Ondanks dat wij zeer moeilijk een kindje hebben gekregen ben ik volledig voor baas in eigen buik: wat de reden ook is, elke vrouw mag zelf beslissen wat ze al dan niet doet met een cellenklompje/foetus in haar buik (want zo beschouw ik dat, na alle behandelingen waarbij tig bevruchte eicellen helaas verloren zijn gegaan in en buiten mijn buik), dat gaat mij en met mij ieder ander helemaal niks aan. Dit is een persoonlijke keuze en gelukkig hebben wij die vrijheid en dat recht sinds enkele tientallen jaren in democratisch Nederland, net als de pil en andere anticonceptie om ervoor te zorgen dat je deze keuze niet hoeft te maken.
Ja mijn moeder heeft het ook nog erg moeilijk met mijn abortus toen die tijd,, maar mijn ouders konden mij niet helpen, geen plaats in huis, geen geld voor, en ik was te jong en te weinig ervaring om een goeie baan de vinden om mijn kindje te onderhouden, dus het gaat helaas niet altijd op
Abortus ik ben er op tegen, MAAR als je verkracht bent vind ik het anders, omdat jij dan het kindje van je verkrachter op moet voeden en je dan een trauma kan krijgen. Dat vind ik anders, En voor 12 weken oke maar het is wel een mensje. Mijn partner en ik zijn het er zeker over eens dat als ik nu onverwacht zwanger zou raken word het niet weg gehaald. Maar iedereen heeft zo zijn beweeg redenen dus in dat opzicht iedereen is anders.
Als je vindt dat abortus hetzelfde is als je kindje vermoorden (lekker boude uitspraak, maargoed) dan is dat toch ook zo wanneer je dat op medische gronde of die van verkrachting doet? De reden van een abortus staat daar toch los van? Jij stelt nu: Door pil heen zwanger: Kindje wordt vermoord Door verkrachting zwanger: Kindje mag worden weggehaald Dat is krom. Verder ben ik voor abortus. Hier hebben vrouwen lang voor moeten vechten, baas in eigen buik. Niemand behalve jijzelf bepaalt of je het weg laat halen als je dat overweegt. Ik zou het vanuit mijn eigen situatie nooit doen zonder medische reden. Maar iedere situatie is anders en iedere vrouw heeft het recht op abortus. Dat moet blijven.
Ik vind het altijd heel krom: -Een vrouw heeft recht op baas in eigenbuik. -Ieder mens heeft recht op leven. Welk recht heeft een foetus dan, wat wel degelijk vanaf de eerste celdeling het begin van een mens is.
Een foetus heeft recht op een leuke mama en papa waar het heel erg gewenst is, waar het alles krijgt wat het nodig heeft, liefde,schone kleertjes, school en vooral een heel gelukkig zorgenloose jeugt en sommige mensen kunnen dit niet bieden. Dan beter een zwangerschap beeindigen waar de foetus, het zieltje een nieuwe kans krijgt! Dan geboren worden, en er een jeugt trauma van ongeluk,pijn,verdriet aan overhouden want ja dit gebeurd wel degelijk, En waarom?? Omdat ja abortus is moord toch?? Zeggen er zoveel?? En wat is het verwaarlozen van je kindje dan??
Dat is nu precies het punt. Een foetus heeft nog geen rechten en de discussie van wanneer je het ongeboren kind een mens kan noemen is ook nog niet beslecht. Als jij met 23 weken zwangerschap op de eerste hulp binnenkomt met weeën en het de foetus wordt geboren, doen ze er niets aan, want niet levensvatbaar. Ben jij 24 weken zwanger dan zullen ze proberen het in leven te houden. De levensvatbaarheid zal niet veel groter zijn maar je moet ergens de grens stellen. Dus al met al niet zo krom.
