Hoi dames, IK ben gastouder en werk samen met mijn moeder. We vangen samen kindjes op bij haar thuis. Ik werk ma, di en do bij mijn moeder en op vrijdag komen er 2 kindjes bij mij thuis omdat mijn moeder dan vrij is. Nu merk ik dat ik het toch wel erg veel vind. De dagen dat ik werk, werk ik van 8:00 tot 18:00 (op vrijdag iets korter) en ben ik helemaal kapot. Ik volg ook een studie spw, waar ik bijna niet meer aan toe kom. De laatste weken heb ik mijn zoontje op woendag naar mijn moeder gebracht (vandaag weer) .Zodat ik aan mijn studie kan zitten. Ik moet zeggen ik vind het HEERLIJK even geen kind om mij heen, lekker wat tijd voor mezelf. Dit betekent dat Dy 4 dagen van huis is! Ik heb het idee dat hij het helemaal geen probleem vind en het alleen maar leuk vindt daar met andere kinderen te spelen, maar toch zit het me niet lekker. Ik heb mijn zoontje wel 4 dagen om mij heen, maar alleen in het weekend is hij alleen met mij... Wat vinden jullie? Is dit zielig?Moet ik me schuldig voelen? Groetjes!
Nou, zielig vind ik het niet hoor! Er zijn wel meer kindjes die vaak van huis zijn en die zijn dan meestal ook nog zonder mama. Die worden er ook echt niet slechter van. Ik zou vier dagen zónder mama, persoonlijk wel te veel vinden, maar omdat ie jou ook nog een aantal dagen wél om zich heen heeft, vind ik het een heel ander verhaal. Tis ook heerlijk dat ie zo veel met andere kindjes kan spelen toch? En hij is bij oma, dat is natuurlijk ook een vertrouwd persoon. De vraag is alleen of je je er zelf goed bij voelt. Het geeft je wel wat meer rust en mogelijkheid om je studie goed af te ronden. Daardoor waarschijnlijk ook minder stress. Misschien moet je het gewoon een bepaalde periode (bijv. een maand of 2 maanden) proberen en kijken hoe het bevalt? Je merkt dan snel genoeg of hij (of jij!) er last van krijgt! Liefs!
tja, ik heb eigenlijk zitten twijfelen of ik antwoord zou geven. Maar goed, je vraagt het op de man af en ik zal ook eerlijk antwoord geven. Ik vind het wel zielig. Ik vind 3 dagen van huis voor een kindje de absolute max. met als kantekening, wanneer dit mogelijk is, dan heb ik het over alleenstaande ouders enz, en niet vanwege een carriere want dat is een keuze. Ik denk wel dat je kindje het hartstikke leuk vind, ik denk alleen dat hij het net zo leuk of nog leuker vind om lekker alleen bij mama te zijn. Hij moet zn mama nu altijd delen en dat is misschien soms best moeilijk voor hem.
Ik zelf vind het voor mijn dochter teveel 4 dg. Ik breng haar max 2 dg per week weg. Maar dat is voor iedereen anders en als jouw kind daar geen last van lijkt te hebben, ja dan lijkt het me niet zo erg. Hoe lang duurt je studie nog? Ook niet jaren toch? Echter als je jezelf schuldig voelt of het zelf al teveel vind allemaal, dan zou ik wel nadenken of het niet anders kan. Succes!
Maar dat zou toch ook zo zijn als er meerdere kindjes zijn in één gezin? ook al zijn dat dan broertjes/zusjes...
Heb je het idee dat hij er onder lijdt? Justin gaat sinds september 3 dagen naar het kdv ipv 2. Omdat ik b.i. heb en niks met hem kan ondernemen. Ook gaat hij 1 dag in de week naar opa (en oma).In het begin voelde ik mij echt schuldig.. maar.. Hij vind het héérlijk en vraagt ook iedere x of ie naar opa mag of naar de kindjes. Is net hoe je kind is denk ik. En jouw kindje is nog om je heen. Nee dat zou ik geen probleem vinden.
