eindelijk na 6 maanden zoeken heb ik een leuke baan aan geboden gekregen.volgende week begin ik en die week erop teken ik mijn halfjaar contact. dus ik ben ruim 7 weken als ik mijn contract teken. dus dan vertel ik het nog niet. maar ik heb een proeftijd van 1 maand. ik weet dus echt niet wat te doen ik wil zograag daar werken. maar ben zo bang dat ze mij eruit werken als ik weet echt niet wat te doen.!
ja maar als ik het vertel heb ik kans dat ik gelijk weg word gewerk in mijn proeftijd vertel ik het na mijn proeftijd voel ik me wat gebeurt er dan worden ze boos etc etc
Tja, stel dat ze écht boos worden en je eruit werken in/na afloop van je proeftijd....wil je dan überhaupt nog wel werken bij zo'n werkgever?! Ik zou er dan echt klaar mee zijn. Ik ben zelf eind september begonnen bij mijn huidige werkgever (heb er eerder al wel gewerkt) en ben nu 9 weken zwanger. Dat ga ik ook volgende week vrijdag vertellen. Als ze dan mijn contract niet verlengen. Jammer dan hoor, their loss. Bij zo'n werkgever wíl ik niet eens in dienst zijn...
Ik zou nog ff lekker mijn mond erover stil houden, je weet immers nooit hoe het loopt! Je bent hun nog niks verplicht te vertellen over je zwangerschap.
ik zit in dezelfde situatie. begin 1 december als oproepkracht 1 januari aantal uren. heb ook 2 maand proeftijd. ben nu 6 weken zwanger en in januari dus 12 weken. zit me ook af te vragen wanneer ik het het beste kan zeggen.
ik denk dat ik wacht na mijn proeftijd dan ben ik 11 weken zwanger. ik bedoel normaal houd je het ook stil tot 12 weken toch? en inderdaad als ze erg lastig gaan doen dan wil ik er niet eens werken.
Ook ik zou wachten tot na je proeftijd. Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Tijdens mijn proeftijd "deed ik het goed en zagen ze het goed in voor mij". Maand na proeftijd heb ik vertelt dat ik zwanger was. Ineens functioneerde ik niet meer en wordt mijn contract in februari 2011 niet verlengd. Tsss:x Nou, dan niet he!
Niet vertellen inderdaad, pas na je proeftijd! En als ze je dan niet meer 'gewoon' beoordelen op je functioneren maar op je zwanger zijn, dan zou ik er ook niet meer willen werken hoor!
Ik zou het niet vertellen. Het is namelijk heel normaal om het pas na 12 weken aan iedereen bekend te maken....ivm kans op een miskram.
ik heb vorig jaar naar mn vriend geluisterd toen hij zei vertel het eerlijk had nieuwe baan en 2 maanden proeftijd.. echter was ik dus al zwanger toen ik begon.. na 2 weken werken heb ik het verteld op advies van hem hij vond het beter en aangezien ik goed mijn werk deed zou ik niet hoeven te vrezen dacht hij.. en het pakte goed uit, zo leek het, baas feliciteerde me ging even rondbellen of zijn baas er geen probleem mee had, was niet het geval dus maak je niet druk je kunt hier blijven werken en zelfs in verlof zou adt half jaar wel verlengd worden als ik mijn werk zo bleef doen... nou mooi zo.. heb die 2 maanden mijn eigen grenzen overschreden moest continue nachten draaien mar ik wilde voor mijn proeftijd voorbij was niet zeuren want ik was zo blij datk kon blijven werken daar.. had al vreselijke bekkeninstabiliteit inmiddels en kon buiten het werk om niks meer doen van de pijn maar ik zette door.. toen kwam de laatste dag proeftijd, belletje van de baas of ik hem terug wilde bellen dus ik voelde de bui al hangen... hij had er toch niet zon goed gevoel bij!!! ik was heel boos, want als hij meteen had gezegd zie het niet zitten had ik in die 2 maanden nog wat anders kunnen vinden evt nu werd dat dus lastig want ik had al bekkenpijn (waar hij overigens niks vanaf wist hoor ik ging netjes2x per week naar fysio en klaagde nooit!) en mn buik was al zichtbaar dus weinig werkgevers die je de kans gunnen.... sinds ik dat heb meegemaakt zeg ik echt hou je mond tot na proeftijd zeker als het maar een maand is! ik kwam de eerste maand ofzo al 4 kg aan dus ik dacht zelf ik kan