Overduidelijk op 1 : Niersteen aanval (toen ik zwanger was). O my fucking god. Het verliep van niets naar helse pijn in 10-15 minuten. Ik had het zo warm dat ik naakt in de wc mijn hele maaginhoud aan het legen was. Echt alleen maar kotsen. Ik dacht ECHT van als dit niet ophoudt ga ik echt liever DOOD Op 2: Een hele zware oorontsteking. Het voelde alsof iemand een naald in mijn oor stak. Op 3: Onsteking van me kies (wortels). Heb zoveel ibu en naproxen geslikt dat ik helemaal duizelig en misselijk en stoned was. Op 4: De pijn na de Kz (zeker als je moet niezen) Op 5: Het openmaken (zonder verdoving) van een pussige onsteking Op 6: Het hechten van een behoorlijke snee op mijn pols zonder verdoving.
Mijn god, wat een gruwelen hebben sommigen hier doorstaan Ik heb wat dat betreft echt geluk gehad en amper wat meegemaakt. Het pijnlijkste tot nu toe is denk ik de pijn van hidradenitis. Onderhuidse fistels en abcessen in mijn liezen. Die krengen groeien af en toe uit tot pimpelpaarse tennisballen, en de druk die er dan op staat...ai. Dat of de excisie ervan icm die gemene lidocainespuiten in zo'n woekerende ontsteking is denk ik het pijnlijkste dat ik ooit heb meegemaakt. Maar dat zal wel veranderen over een paar weekjes...
haha lekker he, dat had ik dus ook.. Ik lag met enorme pijn op de grond in de gang en voelde aan mijn knie en dacht bij mezelf ´Oh my, ik voel een gat, er mist iets.. mijn knieschijf ´.. na wat rondgetast te hebben in dat gebied voelde ik hem opeens weer rechsboven mijn scheenbeen´
De bevalling zelf vond ik niet pijnlijk, de laatste 2 weeën wel...Toen moest ik bijna kotsen....Maar daardoor wsit ik wel dat ik er bijna was en dat de persweeën niet lang op zich zouden laten wachten. (had ik bij mijn 1e nl ook) Ik ben geopereerd aan mijn heupen en daarbij zijn mijn botten allemaal opgescoven, zodat de kop goed in de kom kwam te zitten. Je botten liggen na de operatie dus helemaal los en moeten weer vastgroeien en stevig/ sterk worden. Nou het pijnlijkste was toen het ineens bewegen (ik lag alleen maar op mijn rug), bijv. tijdens het niezen of als je wakker schrikt. Jeetje, wat pijnlijk!
Bevalling: absoluut de ergste pijn die ik tot nu toe heb meegemaakt (moest er ook van overgeven) maar... ik denk dat kiespijn/zenuwpijn echt dicht in de buurt komt. Ik heb een keer een wortelkanaalbehandeling ondergaan waarbij de zenuwen zo ontstoken waren dat ze niet verdoofd konden worden. Dat was zoooo afgrijselijk . Komt dicht bij een bevalling in de buurt...
haha, misschien een troost. Ik heb een bevalling van 15 uur achter de rug inc 1,5 uur persen. 3x zetten van een ruggenprik waarvan later bleek dat hij niet goed zat en ik ben ingeknipt. Maar ik vind mijn migraine aanvallen erger dan die bevalling hoor. En ik ben ook gewoon voornemens om weer een keer zwanger te raken.
het is bijna 5 jaar geleden, maar heb soms nog nachtmerries dat ik wakker schrik en naar me knie grijp, word soms ook letterlijk misselijk als ik bij het voetballen iemand naar z'n knie zie grijpen....
uhm... Bevallen doet geen pijn maar die naweeën... ik beval snel maar toen er nog een stolsel vast bleek te zitten na een week en mijn lichaam die eruit werkte maar het niet wilde... ik viel er flauw van, zo'n pijn... en diverse gewrichten die uit de kom gingen...
ik had met de bevalling van mjn dochter een inwendige bloeding opgelopen, die werd gehecht zonder verdoving... Dat was onmenselijk!!
mijn getrokken kiezen van dit jaar komen denk ik wel op nr. 1 hoewel ik in het voorjaar een hele flinke keelontsteking heb gehad, die dingt ook wel naar nr. 1. Maar die duurde maar een week en de kiezen hebben in totaal wel zo'n 6 weken geduurd. Verder heb ik gelukkig (even afkloppen ) niet veel pijnlijke dingen meegemaakt.
4x wortelkanaalbehahdeling waarbij de verdoving niet goed werkte. Was geen pretje. Daar was bevallen een eitje bij!
Ik heb een paar jaar geleden een pan gloeiendhete olie over mijn hand gekregen...die diep tweedegraads verbrandde. Ik ging serieus van m'n graat van de pijn! De pijn is wekenlang verschrikkelijk geweest, en het duurde maanden tot een jaar voor het helemaal weg was. De blaren waren zo groot als tennisballen! Ik dacht dat ik voor m'n leven met een verminkte hand rond zou lopen, maar wonder boven wonder is het helemaal hersteld en zie je er niks meer van.
Hier een bevalling van 63 uur (ruim 61 uur ontsluitingsweeën, toen een uur persweeënwegpuffen en tot slot ongeveer 20 minuten persen) en echt; ik vond het zo erg niet, hoor! Leuk is anders, natuurlijk, maar dat weet je sowieso van tevoren, maar het is absoluut niet de ergste pijn geweest die ik ooit heb gevoeld! Ik denk dat het heel erg aan je referentiekader ligt. Als je 'niets gewend bent' qua pijn, zal het waarschijnlijk heftiger zijn dan wanneer je al weet hoeveel pijn je kan overleven, zoals bijv. migraine. Komt best goed, hoor!