Ik ben maar 2 weken misselijk geweest (heeeeel lichtjes zonder kots neigingen of zo) en dat was vanaf week 6 tm 8..en misschien zelfs wat minder. Ja ik bof
ik ben misselijk geweest tot 25 weken... maar gelukkig is dat lang niet bij iedereen zo en per persoon verschillend
Bij 9 weken werd het minder (vorige keer ook) maar nu nog regelmatig erg misselijk (zoals nu, yuk). Ik functioneer er wel goed onder gelukkig.
Tot nu toe helemaal niet misselijk geweest, en denk het nu ook niet meer te krijgen (hoop ik) Ik ben een echte geluks vogel!!
Derde zwangerschap en de eerste 2 9 maanden lang. Inmiddels 30 weken en helaas nog steeds en niet alleen 's ochtends
Hoe doen/deden jullie het met werken? Ik ben zo verschrikkelijk misselijk. Omdat ik heel slecht kan overgeven, gebeurt dat maar af en toe (ene dag wel, andere dag niet), maar de misselijkheid houdt gewoon de hele dag aan... Ik functioneer voor geen meter en doordat ik maar heel weinig kan eten is mijn energielevel op minimum. Ik sta voor de klas op het vo en moet er niet aan denken om voor de klas ineens te moeten spugen. Sowieso is het lastig dat ik van praten en bewegen en van hard geluid extra misselijk wordt. Niet heel handig lesgeven... Ik weet niet zo goed wat ik moet nu. In principe is iedere dag erg, maar de ene dag is het beter te doen dan de andere. Ik vind het zo stom om vanwege misselijkheid thuis te blijven (het hoort er nu eenmaal een beetje bij, ook al heb ik dit de vorige keer totaal niet gehad), maar ik zie er wel als een berg tegenop. Ik vind het vreselijk eigenlijk. Geniet totaal niet van het idee zwanger te zijn en vind het eerlijk gezegd helemaal niet leuk. Ik wil nooit meer zwanger worden...
Bij mij was het met ong 18 weken over. Ik baalde toen echt want ik had er stiekem op gerekend dat het met 12 weken over zou zijn. Wat betreft de combi met werk. Tja dat is inderdaad super rot. In de auto had ik een plastic emmertje mee en op mijn werk liep ik de hele dag met een plastic zakje in mijn broekzak, voor het geval dat.
Werken ging bij mij niet meer. Moest te veel overgeven en was te slap. Kon niet eens meer normaal douchen of naar de wc. Wat dat betreft moet je ook gewoon kijken: wat zou je doen als je niet zwanger zou zijn en je zou je zo voelen. Zou je je dan ziek melden? Ben je nog in staat om te functioneren? Als je niet meer normaal kunt functioneren dan zou ik me gewoon ziek melden. Misselijkheid mag dan veel voorkomen bij zwangerschappen, het komt in veel gradaties en soms is werken daarbij onmogelijk. En (ik weet dat ik het al vaak gezegd heb ) misselijkheid is niet altijd onschuldig. Het kan heel snel uit de hand lopen als je niet of bijna niet meer kunt drinken. Goed opletten dus! En op tijd aan de bel trekken. Vaak is het met medicijnen als emesafene of primperan een stuk draaglijker en kun je ook bijvoorbeeld makkelijker werken.
Hier ook zo ziek geweest dat ik een paar weken thuis heb gezeten, was helaas niet veel aan te doen. Ik was de hele dag aan het overgeven, moest met de trein weg en moest er niet aan denken om in de trein, bus of waar dan ook te moeten spugen. (als ik al de energie had om op het station te komen) Denk dat je goed naar je eigen lichaam moet luisteren en als het echt niet gaat, moeten ze er op je werk maar begrip voor hebben. Hier regelmatig de opmerking: 'Je bent zwanger en niet ziek' gehad, maar zo ziek als de eerste 18 weken ben ik nog nooit van m'n leven geweest! Heb toen ook gezegd dat dit de eerste en de laatste is, maar dat ben ik nu al weer vergeten Als ik terug denk aan die weken waren ze inderdaad verschrikkelijk, maar nu kan ik zó genieten van dat getrappel in m'n buik, dat ik het het allemaal weer waard vind (lekker makkelijk gezegd als je je weer goed voelt, maar denk dat je het wel weer gaat vergeten!).
Dit is echt DE opmerking waar ik heel boos over kan worden. Zwangerschap is idd geen ziekte, maar je kunt behoorlijk ziek zijn van je zwangerschap!!! Hebben ze het bij jou uiteindelijk wel door gekregen hoe erg het was?
Sommige mensen niet, helaas, die vonden dat het erbij hoort en ik me niet zo moest aanstellen, want 'op school is toch ook een wc?'. Tja, helaas geen bed en een donkere kamer Waren vooral studiegenoten die dat zeiden en heb het maar geprobeerd naast me neer te leggen, de meesten wisten immers niet wat het is. Familie was gelukkig wel erg begripvol en behulpzaam, schoonmoeder die hier iedere week kwam poetsen en een man die ontzettend veel voor me deed. Die nare opmerkingen blijven steken natuurlijk, maar wij weten beter (helaas)
na 3 mnd ongeveer werd het minder toen nog wel af en toe maagzuur etc maar sinds een paar weekjes weer erg last!
Het begint bij mij vanaf nu de goede kant op te gaan. Ben bijna 13 weken. Maar dan moet ik wel gelijk eten en soms lukt dat niet smorgens en dan is het mis.
bij mij was het na 16 weken zo goed als voorbij, heb het wel erg gehad, was zelfs al 7kg afgevallen, kon echt niets binnenhouden.. nu 18 weken en kan zeggen dat de misselijkheid toch zo goed als weg is, af en toe komt het nog eens op, maar niet zo erg dat ik ervan moet overgeven...en dan te bedenken dat ik bij mijn 1ste zwangerschap nooit misselijk ben geweest ,daaraan zie je toch dat elke zwangerschap anders is hé..hoop dat het bij jou ook snel voorbij is...groetjes