het nooit verborgen houden tot dat aantal weken als ik 2 maanden proeftijd heb, achteraf had ik dat makkelijk kunnen doen want mn buik bleef gewoon zoals hij was die tijd ... maar goed voor veel mensen pakt het ook juist wel goed uit gelukkig... alleen zou ik nu door deze ervaring denken: vind ik een nieuwe baan, vertel ik het na de proeftijd, dan ben ik in elk geval dat half jaar zeker van inkomen, misschien word het dan idd niet verlengd, maar dan heb ik in elk geval recht op ww en heb ik meer zekerheid dan dat ik nog op zoek moet naar een andere baan mocht ik in de proeftijd al buitengwerkt worden.. tis heel erg dat het zo moet, ik voelde me namelijk supertrots dat ik naar mijn vriend zijn advies luisterde en dat het heel positief leek uit te pakken maar helaas beni k gewoon 2 maanden aan het lijntje gehouden tot ze nieuwe mensen hadden
Zelf ben ik werkzoekende en zwanger, en vroeg me ook af hiermee om te gaan. Ik heb advies gevraagd aan mijn werkcoach over hoe hiermee om te gaan, en dat kan dus op een aantal manier. 1) je bent niet verplicht om direct te vertellen aan je werkgever dat je zwanger ben, volgens mij, weet het termijn niet heel zeker, moet je dit wel melden 6 weken voor de bevalling (alsof je werkgever het tegen die tijd nog niet door had). 2) je zou het direct kunnen zeggen, met de kans dat ze niet met je in zee wilt. 3) Je gaat aan de slag, in de proeftijd laat je zien wat een kanjer jij bent en hoe goed jij in de functie past. Aan het eind van de proeftijd vraag je een gesprek aan met je leidinggevende en vertel je dat je zwanger bent. Wat je kunt voorstellen is dat je tot aan je zwangerschap een tijdelijk contract hebt, wat afloopt vlak voor je zwangerschapsverlof. Je zwangerschaps verlof wordt uit de ziektewet betaalt, en na je verlof keer je terug onder vast contract. Bij deze variant zou ik echter wel vooraf zeker maken dat je een vast contract nadien krijgt. Het hangt er ook een beetje vanaf hoe graag je de functie wilt hebben. Als het een baan is wat je helemaal geweldig lijkt, dan zou ik voor de laatste optie gaan. Op die manier blijf je wel eerlijk naar je werkgever toe, maar schiet je er zelf weinig bij in, tenslotte heb je dan een baan na je verlof. Ik hoop at ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd, anders mag je me altijd een pm sturen!
Oh, en ik vergeet er nog eentje. 4) niet vertellen tot na je proeftijd. Iets wat ik me ook wel kan voorstellen (helemaal als ik sommige verhalen hier lees). Ik denk dat je moet doen wat voor jou goed voelt.
ja die van voorstellen tijdelijk contract tot je verlof en dan terugkeren klinkt wel leuk op zich maar er zijn ook zat werkgevers die denken zoek liever helemaal een ander anders moet ik voor tijdelijk weer een ander inhuren en kost weer veel moeite qua inwerken en dergelijke... ligt ook een beetje aan je functie of dat een goede optie is voor een werkgever... en hoe krijg je dan die garantie he.. dat is best lastig... zult het denk ik niet snel zwart op wit krijgen ben ik bang... ik heb ook keihard gewerkt in proeftijd mijn baas zei zelfs heb je zien werken wil je graag houden want je werkt hard, en dat ben ik 2 maanden lang blijven doen ondanks dat ik thuis niks meer kon van de pijn ik zette door, maar toch had ik zon hork van een werkgever die me de laatste dag proeftijd even meldde dat hij het toch neit zag zitten pfff terwij hij dus mondeling al toe had gezegd dat ik kon blijven en zelfs zei als je dan verlof hebt en je contract eindigt word het gewoon verlengd als je je werk blijft doen, helaas had ik dus niks aan die mondelinge toezegging.. ik hoop voor jou dat het allemaal goed uitpakt wat je ook kiest, gelukkig zijn er ook genoeg werkgevers die niet moeilijk doen! alleen door mijn ervaring durf ik het risico niet meer te nemen mocht ik ooit weer in zon situatie komen maar vind het wel erg dat het zo moet allemaal...
