Ik denk idd dat dit weleens de oplossing zou kunnen zijn. Maar ik twijfel dus of het goed zou zijn voor de kinderen omdat ik ze dan uit hun vertrouwde omgeving haal. Hun eigen huis, hun eigen kamer/bed. Ze kunnen daar niet buiten spelen. Alle het vertrouwde en structuur enz. valt weg. Daarbij is het ook een spannende periode nu door de sinterklaas e.d. Ik zou eigenlijk aan een deskundige moeten vragen wat voor inpact dit op hun zal hebben en hoe daar goed mee om te gaan. Huiswerk voor komende week dus.
ik zou ook vast eens contact met een advocaat ofzo zoeken? Even vragen waar je rekening mee moet houden ivm de kinderen en evt finaciën enzo.... Vind het echt fijn om te lezen dat je nu zo sterk staat! Ben echt blij voor je kinderen! Heb altijd zo'n medelijden met kindjes in zo'n situatie... Denk dat als je weet dat tijdelijk verhuizen je sterker maakt zodat je definitief bij hem weg kunt gaan je dat moet doen. Kinderen zijn flexibel wat dat betreft, die gaan toch ook gewoon mee op vakantie enzo. en uiteindelijk help je ze er enorm mee! Ga zo door!
Jeetje wat moeilijk. Maar als mijn vent me zoiets zou flikken, zou die een koekje van eigen deeg kunnen krijgen hoor! Geen hand vol maar een land vol...Kijken of hij dan bij zinnen komt. Interesseert het hem niet, dan zou ik em sowieso smeren. Laat toch niet zo met je sollen. Jij verdient het om gelukkig te zijn!
Is het geen optie om je vader tegen de kinderen te laten zeggen dat jullie op zijn huisje moeten passen voor een tijdje? Zullen ze vast leuk vinden .
Hoiiiiiii hoiii Gwen dat is wel mooie kans om nieuw leven te beginnen je kan vanuit huis van je vader urgentie aanvragen voor huis ,een vrouw en 4 kinderen ,groot kans dat je snel iets krijgt is het een huur of /koop huis? huurhuis zou je nog hem uit kunnen krijgen en allen op jou naam maar koophuis is moelijk daarom als je vanuit huis van je vader inschrijft bij woningbouw en urgentie vraagt ,er wel kans is dat je andere huis kan vinden ,met 3 of 4 kamer en tuintje dan begin je echt helemaal opnieuw trouwens erg goed dat je zo zelfverzekerd over kwam naar je ex toe ,,hij verwachtte natuurlijk dat je hem smekend opbelde om terug te komen ,als je zo blijft ,kans dat hij zich veronschuldigd ,en kapot gaat huilen ,maar trap daar maar niet in meis .want met zulke mannen komt het meestal niet goed
Hey meid, wat knap hoe je hebt gehandeld aan de telefoon! Aan zijn reactie te merken had hij dit dus totaal niet verwacht!!! Volgens mij als ik het goed begrijp, is het de bedoeling dat je tijdelijk even naar je vader gaat, voor een paar weken ofzo? Ik neem aan dat het huis op jou naam staat (aangezien hij komt en gaat). En ik denk dat jullie verder ook geen financiele zaken samen hebben verder, wat nu alleen maar handig is. Je zou inderdaad voor een tijdje naar je vaders huis kunnen gaan, maar ik zou zeker weten weer terugkeren naar je eigen huis. Beter voor de kids...en je laat je toch niet wegjagen! Snap wel dat het nu wel erg confronterend zou zijn als hij aan je deur staat.