Heb mijn verhaal al hier verteld, Ik ben toch zwanger door de pil heen, ik woon thuis bij mijn moeder en wel school afgemaakt maar op dit moment werkloos en hard aan het zoeken voor werk. Daarnaast heb ik wel mijn eigen onderneming waar ik mijn geld mee verdien, maar straks zal ik er tijdelijk mee moeten stoppen ivm de bevalling en de baby. Mijn vriend heeft net andere werk gekregen, en hiervoor ontslagen bij zijn koerierwerk. Ondanks alles, zal het kindje alles krijgen wat hij/zij zal wensen en niks te kort komen! en een stabiele leven krijgen. Ik heb voor geen abortus gekozen en ben er trots op! Ook al heb je op dat moment het kind nog niet veel te bieden dan kun je altijd nog aan de slag gaan om dat wel waar te kunnen maken!! 9 maanden kun je nog heel wat bereiken! en in NL zijn er genoeg hulp-instanties en uitkering en kortingen en toeslagen, dus je kunt nooit zeggen ik kan de baby geen goed leven bieden. Onzin eigenlijk! zolang je maar een dak boven je hoofd hebt, elke dag genoeg eten, hygiene en kleding en geld hebt, heb je het goed!!
Ja inderdaad. Niet iedereen die jong is en thuis woont heeft voldoende geld om voor een kind te zorgen. Niet iedereen heeft ouders die ruim in het leefgeld zitten of geld achter de hand hebben. Wij hebben thuis altijd elke cent om moeten draaien. Als ik zwanger was geweest hadden hun geen cent bij kunnen dragen. Voor mij zou het geen reden zijn voor abortus omdat ik abortus echt gewoon een stap te ver vind (in mijn geval) maar ik kan goed begrijpen dat sommige echt geen andere keuze hebben op zo'n moment.
Dat is niet waar. De jongste prematuren ooit geboren zijn is er 1 met 21 weken en 5 dagen geboren, en 1 met 21 weken en 6 dagen. Beide zijn uitgegroeid tot gezonde mensne. Artsen zijn altijd verplicht een kindje te helpen waar ze kunnen, ookal zijn de overlevingskansen klein.
Abortus is en blijft een heftig onderwerp!!! Ik zal abortus nooit maar dan ook nooit overwegen. Heb 6 jaar in de MMM gezeten voor ons eerste wonder en nu gelukkig mama van 3. Maar effin terug naar abortus. Ik vind dat als je zo volwassen bent om je met sex bezig te houden je ook de gevolgen moet overzien en dragen. Als je zwanger raakt door de pil of spiraal heen is dat natuurlijk heel erg maar ja een gevolg van sex kan zijn een zwangerschap..... ondanks de voorbehoedsmiddelen. na een verkrachting kun je ook de morning afterpil halen kortom je bent er zelf bij.... Als je kind heel gehandicapt blijkt te zijn...... ook daar maken ze fouten in. Mijn zus hebben ze geadviseerd een abortus te ondergaan omdat haar kind een ernstig groot waterhoofd zou hebben. Na een second opinion bleek er verkeerd gekeken te zijn. Nu heb ik een blakende nicht van 14 jaar oud. Nogmaals dit is mijn mening hoor....
Nou we leven in Nederland,iedereen heeft recht op een inkomen. Heb je geen werk dan heb je recht op uitkering, WW of sociale dienst, en desnoods bij de sociale dienst kun je trajecten lopen om goed werk te vinden.. En als je tienermoeder bent zonder thuis heb je inrichtingen waar ze terecht kunnen. Er zijn altijd wel mensen die het niet breed hebben, maar het is niet zo dat je op straat moet en kunt leven als een zwerver...?? lijkt me. Ik ken weggelopen meiden van huis, die zwanger is geraakt, en geen onderdak hadden en toen heeft ze de baby gekregen. En ze heeft nu een eigen huis, werk en studie en dat nog tijdens haar kindje. Waar een wil is, is een weg.
Jij hebt het anders ervaren in die tijd, heel verschrikkelijk. Ik hoop voor je dat het nu wel lukt !! Als bijv. meiden in zulke situatie toch terecht komen, en ze kiezen er wel voor om het te houden en ze hebben helemaal niks, dan moet ze als de donder aan de slag gaan, om werk te vinden, huisje (onderdak) etc.