Wat ik alleen niet begrijp is waarom werkgevers zo moeilijk doen over zwangerschapsverlof? Hoe dan ook krijgen ze dit toch via het UWV vergoed, dus kost het ze niets? Begrijp daarom punt 3 van de werkcoach van Supernova niet zo goed...
Die garantie zou dan een normaal contract zijn, ingaande op de datum na je verlof, dat contract can je al van te voren op laten stellen. Ik zou in ieder geval niet akkoord gaan met mondelinge afspraken, maar gelijk op papier zetten! Het blijft altijd wel lastig, want waar doe je wijs aan. Wil je eerlijk zijn, dan kan je misschien fluiten naar je baan. Houd je het achter, dan heb je misschien een hoop gedoe en gezeur (en niet te vergeten, misschien wel een ontwrichte werkrelatie). Daarom is er niet altijd een standaard oplossing. Bij elke sollicitatie die ik doe, speelt dit in mijn achterhoofd mee. Best jammer, alsof zwangerschap een of andere ziekte is ofzo . Terwijl je als werkgever nooit van te voren weet wie wel en niet zwanger wordt. En helemaal lullig als ze eerst doen alsof het geen probleem is, en daarna gaan lopen eikelen :x
Zo is het bij mij dus ook gegaan. ik vertelde het na mijn proeftijd. Op laatste dag voor verlof (wat, zelfs het laatste uurtje) vertelde mijn werkgever dat mijn contract niet wordt verlengd. Daarna werd ik naar huis gestuurd. Mijn werkgever heeft mij vanaf september aan het lijntje gehouden. Kortom: vertrouw als zwangere vrouw geen enkele werkgever!!!
mijn god het kan dus NOG erger.. dat vind ik helemaal hard, bedoel zeg het dan op tijd, dan weet je waar je aan toe bent zit je niet op het laatst van je zwangerschap met zoiets wat misschien wel stress oplevert.. lijkt me helemaal verschrikkelijk want je moet al bijna bevallen dan en dan hoor je zoiets bah bah... terwijl ze je eigenlijk niet eens kwalijk kunnen nemen dat je het na je proeftijd vertelt want er zijn zoveel vrouwen die het bewust pas later aan iedereen vertellen ivm kans op miskraam of misschien zelfs eerder zoiets meegemaakt en bang daarvoor enz.. heb je nog wel ww rechten straks na je verlof zodat je nog tijd hebt om een baan te vinden ? die van mij waren namelijk precies op toen mijn verlof in ging dus ik had niks meer daarna.. en nog steeds werkzoekend :S
Volgens mij heb ik wel recht op WW. 16 februari loopt contract af. 19 maart zou ik weer beginnen met werken. Laatste verlofmaand ben ik dus officieel werkloos. Nu kan ik nog steeds gebruik maken van alle kortingen die mijn oude werk mij te bieden heeft. En daar maak ik dan ook gebruik van (lees: misbruik). Ik zit er zelf over te denken om voor mijzelf te gaan beginnen. Puur omdat ik dan MIJN tijd kan bepalen. En dan echt eigen baas ben. Gelukkig heeft mijn vriend wel een vaste baan en zou, mocht dit nodig zijn, het gat ook op kunnen vangen (we moeten ons echter wel heel erg gaan aanpassen en heel erg letten op de kosten). Plus we hebben het geluk dat ik nu 4 maanden volledig uit krijg betaald. Hij straks zijn 13e maand krijgt, winstverdeling etc. Plus hebben afgelopen juni kozijnen laten vervangen, waarvan wij (nog steeds) subsidie krijgen. Enkel krijgen wij geen contact meer met aannemer. maar subsidie komt hoe dan ook en dat scheelt ook weer hoop centen die wij lekker op de spaarrekening zetten. Dus op zich maak ik mij niet zo heel druk over het financiele gebeuren. Het is wel enorm vervelend dat ik al die tijd aan het lijntje ben gehouden. Volgens mij als je geen recht meer hebt op WW kan je toch overgaan op de bijstand?! Je kan dit bij de gemeente aanvragen. Wat de voorwaarden zijn weet ik niet.