zou het? nah ze kan soms echt wel dreinen, bokken en vervelend zijn hoor. zo is het niet. dat ze een engel is. maar met boodschappen nooit geen problemen ( nog)
Hierzo 2 peuterpubers waarbij de supermarkt echt een uitje is, verschrikkelijk. Van alles pakken, op de grond gooien, wegrennen, karretjes pakken van andere mensen, dingen in andermans karretje smijten, de appels krijgen hier ook standaard een beurt want dat is een 'bal', toetjes pakken, in pakjes boter bijten (?), de winkel herinrichten. En de meest vervelende vind ik toch wel de sapmachine, waar ze op af rennen om flesjes te vullen en vervolgens te willen gaan drinken. Jullie begrijpen wel het is elke keer weer een avontuur waarbij het 4 keer zolang duurt voor ik alles heb doordat ik continue achter ze aanzit.
Toen ik zwanger was van de 3e was mijn zoon 3 jaar. De groente afdeling is aan het begin van de winkel. Hij rent voor mij uit, ik sjok erachteraan. Opeens zegt hij: bal bal!! Hij pakt een meloen en begint deze voor zich uit te trappen de winkel door! Nu kan ik er wel om lachen maar toen niet. Enne zo te lezen kunnen wij maar beter nooit samen boodschappen gaan doen met onze kids.
Gwen, sorry...maar ik heb toch wel moeten lachen om je verhaal. Ik zie dat ook al helemaal voor me. Gelukkig herken ik het niet. De jongste is nog te klein, die zit in het wagentje en de oudste loopt gezellig met me mee te winkelen.
ik heb een tijdje gehad dat ik gewoon niet meer met ze samen naar de winkel durfde! haha... toen plande ik de boodschappen op een donderdagavond en ging ik lekker alleen... of nadat ik mijn dochter naar school had gebracht en dan even met mijn jongste alleen naar de winkel... zij zit nog wel heel schattig een broodje te knabbelen in het karretje mijn man zegt altijd, gewoon aanpakken in de winkel en je niet schamen voor wat anderen zullen denken... hij is daar echt heeeel anders in en gek genoeg luisteren mijn dochters altijd direct naar hem.. en hij hoeft alleen maar iets te waarschuwen... ik snap dat echt niet hoor... ik waarschuw ook zo vaak maar hij zegt je bent veeeel te lief... haha... maarja ik ben wel wat strenger geworden en heb ook volgehouden dat wanneer ze vervelend is ze dus geen broodje krijgt.. en volhouden ookal krijst ze de winkel bij elkaar... heb ik dus een aantal keren gehad en nu heeft mevrouw het door en gaat het wel iets beter gelukkig! heb ook weleens gezien bij een moeder waarvan haar kindje op de grond ging liggen omdat ze iets niet mocht en die moeder zei oke blijf maar lekker liggen en schreeuw de hele winkel maar bij elkaar maar je krijgt niets! en ze liep zo naar de kassa en ging buiten staan wachten... dat kindje was helemaal verbaasd en rende in paniek naar mama toe... is op zich ook wel een aanpak maar ik zou dan bang zijn dat ze ondertussen de hele winkel doorgaat en overal aan gaat zitten... heb het weleens geprobeerd dat zei ik doei mama gaat naar de kassa.. zegt ze doodleuk.. laterrrr mama... en loopt ze de andere kant op... haha... dus nee dat werkte ook niet echt....
Hier gelukkig dat soort taferelen niet. Ik ben dan ook zo'n moeder die wegloopt als ze gaan dreinen. Als je kinder dan "laterrrrr mam" zegt, scheit aanhebben en toch weglopen, dan hebben ze wel door dat je het ècht meent. Hoogstwaarsschijnlijk weet je kind dat je het toch niet doet. Dus gewoon weglopen en om de hoek gaan staan, ze vind het ècht niet leuk als je echt wegbent hoor.. Verder moeten ze normaal gesproken gewoon bij me blijven in de winkel. Er wordt niet gerent, gezeurt of gemekkerd. Helpen mag altijd..Als er toch gerelt wordt, gaan ze gewoon beide in de kar. Misha in het stoeltje (wel beetje proppen, ze is nogal lang) en Milan in het boodschappen gedeelte. Wil gewoon geen geëtter in een winkel hebben. Kleine karretjes doe ik niet aan, blegh, slechtste uitvinding ooit:x En ja, ik ben ook wel eens weggelopen toen ik boodschappen deed met een mandje en ik ze niet in de kar kon zetten. Milan liep weg en daagde me echt uit. Ben af gaan rekenen en de winkel uitgelopen en om de hoek gaan staan. Meneer kwam met dikke tranen de deur uit rennen...Ik vroeg, 'waarom huil jij nou?" Nou, het was een grapje en hij wilde wèl mee naar huis..Hij was behoorlijk geschrokken en na dit incident blijft hij eigenlijk altijd wel in de buurt. Alleen nu hij wat ouder wordt, stuur ik hem weleens vooruit om bijvoorbeeld alvast mayonaise te pakken...