Die immaturen waar jij het over hebt zijn inderdaad beiden uitgegroeid tot volwassen (en naar ik aanneem ook gezonde) mensen. Maar beide komen niet uit Nederland (resp. uit Canada en de VS). In Nederland zijn artsen niet verplicht om foetussen die met minder dan 24 weken zwangerschap geboren worden, actief te behandelen. Voor een referentie zie: Prematuur (voortplanting) - Wikipedia Daarin staat de zin ook: " In Nederland ligt de ondergrens om te trachten een kind in leven te houden op 24/25 weken, afhankelijk van hoe goed het kind 'het doet'. Bij deze zeer jonge kinderen treden echter verhoudingsgewijs veel, ook ernstige, handicaps op, ook als ze het halen. In andere landen wordt wel eens getracht nog jongere kinderen in leven te houden." Dus helaas is het wel waar... jouw voorbeelden zijn alleen mooie uitzonderingen.
Dit is helaas niet waar.... De jongste prematuren waar jij over schrijft zijn in Amerika geboren. En niet in Nederland Hier in Nederland ligt de grens op 26 weken. Mijn zoontjes zijn met 28 weken geboren en ik lag vanaf 22 weken in het ziekenhuis. De artsen hebben ons heel duidelijk aangegeven: haal de 26 weken want dan pas gaan we er voor. Een vriendin van mij haar dochter is geboren met 25 weken, ze hebben heel duidelijk aangegeven van we kijken naar je dochter en bekijken wat ze zelf doet. Haar dochter begon zelf te ademen etc, waardoor de artsen er ook voor zijn gegaan. Had haar dochter niet veel gedaan dan doen de artsen ook helemaal niks. Hard maar helaas waar! Ik ben zelf tegen abortus. Of laat ik het zo zeggen ik zou nooit abortus plegen. Die keus kun je nooit voor een ander beslissen. Bij verkrachting bijv kan ik me heel goed indenken dat iemand abortus pleegt. Voor iemand die maar met jan en alleman het bed induikt en pleegt dan abortus kan ik totaal geen stukje respect opbrengen. Medisch gezien vind ik abortus geen goede benaming. Als iemand er achter komt na de 20 weken echo dat het kindje niet gezond zou zijn en deze ouders besluiten om de zwangerschap af te breken in het belang van het kindje dan is dat in mijn ogen geen abortus. Ik moet ook zeggen dat ik het daarom belachelijk vind dat dit ook abortus word genoemd. Abortus is in mijn ogen een ongewenste zwangerschap. Als het medisch is dan willen deze ouders graag een kindje.
Voor mij is abortus enkel gerchtvaardigd als de gezondheid van de moeder dusdanig in het gedrang komt dat ze zal komen te overlijden, aan 2 doden heb je ook niets. In ieder ander geval: als je geen kind wilt geef je het op voor adoptie maar abortus is naar mijn mening dan gewoon moord. Let op ik zeg MIJN mening.
Ik zelf zou nooit een abortus laten doen! Ik ben zelf op mijn 18de zwanger geraakt door de pil heen. Mijn vriend (nu man) is bij mij gebleven en we hebben er samen voor geknokt. We kregen een huurhuisje, wat leuke meubeltjes van marktplaats gehaald en daar was onze kinderkamer. Gelukkig steunde allebei onze ouders ons erg goed. En nu ben ik 22 en zijn we zwanger van een tweeling! We hebben het niet breed, maar we redden het wel. Het ergste vind ik de cijfers van abortussen in NL. Het blijkt dus zo te zijn de reden waardoor de meeste abortussen in nl worden gedaan zijn: -geld gebrek - geen tijd - niet de juiste periode - ik heb net een baan en wil die niet kwijt! Daar schrik ik echt van!! Het kleinste deel van de abortussen gaat om ziekte, verslaving of verkrachting. Als je zwanger bent (ongepland of niet) lukt het in nl wel om dit te financieren alleen zal je het niet breed hebben. Het is net waar je prioriteiten legt.