Ja, verzekering heeft uitbetaald gisteren! Erg prettig! En nu nog goed nieuws van de IUI en 2010 is echt een topjaar geweest!
@Eternity, meissie ik ben zoooo blij voor je, en mijn duimen zijn weer kapot van het draaien, ze waren net geheeld van het draaien van Alex en nu draaien ze overuren voor jou en Bieb (en Knuffel en Twijfel)
Ja ik vind mijn banner ook prachtig! Ik voel me gewoon goed eigenlijk, geen echte last van kwaaltjes nog. Behalve erg moe zijn, steekjes in mijn buik en ik heb het idee dat mijn boobs toch ook wel iets gevoelig zijn, maar dat had ik al van de medicatie. Gisteravond had ik steekjes alleen in mijn rechterborst... is dat niet gek?
@Rieanne Natuurlijk is het verdrietig van jullie nijntje. Altijd moeilijk wanneer een huisdier sterft. Kan me niet voorstellen dat juf er geen begrip voor heeft hoor. Sterkte ermee!
jullie zijn lief!!!!! Mannetje verteld, en hij is helemaal van slag. Wilde niet eten, niks drinken en niet huilen. Wilde Bliksem *tja zo heet het diertje* wel even vasthouden en toen was het al dood. De gekste vragen kwam hij mee, van hij slaapt vast tot hij speelt dat hij dood is. Nu wilde hij zijn verlanglijstje van Sinterklaas van de deur omdat hij een spuitje wilde hebben wat bliksem weer tot leven zou wekken... tja toen hield ik het niet meer droog!! Papa toch maar gebeld, maar dan ook alleen omdat hij een nieuwe vriendje wilde hebben voor Donder, en dan wel per direct!! En toen hij het tegen papa moest vertellen dan eindelijk toch een paar traantjes, hij wil zich zo graag groot houden blegh. Nu net maar het beestje in een doosje gedaan en uit het hok gehaald, hok ontsmet en verschoond. Dierenarts gebeld of we het daar mochten langsbrengen, gelukkig hebben ze speciaal kinderspreekuur vooral voor dit soort dingen en dan komt de dokter echt nog even terug om te vertellen dat hij het konijntje heeft nagekeken en dat het echt zo is dat hij dood is. Pffffff, dit soort dingen zijn niet goed voor je hormonen!! Het is wel zo dat als we een nieuw vriendje willen voor Donder dat we daar niet te lang mee moeten wachten want dan gaat het meestal niet goed, en we hebben ook nog een dame en die schijnen nogal fel te zijn!! Ach ja we wachten het wel af, thanx voor de lieve woordjes!! liefs Rieanne
@Rianne Wat goed zeg, dat jouw dierenarts een kinderspreekuur heeft! Hopelijk drogen de traantjes gauw en hebben jullie binnenkort een nieuw vriendje voor Donder. @All Mijn nieuwe blog is online!
@rieanne: dat is idd fijn, dat jullie dierenarts daar een speciaal kinderspreekuur voor heeft. Kinderen zijn toch anders in de verwerking daarvan hè! Maar ik hou het al bijna niet droog door je verhaal, laat staan dat je dat ook mee moet maken! Sterkte meid! @alex: IK GA LEZEN!!
Rieanne, het jammere aan huisdieren is dat ze dood kunnen gaan.. Hier ook altijd zo'n intens verdriet....Moeilijk voor kindjes om dat te bevatten. Fijn van dat speciale spreekuur...Hier kregen we een kaartje van de dierenarts toen nijn dood was. Vonden de kinderen ook heel speciaal.
@Rieanne Aaaahhhh, wat zielig! Wel heel fijn dat er zo'n spreekuur bij de dierenarts speciaal voor kinderen. @Eternity Wat goed van je ei!! Ik ga duimen....
Rieanne: wat heb je het goed opgevangen met Tom en wat goed dat je da een kinderspreekuur heeft en hier de tijd voor wil maken. Alex: ik heb je blog gelezen *snik* wat kun jij het ontzettend goed verwoorden. Ook bedankt voor je tips van gisteren, ik ben me nl al een hele tijd aan het afvragen hoe ik het (als ik zw ben) vertel aan vrienden van ons die ook al ruim een jaar bezig zijn. Ik had al wel bedacht om bij hun op visite te gaan en het persoonlijk te vertellen, maar jouw verhaal bevestigd dat dat de juiste keuze is.
Elke ouder komt tien minuten bij mij aan tafel en dan mag ik vertellen hoe het gaat....dus praten praten praten zal ik zelf moeten doen
Rieanne wat een zielig verhaal van jullie nijntje ...sterkte voor jullie en je zoontje ! Enne een juf die daar geen rekening mee houdt is geen lieve juf
Zooooooooo ik ben geloof ik nog nooit zo boos op zoonlief geweest......ben nl nooit boos of verhef mijn stem nauwelijks, veel geduld en praten wisten we altijd alles te bereiken, maar nu zat hij raar te drinken uit zijn beker, dus ik ga naar hem toe en zeg, "pas op je morst" hij kijkt me aan, houdt de beker op afstand en gooit hem zo leeg op het kleed.........zooooooooo dan..............en daarna moesten andere dingen het ontgelden toen ik hem al boos verderop had gezet.......huilen huilen en nog eens huilen........ Maar we zijn weer vriendjes...... (als manlief straks op belt en vraagt hoe het gaat doe ik hem wat geloof ik, kan hem beter nu even niet spreken........hij is pas rond 8 thuis nl........en dat komt vandaag ff niet goed uit.....)
Oh ik vraag altijd hoe ze het zelf vinden gaan en of ze met plezier naar school gaan en daar haak ik dan verder op in. Maar succes dan.