Ja hier werkt dat dus ook niet, want het boeit haar gewoon niet dat ik wegga.. en ze denkt dan juist 'jeey, nu kan ik alles doen want mama is er toch niet!' Ze is vorige week bijv ook begonnen bij de peuterspeelzaal, op dag 1 ben ik al meteen weggegaan want ze keek niet eens meer om of op of ik er nog was.
hier ook laatst grote vuurdoop... POEH.. had t zweet in mn bilnaad staan Ging met mn duowagen boodschappen doen. beebs lekker in zn bak.. die kan toch nog niks....... en sam zat er naast. eenmaal in de AH wou Sam iets pakken (mocht niet van mij) ging ie toch tekeer~!!! schreeuwen, zich uit de gordels wurmen en proberen de kinderwagen uit tekomen... met als gevolg dat Tom ook wakker werd en het op een bléren zette.... Dus ik liep met mn mandje, bukkend achter de kinderwagen, speen in tom zn ,mond te duwen, en sam vasthoudend zodat ie er niet uit kon glippen... mensen keken me aan of ik gek was.. voel me zoooo vreselijk dan. Alsof iedereen meteen een mening over je heeeft.... en ik ben zon lieve moeder
fijn fijn fijn... dat heb ik dus ook.... voel me af en toe zon stom mens dat ik niet eens boodschappen doen met tom en sam.... af en toe heb ik gewoon geen zin in die stampij
nee dat is toch niet te doen dan zo... we hebben ook zo'n duowagen en toen mijn jongste nog een babytje was lag ze achterin lekker te slapen en mijn oudste was toen 16 mnd dus ook nog wel zoet te houden met wat speelgoed en een broodje... maarja ze zijn nu 1 en 2 jaar en dan word het soms wel lastig... het vervelendste vind ik dan dat iedereen je aanstaart en gaan smoezen met elkaar... ik voel me dan echt verschrikkelijk en trek het me dan ook echt aan... en dan komen ze met goedbedoelde adviezen... heb weleens gezegd wil je ze een middagje lenen als je boodschappen gaat doen??? kijken of je dan nog zo denkt.. en denkt dat het zo simpel is... gelukkig heb ik ook hele goede dagen hoor
oh ja dat ken ik ,... hier ook zo vaak.... Nou dan geef je sam toch gewoon wat lekkers..... en kleed je tom we warm genoeg? blblabla denk ik ook altijd. ga zelf maar es boodschappen doen..... grote wagen, boodschappen onderin, dan weer op de band, dan weer onderin, thuis er weer uit.. en dan nog 2 kindjes zoet houden... geen hobby van me maargoed sommige mensen denken het altijd beter te weten.. grappig is dat het juist vaak mensen zijn die geen kinderen hebben
Nou inderdaad, Ik was toen mijn zoontje 3 weken oud was boodschappen wezen doen bij Lidl (met dochterlief naast hem in de duowagen) en wilde toen nog even snel wat halen bij 'normale' supermarkt. Kom de winkel in en zegt zo'n mokkeltje van een jaar of 17: 'Mevrouw, u mag zo officieel niet de winkel in met die boodschappen onder in uw kinderwagen'. Gaf aan dat het van een andere winkel was maar nee, dat was moeilijk te controleren. Vroeg haar hoe ik het dan moest doen.. Moest eerst mijn boodschappen onder uit mijn kar in tassen gaan stoppen, aan hun geven om achter de balie te bewaren en dan later weer die tassen ophalen en weer alles onder in mijn wagen gaan laden (want zo'n tas past er niet in zijn geheel onder natuurlijk). Bekijk het ff lekker meid.
jee wat kinderachtig ofniet... dat word idd erg lastig om eerst alles er weer onderuit te halen.. ik had dan gezegd pak een tas en ga je gang! ik denk vaak als het nog jongere mensen zijn die geen kids hebben.. wacht maar!!! totdat je zelf 1 of 2 of meer kids hebt en dan moet winkelen tegen die tijd heb ik ze groot en zie je dat om je heen en denk je oo my god dat heb ik gelukkig gehad