Het is niet dat ik uitkijk naar de bevalling, maar vind het toch wel fijn om bevallingsverhalen te lezen hier Ik heb het wel ervaren als een heftige toestand die ik goed kon doorstaan en waar ik na afloop best een 'trots' gevoel aan over heb gehouden. Ik had ook ontsluiting in 5 uur ongeveer. Ietsje sneller zou voor de tweede niet erg zijn, maar veel sneller hoeft nou ook weer niet. Een beetje een 'overgangsperiode' van buik naar baby op de borst lijkt me wel lekker. Sjorsje, bij de eerste 40 minuten persen en bij de tweede en derde 1 keer dat klinkt wel als een fikse versnelling! Was dat prettig of eigenlijk misschien ook wel een beetje té snel?
@Carmen; Fijn dat jullie in het ZH goede begeleiding hadden. Goed dat jullie een avondje voor jullie 2-en hebben. Veel sterkte voor jullie allemaal
@ Carmen: De curretage is achter de rug, maar nu moeten jullie het beide nog een plekje gaan geven. Neem er alle tijd voor en huil alles er maar uit. @ KS: Ik heb een geplande KS gehad bij Thomas, maar heb het niet als vreselijk ervaren. Het herstel duurde alleen wel langer en dat is als je meerdere kids hebt wel lastiger. Na de bevalling van Jasper was ik sneller weer op de been, maar had ik wel veel last met zitten. @ Chantico: Even over snel bevallen: Bij Jasper had ik na het strippen hele lichte weeen en nadat mijn vliezen waren gebroken viel alles in het z'huis stil. Jeroen is naar huis gegaan omdat ik de volgende ochtend pas ingeleid zou worden. Om 01.40u kreeg ik de echte serieuze weeen en om 04.55u was Jasper er, na 17 min persweeen. Ik werd compleet overdonderd en het is dat ik een helder moment had ergens rond half 4/ kwart voor 4 en een zuster erbij gehaald had. Ik moest Jeroen bellen en werd direct naar de verloskamer gereden omdat ik op 9 cm zat. Jeroen was er nog geen 30 min en toen was Jasper er al! Achteraf had ik toch liever gehad dat het wat rustiger op gang was gekomen en dat Jeroen er die 9 cm bij was geweest haha.
nee kreeg na de bevalling antibiotica n toen ging het beter. mijn lichaam wilde alleen sydney eruit hebben maar sydney wilde niet. was ook niet ingedaald en kreeg genoeg weeen maar geen ontsluiting. ach ik kan het in geuren en kleuren nu gaan vertellen maar daar heb jij ook niets aan. jij gaat gewoon een superbevalling tegemoet en zonder scheuren je kleine op deze wereld zetten!
Chantico, bij Lianna waren de weeen niet zo superheftig en vond ik het niet erg om zo lang persweeen te hebben. Maar bij Yosyp en Jorja stond de dosering voor het opwekken te hoog en kwam ik in een weeenstorm terecht. Bij Yosyp moest ik nog 3 cm. dus kon ik geen persweeen hebben, maar toen ik perste kwam ie er al uit (ook een verrassing voor de kraamverzorgster). En bij Jorja moest ik ook nog 'n paar cm. De gynaecoloog ging eerst nog bloedprikken bij Jorja en toen zei ik dat ik moest persen en toen zei ze dat dat niet kon omdat ik nog 2 cm moest. Dus zij nog 'n keer voelen om d'r hoofd te kunnen pakken voor dat bloedprikken en toen moest ze heel rap zijn om de apparatuur weg te leggen, want daar kwam ze al. Lauwie, ik heb nooit bijzonderheden gehoord over de bevalling van m'n broer, behalve dan dat de wachtruimte blank stond van al het vruchtwater wat er uit kwam. Bij m'n zus verloor m'n moeder zoveel bloed dat de gynaecoloog liever in een slachthuis ging werken als alle bevallingen zo waren. Om die reden is m'n zusje ook de laatste geweest. Maar bij haar had ze ook zwangerschapsvergiftiging en schijnt m'n zus het helppsyndroom gehad te hebben (tenminste dat blijkt nu in de papieren te staan).
Lauwie ik vind het heel erg lief dat je de bevallingsverhalen vraag nu liever achterwege zou laten omwille van mij maar dat is helemaal niet nodig. Jij hebt je smurfje nog goed in je buik en 'moet' je toch al enigszins gaan voorbereiden op de bevalling. De bevalling van Tess zal ik je besparen want dat wil je nu helemaal niet lezen
Het 'zieken' bezoek is weg dus ik ga even douchen. Wel onder begeleiding van Mark want ik sta best wankel op mijn benen. Daarna ga ik denk ik maar lekker met een kruikje op mijn buik naar bed om tv te kijken en vroeg te gaan slapen om een eind aan deze vreselijke dag te maken.
kim, ik kan daar heel prima tegen hoor. ben gewoon benieuwd hoe dat dan werkt met zo'n bacterie. sjorsje, wel apart dat ze dan bij de tweede ineens een totaalruptuur heeft. kan blijkbaar alle kanten op dus. chantico, klinkt alsof we een vergelijkbare bevalling gehad hebben. wat korter zou ik op zich prima vinden, maar daar wordt het waarschijnlijk wel heftiger van en dat hoeft dan weer niet. ik vond de overgang van rugweeen doorstaan naar ineens actief persen heel raar. dat duurde ook even voordat ik goed kon persen. al heeft het 45 min geduurd, wat volgens mij voor een eerste ook niet heel lang is. ik weet nog dat ik na de bevalling nog een hele tijd heb liggen trillen van de inspanning.
Klopt het is gedeelteijk ook mijn eigen schuld, want ik geef nooit echt toe aan ziek zijn, dus loop er mee door tot ik erbij neer val met als resultaat dat ik nooit echt uitziek, daarnaast is mijn weerstand ook slechter door de astma. Het beter worden duurt ook altijd langer en geen rust.... Sja... Maar dit jaar heb ik in ieder geval de griepprik wel gehaald, dus hoop dat het enigszins scheelt..
Carmen, dikke digitale knuffel van mij. Ik heb er geen woorden voor, weet niet wat ik moet zeggen, maar denk aan jullie.
Carmen, dankjewel. Ik hoop dat je ondanks alles lekker zult slapen zo en je morgen wat fitter zult voelen.
Lauwie dat inscheuren kwam geloof ik ook door de verloskundige. Die maakte een inschattingsfout en besloot ineens met heel d'r gewicht op m'n moeders buik te "springen" om de bevalling te bespoedigen. Gevolg was dus dat totaal ruptuur en voor haar een flinke schorsing.
de plannen liepen hier iets anders want tess belde met 'mag ik asjebiet bij papa en mama slapen?'dus mark is meteen in de auto gestapt om haar op te halen want dat kan je natuurlijk niet weigeren en we hebben net heerlijk in het grote bed liggen kroelen, ga nu echt douchen en zeg tot morgen!