Echt geloof me... ik ging met lood in mijn schoenen naar de TA vanmorgen, en toen ze mij kwamen halen leek het net alsof alles in slow-motion ging. Alles werd wazig en werd licht in mijn hoofd. Het leek eeuwen te duren voordat ik in de juiste kamer was en in de stoel lag. Maar toen ik eenmaal lag en gerustgesteld werd was eigenlijk het enige wat ik tijdens de gehele behandeling dacht 'heb ik me hier zo druk om gemaakt?' Heb werkelijk geen centje pijn gevoeld en zelfs de napijn van mijn WKB mag geen naam hebben. Ja, ik voel dat ze flink aan mijn kies hebben lopen sleutelen maar echt pijn doet het niet. Als ik dit allemaal eerder had geweten, had ik 7 jaar geleden al in die stoel gelegen... Echt waar meid (en alle anderen die angst hebben) gewoon bellen! Gaan... je voelt je zo trots naderhand 8)
ik moet al 1jaar lang mijn twee bovenste verstandkiezen laten trekken maar ik durf gewoon niet. Maar weet dat ik MOET, als ze gaan ontsteken ben ik verder van huis. Gaatje boren,afgebroken kies repareren gaat allemaal wel (wel incl weken zenuwachtig,misselijk en diarree, maar het idee van die kiezen trekken
Goed van jou dat je gat. Ik ben nog steeds aan het bellen voor een wortelkanaalbehandleing maar blijf het uitstellen. Durf niet te gaan.
En jij bent tanarts assistente!! Haha. Ik heb ook eens zo bij de tandarts gezeten echt huilen zo bang was ik.
Is dat zo? Ben zo bang dat ik, ondanks verdoving zo'n pijn ga krijgen.. Had overigens ook in mijn hoofd dat hij wel minstens 3 kwartier aan het trekken en sjorren zou wezen.