisteren te horen gekregen dat ons kindje weer met een keizersnede gehaalt gaat worden.( mijn dochtertje is met een spoedkeizersnede gehaald) De kleine wordt volgende week donderdag al gehaalt. dit is voor ons heel onwerkelijk,omdat de artsen almijn hele zwangerschap riepen dat ik het vaginaal moest gaan proberen,omdat er geen medische reden zou zijn. Nu bleek bij de laatste echo dat het kindje helemaal niet in kan dalen vanwege veel te smalle bekken.Terwijl mijn vriend dit de hele zwangerschap al gezegd heeft en dit zou ook de reden zijn geweest van de keizersnede van mijn dochter. ( ikzelf weet het niet meer.ik zat onder de pijnstillers en het nooit in het verslag gezet door de arts). ik ben wel blij dat de gyn er nu achterkomt en niet tijdens de bevalling.
Wat spannend meis!!! Ik denk dat je gevoelens heel normaal zijn! Ik heb geen datum dat ons kindje komt (natuurlijke bevalling), maar ik kan me er ook nog niks bij voorstellen om over een paar weekjes een klein kindje in m'n armen te hebben. Om wel een datum te hebben, zoals jij, lijkt me idd extra spannend!! Succes!
je voorbereiden kan niet echt... maar je kan wel lekker uitrusten en zorgen dat alles klaar is. Na een keizersnee ben je helaas niet direct mobiel en kan je eerste paar dagen niet veel doen met je beebje.Mijn man vond dat echter super,die mocht allllllles doen,verschonen, 1e keer badje, hij heeft genoten de eerste dagen. Ik ben bang dat ik anders veel zelf gedaan zou hebben. Nu heeft hij heel veel zelfvertrouwen gekregen en direct een band gekregen met ons zoontje. succes en geniet nog van je laatste weekjes! miek
Hoi, is normaal hoor, ik had het bij de tweede ook weer, en nu dus ook. Je weet wel dat die baby eraan komt, maar toch kun je je niet voorstellen hoe het zal zijn als hij/zij er is. Zelfs tijdens de bevalling had ik dat nog. Maar geloof me, zodra je je kindje ziet kan je je ook niet meer voorstellen hoe het was zonder en heb je zo'n gevoel van; natuurlijk, jij zat al die tijd in de buik en natuurlijk ben je zoals je nu bent, en daar wil je dan de hele dag naar blijven kijken! Succes met de keizersnee!
Ooh het lijkt mij ook zo onwerkelijk...! Ik ben nu 37 weken, het kan tussen nu en zo'n 4 weken gebeuren..! Zo'n gek idee..! Geniet nog even volop van je kleintje in je buik en veel plezier, succes en geluk straks!!
Heel herkenbaar, ik vond het de eerste keer super abstract en onwerkelijk. Bij mij is dat nu de tweede keer minder.
Bij de eerste ook een geplande ks gehad en voelde me ook zo. De vóór de Grote Dag lagen we echt zo in bed van 'dit is het begin van de rest van ons leven', maar wel gevoel daarbij hoorde?? Heel onwerkelijk. De dag zelf stond ik vlak voor we naar het ziekenhuis vertrokken nog de keuken schoon te maken, haha. Ik had, toen onze zoon geboren werd, ook niet meteen een roze wolk. Pas een dag of wat later had ik zoiets van 'deze baby is van mij!!!' Dus geen paniek als je in het begin nog niets of weinig voelt. Het allemaal zo wennen. Veel succes straks!
Ik denk ook dat het heel normaal is. Ik had dan geen geplande keizersnede, maar wel dat ik steeds dichterbij de uitgerekende datum kwam. Ik had met 34 weken nog zoiets: Paniekkkk, kan ik nog terug? Ik wil niet meer. Ik hoorde toen overal om me heen huilende baby's, ik dacht, dat is echt nietssss voor mij!
ik vind je verhaal heel herkenbaar dit is mijn 2e zwangerschap en bij mijn dochtertje keek ik echt uit naar de uitgerekende datum en was er ook helemaal aan toe om te gaan bevallen! maar nu ben ik 36 weken zwanger en ze gaan het over anderhalve week inleiden vanwege me diabetes maar voor mijn gevoel ben ik nog helemaal niet zover heb het idee dat ik nog maar 20 weken zwanger ben! een heel raar gevoel! wel hebben we alles al klaar staan dus de baby kan komen en ik kijk er aan de ene kant ook heel erg naar uit om dit hummeltje eindelijk in me armen te houden een heel dubbel gevoel... misschien komt het doordat ik in me achterhoofd heb dat het wel eens me laatste zwangerschap kan zijn en dat ik er daarom nog geen afstand van wil doen het is toch ook wel een raar idee om nooit meer zwanger te zijn en het leven in je te voelen het is toch wel heel bijzonder.
Jeetje, nou.. Ik ben nu zwanger van de derde.. en ik heb dit nog niet eerder gevoeld moet ik zeggen. Met de eerste 2 (inmiddels 14 en 8 jaar oud, dus alweer ff geleden voor mij) was het heel vanzelfsprekend zeg maar en nu is het nog steeds zo onwerkelijk. Alles staat klaar, zelfs de evt ziekenhuis tas heb ik vandaag dan toch maar klaargezet, maar toch, ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik voor de 3de keer moeder ga worden. Bij een eerste zou ik het me goed kunnen voorstellen, je weet immers echt niet wat je te wachten staat.. en ook ik heb er echt veel zin in, maar ik kan het gewoon nog steeds niet geloven. We zien het allemaal wel, ik ben heel benieuwd wanneer hij ons gaat verrassen!!
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik kan me voorstellen dat het enorm vreemd is. Vooral omdat je een datum weet en dat vanaf dan alles ook veranderd. Je schreef dat je je wilde voorbereiden, bedoel je op de komst van de kleine of op de KS? Wij hebben zelf een rondleiding gehad in het ziekenhuis, zodat we weten waar alles is, de kamers gezien, eventueel de couveuse ruimte. Mocht het noodzakelijk zijn dat we daar blijven, dan is het in ieder geval niet helemaal onbekend. Misschien ook iets voor jou om te doen, omdat je toch na de KS eventjes zult moeten blijven? Kun je ook vragen of de kleine bij je op de kamer blijft etc. Probeer gewoon even met je mee te denken
heey meiden, bedankt voor alle steun en tips,nog twee weken te gaan en dan is het zover,ben iets rustiger nu,weet waarom de keus voor een keizersnee gemaakt is,en dat dat voor mij beter is, en het moet er gewoon uit! maar ja toch spannend en raar allemaal, vind het fijn herkenning te vinden bij jullie, ben ik toch niet heel vreemd ofzo,in wat ik ervaar, verder zijn we goed voorgelicht over de dag zelf, hebben een rondleiding gehad enzo, dus laat maar komen die beep!!!! liefs.