ik snap je punt, maar mijn dochter zit ook op het kdv waar ik werk en ik zie dat toch anders. Broertjes en zusjes voelen zich gelijkwaardig (als het goed is), t.o.v. papa en mama. Ik bedoel daarmee dat van alle kinderen het hun papa of mama is. Niemand meer of minder. Met "vreemde" kinderen erbij is dat anders. Het is Dy zijn mama (en ook oma trouwens), niet van de andere kinderen. Juist omdat hij er bij is, wil TS haar zoontje niet voortrekken o.i.d., maar je moet er ook voor waken dat het niet andersom doorslaat. Als TS haar zoontje een fase enorm ondeugend is en hij vaak gecorrigeerd moet worden en de andere kids toevallig niet, dan kan hij zich afgewezen voelen door zn mama. Dat is voor hem dus erger dan voor de andere kids. Daarom lijkt het mij belangrijk dat hij ook genoeg tijd alleen met mama heeft. Ik vind het een beetje moeilijk uit te leggen, ik heb het helemaal in mn hoofd zitten. Ik hoop dat jullie het snappen.
Oja, op die manier, ik begrijp m . Tja, het is aan TS om te beoordelen hoe zij hiermee omgaat, denk ik... Maar is dat voor jou en je dochter ook niet lastig dan? Of heb jij minder dagen waarop je werkt?
ik werk 2 dagen en ze gaat maar 1 dag mee. De andere dag is ze bij oma. Ze zit ook in een andere groep, maar met buitenspelen en in de gymzaal komen we allemaal bij elkaar. Ik vind het wel eens lastig. Als ze wordt geduwd wil ik er niet meteen op af duiken, maar ik wil ook niet dat ze denkt dat mama haar laat liggen en niet boos op het andere kindje wordt. Meestal pakt een collega het op, maar ja die zien ook niet alles. Andersom ook, als zij iets bij een kindje doet, en ik sta erbij, dan zeg ik wel dat het niet mag. Ik wil alleen niet te soft zijn, dat men denkt dat ik haar voortrek, maar ook niet te hard dat zij het gevoel heeft dat mama alleen boos op haar wordt.
Bedankt voor jullie reacties. Dyon heeft het naar mijn idee ontzettend naar zijn zin, sochtends zegt hij al Oma oma. Mijn moeders huis is echt zijn 2de huis. Tullip, ik begrijp je helemaal Hij moet mama inderdaad veel delen, maar aan de andere kant als hij verdrietig is om een of andere reden is mama er wel altijd om hem te troosten. En ik weet eerlijk gezegd niet of hij liever thuis is bij mama of bij de andere kindjes. Als hij bij mijn moeder binnen komt ben ik onzichtbaar Het enige moment dat hij me opzoekt is als hij verdrietig, moe of pijn heeft. Ik heb geen kind aan hem daar. (tot nu toe) Wat ik was vergeten te zeggen is dat mijn vriend mijn zoontje altijd rond 3/4 uur ophaalt en dan thuis papatijd heeft, het is dus niet zo dat hij 40 uur per week van huis is. Ik heb ook besloten vanaf januari 3 dagen te gaan werken, ik vind het voor mezelf gewoon TEveel kind. IK heb het idee als ik straks minder werk nog meer van mijn manneke te kunnen genieten. Moeilijk moeilijk, Ik ga hem denk ik zo maar alweer ophalen....Ik kan er natuurlijk ook altijd een half woensdagje van maken.
Mijn kinderen gaan 4 dagen per week naar het kdv, omdat mijn partner en ik dan allebei werken. Dat is geen kwestie van 'het kan niet anders', maar onze keuze. Ik zou niet weten waarom het zielig zou zijn. Ze doen het prima, zijn goed gehecht aan mij en aan hun leidsters, en zijn in het algemeen heel tevreden kindjes. Mijn dochter heeft nog wel eens een chagrijnige bui, maar die heeft ze de ene keer op een kdv-dag, en de andere keer op een thuisdag. Zal wel bij haar horen (mama is ook niet altijd het zonnetje in huis )
Wat ik hier vooral uit concludeer is dat het niet per se wenselijk is om je eigen kind op te vangen samen met andere kindjes.