Allereest wil ik zeggen dat ik zelf echt een fijn gevoel krijg bij het lezen hoe jij stukje bij beetje steeds sterker komt te staan! En het naar je vader gaan: miscshien kan je er een 'vakantie' van maken. Een tent bouwen in de slaapkamers en daar 'camperen'. Gezellige VEEL TE GROTE kerstboom neerzetten...ga genieten van jouw tijd samen met de kids! En als je aan je kids merkt dat ze heel erg graag weer terug naar huis willen - dan kan dat toch altijd nog? Of wilde je meteen je huidige woning opzeggen? Hoe dan ook: GA ERVOOR! Maak met oud en nieuw een ontzettend lekkere goeie nieuwe start, werk daar nu alvast heen. Jij en je kinderen, alles wat belangrijk is... Hou die sterkte vast! Je zal het zelf voelen (uit ervaring) dat je je steeds een stapje sterker voelt bij iedere stap die je bij hem vandaan zet. Letterlijk en figuurlijk. Een hele dikke knuffel...ik ben nu al trots op je Het liefst zou ik een bakje koffie bij je komen drinken en je een hart onder de riem steken! Mocht je dat willen (en woon je in de buurt) dan mag je me PB-en hoor
Het klopt idd dat het huis op mijn naam staat. Hij heeft zijn eigen woning. We hebben ooit weleens eens samen gewoond maar nooit officieel. Mijn inkomen is hoger dan de zijne, dus alimentatie is ook niet aan de orde. (red het ook wel zonder) Hij heeft de kinderen wel erkend maar alleen ik heb het gezag. Dus wat dat betreft is het heel makkelijk. De reden waarom ik naar mijn vaders huis zou willen gaan, is dat hij dan niet onverwachts aan de deur kan komen. En ik dan ook niet de confrontatie met hem hoef aan te gaan. Ook wil ik zo het signaal af geven dat het mij echt menens is. Dus ik was zeker niet van plan om mij weg te laten jagen maar het zou mij denk ik wel rust geven. Iedere keer als ik nu een auto de straat hoor binnen rijden, ben ik bang dat hij het is. En niet dat ik echt bang ben voor hem maar wil die onrust gewoon niet met de kinderen.
Dan zou ik echt snel je vader opbellen . Lekker p vakantie met je kids in het huis van je vader! Zullen ze fantastisch vinden. Idd lekker uitpakken met kerstspullen straks, lekker gezellig maken. En na een paar weekjes als je je NOG zekerder voelt gewoon weer lekker naar huis gaan .
Dan is het idd goed om een tijdtje bij je vader te logeren ,maar komt hij daar dan niet? hij wil natuurlijk ook de kids zien he maar als school dichtbij is daar zou ik tijdtje daar blijven feestdagen en zo lekker zonder angst door brengen heel goed dat huis van jou is en ook inkomen hebt dat is toch stuk makkelijk wanneer het niet zo is ,in mij geval moet ik nog veel regelen hellas maar je wordt met dag sterker en daar heeft iedereen respect voor meid en dat is zo lekker gevoel dat je trots op jezelf kan zijn toen ik het uitmaakte ,kreeg ik pas zo veel steun en respect van mensen dat ik steeds sterker werd en ook beetje trots op mezelf want toen we nog samen waren kreeg ik zo vaak rare blikken , of opmerkingen ,van bijna vreemde mensen die mij niet echt kennden maar zagen hoe het ging , dat deed pijn de ene opmerking dat je man is de baas thuis , of ben je weer allen met kids en dat soort dingen deden pijn ,toen dacht ik ook , zelfs mensen die allen van buitenaf zien ,hebben geen respect meer voor mij ,dat komt allen maar door dat ik met hem was nu krijg ik weer respect , en mensen zeggen dat ze al zagen dat het nooit goed zou komen als samen door gingen ,maar dat konden ze toen niet zeggen want tja ik was wel bij hem, van hem
gwen meid... je denkt misschien dat alimentatie niet aan de orde is maar dat is niet waar. Als jij meer verdient dan hem dan hoeft hij geen partneralimentatie te betalen maar goed, jullie waren niet getrouwd dus dat is zowieso niet aan de orde. Maar als de kinderen bij jou wonen moet hij echt wel bijdragen in de kosten van zijn kinderen. Zou wat zijn anders...
@ allena daar aan de deur komen zal hij niet snel doen. Ten eerste zal hij niet snel verwachten dat ik daar heen zou gaan. En ten tweede, ik denk niet eens dat hij dat durft. Mijn familie is niet echt gecharmeerd van hem. Maar mijn vader is er zelf dan niet hoor. Hij heeft een koopwoning en zijn relatie is nog vrij pril. Dus hij zal hem voorlopig niet te koop zetten maar hij verblijft bij zijn vriendin. In zijn huis woont op dit moment niemand maar is wel gewoon ingericht.(en groot) Hij zal zeker zijn kinderen graag willen zien. En dat mag ook maar voorlopig ff niet. Eerst rust en duidelijkheid, vooral ook voor de kinderen. Ik zal hem de kinderen nooit ontnemen hoor maar op dit moment heeft hij ff niks te willen/eisen.
Oke dat wist ik niet. Dan is het misschien toch iets om naar te kijken in de toekomst. Op dit moment redden we ons wel. En als ik daar over zou beginnen gooi ik denk ik alleen maar olie op het vuur. (meneer heeft nl nooit geld... maar wel een dikke auto onder zijn kont)
ja misschien is het olie op het vuur... maar hij heeft 3 kinderen bij jou, zou toch van de zotte zijn als jij alles alleen moest betalen? Hij heeft ze willens en wetens verwekt...
Ik heb net ook je verhaal gelezen en heb veel respect voor je!!! Heel goed van je dat je voor jezelf kiest en daardoor ook voor je kinderen!!! Ik hoop dat je het volhoudt en zo je geluk weer vindt. Ben ook benieuwd of je intussen in het huis van je vader zit.... Veel liefs...
hey meiden, ik ga zo even reageren hoor. Maar ik zit met mijn kleine beeb op schoot, dus is een beetje lastig typen nu met 1 hand.
Nou ik ga een poging wagen met 1 hand.. We zijn uiteindelijk niet naar mijn vaders huis gegaan. Ik heb het met de kinderen besproken en hun zagen het absoluut niet zitten.(zacht uitgedrukt) Ik was er voorzichtig over begonnen maar toen mijn zoon van 6 begreep waar ik op uit was, zeg maar, barstte hij in hevig snikken uit. Ik heb er nog een andere draai aan proberen te geven maar kreeg alleen maar tegen argumenten en sippe gezichtjes. Dus ik heb dat plan maar laten varen.. Toen mijn ex weer belde, heb ik hem verteld wat ik van plan was en waarom.(het weg gaan zelf, niet waarheen hoor.) Hij reageerde heel rustig en begripvol. (waarom nu opeens wel hè) Hij beloofde niet aan de deur te komen maar gaf aan toch wel graag de kinderen te willen zien. Ik heb toen met hem afgesproken dat als hij niet aan de deur zou komen, hij zaterdag hier mocht komen om sinterklaas te vieren. Hij heeft zich hier aan gehouden en stond zaterdag zoals afgesproken aan de deur. De kinderen waren heel blij om hun vader te zien. Het was heel gezellig en gelukkig geen spanning oid, gewoon een relaxe sfeer. Toen hij de kinderen naar bed had gebracht, is hij weer weggegaan en hebben we afgesproken nog weer te bellen over hoe nu verder qua bezoekregeling zeg maar. Iig gaan de jongens een nachtje bij hem logeren in de kerstvakantie. Verder dus nog geen concrete afspraken maar ik heb goede hoop dat het wel goed gaat komen.
Lieve Gwen, Ik heb niet alle reacties gelezen, alleen tot aan je mooie gdichten op de eerste pagina. Ik ben sinds een maand bij mijn vriend weg. En al hoewel het soms nog best moeilijk is, is er wel een enorme last van mijn schouders gevallen. Ook merk ik dat mijn dochter weer veel relaxter in d'r velletje zit, gewoon omdat ik dat ook zit..... Ik hoop dat je mijn voorbeeld volgt en voor jezelf en je kinderen kiest, want ook zij zullen hier uit eindelijk beter van worden. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Ik ben ook veel langer bij mijn ex gebleven als goed voor me was..... Succes meis!